14 ธันวาคม 2547 10:40 น.
อัลมิตรา
..๏ เพราะเธอไกลเกินกว่าจะคว้าถึง
รักเราจึงเหินห่างอ้างว้างเหมือน
สัญญาใจเคว้งคว้างดุจร้างเลือน
กลัวรักเบือนสูญสลายคลายสัมพันธ์
จากเริ่มแรกแตกต่างอย่างสุดขั้ว
จึงนึกกลัวเส้นทางระหว่างฝัน
อาจราบรื่นเรียบง่ายดั่งหมายพลัน
หรือมหันต์ภัยรอบมาครอบเรา
แสนหวั่นใจเหลือเกินจึงเกริ่นถ้อย
รักเลื่อนลอยสุดตรมระทมเหงา
เพียงคำหนึ่งเธอมอบปลอบบรรเทา
ฤๅคลายเศร้าทุกข์ขมปลดปมทรวง
ขอวอนเธอสักคราเวลานี้
หากเธอมีหัวใจรักใคร่หวง
แม้นห่างไกลเกินคว้ามาเดินควง
จวบกาลล่วงอย่าลืมฉัน..อัลมิตรา ๚ะ๛
12 ธันวาคม 2547 23:48 น.
อัลมิตรา
..๏ โชคดีเป็นที่สุด..............แม้น้องนุชอยู่แดนไกล
นิยามความห่วงใย..............จึงเชื่อมใจให้ผูกพันธ์
สุดหล้าขอบฟ้าบัง...............สองเรายังเปี่ยมสุขสันต์
แสนสนุกทุกคืนวัน.............แม้เธอฉันห่างกันไกล ฯ
โชคดีที่ได้รัก......................จึงประจักษ์รักยิ่งใหญ่
ถึงห่างร้างลาไป.................ยังรักใคร่ไม่จืดจาง
ความจริงยิ่งเปรมปรีดิ์..........ทั้งโชคดีที่นวลนาง-
มอบรักบ่อำพราง.................อย่างผูกพันธ์นิรันดร ฯ
โอหนอแม่จอมขวัญ.............โปรดฟังฉันนั้นพร่ำวอน
จักให้ปีนป่ายดอน...............ข้ามสิงขรไม่ขลาดเขลา
ประสงค์จำนงใด..................จักมอบไว้ให้นงเยาว์
นับไฝบนกายเจ้า..................ยังเพียรเฝ้านับจำนวน ฯ
หมดสิ้นจินตนาการ...............กี่สิบล้านจึงสมควร
จำแนกแยกแยะมวล-.............วิธีล้วนยิ่งเลอะเลือน
ยามจิตคิดรักใคร...................ทำฉันใดคล้ายฟั่นเฟือน
มืดมนจนบิดเบือน.................ยามรักเยือนทำเยี่ยงไร ฯ
ขวัญใจไม่เห็นหรือ ?............ความจริงคือยิ่งกว่าใด
ผูกจิตติดเยื่อใย.....................ยอมอยู่ใต้เบื้องบาทนาง
คราวไหนบ่ไหวหวั่น.............แดนใดกันไม่เหินห่าง
เคียงใจไม่เว้นวาง..................อยู่เคียงข้างอย่างสุขสันต์ ฯ
มีเธอคู่ชีวิต..........................ได้แนบชิดทุกคืนวัน
เป็นจริงทุกสิ่งสรรพ์................ขอจอมขวัญ..รู้ใจความ
เสียดฟ้าสุดหล้าแล้................ภพภูมิแท้แค่นิยาม-
หมายใจให้คนงาม.................รู้ใจความคลายเคลือบแคลง ฯ
สดับถ้อยพลอยเพลิดเพลิน.....อย่าหมางเมินจนหน่ายแหนง
ถ้อยความนำแจกแจง.................เพื่อจอมขวัญแจ้งความจริง
โชคดีที่ปากฉัน......................ยังสำคัญทำหลายสิ่ง
ไม่เพียงแค่ไหวติง..................หรืออ้าหุบทำมุบมิบ ฯ
ยังอาจพ่นน้ำพุ่ง.....................ด้วยหมายมุ่งสูงไกลลิบ
เป็นฝนแลน้ำทิพย์.................บังเกิดรุ้งพุ่งพรายสี
โชคดีที่อกฉัน.........................สมส่วนกันกับกายนี้
อิงแอบแนบอกพี่....................โอบกอดทีแสนอุ่นใจ ฯ
เพื่อเธอไม่สับสน....................ว่าอกคนใช่เขาใหญ่
โชคดีจนสุขใจ........................มีสองขาพาวิ่งเดิน
กล้าแกร่งแข็งแรงยิ่ง................ใช้เดินวิ่งอย่างเพลิดเพลิน
เยือนแดนแค้วนเขาเนิน..........ขาแกร่งเกินเหมือนมารดา ฯ
ดวงเนตรกระจ่างใส...............เพ่งมองไปไกลลิบตา
ยามน้องต้องจากลา...............ยังหวังว่าไม่หลั่งไหล
อยู่ด้วยสิเนหา.......................เบื้องบาทายังพอใจ
ผูกจิตติดเยื่อใย.....................ยอมอยู่ใต้เบื้องบาทนาง ฯ
คราวไหนบ่ไหวหวั่น.............แดนใดกันไม่เหินห่าง
เคียงใจไม่เว้นวาง..................อยู่เคียงข้างอย่างสุขสันต์
มีเธอคู่ชีวิต...........................ได้แนบชิดทุกคืนวัน
เป็นจริงทุกสิ่งสรรพ์.................ขอจอมขวัญรู้ใจความ ฯ
เสียดฟ้าสุดหล้าแล้..................ภพภูมิแท้แค่นิยาม
หมายใจให้คนงาม..................รู้ใจความคลายเคลือบแคลง
สดับถ้อยพลอยเพลิดเพลิน......อย่าหมางเมินจนหน่ายแหนง
ถ้อยความนำแจกแจง.................เพื่อจอมขวัญแจ้งความจริง ฯ
เปล่งเสียงสำเนียงจิต...............ที่ครุ่นคิดเรื่องทุกสิ่ง
อีกครั้งอย่างแท้จริง-.................อย่าประวิงฤๅนิ่งเลย
บอกกล่าวเล่าเนื้อความ...........แก่ฉันยามอยู่ชิดเชย
เธอเป็นเหมือนเช่นเคย............อยู่ชิดเชยฤๅจืดจาง ฯ
คราวไหนบ่ไหวหวั่น................แดนใดกันไม่คิดห่าง
เคียงใจไม่เว้นวาง.....................อยู่เคียงข้างอย่างสุขสันต์
มีเธอคู่ชีวิต..............................ได้แนบชิดทุกคืนวัน
เป็นจริงทุกสิ่งสรรพ์....................ขอจอมขวัญ..รู้ใจความ ๚ะ๛
8 ธันวาคม 2547 11:54 น.
