4 พฤษภาคม 2548 07:26 น.
อัลมิตรา
..๏ หวานแววตามองตอบคล้ายปลอบขวัญ
ใจที่หวั่นยิ่งหวามด้วยความเขิน
อ่านความหมายสายตาว่าเชื้อเชิญ
สู่บทเกริ่นก่อนการประสานใจ
จุ ม พิ ต แ ผ่ ว พ ร ม ล ง ต ร ง ห น้ า ผ า ก
แ ล้ ว เ ค ลี ย จ า ก เ ป ลื อ ก ต า ม า แ ก้ ม ใ ส
รั ก อ บ อ ว ล อ บ อุ่ น ล ะ มุ น ล ะ ไ ม
โ อ บ เ ร า ไ ว้ แ น บ ส นิ ท เ พี ย ง นิ ท ร า
จ น โ อ ษ ฐ์ อิ่ ม นิ่ ม นุ่ ม รั บ จุ ม พิ ต
ก ร ะ เ จิ ง จิ ต จ า ก เ ล่ ห์ เ ส น่ ห า
เ ติ ม รุ้ ง พ ร า ว ด า ว พ ร่ า ง ก ล า ง แ ว ว ต า
แ ท น คำ ว่ า พ ร้ อ ม ที่ จ ะ พ ลี ก า ย ๚ะ๛
26 เมษายน 2548 13:00 น.
อัลมิตรา
..๏ เพราะมากคน-มากความตามที่รู้
แอบมาดูเขานัดจัดที่ไหน
หลายคนอ่านกระทู้อยู่ร่ำไป
แต่ก็ไม่เอ่ยปากฝากข้อความ
เออนี่แน่ะ ! ตัวป่วนป่วนสมชื่อ
ประโยชน์คือสิ่งใดใคร่เรียนถาม
ท่านมุ่งหวังจุดไฟให้ลุกลาม
ฤๅเพียงตามคนแห่กระแสนิยม
ผลที่ได้จากมิตติ้งสิ่งใดบ้าง
มิตรอำพรางหรือสานต่อข้อเหมาะสม
หากบางคนซ่อนนัยในอารมณ์
แล้วทับถมถุยถากปากไม่ดี
มิตรภาพตราบสิ้นดินและฟ้า
ท่องเวปมามากมายหลายวิถี
อยู่ในโลกมายามานานปี
สร้างน้อง-พี่,ศัตรูอยู่รอบตัว
บ้างต่อหน้าพูดจาประสาชื่อ
เบื้องหลังถือดาบใหญ่ไล่ฟันหัว
หน้ามะพลับหลังตะโก..โฮ่ ! น่ากลัว
เห็นอยู่ทั่วช่างเหี้ยมหลากเหลี่ยมกล
แม้นมิตติ้งคราวนี้มีความหมาย
มิคลับคล้ายเคยผ่านพาลฉ้อฉล
อยากพบความจริงใจไม่วกวน
จะมีไหมเพียงสักคนที่ค้นเจอ ๚ะ๛
ตอบ ..Meetting (จริงใจหรือไก่กา) .. ตัวป่วนกวนใจ
http://www.thaipoem.com/web/poemdata/poemdata_75052.php
25 เมษายน 2548 12:25 น.
อัลมิตรา
มวลผองเพื่อนชมเดือนที่ระยอง
1. กอกก
2. อัลมิตรา
3. คนเมืองลิง
4. ค้างคาวคืนคอน
5. แก้วประเสริฐ
6. Idaho
7. พี่นิด
8. กุ้งหนามแดง
9. นุช
10.เรไร
11.จอมยุทธเมรัย
12.ผู้เฒ่า..โง่งม
13.พินิจ
14.ผู้หญิงไร้เงา
15.ดาวอังคาร
16.คุณพระจันทร์เศร้า
17.ขอโทษครับ..ผมเมา
18.คุณภูตะวัน ตะวันรอน
19.ถนนสายเก่า รองเท้าคู่เดิม
20.ทะเลใจ
21.ขลุ่ยหลิบ
22.เพียงพลิ้ว
23.ร้อยฝัน
24.ผู้หญิงสีม่วง
25.วิสกี้ เลอ ฟองเบียร์
26. น้องสาวของวิสกี้ ฯ
27. ปีกฟ้า
28.ทำมะชาด
มิ ต ร ภ า พ ต ร า บ สิ้ น ฟ้ า
21 เมษายน 2548 11:00 น.
อัลมิตรา
...รับรู้นิยาม...ของความเป็นห่วง...
...ว่าเรื่องทั้งปวง...ที่มอบมาให้...
...ล่องลอยเคว้งคว้าง...เดินทางมาแสนไกล...
...แท้คือเยื่อใย..น้ำใจ..ไมตรี...
