15 มกราคม 2548 21:23 น.
อัลมิตรา
ปาเจราจริยา โหนติ คุณุตตรานุสาสกา
ข้าฯขอประณตน้อมสักการ บูรพคณาจารย์
ผู้กอปรเกิดประโยชน์ศึกษา
ทั้งท่านผู้ประสาทวิชา อบรมจริยา
แก่ข้าฯในกาลปัจจุบัน
ข้าฯขอเคารพอภิวันท์ ระลึกคุณอนันต์
ด้วยใจนิยมบูชา
ขอเดชกตเวทิตา อีกวิริยะพา
ปัญญาให้เกิดแตกฉาน
ศึกษาสำเร็จทุกประการ อายุยืนนาน
อยู่ในศีลธรรมอันดี
ให้ได้เป็นเกียรติเป็นศรี ประโยชน์ทวี
แก่ข้าฯและประเทศไทย เทอญฯ
ปญญาวุฑฒิกเร เต เต ทินโนวาเทนมามิห
.๏ ปาเจราจริยาโหนติ
เป็นสิริสวัสดิ์พิพัฒน์ผล
บังเกิดจิตกตัญญูรู้บัดดล
ว่ามีคนผู้หนึ่งซึ่งหวังดี
ทั้งเช้าสายบ่ายเย็นเค้นคำสอน
บ้างพร่ำวอนเขียนอ่านขมันขมี
เมื่อเติบใหญ่ให้ตั้งตนเป็นคนดี
คนผู้นี้คือครู...ผู้ค้ำจุน
คุณุตตรานุสาสกา
ขับขานคราครั้งใดใจอบอุ่น
ถ้อยสำเนียงน้ำคำสำนึกคุณ
ผู้การุณประสาทสิทธิ์วิทยา
สิ่งชั่วดีมีอยู่ให้รู้แจ้ง
ต่างแจกแจงให้ตรองมองปัญหา
บ้างชี้แนะแนวทางสร้างปัญญา
ให้ค้นหาเหตุผลจนได้ดี
น้อมเทียนแพรพานทองประคองเข้า
รวบรวมเอาสิ่งล้ำจำเริญศรี
ทั้งหญ้าแพรกดอกมะเขือเจือปนมี
ดอกเข็มที่งามดอกข้าวตอกตาม
สิ่งมงคลทั้งมวลล้วนกำหนด
น้อมประณตกิริยาวาจาสาม
ดวงจิตตั้งกตัญญูอยู่ทุกยาม
หมายแสดงความบูชาครูอาจารย์
ด้วยเดชากตัญญูอยู่เป็นนิจ
จงสัมฤทธิ์อิฐผลจนแตกฉาน
มีปัญญาแจ่มแจ้งแห่งปฏิภาณ
กอรปกิจการงานใดให้จำเริญ
มีปัญญารักษาตนให้พ้นทุกข์
มีความสุขท่วมท้นคนสรรเสริญ
แม้นพบกับปัญหากล้าเผชิญ
สุดประเมินฤๅพรรนา...ค่าคุณครู ๚ะ๛
14 มกราคม 2548 08:27 น.
อัลมิตรา
...โอ้แสงดาวพราวใสกลางใจฟ้า
...ดังดวงตาสุกใสใครคนหนึ่ง
...ใครคนที่มีเราเฝ้าคะนึง
...ฝากใจซึ้งแอบแฝงในแสงดาว
..๏ พรายแสงแรงเรื่อแล้..........กลางนภา
ปานประหนึ่งนัยตา.................แห่งเจ้า
หัวใจใคร่คะนึงหา...................บ่สร่าง
ยังฝากดาวเดือนเฝ้า................กล่อมน้องแทนเผือ* ฯ
...ในคืนคราฟ้าหนาวปวดร้าวจิต
...ความใกล้ชิดช่วยคลายให้หายหนาว
...ความอาทรสอนสุขให้ทุกคราว
...รอนรวดร้าวให้หายมลายเลือน
..๏ บางคืนทนปวดร้าว...........หนาวใจ
หวังนุชซึ่งห่างไกล.................จักรู้
บรรดาเรื่องราวใด...................แฝงอยู่ เสมอนา
หมายบอกกล่าวแด่ผู้...............อยู่บ้านกลางกรุง ฯ
...มีดวงใจใฝ่ถึงให้ซึ้งซาบ
...คิดถึงตราบสิ้นใจหาใดเหมือน
...ลมหายใจใฝ่ชิดย้ำติดเตือน
...ความห่วงใยย้ำเยือนมิเลือนลับ
..๏ ดวงใจใครกู่ก้อง................คำหวาน แม่เอย
ยังคิดถึงวันวาร.......................เก่านั้น
ลมเพรียกแผ่วแว่วปาน............บทเสนาะ
ความห่วงใยบีบคั้น.................จิตให้คนึงหา ฯ
...เดือนบรรเลงเพลงฟ้ามาให้ฝัน
...โลมคืนวันสดชื่นให้คืนกลับ
...ความห่วงใยใฝ่ถึงซึ้งเกินนับ
...รับแล้วรับสุขล้นท้นหัวใจ
..๏ เดือนดาวราวกล่อมด้วย......บทกวี
จงหลับใหลฝันดี....................จวบแจ้ง
ยังฝันใฝ่ไมตรี........................ดังเก่า แม่เอย
น้อมรับไม่เสแสร้ง...................หลอกให้ใจหมอง ฯ
...คืนแสงดาวพราวช่วงในห้วงฟ้า
...คืนที่หล้ารับรสความสดใส
...เป็นสัญญาณขานถามความห่วงใย
...คิดถึงใครคนนั้นทุกวันคืน
..๏ รัตติกาลจันทร์แจ่มจ้า.........นภาพราว
มวลหมู่ดาราราว......................ระรื่นแล้
สัญญากับเดือนดาว.................พราวพร่าง
ยังมั่นคงแน่แท้.......................ตราบฟ้าดินสลาย ๚ะ๛
( กลอน..carot โคลง..อัลมิตรา )
13 มกราคม 2548 09:09 น.
