9 เมษายน 2547 16:54 น.

..แสนคำนึง

อัลมิตรา



..๏ ครั้นคำนึงถึงใครให้ครวญคร่ำ
ความทรงจำจับจิตยากคิดขืน
จึงกำสรวลโศกศัลย์ทุกวันคืน
กลายเป็นอื่นเสียแล้วพ่อแก้วใจ
 
ก่อนเคยเคียงอิงแอบแนบอกพี่
สิ้นปราณีหมองหม่นคนเคยใกล้
มาพลัดพรากจากกันแสนหวั่นใจ
สิ้นเยื่อไยสัมพันธ์พลันระทม

หมายยื้อยุดฉุดรั้งช่างยากแท้
ผ่านคืนวันผันแปรแม้ขื่นขม
ยังห่วงหาอาลัยให้นอนตรม
หลากคารมคำซึ้งประหนึ่งลวง

อยากหลงลืมเรื่องราวคราวเก่าก่อน
สิ้นอาวรณ์เยื่อใยคลายความห่วง
แม้มีบ้างนึกถึงซึ่งคำลวง
ขอทั้งปวงเป็นเพียงเยี่ยงสายลม ๚ะ๛				
7 เมษายน 2547 16:56 น.

::~“ ฟูมฟาย ” ~::

อัลมิตรา


 ..๏ สุดแขนคิดไขว่คว้า.................ศศิธร
พรรณผ่องมองอาวรณ์...................ก่อนร้าง
จำจากพรากบังอร.........................เรียมพี่
เพียงพจน์บทโคลงอ้าง..................ห่างเจ้าคราวคืน  ๚

 ..๏ มาตรแม้นลาลับแล้ว................แสงสูญ
พินิจจิตอาดูร...............................ดั่งช้ำ
คำนึงถึงมาธูร*.............................ใจสลด
 คราวก่อนตอนพรอดย้ำ.................เนื่องน้องครองขวัญ  ๚
 
..๏ ปวดปร่าครารักร้าว..................ทุรนทุราย
ทุกข์เทวษเกินคิดคลาย.................ข่มข้าม
ห้วงจินต์ประหนึ่งวาย...................วิญญ์ดับ
ใครจักอาจหาญห้าม.....................หักไห้โศกหาย  ๚

..๏ เกินกานท์ลิขิตถ้อย..................เพรียกพยางค์ 
จิตลุ่มหลงคงนาง..........................นิ่มน้อง 
ฤๅกรรมย่ำใจพลาง.......................พรากพี่  ไกลฤา 
จึงโศกสลดร้อง.............................รุ่มร้อนฟูมฟาย ๚ะ๛				
6 เมษายน 2547 23:00 น.

๏ หลักสูตรรัก จักทดลอง ๏

อัลมิตรา



..๏ ด้วยข้าฯนั้นเสาะหาค่าความรัก
อยากรู้จักนิยามความสับสน
จะสัตย์ซื่อหรือไม่ในกมล
อาจเกินค้นรับรู้ดูความนัย

จะมั่นคงความรักภักดีแท้
หรือผันแปรแปลงเปลี่ยนเวียนไฉน
คงยากยิ่ง..ด้วยมิซึ้งถึงหัวใจ
เพราะห่างไกลเกินเห็นเช่นบทความ

ข้าฯจะรู้อย่างไรใคร่แจ่มชัด
ฤๅฝึกหัดรักใครให้วาบหวาม
เผื่อจะได้เข้าใจในนิยาม
ก่อนมองข้ามคนปอง..มองมิควร

ข้าฯจะทำฉันใดในการณ์นี้
ช่วยแนะทีสั่งสอนตอนผันผวน
รายละเอียดชี้ชัดจัดกระบวน
ให้ครบถ้วนหลักสูตรรัก..จักทดลอง ๚ะ๛

 				
5 เมษายน 2547 10:54 น.

