22 กรกฎาคม 2551 21:17 น.
อัลมิตรา
๏ กลางเดือนดาวสกาวเกินยังเพลินเพรียก
ข้าฯ ร้องเรียกทักทายหมายพร่ำว่า
โปรดส่องแสงแสดงพรรณอันงามตา
แต่งแต้มฟ้างดงามยามราตรี
เพื่อหัวใจใครหนึ่งซึ่งเหงานัก
ยังทึกทักมุ่งหมายใฝ่จันทร์ศรี
คราเมียงมองผองนภาดารามี
พลอยเปรมปรีดิ์รื่นรมย์คลายตรมใจ
ดารดาษดาวสกาวสรวง ณ ห้วงมหรรณพ์
งามผ่องพรรณเหลือคณาเกินหาไหน
โอ้อวดแสงแปลงสีที่ฟ้าไกล
ฤๅ หมายให้หวังปองครอบครองพลัน
ระยิบระยับ ประดับประดา นภาประภาส
พิไลพิลาส ประพัทธ์ประภา มหามหรรณพ์
สว่างไสว พิสิฐพิเศก อเนกอนันต์
ไฉนฉะนั้น สวรรค์สว่าง กระจ่างอุรา
บรรยายกานท์หวานซึ้งตราตรึงจิต
แต่ห้วงคิดบังอาจเผลอปรารถนา
ยามค่ำคืนดื่นดาวพราวจันทรา
หัวใจข้าฯ หมายครองแอบมองเมียง
เม็ดฝนปรายดุจประสมสายลมเฉื่อย
ระรินเรื่อย ข้าฯ สดับในสรรพเสียง
ทิพย์ดุริยางค์มธุรสบทจำเรียง
เคลิบเคลิ้มเพียงแว่วได้ในภวังค์ ๚ะ๛
19 กรกฎาคม 2551 21:55 น.
อัลมิตรา
๏ เธอถามว่า .. เหนื่อยไหมในงานนี้ ?
ตอบคนดีเหนื่อยหน่อยแล้วพลอยหาย
ของบริจาคหลากล้นคนมากมาย
มิตรสหายสนิทสนมแสนกลมเกลียว
เธอเอ่ยปาก .. มีไหมในปัญหา ?
ตอบอีกคราทั้งผองที่ข้องเกี่ยว
เมื่อประสานงานเสี่ยงเพียงผู้เดียว
เผลอแค่เสี้ยวพลาดนิดผิดใหญ่โต
เธอยังถามตามประชิด .. เคยผิดไหม ?
ตอบจากใจเคยบ้างช่างพลิกโผ
ยามขัดเคืองเบื้องหน้าเขาด่าโชว์
เพลิงโทโสกว่าจะดับแผลยับเยิน
เธอเพลาเสียง .. เยี่ยงนี้หนอที่เห็น !
ทุกประเด็นแฝงนัยใช่ผิวเผิน
หากบางอย่างผิดพลาดมีขาดเกิน
หมายดำเนินอย่างไรให้ตอบคำ
เราเชิงด้อยมิคล่องบกพร่องมี
ทุกถ้อยที่หยามหยันและเหยียบย่ำ
ไม่ขอเก็บความแค้นฝังแน่นจำ
ไม่เพลี่ยงพล้ำอีกครั้งบนสังเวียน
เราสั่งใจให้กล้าท้าเผชิญ
ไม่หลงเพลินกระแสที่แปรเปลี่ยน
เหตุหนหลังทั้งหมดเป็นบทเรียน
ใครติเตียนน้อมรับมาปรับงาน
สงสัยใดอีกหนอ ? ..ขอถามกลับ
แม้นว่าลับจะละไว้ในสถาน
แม้นไม่ลับจะแจงนัยให้เป็นกานท์
เผื่อคนอ่านสงสัยคล้ายกับเธอ ๚ะ๛
6 กรกฎาคม 2551 21:48 น.
อัลมิตรา
๏ พวกมาดเก๋าเจ้าชู้เสือผู้หญิง
จากใจจริงแสนชังเสืออย่างว่า
มาตรแม้นมีมุ่งหมายในชายคา
จะรีบคว้าปืนส่องอกพร่องพรุน
ป้วนเปี้ยนป้อหล่อเฟี้ยวล่อเหลียวหลัง
เลียนแบบคนมีตังค์เท่ห์ทั้งหุ่น
หว่านคารมชมสาวราวกักตุน
หวังคืนทุนภายหลังรังเกียจนัก
อ้างเป็นชายชาติเสือเหนือผู้อื่น
คนบ้องตื้นลื่นไหลไม่ตระหนัก
ทำหวงห่วงลวงสาวหลงอ่าวรัก
มากกับดักชวนเชื่อเสือผู้หญิง
เตือนภัยสาวคราวหน้าอย่าประมาท
เสือกลับชาติทั้งผองพลันจ้องสิง
หากเผลอนิดผิดพลาดอนาถจริง
เขาเขี่ยทิ้งเศษซากแล้วจากไป
เชิญชวนหญิงยิงตายวายร้ายเสือ
อย่าหลงเชื่อเล่ห์กลของคนไหน
บรรดาเสือหน้าสลอนบ้านกลอนไทย
จงจำไว้อย่าแสล๋นฉันแม่นปืน ๚ะ๛
1 กรกฎาคม 2551 21:19 น.
