16 พฤศจิกายน 2547 15:47 น.

..๏ นาฏกรรมอำลา

อัลมิตรา


..๏ หากรักเก่าดีกว่ารักครานี้
ฉัน..ผู้ที่ต่ำต้อยด้อยคุณค่า
คงมิอาจเทียบรักเก่าเธอเล่ามา
รู้ดีว่าห่างไกลในตัวตน
 
เพราะเป็นคนที่สองสำรองฝัน
สายสัมพันธ์จึงเหมือนลางเลือนผล
รักแรกนั้นคงงดงามยามย้อนยล
ฉันฤๅทนแทนใครในก่อนกาล

แสนน้อยใจยิ่งนักรักเจ้าเอ๋ย
ด้วยไม่เคยรู้ก่อนเรื่องย้อนขาน
รักที่เธอซาบซึ้งซึ่งตำนาน
จนเขียนกานท์ฉันสะอื้นสุดฝืนใจ

กำไลหินสีแดงเคยแฝงรัก
ตะขอเงินสลักตรึงพึงสวมใส่
แม้รักร่วมประคองสองหทัย
จงรักษ์ไว้แนบแน่น ณ แก่นทรวง

มาบัดนี้กำไลในลิ้นชัก
ปลดสลักตะขอไว้ไม่แหนหวง
สิ่งที่เคยล้ำค่ากว่าทั้งปวง
หากเธอทวง..ฉันพร้อมยอมอำลา ๚ะ๛



				
12 พฤศจิกายน 2547 13:33 น.

..๏ ยังจำไว้

อัลมิตรา


..๏ ยังจำไว้... 

..๏ คำนึงอดีตนั้น................เคยเคียง   คู่เฮย 
อิงแอบแนบใจเรียง...............ร่วมเหย้า
ตราตรึงซึ่งสำเนียง................คำพร่ำ- เพรียกนา 
ยังปรากฏดังเฝ้า-..................อยู่ใกล้ใจเสมอ ฯ 

..๏ ทุกข์ใดเคยมากล้วน.........อันตรธาน 
แจ้งประจักษ์ดวงมาลย์...........มั่นแท้ 
เธอ-ฉันผ่านฤดูกาล...............เลยล่วง 
เคียงคู่มั่งคงแล้......................บ่สิ้นสิเนหา ฯ 

..๏ เก็บฝันวันเก่าเกื้อ-...........กูลใจ 
วิตกกลัวคนไกล...................หน่ายร้าง 
จึงเพรียกพร่ำร่ำไป...............หวาดหวั่น 
เกรงรักจักคลาดคว้าง.............ห่างผู้เคยเคียง ฯ 

..๏ อดีตกาลผันผ่านพ้น.........กาลสมัย 
เธอด่วนลาจากไกล...............รักเรื้อ 
รำพันคร่ำครวญไป.................สุดสลด 
เจ็บแปลบดั่งทุกข์เยื้อ..............บ่ร้างห่างหาย ฯ 

..๏ เสียงเพลงยังตอกย้ำ..........ตามเตือน-  จิตเอย 
ในส่วนลึกบ่เลือน.................ดั่งแกล้ง 
คำเธอกล่าวดังเสมือน.............แหนงหน่าย 
เคยรักกลับเสแสร้ง.................เล่นลิ้นปานลวง ฯ 

..๏ หลอกคนเคยร่วมร้อย-.......ใจเคียง 
เคยห่วงใยใช่เพียง.................ชั่วครั้ง 
ฤๅความรักเอนเอียง.................เป็นอื่น 
ฉันแค่เพียงพลาดพลั้ง.............กลับซ้ำตามหลอน ฯ 

..๏ ความหลังปรากฏให้.........คะนึงหา 
เป็นภาพเก่าตรึงตรา..............อยู่ยั้ง 
วันคืนเปลี่ยนแปลงพา-..........จิตหม่น -  หมองเฮย 
ฤๅอดีตยังเหนี่ยวรั้ง................เพื่อให้ทุกข์ระทม ฯ 

..๏ แอบไปมีผู้อยู่.................ครองใจ 
ลืมรักเก่าทันใด..................ง่ายแท้ 
ทุกคืนค่ำร่ำไร.....................บ่สร่าง-  โศกเฮย 
มองภาพความพ่ายแพ้...........กี่ครั้งยังหมอง ฯ 

.....( สร้อย )..... 

..๏ จดจำความโศกเศร้า...........สุมทรวง 
คงแต่ความหลอกลวง...............จากเจ้า 
ดวงจิตแอบคิดหวง..................เธออยู่ 
ยังเจ็บจำความเศร้า.................ตราบสิ้นลมปราน  ๚ะ๛

( ยังจำไว้ใจฉันยังเจ็บ..เหลือเกิน )  				
10 พฤศจิกายน 2547 23:25 น.