...๏ ระทม..ลั่นทม

อัลมิตรา

...๏ ย่ำค่ำยามคืน.............มาลาพาชื่น.............ดาษดื่นดอกงาม
เบ่งบานพลันพลิ้ว........ท่วงทิวท่าตาม.........กิ่งรวนก้านลาม
เมื่อยามลมโชย  ๚

...๏ เย็นใจใคร่มอง..........บุบผาผุดผ่อง........ก่อนต้องร่วงโรย
งดงามยามคืน..............หลงยืนบันโดย*.......หากไร้ใจโหย
บำโบย*เด็ดดม  ๚ะ๛  
 
เย็น...ลมหนาวดึกนี้...............ลั่นทม ร่วงแล
ใจ...พี่ร้าวขื่นขม....................รุ่มไข้
ใคร่...ครวญคิดเคยชม............เคยชื่น กลิ่นแม่
มอง...กลีบเจ้าปลิวไร้..............ค่าคว้างล่องลอย ๚

บุป...ผาเอยจิตเจ้า.................โรยลอย ลมฤา
ผา...ณิตหวานพี่คอย..............ดื่มนั้น
ผุด...ผาดพิศเกินสอย.............กลายโศก 
ผ่อง...พร่างเพชรพราวครั้น.......กลีบสะท้อนแสงโสม ๚

ก่อน...เคยรื่นชื่นชู้.................เคียงเชย
ต้อง...พรากรักเลื่อนเลย..........รุ่งร้าง
ร่วง...เกลื่อนโกรธฤาเหวย.......ลมเพชร หึงแฮ
โรย...เพราะพายุสร้าง..............ศึกด้วยใดหนอ ๚

งด...ตอบโต้อดกลั้น................กร่อนใจ พี่นา
งาม...ภาพเจ้ายังใน.................อกนี้
ยาม...จำจากเพราะใคร............เขากีด กันเฮย
คืน...กลับเดิมก่อนกี้................กัดกล้ำกลืนขม ๚

หลง...ลั่นทมกลิ่นค้าง...............ครวญกานท์
ยืน...อาบพายุสนาน................สั่นฟ้า
บัน...ดาลพิรุณหวาน................หว่านเมฆ มาแฮ
โดย...ชุ่มเงาเช้าช้า...................ชื่นน้ำตาฝน ๚

หาก...ลั่นทมรู้พี่.......................ยังรอ
ไร้...ห่วงหากพี่ขอ...................ค่ำนี้
ใจ...เอยจากจำพอ...................รู้พัก
โหย...ห่างร่างแรมลี้..................พรากแม้ดวงใจ ๚

บำ...ราศรักแล้วอย่า..................ลืมวัน
โบย...ราดน้ำเกลือกัน................ก่อนกี้
เด็ด...ใจพี่เอาจันทร์..................จากอก พี่เอย 
ดม...กลิ่นลั่นทมนี้....................แนบพื้นอำลา ๚ะ๛  

				
2 เมษายน 2547 16:28 น.

...๏ ลั่นทม..ตรมรัก

อัลมิตรา


...๏ ลั่นทม...ลมพัดเจ้า.............จนหมอง 
ดุจตอกย้ำยามมอง....................หม่นแท้
หมายใจใฝ่ครอบครอง..............คงชอก-  ช้ำเฮย
ดอกร่วงโรยหมดแล้..................ดั่งให้ใจโหย  ๚

...๏ ลั่นทม....ดมกลิ่นให้...........เศร้าตรม
ดังอกไข้ใจขม.......................... พรากน้อง 
เด็ดดอมย่อมระทม....................แสนสลด-  ใจแฮ
แสนห่วงไยจึงต้อง-....................ร่ำไห้ครวญหา  ๚ 

...๏ คำโคลงโยงเอ่ยเอื้อน...........เตือนใจ แม่เอย
จำพรากรักจรไกล.....................หน่ายร้าง 
เพียงจิตคิดอาลัย.......................หมายชื่น 
เปรียบลั่นทมตรมอ้าง................เจ็บร้าวระบมทรวง ๚

...๏ พากย์พจน์สุดอดกลั้น.........พรรณา   
ชมพฤกษ์หากอุรา.....................ด่าวดิ้น 
ลั่นทมดุจรักลา.........................เรียมแม่-  นวลนา 
ยากเอ่ยเอื้อนความสิ้น...............สิ่งเศร้านัยเฉลย  ๚ะ๛				
Calendar
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟอัลมิตรา
Lovings  อัลมิตรา เลิฟ 0 คน
ไม่มีข้อความส่งถึงอัลมิตรา