...หมายไขว่ใคร่คว้า...นำมอบแนบอก...
...แล้วจึ่งหยิบยก...ทบทวนเรื่องนี้...
...แม้ร้างห่างไกล...ใช่สิ้นไมตรี...
...อยากให้คนดี...รับรู้เรื่องราว...
...ว่าแสนคิดถึง...ตราตรึงในจิต...
...แม้เสี้ยวแห่งชีวิต...เคยคิดเหน็บหนาว...
...มีร้อนรุ่มสุมใส่...บ้างในครั้งคราว...
...เจ็บปวดรวดร้าว...ทุกคราวที่คำนึง...
...อยากบอกให้รู้...ผู้อยู่ตรงนี้...
...ยังคงปรารถนาดี...มีความซาบซึ้ง...
...อดีตกาลผ่านแล้ว..ไม่แคล้วตราตรึง...
...มอบความคิดถึง...สุดซึ้งมากมาย...
...คิดย้อนกลับไป...ถึงผู้อยู่ไกลสุดปลายฟ้า...
...สืบเสาะค้นหา...ทิศทางอันหลากหลาย...
...สะท้อนความคิด...ว่าดวงจิตไม่คิดกลับกลาย...
...ไม่เคยเสื่อมคลาย...เปลี่ยนไปจากเดิม...
...รู้ซึ้งตรึงตรา...เกินกว่าพร่ำบอก...
...แม้อาการภายนอก...มาดนิ่งไร้สิ่งเสริม...
...เสมือนเฉยชา...ดั่งว่าผิดแผกจากคนเดิม...
...แต่อ่อนโยนนั้นเริ่ม...ต่อเติมเพิ่มทรวง...
...เก็บงำความรัก...ไว้อย่างนิรันดร์...
...พร้อมกับความสำคัญว่า...ใครเป็นห่วง...
...ให้ไปหมดแล้ว...หัวใจหมดทั้งดวง...
...แค่ขอย้อนทวง...ว่าอย่าได้ทำลายลง...
...เยื่อใยสายรัก...ที่ถักเป็นสร้อย...
...ยังคงจักคอย..เธอผู้ประสงค์...
...แม้ว่าอยู่ไกล...ยังคนึงหาทุกครา...มั่นคง...
...ด้วยจิตจำนง...ตรงสัมผัสใจ...
...แ ด่ ผู้ อ ยู่ ไ ก ล ณ ป ล า ย ฟ้ า...
19 เมษายน 2548 01:01 น.
อัลมิตรา
..๏ เหม่อมองไกลไปสุดปลายฟ้า
พบเพียงว่าสุดสุขหัวใจ
ปล่อยความฝันอันแสนยิ่งใหญ่
ล่องลอยไกลปลิวไปโดยพลัน
เสี้ยวแห่งจิตยังคิดอยู่ว่า
แรงลมจักพาเยื่อใยฉัน
ไปมัดรัดตรึงซึ่งสัมพันธ์
ผูกยึดมั่นไม่หลุดเลือนราง
เพื่อมอบไมตรีที่บริสุทธิ์
แม้ลึกสุดใจยังอ้างว้าง
เนื้อความนัยไม่บังอำพราง
แท้ทุกอย่างคือความสัตย์จริง
ด้วยความรักอันมากจนล้น
แต่กังวลสับสนบางสิ่ง
วอนลมรักโปรดทักท้วงติง
ว่าเธออย่านิ่งและเมินเฉย
ขอให้รู้ว่ายังห่วงใย
นี้คือความนัยที่อยากเอ่ย
แม้คืนวันพ้นผ่านล่วงเลย
ฉันยังไม่เคยหลงลืมเลือน
ขอทวงถามในนิยามหนึ่ง
ว่าเธอซาบซึ้งหรือฝาดเฝื่อน
หวังว่ารักยังไม่บิดเบือน
หากเสมือนตัวเราห่างไกล
ป ล ดป ล่ อ ย ค ว า ม รั ก ล่ อ ง ล อ ย ค ว้ า ง
ก้ า ว สู่ เ ส้ น ท า ง ที่ ฝั น ใ ฝ่
ที่ ป ล า ย ฟ้ า ห า ก ว่ า มี ใ ค ร
ค อ ย รั บ ไ ว้ . . จั ก สุ ข เ ห ลื อ เ กิ น
รับรู้ห่วงใยในครั้งก่อน
ห่วงหาอาวรณ์ไม่ห่างเหิน
หากสัมพันธ์นั้นยังดำเนิน
ขออย่าหมางเมินความห่วงใย ๚ะ๛
I was standing
All alone against the world outside
You were searching
For a place to hide
Lost and lonely
Now youve given me the will to survive
When were hungry
Love will keep us alive