อัลมิตรา
๑.
๏ ขอบอกเล่าเรื่องราวชาวเรือนไทย
ทั้งเหนือ/ใต้/ออก/ตกทิศผกผัน
โครงการบุญจุนเจือเพื่อแบ่งปัน
รวมตัวกันพร้อมพรักกรกฏา
๒.
วันพิเศษสิบสองถึงสิบสาม
นับฤกษ์ยามเสร็จสรรพสัปดาห์หน้า
มวลเพื่อนพ้องน้องพี่แสนปรีดา
มาเถิดมา..จรรโลงกิจโครงการ
๓.
เชิญรุมล้อมน้อมนำน้ำใจร่วม
เชิญหลอมรวมอีกหนเป็นผลผ่าน
เปรียบหยาดฝนหยดน้ำกลายลำธาร
เปิดตำนานร่วมด้วยช่วยสังคม
๔.
แม้นใครมีน้ำใจหมายสมทบ
อยากพานพบแนะนำทำประสม
คิดเสนอแนวทางอย่างรื่นรมย์
เชิญระดมอีกครั้งเบื้องหลังเรา
๕.
กำหนดเกริ่นเดินทางไปสระแก้ว
คราวถึงแล้วรวมพลคนใหม่/เก่า
แจกจ่ายงานทำนองผองหมู่เฮา
ใครมาดเก๋าควบชั้นสันทนาการ
๖.
มากของเล่นตุ๊กตานำมามอบ
สองมือกอบน้องยิ้มพริ้มเพราผ่าน
ชวนเล่นเกมหัวเราะเริงสำราญ
น้องเบิกบานประดาพี่ก็ดีใจ
๗.
หม้อฮ่อมแพร่พร้อมมีชุดกีฬา
เสื้อสีฟ้าสุกสว่างกางเกงใหม่
โต๊ะนักเรียนเก้าอี้ที่สั่งไป
จัดเตรียมไว้ล่วงหน้าเกินกว่าเดือน
๘.
หอบอุปกรณ์กีฬามาเป็นกล่อง
โต๊ะปิงปองตัวใหม่ได้จากเพื่อน
ทั้งสายเน็ตพร้อมไม้ไม่ต้องเตือน
อยากให้เหมือนภุชงค์ลงลวดลาย
๙.
เตะฟุตบอลวอลเล่ย์เท่ห์ชะมัด
แป้นฝึกหัดชุ๊ดบาสไม่ขาดหาย
เพื่อสุขภาพแข็งแกร่งมากแรงกาย
เพื่อผ่อนคลายโรคเครียดไม่เบียดเบียน
๑๐.
ทั้งการ์ตูนตำราสารานุกรม
อยากเพาะบ่มปัญญาคราอ่านเขียน
ยามประหยัดจัดซื้อหนังสือเรียน
ให้พากเพียรจนเชี่ยวเล่มเดียวกัน
๑๑.
เราแอบจ้องกล่องขนมนมเนยเพียบ
เดินเลาะเลียบนับกล่องมองของขวัญ
สุดปลาบปลื้มลืมเหนื่อยหายเมื่อยพลัน
กว่าร้อยพันเพื่อน้องกองพะเนิน
๑๒.
จิตสุขสมสุขสันต์นับวันรอ
จนเพื่อนล้อกันใหญ่พลอยให้เขิน
อัลมิตราเขียนกลอนอ้อนเชื้อเชิญ
เถิด..มาร่วมจำเริญเดินตามรอย
๑๓.
อย่างพอเพียงเยี่ยงพ่องามพอดี
โครงการนี้ช่วยเหลือเอื้อผู้ด้อย
เพียงพูนเพิ่มเติมต่อผู้รอคอย
แม้นเล็กน้อยสะสมระดมทุน
๑๔.
คุณครูบอก.."น้องจะรำกลองยาว"
รับแจ้งข่าววันก่อนตอนแดดอุ่น
น้องขยันหมั่นซ้อมพร้อมแทนคุณ
เถิด..มาลุ้นเชียร์หน่อยคอยปรบมือ
๑๕.