..๏ เหลียวหน้าแลหลัง

อัลมิตรา


..๏  เหลียวหน้ามองหาจุดหมาย........ตะเกียกตะกาย 
ขวนขวายคว้าไขว่ผลงาน 
พุ่งเป้าวิเคราะห์กิจการ.......................วางหลักปักฐาน 
หวังว่านงคราญเอ็นดู 
มอบใจให้แล้วโฉมตรู.........................พึงทราบรับรู้
อย่าดูผิวเผินเมินหนี 
กระจายหัวใจให้ที..............................น้ำใจไมตรี 
แค่นี้คงชื่นรื่นรมย์ ฯ

..๏ แลหลังยังสั่นหวั่นตรม.................เหินฟ้าคว้าลม 
ดั่งชมเดือนดาวพราวงาม 
แค่เห็นบนฟ้าวาววาม.........................รุ่งเรืองเหลืองอร่าม 
ทุกยามราตรีนิรันดร์
อย่าให้เป็นเช่นเพ้อฝัน.......................ยามตื่นหายพลัน 
พลอยหวั่นวิตกอกตรอม 
เหลียวหน้าแลหลังดั่งยอม...................ความรักสุกงอม 
โปรดซ่อมสร้างใจให้ที ๚ะ๛ 				
9 พฤศจิกายน 2547 23:48 น.

..๏ พร - เพ็ญ (ฉันท์)

อัลมิตรา

วสันต์ดิลกฉันท์ ( ๑๔ ) 

..๏ กากากะกากะกะกะกา..........กะกะกากะกากา
กากากะกากะกะกะกา...............กะกะกากะกากา ฯ


..๏ ยามรัตติกาลศศิประไพ...........วิสมัยวิไลวรรณ
แจ่มจ้าจรัสวิศวจันทร์...................ณ  นภานิรันดร
     ยามรัตติกาลสิริประภา............อุปมาอรุณกร
พลันเอื้อนกวีมธุรวอน..................ศศิธรวโรดม
     ด้วยปรารถนาจะสรเสริญ..........หฤทัยสิเพลินชม
ยามเพ่งประหนึ่งผิว์อภิรมย์......... ขณะนั้นระทมหาย
     อันสรรพทุกข์ดุจมหันต์...........สรพันสิกลับกลาย
เปี่ยมสุขเสมออุรสบาย...................ฤ  พระจันทร์ประทานพร ๚ะ๛				
8 พฤศจิกายน 2547 22:56 น.

..๏ เกล็ดน้ำค้าง

อัลมิตรา

 
..๏ เกล็ดแก้วแววใส........วาววับจับใจ..............ควรให้ใฝ่ปอง
จากห้วงสรวงสวรรค์........อัศจรรย์เรืองรอง.......บริสุทธิ์ผุดผ่อง
ถ้วนท้องธรณี

..๏ ปรากฏหยดหยาด......หลากลักษณ์ล้ำพิลาส....ดื่นดาษปฐพี
บ้างเกาะกิ่งใบ................แมกไม้มากมี...............ถ้วนทุกถิ่นที่
ตราบระวีรุ่งพลัน

..๏ เกล็ดผ่องแพรวพราย....งามล้วนชวนหมาย......ท้าทายสุริยัน
บังเกิดแสงสี......................ลักษมีครบครัน...........บรรเจิดเฉิดฉัน
ลดหลั่นเรียงราย

..๏ ปานเพ็ชรเม็ดพลอย....มากมายใหญ่น้อย........หยดย้อยหยาดกลาย
ต้องแสงสุริยา.................แปลกตาพรรณราย..........รูปลักษณ์หลากหลาย
จึ่งละลายกลายทรง ฯ

 
..๏ ดังเกล็ดแก้วแววใสจับใจนัก	
หลากรูปลักษณ์ล้วนงามนำสุขสันต์
พร่างพิสุทธิ์เรืองรองผ่องแพรวพรรณ	
ฤๅวิศวกรรมันบันดาลมา

จากโลกหล้าสุราลัยอำไพภพ	
ล้วนบรรจบงดงามล้ำนักหนา
บริสุทธิ์ผุดผ่องยังต้องตา		
ให้ปรีดาเกษมสันต์เกินบรรยาย 

เกล็ดปรากฏหยดหยาดพิลาสล้ำ	
ปฏิมากรรมธรรมชาติเกินคาดหมาย
บ้างวาววับหลบเร้นเช่นมากมาย	
บ้างแพรวพรายราวเพ็ชรเกล็ดมณี

โอ้แรงฤทธิ์วิษณุกรรมนำรังสรรค์	
ยังอัศจรรย์ความงามล้ำหลากสี
แต่งแต้มพันธุ์พฤกษาทั่วปฐพี	
ตราบระวีจรัสฉายจึ่งกลายทรง ๚ะ๛

				
Calendar
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟอัลมิตรา
Lovings  อัลมิตรา เลิฟ 0 คน
ไม่มีข้อความส่งถึงอัลมิตรา