23 มกราคม 2551 23:36 น.
อัลมิตรา
๏ เขียนแล้วอ่านพาลละเมอพลั้งเผลอจิต
อ่านความผิดเห็นพ้องต้องผันผวน
อ่านข้อถูกทุกข์ระทมไม่สมควร
แล้วตีรวนแตกประเด็นไม่เห็นดี
เสียงอักษรซ่อนกลบนอักขระ
คงทัศนะคำพิจารณ์แห่งท่านกถี*
คำบรรยายหลายหลากจากเมธี
แฝงชั่วดีมีให้ได้พิจารณา
ชาวสยามยามสิ้นเชิงศิลป์ศาสตร์
ย่อมเคลื่อนคลาดปราศคำล้ำภาษา
เสื่อมอักษรท่อนถ้อยร้อยปัญญา
ย่อมไร้ค่าหมดความตามเท็จจริง
ผูกเนื้อความตามพยางค์วางอักษร
เป็นกานท์กลอนสอนใจในสรรพสิ่ง
ตามรู้เห็นเป็นไปในสัจจริง
ใช่ช่วงชิงเชิงชาญรุกรานใคร ๚ะ๛
22 มกราคม 2551 21:29 น.
อัลมิตรา
๏ เมื่อบางคนเปิดปูมและเปิดตัว
เมื่อบางคนเกิดกลัวความมัวหมอง
เมื่อบางคนแกร่งกล้าท้าประลอง
เมื่อบางคนจดจ้องไตร่ตรองตาม
ช่างล้นหลากมากมายให้รู้สึก
หลายคนนึกคล้อยคำตั้งคำถาม
เพราะอักษรซับซ้อนซ่อนนิยาม
จนบางคนตีความแล้วลามใจ
เมื่ออารมณ์สุขโศกกับโลกเน็ต
มิแยกเท็จกลับคิดเอาจิตใฝ่
อาจบังเกิดระคางคำบางใคร
แอบนำไปกระทบตนสับสนเอง
สะเทือนใจเพราะใจนำไปคิด
สำคัญผิดโอดระทมคนข่มเหง
จำหลบเร้นเส้นทางอย่างวังเวง
โธ่ ! คนเก่งพลาดท่าไม่น่าเลย
บางเวลามาเขียนร่ำเรียนกลอน
บางเวลาออดอ้อนอักษรเผย
บางเวลายวนเพื่อนสุขเหมือนเคย
บางเวลาอยากเฉลยก่อนเลยลับ ๚ะ๛
20 มกราคม 2551 00:03 น.
อัลมิตรา
๏ เชิญเรือรบเรืออวนและเรือบด
เชิญทั้งหมดบรรจงลงอ่าวใหญ่
คราวละหนึ่งหรือพร้อมหน้าไม่ว่าใด
ถ้าถูกใจพร้อมสยบคำรบเดียว
เชิญไต้ก๋งลงท่าอย่าหมกมุ่น
ให้ระวังทุ่นระเบิดอาจเกิดเสียว
หากเฟอะฟะถลาไถลไม่ปราดเปรียว
เชื่อเถอะเดี๋ยวพลิกคว่ำทั้งลำจม
เข็มทิศเช็คเหมาะเหม็งก่อนเล็งเป้า
แม้นเรือเก่าอาจแตกตื่นยามคลื่นถล่ม
คราขาดแคลนแผนที่กางทิศทางลม
มีหวังล่มประสบภัยในพริบตา
คืบก็ทะเลศอกก็ทะเลพเนจร
เชิงเรืออ่อนเหลือเกินไม่ประเมินค่า
เพียงวูบเดียวร่างสลายใต้ธารา
กลายเป็นเหยื่อปูปลาดาหน้ากิน
แค่ช่ำชองงานประดิษฐ์เรือวิทยุ
แล้วแกล้งกุว่าเชี่ยวชาญชำนาญถิ่น
กะให้เราพร่างพรมอารมณ์จินต์
ชั่วโมงบินห่างกันหลายชั้นเชิง
อ่าวกับอ่างต่างอย่างไรเอาไปเทียบ
คิดเลาะเลียบอ่าวใหญ่ดุจใจเหลิง
ออกปากอ่าวครั้งแรกแตกกระเจิง
อย่าเปิดเปิงเผ่นแผล็วก็แล้วกัน ๚ะ๛
18 มกราคม 2551 15:20 น.