สำหรับอาหารเที่ยงเราเลี้ยงรับ
จัดสำรับก๋วยเตี๋ยวเดี่ยวหนึ่งมื้อ
บวกขนมไทยไอศกรีมชิมระบือ
ไม่ต้องซื้อทั้งสิ้นเชิญกินฟรี
๑๖.
เชิญพวกพ้องมาเห็นเป็นพยาน
พร้อมชาวบ้านมาประจักษ์เป็นสักขี
มาอยู่โยงโครงการฯ นานนานที
ทำเท่าที่ทำได้ด้วยใจบุญ
๑๗.
งานส่วนรวมร่วมทางอย่างกันเอง
ปราศนักเลงแฝงกายหมายหมกมุ่น
หากปรารถนา"การให้"ใจการุญ
นอกเหนือจากควักทุนเพื่อจุนเจือ
๑๘.
อาจเสนอร่วมด้วยลวกก๋วยเตี๋ยว
อาจขอเดี่ยวโชว์ขำไม่พร่ำเพรื่อ
อาจแบกของออกแรงหลายเหลือเฟือ
ทุกอย่างเพื่อร่วมด้วยมาช่วยกัน
๑๙.
เช้าเปรมปรีดิ์ ตีโมง ณ โรงเรียน
บ่ายปรับเปลี่ยนพื้นที่ที่สุขสันต์
มวลผีเสื้อท่ามป่านานาพันธุ์
หลากสีสันเส้นทาง"ปางสีดา"
๒๐.
ทิวเทือกเขาเขียวสลับกับแมกไม้
คราแลไปชื่นชมสมคุณค่า
ไพรสมบูรณ์พูนสุขทุกอย่างมา
มีสัตว์ป่าธารน้ำชุ่มฉ่ำดิน
๒๑.
ได้ยินเสียงน้ำตกหกคะเมน
มีปลาเร้นแฝงกายในเรือนถิ่น
บันทึกภาพผีเสื้อคราโบยบิน
นึกอยากยินลิงค่างบ่างตะแบง
๒๒.
ใครใคร่ทำสิ่งใดทำไปเถิด
ฝันบรรเจิดเสกได้หากใจแผลง
หลับตานึกลึกล้ำไม่สำแดง
ต่างปรุงแต่งสุดแท้แล้วแต่ใจ
๒๓.
จวบตะวันเคลื่อนคล้อยลอยหรุบต่ำ
ก่อนแดดกรำกระทั่งผิวเป็นริ้วไหม้
มิควรช้า"ตาพระยา"จักพาไป
อยู่อาศัยนับดาวใต้ดวงเดือน
๒๔.
บรรจงเปิดโปงลางอลังการ
บอกเล่าผ่านท่วงท่าหาใดเหมือน
รำละลุชดช้อยแด่ชาวเยือน
รอยยิ้มเกลื่อนสดใสได้รางวัล
๒๕.
ใครอยากเอื้อเกื้อหนุนทุนศึกษา
จงแบ่งมาอีกกองพร้อมของขวัญ
คนละเล็กคนละน้อยกลายร้อยพัน
เถิด..ช่วยกันอีกหนผลทวี
๒๖.
แบ่งกันอยู่โฮมสเตย์นอนเปลเล่น
หรือโลดเต้นขับร้องต้องที่นี่
ส่ายสะโพกโยกย้ายสายดนตรี
ขับกวีจิบไวน์ไปพลางพลาง
๒๗.
อยากพักผ่อนนอนได้ปราศใครห้าม
อยากอยู่ยามหลายวงคงสว่าง
ตื่นแต่เช้าเราพยุงครารุ่งราง
เตรียมเดินทางด้วยอีแต๋นถิ่นแปรแปลน
๒๘.
ซอกถูกเซาะกระเทาะถ้วนล้วนแปลกรูป
ถูกลมลูบน้ำไล้ให้งามแสน
ท้าลมฝนทนแสงแห่งดินแดน
ซึ่งทดแทนความงามตามยุคกาล
๒๙.
ยังโดดเด่นเห็นตระหง่านมานานเนิ่น
เป็นเขาเขินใหญ่โตรโหฐาน
คดโค้งเว้าเข้าเหลี่ยมเยี่ยมผลงาน
แสนโอฬารล้ำลึกให้ตรึกตรอง
๓๐.
แม้กร่อนกรอบบอบบางในบางช่วง
ถึงหลุดร่วงละลานไปในพื้นผอง
เป็นเศษเสี้ยวเปลี่ยวแปลกแผกครรลอง
ยามแสงส่องรังสิมันตุ์พลันพราวพราย
๓๑.
