29 พฤษภาคม 2548 22:06 น.
อัลมิตรา
..๏ รู้ตัวเองฉันนี้ใช่ดีเด่น
ยังคงเป็นอย่างนี้นี่แหละฉัน
ผู้ซึ่งมีหัวใจใม่สำคัญ
แต่ยึดมั่นรักเรา..เท่าที่มี
ขอเธออย่าหวั่นไหวนัยความรัก
จงแน่นนักแม้นภัยหลายวิถี
เพียงสองมือ-หนึ่งใจและไมตรี
บอกอีกทีรักเรา..เท่าที่เป็น
ยามยลเดือนและดาวพร่างพราวฟ้า
อยากเอื้อมคว้ารูปเงา..เท่าที่เห็น
แม้หนทางข้นแค้นแสนลำเค็ญ
มากทุกข์เข็ญยังฝ่าไปเพื่อได้ครอง
เพราะมีเธอเท่านั้นที่ฉันคิด
หนึ่งดวงจิตมอบไว้ให้สนอง
แม้ทุกข์ยากลำบากหากปรองดอง
สุขจะพ้องดั่งเช่น..ที่เป็นเรา๚ะ๛
27 พฤษภาคม 2548 11:01 น.
อัลมิตรา
..๏ ขอบคุณที่บรรเลงเพลงบทคุ้น
เพื่อเจือจุนแด่เราผู้เศร้าหมอง
อีกสองมือยื่นมาพาประคอง
ช่วยเช็ดหยาดน้ำนองจากสองตา
เพราะวันวานคลับคล้ายเราพ่ายแพ้
จิตย่ำแย่เขาทำลายหมายเข่นฆ่า
แม้นวิงวอนหวังใครได้เมตตา
กลับกลายว่าโดดเดี่ยวเปลี่ยวลำพัง
ฤๅชะตาเราละม้ายร้ายชะรอย
ดั่งเรือน้อยเคว้งคว้างกลางคลื่นคลั่ง
ถูกพายุรุกโรมโหมประดัง
จะคืนหลังหรืออยู่ต่อยังท้อใจ
จนกระทั่งเพลงแว่วแม้แผ่วค่อย
ฝากลมลอยฟังดูเหมือนอยู่ใกล้
จากคนที่อยู่ห่างหนทางไกล
มาปลอบใจรับขวัญวันเราตรม
.*~*+::~ - เ ป็ น บ ท เ พ ล ง อ่ อ น ห ว า น - ~::+::+*~*
.*~*+::~ - เ ป็ น ส า ย ธ า ร อ่ อ น ไ ห ว - ~::+::+*~*
.*~*+::~ - ฝ า ก รั ก ห ว า น ล ะ ไ ม - ~::+::+*~*
.*~*+::~ - ม อ บ ใ ห้ เ ธ อ..- ~::+::+*~*
กลาง..หาดทรายแม้ใจจะเหน็บหนาว
ท่าม..เรื่องราวรอบกายทุกข์ทับถม
ยิน..สำเนียงเพลงหวานขานตามลม
แทน..ผ้าห่มหากหนาวผิงดาวกัน ๚ะ๛
26 พฤษภาคม 2548 15:38 น.
