5 สิงหาคม 2551 15:32 น.
อัลมิตรา
. 
๏ อย่าแสวงหาอะไรในโลกเน็ต
อย่าเสาะเคล็ดวิชาตามหาฝัน
อย่าอ่อนไหววาบหวามหลงความกัน
อย่าเดิมพันตัวตนบนโลกลวง
สาอะไรในนิยามของความรัก
เพียงรู้จักผ่านบอร์ดแล้วดอดหวง
พลอยทึกทักเที่ยวตู่บอกคู่ควง
แท้ทั้งปวงละครโลกออนไลน์
รัก ฤๅ เริ่มเรื่องราวคราวเปิดเครื่อง
แล้วรุ่งเรืองกระจ่างเส้นทางใส
เมื่อต่างฝ่ายหมายเหตุซ่อนเลศนัย
วางเงื่อนไขน้อยนิดแค่ปิดบัง
แม้นเนิ่นนานผ่านปีที่คบหา
สื่อภาษาสนิทสนมปราศปมหลัง
ถ้อยคำเขียนเรียนรู้รักชอบชัง
ก็ยากหยั่งลึกในหัวใจคน
ทุกกระบวนควรคิดชีวิตจริง
ทั้งชายหญิงสามารถหวังวาดผล
ก่อนรู้สึกเตลิดลามควรปรามตน
อย่าหลงกลรักใครไม่ลืมตา
ผูกสมัครรักใครให้เปิดเผย
หากละเลยไม่พ้นคนครหา
ทุบกำแพงออนไลน์ในจินตนา
เลิกอุปมาอุปไมยในแล้งลม
หลงรักภาพซาบซึ้งซึ่งเป็นเท็จ
ในโลกเน็ตรู้ไว้ใดเหมาะสม
ตัวหนังสือสื่อสารหว่านคารม
คนโง่งมกลัดกลุ้มตกหลุมพราง
ควรคำนึงหนึ่งปีที่พานพบ
ร้อยเรื่องจบสนทนาพาสะสาง
กับหนึ่งหนเพลิดเพลินร่วมเดินทาง
ระยะห่างหัวใจไม่เท่ากัน
ทุกประเด็นเห็นชัดและสัตย์ซื่อ
ก่อนยึดถือเชื่อใจคนในฝัน
อย่าเดาดุ่มโดยเสี่ยงเพียงผูกพัน
หรือมุ่งมั่นหมายสมัครรักออนไลน์ ๚ะ๛
1 สิงหาคม 2551 11:22 น.
อัลมิตรา
๏ อุปมาค่าแสงปราศแรงเท่า
เทียบกับเขาแลไปเหมือนไม่สม
เพียงอุกอาจมาตรให้บางใครชม
ท่ามโสมมขอสักครั้งอหังการ์
ห้าวหาญชิงชัยชนะต่อตะวัน
แม้นช่วงสั้นสั่งให้หัวใจกล้า
รู้เรี่ยวแรงแสงน้อยด้อยฤทธา
ก็จะมายืนหยัดด้วยสัตย์จริง
บนโลกร้อนตอนนี้ที่ยุ่งเหยิง
ประกายเพลิงระอุทั่วน่ากลัวยิ่ง
ชาวประชาอาศัยใดพักพิง ?
ต่างละทิ้งศรัทธาพาร้อนรน
ข้าฯ.. ขอดับตะวัน ณ วันนี้
ด้วยศักดิ์ศรียิ่งใหญ่ไม่สับสน
ถึงเศษเถ้าสลายไปยังใฝ่ผจญ
ขอหลุดพ้นสักครั้งอหังการ์ ๚ะ๛
31 กรกฎาคม 2551 10:57 น.
อัลมิตรา
๏ เมื่ออารมณ์พรมพลิ้วยากเลี้ยวลับ
คิดปรุงปรับกระแสหรือแก้ไข
อาจละเมิดวิญญาณสันดานใคร
เถิด !.. ปล่อยให้ทุกอย่างกระจ่างตา
เมื่อบางคนทนเปลี่ยวเดียวดายนัก
เที่ยวหว่านรักท่วมท้นคนครหา
หวังสุงสิงหญิงชายร่วมชายคา
ส่งภาษาสัพยอกดุจหลอกลิง
เมื่อแสนเบื่อบ้านเมืองขุ่นเคืองขัด
เห็นต่างฝ่ายระดมหมัดหมายซัดกลิ้ง
คนอยู่กลางอย่างเราเขาท้วงติง
อึดอัดยิ่งในประเด็นมิเว้นวัน
เมื่อโลกร้อนแล้งแล้วใครแคล้วคลาด ?