อัลมิตรา
๏ ค่อยค่อยเปิดซองประมูลลุ้นแทบแย่
กลัวหนุ่มน้อยเก๋าแก่มาแหลใส่
กลัวพ่อหม้ายเรือพ่วงมาลวงใจ
กลัวมหาภัยเฒ่าหัวงูรุมกรูฟัน
อ่านสรรพคุณดีกรีตามที่อ้าง
น่าสนใจทุกอย่างชวนสร้างสรรค์
หากจับได้ว่าทุรยศโป้ปดกัน
แม่จะหั่นให้เตียนเหลือแต่ตอ
จริงหรือเปล่าชั้นครูเรื่องปูไต่
ท่องทะเลกว้างไกลแล้วไม่ท้อ
จริงหรือเปล่าทั้งแท่งแข็งเแกร่งพอ
อย่าเพียงถ่อแล้วหยุดหงุดหงิดจัง
พิลึกลั่นเหลือเชื่อหนอเรืออวน
ยามปั่นป่วนมรสุมแทบคลุ้มคลั่ง
เพียงแผ่วผ่านลมว่าวซัดอ่าวพัง
เรือปราศขลังชวนหลงฤๅก๋งเรือ
ที่กล่าวแย้งใช่อุตริอยากพิสูจน์
แต่คำพูดยากให้วางใจเชื่อ
อยู่ตั้งไกลอาจเร้นเมียเป็นเบือ
สัญชาติเสือนักล่ามาปลอมแปลง
เช็คประวัติทะเบียนราษฏร์จากราชการ
พื้นเพบ้านอยู่สุราษฏร์มิพลาดแผลง
เป็นครูสอนอาชีวะศิษย์ตะแบง
พ่วงตำแหน่งคุณชายใจละมุน
ขอเก็บซองเพื่อพินิจพิจารณา
เผื่อเดือนหน้าจะย่องไปซบไออุ่น
ใบหย่าคงเรียบร้อยแล้วนะคุณ
ชวนให้ลุ้นถึงสิทธิ์พิชิตคาน ๚ะ๛
17 มกราคม 2551 21:07 น.
อัลมิตรา
.
๏ ชีวิตช่วงนางสาวแสนยาวนาน
นอนตะกายฝาบ้านพาลห่อเหี่ยว
ปราศจากเนื้อคู่อยู่ดายเดียว
ช่างเปล่าเปลี่ยวโศกสลดรันทดใจ
รูปร่างเราโสภางามน่าชม
ปราศปุ่มปมแหว่งด้วนผอมอ้วนไม่
แถมปราดเปรื่องปริญญาคว้าสองใบ
เหตุไฉนประดาหนุ่มมิรุมมอง
มีแต่พวกหงำเหงือกกระเดือกห้อย
แถกยิ้มคอยหว่านหวานตาลานจ้อง
บอกเตะปี๊บยังไหวท้าให้ลอง
พอเมียเห็นกลับจ๋องตกร่องลืม
หนุ่มไม่มองย่ำแย่แถมแก่เกี้ยว
อยากวูบเสียวสักหนถูกคนปลื้ม
ใครมีหนุ่มนับสิบอยากหยิบยืม
อยากดูดดื่มก่อนตายเล่นไต่ปู
ป่าวประกาศออกไปถ้าใครโสด
เว้นพวกโฉดจงไกลด้วยไม่สู้
เซ็งคานทองเบื่อระอาเหงาน่าดู
ไม่อยากอยู่จนเหี่ยวเปลี่ยวอุรา
"หัวใจขาย" ป้ายโตโปรโมชั่น
บวกรางวัลชิ้นใหญ่ชวนไขว่คว้า
แต๋วกระเทยตุ๊ดเกย์อย่าเตร่มา
นาทีทองแล้วจ้ามัวช้าไย
บ้านสองหลังคลังทรัพย์เกินนับถ้วน
เห็นสมควรมอบรถทั้งหมดให้
อีกเพชรทองล้นหีบรีบขนไป
เราจะได้ย้ายบ้านจากคานทอง ๚ะ๛