อัลมิตรา
..๏ สองมือถือถ้วยใหญ่.........ใบโต
ปีศาจร้องไห้โฮ................ ...ข่มสะอื้น
หงส์แดงติดเทอร์โบ.......... ..สิบสูบ
ยิงแหลกตามตีตื้น................ท่วมทันจนเสมอ ฯ
..๏ สามศูนย์ตามลุ้นอย่าง.....สยิวใจ
ครึ่งแรกเป็นจั๋งใด...............นี่วุ้ย
แทบเก็บเสื่อหมอนไป.........นอนหลับ
พอครึ่งหลังแก้มตุ้ย..............แสยะยิ้มสบายแฮ ฯ
..๏ ดูเด๊ก..เก๊กหน้าหล่อ........จอมทวาร
เจอร์ราร์ด..มาดห้าวหาญ......ยิ่งแท้
กาเชียร์..อีก...มิลาน-...........บารอส
รีดเช่..ฮามันน์..แล้..............กอดถ้วยใบโต ฯ
..๏ ตาโอเล่...เท่ห์ทั้ง-..........ดำทมิฬ
อองโชช...ฮูเปียร์...ฟิน-.......แน่น...ด้วย
อะลองโซ่...ฟอร์มหิน..........กล้าแกร่ง
ปีศาจฯก็แค่กล้วย................ปอกแล้วรอขยำ ฯ
..๏ ผีดำแดงแห้งเหี่ยว..........แสนชรา
ฤๅจะต้านหงส์พญา ฯ..........อยู่ได้
ทีมอื่นอาจอิจฉา..................ตาผ่าว- ผ่าวเฮย
you'll never..จำไว้...........ว่าwalk alone ๚ะ๛
25 พฤษภาคม 2548 13:36 น.
อัลมิตรา
..๏ แสนอ่อนล้าหัวใจเหนื่อยหน่ายนัก
อยากหยุดพักเรื่องราวเมื่อคราวก่อน
ท่ามสายฝนเดียวดายกายเปียกปอน
ทบทวนย้อนความเป็นไปในภวังค์
เพราะขาดความมั่นใจในครั้งนี้
กล้าเคยมีกลับหมดถดถอยหลัง
ท่ามผู้คนมากมายหลายคนชัง
สูญสิ้นหวังที่จะอยู่สู้ต่อไป
ผ่านคืนวันรวดร้าวสุดเศร้าแสน
ผ่านดินแดนลำบากขวากหนามใหญ่
ผ่านผู้คนเหยียบย่ำแล้งน้ำใจ
ผ่านเภทภัยหลากหนบนทางเดิน
ในความมืดหวังมีที่สว่าง
ผู้ใดหนอจะนำทางมิห่างเหิน
และวันที่เลวร้ายหลายทุกข์เชิญ
ไยเหลือเราเผชิญ..เพลินลำพัง ๚ะ๛
" ใ น ท า ง ที่ มื ด ม น ก็ ย่ อ ม มี ห น ท าง ส ว่ า ง
ใ น วั น ที่ เ ล ว ร้ า ย ย่ อ ม มี วั น ที่ ง ด ง า ม "
25 พฤษภาคม 2548 10:41 น.
อัลมิตรา
..๏ ยินเรไรเล่าความลำนำพ้อ
พริบตาพอเปลี่ยนไปโอ้ใจเอ๋ย
สิ่งดีงามกลับหมดค่าราคาเปรย
ถ้อยคำเอ่ยสัจธรรมย้ำให้ตรอง
ดุจนิยายซ่อนเงื่อนดูเหมือนว่า
เพียงเริ่มต้นผ่านตาพาจิตล่อง
หลงคำนวนตอนปลายนัยทำนอง
ดี-เลวพ้องตัดสินกันในทันที
บางคนเคยสูงค่าพริบตาหาย
คงเหลือสิ่งเลวร้ายกลายวิถี
และบางคนเขาประณามหยามสิ้นดี
กลับเลิศด้วยไมตรีมากมีคุณ
บทสรุปพลิกผันวันสุดท้าย
จากเริ่มต้นจวบปลายหมายจะลุ้น
สิ่งที่เคยคะเนไว้คล้ายเป็นทุน
อาจเหลือจุลซากผลึกให้นึกตาม
คือเรื่องจริง นะเรไรใช่น้ำเน่า
จิตของเราอย่าสนแม้นคนหยาม
เถอะ ! ดี - ชั่ว ก็รู้อยู่ทุกผู้นาม
สมควรปรามจิตตนก่อนบ่นใคร ๚ะ๛
Calendar
Lovers
43 คน เลิฟอัลมิตรา
หน้าส่วนตัว
2380
