29 พฤศจิกายน 2550 14:58 น.
อัลมิตรา
.
อ ย า ก ใ ห้ เ ธ อ อุ่ น ใ จ ใ น คื น ห น า ว
อ ย่ า ป ว ด ร้ า ว เ ดี ย ว ด า ย ค ล้ า ย สั บ ส น
ถ้ า ห น า ว นั ก จ ง ชำ เ ลื อ ง ฟ้ า เ บื้ อ ง บ น
จั น ท ร์ จั ก ด ล แ ส ง เ อื้ อ เ ผื่ อ บ ร ร เ ท า
เ พ ร า ะ ไ ม่ มี ผ้ า ห่ ม ผื น ห น า อุ่ น
อี ก ค น คุ้ น ห่ า ง ไ ก ล จ น ใ จ เ ห ง า
ย า ม ล ม ห น า ว พั ด ผ่ า น เ พี ย ง บ า ง เ บ า
เ ธ อ จึ ง เ ศ ร้ า พ า ล โ ก ร ธ โ ท ษ ช ะ ต า
ห น า ว ค ร า ว นี้ เ ธ อ ผ จ ญ อ ยู่ ค น เ ดี ย ว
จ น บ า ง เ สี้ ย ว อ่ อ น โ ร ย โ ห ย ไ ห้ ห า
เ ธ อ บ อ ก สุ ด เ ห น็ บ ห น า ว ร้ า ว วิ ญ ญ า ณ์
ห น า ว ลึ ก ซึ้ ง เ กิ น ก ว่ า จ ะ ค ลี่ ค ล าย
เ พ ร า ะ ฉั น เ ค ย รู้ สึ ก เ ห มื อ น กั บ เ ธ อ
น้ำ ต า เ พ้ อ บ า ง ค รั้ ง ห ลั่ ง เ ป็ น ส า ย
เ มื่ อ ค ว า ม รั ก ห ลุ ด ล อ ย แ ส น เ สี ย ด า ย
ล ม ห น า ว ก ร า ย จึ ง ส ะ อื้ น ข ม ขื่ น ท ร ว ง
ฉั น จึ ง อ ย า ก ใ ห้ เ ธ อ ลื ม เ รื่ อ ง ร า ว
ที่ เ ห น็ บ ห น า ว ป ล ด ไ ป ใ ห้ ห ม ด ห่ ว ง
ห น า ว ล ม ห รื อ ห น า ว ใ ด ภั ย ทั้ ง ป ว ง
ฤ ๅ ก ล้ า ล่ ว ง ก ร ะ ท บ ใ ห้ ใ จ เ ธ อ ต ร ม
22 พฤศจิกายน 2550 23:37 น.
อัลมิตรา
.
๏ เพราะไม่มีความหมายทางสายเก่า
เรื่องของเราจบแล้วไร้แววหวน
อย่ามัวเสียเวลามาคร่ำครวญ
คิดทบทวนทำไม..เพื่อใครกัน ?
เธออ้างว่าเผลอไผลในครั้งก่อน
แล้วขอย้อนเพื่อลบรอยแผลนั่น
ขอถักทอสานใยสายสัมพันธ์
ที่สะบั้นยืนกรานสมานยา
แต่บทเรียนคราวนั้นมันฝังจิต
ฉัน ฤๅ คิดหวังให้ใครรักษา
หัวใจที่ชอกช้ำทุกข์ทรมา
ฉันชินชากับความหลังลำพังเพียง
จำต้องอยู่ห่างห่างทางสายเก่า
คนเคยเศร้าเอ่ยปากอยากละเลี่ยง
ยอมอยู่อย่างเดียวดายไร้คู่เคียง
ดีกว่าเสี่ยงอีกหนกับคนเดิม ๚ะ๛
20 พฤศจิกายน 2550 10:40 น.
อัลมิตรา
.
