23 ธันวาคม 2550 22:04 น.
อัลมิตรา
๏ เป็นมติประชาธิปไตยไทยทั่วถ้วน
คราเมื่อเห็นสมควรก็ชวนสรร
ใช้สติปัญญาพิจารณาพลัน
ทุกชนชั้นครวญคิดสิทธิ์เสรี
จะพรรคใหม่หรือเก่าเข้าสภา
หัวหน้าพรรคปากกล้าเข้าท่านี่
หัวหน้าพรรคหล่อหรูมาดผู้ดี
ตัดสินที่เหตุสมควรของมวลชน
หากมัวคิดแค้นเคืองเรื่องเก่าก่อน
แล้วแคะค่อนถากถางระหว่างผล
คงไม่แคล้วอีกคราจราจล
ชาติอับจนถูกห้ำหั่นล่มบรรลัย
ถ้ารักชาติรักศาสน์กษัตรา
เชิญร่วมแก้ปัญหาดีกว่าไหม
ช่วยกอบกู้วิกฤตเภทประเทศไทย
จนพ้นภัยเศรษฐกิจพิษรุงรัง
พรรคใดได้เก้าอี้กี่คะแนน
อย่าเคืองแค้นกลัดกลุ้มจนคลุ้มคลั่ง
ใครรักใครหรือใครใคร่ชิงชัง
อาจทำให้ชาติพังหากพลั้งตน
พรรคใดเป็นรัฐบาลทำงานชอบ
รอคำตอบให้ประจักษ์อีกสักหน
ประเทศชาติใช่พึ่งเพียงหนึ่งคน
คือเหตุผลวางไว้พึงไตร่ตรอง ๚ะ๛
20 ธันวาคม 2550 17:28 น.
อัลมิตรา
๏ นับเวลาถอยหลังเหมือนครั้งก่อน
หลับตาย้อนเรื่องราวคราวผ่านผัน
สิบสองเดือนสามร้อยหกสิบห้าวัน
มากสุขสันต์เคล้าคลุกทุกข์ปนเป
เผลอแป๊บเดียวพ้นผ่านอีกขวบปี
งานเลี้ยงมีเพื่อนชวนให้สรวลเส
พรรคพวกนัดกินลมชมทะเล
แล้วเตร็ดเตร่ตามภูดูเดือนดาว
แต่ปลายเดือนงานรุมสุมท่วมหัว
เพื่อนมายั่วหยิบหมอกหยอกลมหนาว
เราหมดหวังกระทั่งแหงนดูดาวพราว
แถมนั่งหง่าวง่วงเหงาเฝ้าหน้าจอ
คนอื่นอื่นท่องเที่ยวกันสุขใจ
คงปราศใครหน้าเศร้าดุจเราหนอ
งานไอทีเงินเดือนเหมือนเกินพอ
นึกแล้วท้องานประชิดคิดไม่ทัน
งานรื่นเริงปีใหม่ไม่ว่างเที่ยว
ต้องโดดเดี่ยวทำงานหัวบานนั่น
เพราะภาระหน้าที่ที่ผูกพัน
ยากจัดสรรเปลี่ยนตัวผู้ทำแทน
นับเวลาถอยหลังเหมือนครั้งก่อน
รำลึกย้อนแบบอย่างพร้อมวางแผน
หลังปีใหม่จะท่องไปทั่วทุกแดน
แล้วโลดแล่นเยือนถิ่นจินตนาการ
จะพักร้อนนอนหนาวบนราวฟ้า
ขี่เมฆาเกี่ยวรุ้ง ณ สรวงสถาน
เอื้อมเด็ดดอกดาริกางามละลาน
สุขสราญประทังใจที่ไหวเอน
ซบจันทราต่างหมอนหนุนนอนฝัน
แก้มแนบจันทร์นวลเจ้าหยอกเย้าเล่น
ปล่อยโลกลอยละล่องไปไร้กฎเกณฑ์
ปลดหลักการหลีกเร้นเรื่องหลอกลวง
มหรรณพจบสายสมุทรสิ้น
จะเริงรินรื่นระลอกให้ใหญ่หลวง
แล้วหยอกเอินแก่งเกาะออเซาะทรวง
สดับท่วงทีท่าชลาลัย
เพียงดื่มด่ำอมฤตสฤษฏ์รุ่ง
ประดับปรุงปรัศนาอัชฌาสัย
พักโลกร้อนนอนหนาวผะผ่าวไป
มิปรารถนาสิ่งใดในชีวี ๚ะ๛
16 ธันวาคม 2550 23:53 น.
อัลมิตรา
๏ ถ้าหากเธอรู้สึกร้าวลึกเจ็บ
แล้วกักเก็บซ่อนไว้โดยไม่เผย
เฝ้าอดทนขมขื่นจนคุ้นเคย
จนชาเฉย "-เหตุนี้ไม่มีอะไร-"
กระทั่งเธอรู้สึกเกินเก็บกด
สิ่งปรากฏต่างเห็นเป็นสงสัย
ประหนึ่งความระคางแตกต่างไป
"-สุดที่จะระงับได้-" คงใกล้เคียง
ขึ้นอยู่กับสิ่งใดเปิดใจเลือก
ภายในเปลือกสุขได้ไม่ต้องเสี่ยง
ภายนอกเปลือกทุกข์ท้อเกินพอเพียง
อยากอยู่เยี่ยง"- นอก/ใน-"ใคร่ครวญเอง
ฉันอาศัยในเปลือกเลือกตามจิต
หลบภัยพิษทุรนคนข่มเหง
ฟังเสียงคลื่นทะเลเห่บรรเลง
แสนครื้นเครงตามประสาอุราตน ๚ะ๛
6 ธันวาคม 2550 17:39 น.
อัลมิตรา
๏ รีบกลับบ้านจัดกระเป๋าจะเข้าป่า
หมวก,เสื้อหนา,ถุงมือหาซื้อใส่
ทั้งถุงนอนเต้นท์พกเกือกผ้าใบ
คืนพรุ่งนี้ต้องไปเชียงใหม่แล้ว
รู้สึกเหมือนตื่นเต้นใจตึกตัก
หนาวยิ่งนักฟังข่าวเรายิ่งแผ่ว
คนมีคู่คงอบอุ่นแนบเนื้อแนว
เราส่อแววหนาวขดอดอุ่นไอ
ละการงานสังคมไปอมก๋อย
จิบดาวลอย* ท่ามภูผา ณ ป่าใหญ่
คนกรุงเทพฯขอพรางเป็นนางไพร
รอบกองไฟนั่งล้อมวงคงปรีดา
ดาวที่นั่นคงระยิบระยับไสว
และงดงามกว่าใดในแหล่งหล้า
แม้นเดือนดับแต่ฟากฟ้ามากดารา
พวกเรามานับดาวพราวแข่งกัน
นั่น !!..ดาว หนึ่ง - สอง - สาม - สี่ - ห้า- หก
โน่น !!..ดาวตกชี้ให้บางใครขัน
เอ้า !!..ดาวลอย* มามะมาแบ่งปัน
ชวนยอกจอกเย้ยจันทร์แม้ไม่มี ๚ะ๛