แม้นสามารถพร่างพรมอารมณ์ฝัน
ควรปล่อยตามปรารถนาอย่าว่ากัน
เลี่ยงรังเกียจเดียดฉันท์คนกันเอง
เราเขียนกลอนย้อนยอกเพื่อตอกย้ำ
เปล่ากระทำการเฉพาะชี้เหมาะเหม็ง
หากแสลงแทงพุงพวกนักเลง
เราไม่เจ๋งอย่ารุมโปรดเรียงตัว
เราเขียนกลอนตอนว่างระหว่างพัก
เสร็จงานหนักหวังสบายผ่อนคลายหัว
ที่พร่ำเพ้อละเมอบ้างสร้างพันพัว
สมมุติมั่วคนเดียวไม่เกี่ยวใคร
เมื่ออารมณ์พรมพลิ้วยากเลี้ยวลับ
คิดปรุงปรับกระแสหรือแก้ไข
ก่อนวิจารณ์จาบจ้วงท่วงท่าใด
มองตนเองก่อนไซร้อย่าใส่ความ ๚ะ๛
30 กรกฎาคม 2551 12:56 น.
อัลมิตรา
๏ เ มื่ อ คื น นี้ ที่ รั ก พำ นั ก ไ ห น . . ?
ค้ า ง กั บ ใ ค ร ห รื อ เ ป ล่ า . . ? แ ผ่ ว เ บ า ถ า ม
ฉั น เ พี ย ง แ ค่ ส ง สั ย ใ ค ร่ ติ ด ต า ม
เ ป ล่ า ห ว ง ห้ า ม ตั้ ง ใ จ ไ ม่ แ ท ร ก แ ซ ง
ทุ ก วั น นี้ ที่ รั ก เ ห นื่ อ ย ห นั ก ไ ห ม . . ?
ฉั น เ ขี ย น ก ล อ น ม อ บ ใ ห้ โ ด ย ไ ม่ แ ฝ ง
อ ย่ า ห วั่ น ไ ห ว ใ น อ มิ ต ร ผิ ด สำ แ ด ง
บ น โ ล ก แ ล้ ง เ ร า เ ผ ชิ ญ เ ดิ น ด้ ว ย กั น
ที่ รั ก ค ะ . . ที่ รั ก
ถ้ อ ย ทึ ก ทั ก พ ร่ำ เ พ รี ย ก เ พ้ อ เ พี ย ง ฝั น
รั ก . . รั ก . . รั ก . . ห ว า น ซึ้ ง ซึ่ ง รำ พั น
เ พ ร า ะ เ กิ น ก ลั้ น ค ว า ม คิ ด ถึ ง แ ม้ ห นึ่ ง คื น
ที่ รั ก ค ะ . . ที่ รั ก
โ ป ร ด ป ร ะ จั ก ษ์ หั ว ใ จ อ ย่ า ไ ด้ ฝื น
หั ว ใ จ ฉั น แ จ่ ม ชั ด แ ล ะ ห ยั ด ยื น
ยิ น ย อ ม ยื่ น ใ ห้ แ ล้ ว . . ที่ รั ก จ๋ า ๚ะ๛
24 กรกฎาคม 2551 21:39 น.
อัลมิตรา
๏ มีบางคนกระสนเสือกเลือกการศึก
ต่างคลั่งคึกห้าวหาญเกินทานไหว
แล้วลงหลักปักฐานยุทธการไป
เพื่อเมืองไทยร้อนยิ่ง..จริงใครทำ ?
ร่างนักรบศพประจานการพลีชีพ
ทั้งต่อยถีบทำร้ายหมายเหยียบย่ำ
ด้วยศาตราอาวุธรุดสกรำ
จนเมืองช้ำทุรยศ...หมดโสภา
ศรีเมืองเอย.. เคยมีมากศรีศักดิ์
กลับทุกข์หนักด้วยเราเข้าเข่นฆ่า
ดั่งเคืองแค้นแม่นมั่นเนิ่นนานมา
เยี่ยงยักษาวิปลาสมุ่งฟาดฟัน
แท้คือไทยฆ่าไทย... มิใช่อื่น
ให้ขมขื่นยิ่งนักเกินกักกลั้น
ที่ลอบร้ายกลายสนุกสุขใจพลัน
เงาแฝงนั้น...คือใคร...ไทยฆ่าไทย ๚ะ๛
หน้าส่วนตัว
6350
Calendar
Lovers
43 คน เลิฟอัลมิตรา