อัลมิตรา
..๏ อยู่เคียงข้างแม้ห่างไกลใครหนอบอก
มิลวงหลอกรักจริงนะมิ่งขวัญ
คำสัญญานึกย้อนตอนผูกพัน
มาพลิกผันเปลี่ยนไป..โอ้ใจเธอ
ตราบฟ้า-ดิน เสื่อมสลายกายดับสูญ
รักเพิ่มพูนทุกวันหมั่นเสนอ
เพียงลมปากพัดผ่านขานละเมอ
ปล่อยเราเพ้อเพรียกหาน้ำตานอง
คงนิยามอะไรนัยความรัก
เพราะอกหักร่ำไห้ใจหม่นหมอง
รักที่คนมากมายมุ่งหมายปอง
เราอยากฟ้องร้ายจริงทุกสิ่งลวง
ชั่วฟ้าดินสลายความหมายนี้
และความรักภักดิ์ดีที่ลับล่วง
ขอจดจำเพื่อเตือนใจนัยทั้งปวง
ว่าคือบ่วงผูกวิญญ์จวบสิ้นใจ ๚ะ๛
ชั่ ว ฟ้ า ดิ น ส ล า ย สั ญ ญ า ใ จ ค น ไ ห น บ อ ก
รั ก แ ล้ ว ไ ม่ ล ว ง ห ล อ ก ค น ที่ บ อ ก อ ยู่ ต ร ง ไ ห น
ก็ ฟ้ า ยั ง ฟ้ า อ ยู่ ดิ น ก็ ดู ไ ม่ เ ป็ น ไ ร
แ ล้ ว รั ก ก็ จ า ก ไ ป ที่ ส ล า ย คื อ ใ จ ค น
..ชั่ ว ฟ้ า ดิ น ส ล า ย จ ะ ไ ม่ รั ก ใ ค ร สั ก ค น
7 ธันวาคม 2547 16:43 น.
อัลมิตรา
..๏ เพราะฉันเป็นแบบนี้อย่างที่เห็น
ไม่ดีเด่นงดงามตามเธอฝัน
อารมณ์ร้อนเล่ห์ร้ายสารพัน
แถมดื้อรั้นเอาแต่ใจใครก็รู้
แม้มีบ้างบางคราคนสรรเสริญ
ฟังเพลิดเพลินคำชมภิรมย์หู
ยามพลิกผันโชคร้ายหลายศัตรู
ฉันคือผู้เกริ่นกล่าว..จงเข้ามา
เพราะว่าเป็นอย่างนี้นี่แหละฉัน
ใช่เทพปั้นเลิศเลอเสมอค่า
เพียงมนุษย์ช่างฝันอัลมิตรา
เที่ยวไขว่คว้าหาสุขทุกข์ล้นตัว
อย่าบังคับวางกฏกำหนดฉัน
เหมือนดินปั้นตุ๊กตาคนค้าทั่ว
ขอขบถร่ำไปไม่นึกกลัว
ใช่เมามัวไร้ตัวตนบนความจริง ๚ะ๛
4 ธันวาคม 2547 23:01 น.
อัลมิตรา
..๏ เหมือนอิฐลอยกระทบมาหลังคาบ้าน
เปิดเน็ตอ่านข้อความยามเธอเขิน
ตัวอักษรเขียนไว้หมายเพลิดเพลิน
พบบทเกริ่นเรื่องราวจึงเข้าใจ
สักวานักปราชญ์ราชบัณฑิต
เคยลิขิตถอดเพลงบรรเลงไข
อันหลุมรักร่วงแล้วมิแคล้วใคร
บ่งบอกนัยจงระวังอย่างพลั้งตัว
หากมิเคยระแคะระคายนัยความรัก
อาจอกหักยามใครบอกใบ้ยั่ว
แม้นปราศจากหัวใจหมายพันพัว
คงหวาดกลัวไปตลอดอดพลอดคำ
ปริศนาคาใจใครคนนั้น
ใช้โจทย์ผันคำนวนชี้ชวนขำ
เพียงตามองแล้วไม่ตรองผองกระทำ
จึงขอย้ำใช้จิตดูก็รู้เอง ๚ะ๛
Calendar
Lovers
43 คน เลิฟอัลมิตรา
หน้าส่วนตัว
1785