๏ หน้ากากแกล้งแปลงตนดังกลหลอก
ยากจะบอกระบุจริงสิ่งสงสัย
เมื่อมองหน้า ฤๅ รู้กว่าดูใจ
จึงเตือนไว้ระวังตนหากคนลวง
จงไตร่ตรองพิเคราะห์ให้เหมาะถ้วน
ทุกกระบวนวินิจฉัยให้ลุล่วง
ภาพภายนอกสดใสภายในกลวง
คือทั้งปวงเล่ห์กลหมู่ชนพาล
แตงโมแตะปลายลิ้นยังรู้รส
ไม่ทันหมดเกินคำรู้ฉ่ำหวาน
สัปปะรดเคี้ยวไปมิได้นาน
ก็ทราบกันเปรี้ยวหวานสักปานใด
สุนัขรู้จักสอนมันก่อนเอ๋ย
มันไม่เคยเปลี่ยนกันแม้วันไหน
ยกเว้นบ้ากันแล้วก็แล้วไป
มันรู้ใจอยู่กับคนจนตายลา
ไม่ว่าหมาว่าแมวแม้โคเขื่อง
ให้ขัดเคืองอย่างไรจริงใจหนา
ไม่เคยแสร้งกลบระยำทำหลอกตา
ที่ปิดหน้าด้วยหน้ากากลำบากดู
หน้ากากเนื้อแนบหน้ามาหลอกแกล้ง
ทำเสแสร้งแปลงหน้าว่าสวยหรู
ปิดหน้ากากกั้นไว้ข้างในงู
เปิดออกดูเมื่อนั้นมันฉกตาย ๚ะ๛
15 พฤศจิกายน 2550 12:15 น.
อัลมิตรา
๏ วันเพ็ญจันทร์แจ่มฟ้า.........เฟื่องสวรรค์
งามยิ่งงามเฉิดฉัน.................ฉาบฟ้า
ดาษดาวดื่นหมื่นพัน..............พราวระยิบ- ระยับเฮย
เติมแต่งแปลงโลกหล้า..........เลิศล้ำงามสรวง ๚
๏ วัน วานพานพุ่งพ้น..............พรหมนภา
วัน รุ่งเรืองจรัสตา...................อร่ามแล้
วัน คืนอื่นยังปรารถนา............สูงเด่น
วัน ค่ำแรมขึ้นแม้....................มากพร้อมนิจกาล ๚
๏ เพ็ญ พราวราวเพ็ชรพร้อม....พรวมณี
เพ็ญ กระจ่างพร่างพรรณี..........เลิศล้น
เพ็ญ งามเด่นรัศมี...................มองยิ่ง- งามเฮย
เพ็ญ ผ่านเมฆาพ้น.................โอ่ฟ้าอวดสวรรค์ ๚
๏ จันทร์ งามยามเยี่ยมฟ้า........รัตติกาล
จันทร์ เคลื่อนเยือนคัคนานต์.....สง่าพร้อม
จันทร์ ลอยเด่นเห็นสะคราญ.....วิจิตร
จันทร์ กระจ่างหว่างดาวล้อม.....ดั่งให้ใครหมาย ๚ะ๛
13 พฤศจิกายน 2550 16:25 น.
อัลมิตรา
๏ เขาผิดแผกจากเผ่าชาวกระเหรี่ยง
ซ้ำสำเนียงก็ห่างไกลในเชื้อแถว
เทียบรูปร่างแร้งร้ายคล้ายวี่แวว
คงไม่แคล้วผีบ้าแห่งป่าดอย
ยามน้ำค้างปรอยลงท่ามพงไพร
หนาวสุดขั้วหัวใจเขาไม่ถอย
อาศัยเดือนและดาวพร่างพราวคอย -
เอื้อแสงน้อยปลอบขวัญถิ่นกันดาร
ทุกขวากหนามขวางกั้นเขาฟันฝ่า
จวบศรัทธาชาวเขาเล่าลือขาน
"ผีบ้าแห่งอมก๋อย" ร้อยตำนาน
อุดมการณ์ที่ปรากฏพึงจดจำ
บทกวี.."ผีบ้าแห่งอมก๋อย"
เราเรียงร้อยเพราะปลื้มและดื่มด่ำ
เปรียบปิดทองหลังพระเขากระทำ
ขอกล่าวย้ำ"หมอนิเทศน์ สุขสามัคคี"
เราอาสาสานฝันร่วมเจตนา
ด้วยศรัทธาจากเพื่อนพ้องน้องพี่
ท่ามขุนเขาดื่นดาวพราวราตรี
ปณิธานนี้จักสืบไปในนิรันดร์ ๚ะ๛
อัลมิตรา ขอคารวะหมอแป๊ะด้วยหัวใจ