อัลมิตรา
..๏ น้ำเอ๋ยน้ำใจ
สวยใสล้ำค่าสมานฉันท์
จากจิตโอบเอื้อเกื้อกูลกัน
ผูกพันธ์เปี่ยมพลังด้วยหวังดี
ปานฝนทิพย์พรมให้ร่มรื่น
ดินชุ่มฟ้าชื้นทั่วพื้นที่
ปัดทุกข์ป้องภัยในปฐพี
เพื่อที่ประสบสุขทุกผู้คน
ไม่มีผู้ใดใครบังคับ
พร้อมสรรพศักดิ์สิทธิ์อิฐผล
เย็นใสบริสุทธิ์ดุจพุทธมนต์
บันดาลดลเกษมและเปรมปรีดิ์
สายธารน้ำใจไทยทั้งชาติ
มุ่งมาดมอบสุขทุกน้องพี่
จากจิตเมตตาปรารถนาดี
ให้มีความสุขทุกคนเอย ๚ะ๛
( กลอนดอกสร้อย )
10 มกราคม 2548 14:29 น.
อัลมิตรา
..๏ เห็นยาเม็ดวางกองหกซองชุด
โรคมันรุดเร็วกว่ารักษาได้
คออักเสบช้ำบวมอ่วมอรทัย
น้ำมูกไหลไข้ขึ้นรุมมึนเรา
ความดันเคยดีนั้นดันพุ่งพรวด
ร้อยสิบอวดเลขล่างต่างใครเขา
ร้อยเจ็ดสิบเลขบนหมอบ่นเอา
สูงไม่เบาอันตรายอาจตายฟรี
เพราะเป็นหวัดนานกว่าสัปดาห์แล้ว
ไร้วี่แววจะหายโรคร้ายนี่
ทั้งปวดหัวตัวร้อนอ่อนเพลียมี
แค่นทู่ซี้ทำงานหัวบานทน
ยังอุตส่าห์เขียนกลอนอ้อนให้รู้
มิขี้ตู่แสร้งป่วยไข้ใจฉ้อฉล
หวังเศษเสี้ยวห่วงใยใครบางคน
มาร่ายมนต์ปลอบขวัญวันงอแง .. ๚ะ๛
7 มกราคม 2548 15:57 น.
อัลมิตรา
..๏ ทำเป็นห่วงสาวสาวเอาข่าวหลอก
สร้างแผนยอกย้อนกลคนหัวใส
ชายน้อยกว่าหญิงนั้นโอ๊ยหวั่นใจ
เขียนมาให้คนกลัวมั่วจังเลย
หากผู้ชายหมดสิ้นทุกถิ่นที่
เหลือความหวังริบหรี่วี่แววเผย
อย่าคิดทอดสะพานใจให้ใครเชย
เขาอาจเย้ยหยันหยามประนามเรา
จงรักษาเกียรติไว้หยิ่งในศักดิ์
ไร้คนรักดีกว่าหมายจีบชายเขลา
หากหลงเชื่อความลอยคล้อยหูเบา
อาจต้องเศร้าเพราะตกบ่อคำล่อลวง
จงระวังคำชายหลายเหลี่ยมเล่ห์
แสร้งหันเหวางอุบายคล้ายห่วงหวง
รีบมีคู่ก่อนจะไร้ชายให้ควง
โธ่ ! ..ทั้งปวงยกมาสาธยาย
มากตัวอย่างกล่าวไปหวังให้เชื่อ
ข้อมูลเฝือจอมเหน็บเก็บมาขยาย
อีกผู้เฒ่าสานประเด็นมิเว้นวาย
ช่างน่าอายไร้สาวมองจงตรองเทอญ ๚ะ๛