ออกเดินทางอีกครายังปราสาท
ความสามารถของขอมจอมมุ่งหมาย
แลหินตั้งตระง่านซากช่างมากมาย
ขอบเขตคล้ายเวียงวังครั้งดำรง
๓๒.
สิ่งก่อสร้างเสื่อมสูญตามกาลสมัย
เราจึงควรสอนใจอย่าใหลหลง
แม้แต่หินยังพินาศปราศมั่นคง
กลายเป็นผงวัตถุเศษธุลี
๓๓.
สิ้นยุคทองของขอมครารุ่งเรือง
อดชำเลืองประเทศไทยไม่ได้นี่
มัวทะเลาะเบาะแว้งแย่งชิงดี
สยามนี้จักเข็ญเช่นขแมร์
๓๔.
เพ่งอิฐก้อนตอนนี้ที่เหลือซาก
ย่อมเกิดทัศนะฉากล้นหลากแน่
เพียงไล้ลูบรูปลักษณ์จำหลักแปร
นิมิตรแลอัปสรฟ้อนเริงรำ
๓๕.
พิศลายนูนดุนพักตร์ร่อนเรียงราย
แลคลับคล้ายลักษมีที่คมขำ
ทั้งรูปทรงบ่งศาสตร์พิลาสธรรม
แสนเลิศล้ำเกินค่าศิลปะใด
๓๖.
นัดเที่ยงตรงหลงเพลินเกินเวลา
เดินจนกำลังขาสุดพาไหว
แวะกินข้าวคราวนี้ต่างที่ไป
แล้วแต่ใครคิดอิ่มหรือลิ้มลอง
๓๗.
ราศีย้ายบ่ายโมงมุ่งโรงเกลือ
วางแผนเผื่อเวลามาซื้อของ
ใครอยากได้สิ่งใดใคร่จับจอง
พึงไตร่ตรองถ้วนถี่ถามที่มา
๓๘.
อย่าตกลงปลงใจโดยไม่คิด
อย่าซื้อผิดของปลอมย้อมแมวหมา
หากเพลิดเพลินเงินวับไปกับตา
รู้อีกคราสองมือถือรุงรัง
๓๙.
อย่าหลงจ้องมองหายี่ห้อแท้
คิดหรือว่าเจอแน่ของแท้ขลัง
มีแต่ปลอมย้อมเหมือนล้นเกลื่อนลัง
แม้นเผลอพลั้งจะเจ็บใจไปอีกนาน
๔๐.
ทริปหัวใจเดินทางตัวอย่างกลอน
เพื่อนอย่าเพิ่งง่วงนอนแคะค่อนผ่าน
เราหัดขีดเขียนคำหวังชำนาญ
อ้างโครงการกำหนดเป็นบทกวี
๔๑.
ถ้าผิดพลาดสิ่งใดไม่ขอรับ
เพียงสดับแต่ชอบตอบเร็วรี่
สี่สิบเอ็ดเสร็จหนอต้องจรลี
สิบสองนี้พบกันวันฟ้างาม ๚ะ๛
27 มิถุนายน 2551 09:04 น.
อัลมิตรา
๏ ประสบการณ์ผ่านพ้นจงค้นคิด
ถูกหรือผิดยอมรับกับเหตุผล
ขอเพียงแต่แก้ไขสอนใจตน
ย่อมเหนือคนที่คลั่งอหังการ
เมื่อเด็กผิดผู้ใหญ่อภัยเถิด
จะประเสริฐกว่าจิตคิดสังหาร
อย่าประณามหยามซ้ำดุจรำคาญ
คงไม่นานผลลัพธ์เด็กกลับตัว
ตัวอย่างตนคนเราคราวแรกเริ่ม
เผลอฮึกเหิมเพลี่ยงพล้ำกระทำชั่ว
ถูกลงโทษโจษจันพลันหมองมัว
คนกล่าวทั่ววินิจฉัยว่าไม่ดี
ต้องยอมรับปรับปรุงมุ่งแก้ไข
อย่าฝังใจจมปลักหยิ่งศักดิ์ศรี
ควรแยกแยะการกระทำกรรมวิธี
เพื่อเป็นที่สรรเสริญจำเริญตา
หากประพฤติยึดกรอบติดขอบเขต
จนเป็นเหตุลามปามทรามภาษา
ความเคืองขุ่นวุ่นวายคล้ายแล้วมา
เด็กปากกล้ารู้ไหมเหตุใดเป็น ?
เมื่อเด็กซนค้นคว้าหาความชอบ
ผู้ใหญ่ตอบคำถามตามความเห็น
เพียงเท่านี้คลี่คลายสลายประเด็น
แล้วร่มเย็นจักเยือนชาวเรือนไทย ๚ะ๛