25 เมษายน 2550 00:00 น.
อัลมิตรา
๏ ต้องทุ่มเทหัวใจเท่าใดหนอ
จึงเพียงพอที่จะให้บางใครเห็น
ฤๅ พนอคลอเคล้าทุกเช้าเย็น
ประพฤติเช่นทุกครั้งเขาสั่งมา
รักกันเพื่ออะไรใคร่ครวญย้อน
เฉกละครสารพันมากปัญหา
เมื่อบางใครตัดสินหมิ่นวาจา
ถูกยัดเยียดข้อหาจนล้าใจ
ถ้าความรักที่มีเหมือนโดนกลบ
รักควรจบเสียทีจะดีไหม
ต่างคนต่างแยกย้ายหายหน้าไป
ต่างคนต่างลาไกลโดยไม่คืน
หากสำนึกในใจ "- มิใช่คู่ -"
ที่เป็นอยู่ทำให้บางใครฝืน
รักเบื้องหน้าเห็นชัดมิหยัดยืน
จะกล้ำกลืนต่อไปทำไมกัน ๚ะ๛
20 เมษายน 2550 00:15 น.
อัลมิตรา
๏ จตุคาม,จตุคาม,รามเทพ
พอสังเขป,พอกลุ้ม ผู้ลุ่มหลง
โอ้พุทธะสอนสั่งให้ยั้งปลง
แต่มนุษย์ยังงวยงงเหมือนจงใจ
มัวศรัทธาในวัตถุเฉกลุถึง
พระธรรมซึ่งเคยประจักษ์กลับผลักไส
ต่างเบียดเสียดแย่งยื้อกว้านซื้อไป
ทันสมัยแผกผิดวิกฤตกรรม
แลยกย่องศักดิ์สิทธิ์อิทธิฤทธิ์เลิศ
เทพประเสริฐพยุงใจผู้ใฝ่ถลำ
สิ่งประดิษฐ์คะเนผลจากคนทำ
ฤๅ ตอกย้ำผู้นับถือคือพุทธจริง ๚ะ๛
15 เมษายน 2550 22:37 น.
อัลมิตรา
๏ ยามคืนแสนสงัดให้.............พิจารณา
ธรรมซึ่งองค์พระศาสดา.........บ่งชี้
ปฏิจสมุปบาท พา................จิตสงบ
จึงใคร่ครวญสิ่งนี้...................นั่นโน้นฉะนี้ไฉน ๚
๏ สรรพสิ่งมีอุบัติขึ้น................แผกกัน
หากแต่คงสามัญ-..................ญลักษณ์แล้
ความไม่เที่ยงทุกข์อัน............ปรากฏ
อีกอนัตตาจริงแท้................ต่างต้องจำนน ๚
๏ สรรเสริญทรัพย์ลาภพร้อม...ศักดินา
ยศศักดิ์ความปรารถนา............มากล้น
จมปลักยากนำพา....................สลัดหลีก
ยามอิฏฐารมณ์พ้น...............จึ่งต้องตรอมใจ ๚
๏ โลกธรรมน้ำจิตข้อง..............เกี่ยวกัน
มวลมนุษย์คิดผูกพัน................บ่เว้น
ตราบไตรลักษณ์ฤทธิ์มหันต์...ปรากฏ
โทมนัสจึงบีบเค้น....................จิตให้กำสรวล ๚ะ๛
13 เมษายน 2550 18:26 น.
อัลมิตรา
๏ เพลงกระบี่อันรุ่มร้อน.......รุนแรง
แสนอุกอาจผาดแผลง.........เผ็ดร้อน
รุกรับฉับไวแสดง................กลยุทธ- ศาสตร์เฮย
กายพุ่งมุ่งทะยานย้อน..........ดิ่งจ้องโจมตี ๚
๏ มือขยับกายเขยิบย้าย.......แยบยล
ตาเพ่งเล็งอริจน.................สั่นสะท้าน
กายสงบแต่ใจตน...............ตระหนักอยู่
ฤๅนี่คืออีกด้าน...................แห่งเจ้ายุทธภูมิ ๚
๏ ยามรุกบุกเร่งเร้า..............โรมรัน
ยามรับคราวคับขัน................เคลื่อนคล้อย
ยามรบต่างครบครัน...............อาวุธ
ยามรักมักกร่ายถ้อย..............กล่อมฟ้าศศิธร ๚
๏ วรยุทธสุดลึกล้ำ..................เหลือประมาณ
เพลงกระบี่ช่างเหิมหาญ.........ยิ่งแล้
ยืนชมยิ่งละลนละลาน..............อีกระรื่น
จึงเอ่ยคำชมแม้......................แปลกถ้อยอย่าถือ ๚ะ๛
7 เมษายน 2550 22:59 น.
อัลมิตรา
๏ กับการที่เขียนกลอนในตอนว่าง
แล้วหยิบกลอนมาวางเหมือนสร้างฝัน
เพียงเท่านี้ก็สุขได้ในแต่ละวัน
ทุกข์เกินกั้นก็ระบายลงในกลอน
กับการที่อ่านกลอนในตอนว่าง
จนพบปะบางอย่างแนวทางสอน
ภาษาไทยเคยแย่เริ่มแน่นอน
จากเชาว์อ่อนริเขียนพากเพียรจำ
เขียนกลอนแล้วนั่งนิ่งดุจเบื้อใบ้
อย่านะใจ,อย่าดัดจริต,อย่าคิดถลำ
ตัวอักษรที่ประดอยเป็นรอยคำ
เพียงลำนำผ่านไปคล้ายลางเลือน
เพราะเขียนเพื่อสุขใจไปวันวัน
มิเทียบชั้นนักปราชญ์มาดเสมือน
"..เรากระทำเพื่อเรา.." จิตเฝ้าเตือน
แค่คนเถื่อนอารมณ์เหงาก็เท่านั้น ๚ะ๛
Calendar
Lovers
43 คน เลิฟอัลมิตรา
หน้าส่วนตัว
1733
