15 สิงหาคม 2545 23:13 น.
อัลมิตรา
.....แสนเส่าสั่นสะท้านครั้นฝนโปรย................ลมระบัดโพยพร่ำพิร่ำสิ้น
ไร้เดือนเพ็ญเด่นดวงห่วงยุพิน.....................คงได้ยินแว่วหวานกังวาลดัง
กลับคืนมาดาราว่าหวานอยู่..........................โอ้พธูข้าน้อยคอยพร่ำพลั้ง
อีกใครอื่นชื่นใจไกล้อรอางค์........................มองฟ้าครั้งดังไร้ใต้แสงจันทร์ ฯ
15 สิงหาคม 2545 23:12 น.
อัลมิตรา
.....ระรวยรินกลิ่นคำหวานฉ่ำนัก......................คลายตระหนักปักษ์ทรวงคล้ายดวงแข
สคราญงามยามมองผ่องพรรณแพร...............สลวยแม้แค่ชมภิรมณ์ใจ
เกินแต่ใจหมายใขว่มาใกล้อก..........................ไม่หล่นตกพกพื้นจะชื่นใกล้
เป็นกระต่ายหมายจันทร์อันพรรณพราย.............ยังแวววายคล้ายแก้วอันแพรวพราว ฯ
15 สิงหาคม 2545 23:10 น.
อัลมิตรา
..~~~*~~~*~~~*~~~*~~~*~~~*~~~*~~~*~~~*~~~*~~~*~~~*~~~*~~~*~~~...
......*~~~*~~~*~~~*~~~*~~~*~~~*~~~*~~~*~~~*~~~*~~~*~~~*~~~*~~~*......
...~~~*~~~*~~~*~~~*~~~*~~~*::::( ( ( O ) ) )::::*~~~*~~~*~~~*~~~*~~~*~~~...
......*~~~*~~~*~~~*~~~*~~~*~~~*~~~*~~~*~~~*~~~*~~~*~~~*~~~*~~~*......
...~~~*~~~*~~~*~~~*~~~*~~~*~~~*~~~*~~~*~~~*~~~*~~~*~~~*~~~*~~~...
.....โอ้เพ็ญจันทร์พลันส่องห้องนวลสาว.............ให้วับวาวราวว่าครานอนฝัน
ระยิบเยือนเหมือนว่ามณีวรรณ.......................ระยับกานต์ปานแก้วอันแวววาย
ให้อุ่นเอื้อยเจื้อยแจ้วแว่วกังวาล.....................ลมแผ้วผ่านพลันอุ่นละมุลใฝ่
โอบอุ้มอรนอนหลับกับจันทร์พราย...................ดารารายได้กล่อมล้อมนงคราญ...ฯ
......แลหลับไหลใกล้ใครหมายโอบกอด.............พระจันทร์พรอดกอดใครหายโศกศันต์
ใต้ผืนฟ้าคราคืนดื่นเพ็ญจันทร์........................คงตระหง่านครั้นหลับตราบรุ่งเรือง
จะฝันดีรื่นฤดีผ่องใจน้อง..................................คลายมัวหมองคล้องใจได้ต่อเนื่อง
เสียงฝากสายจันทร์ฉายมาร่ำเรือง...................มาเล่าถึงเรื่องเขื่องคำยามราตรี...ฯ
13 สิงหาคม 2545 13:29 น.
อัลมิตรา
.....แสงสีทองส่องหล้า.....................ตาวัน
อีกผ่องศรีเพ็ญจันทร์......................พร่างฟ้า
ระยิบวับดาว-วรรณ.........................กระจ่าง นภานา
เพียงหนึ่งในใจข้า............................มืดคลึ้มหมดแสง ฯ
.....เอื่อยเอื่อยลมพัดเรื้อย................ใจสลาย
วาววับดับลบหาย............................ใช่ร้าง
เพียงไส้หมดละลาย.........................เทียนแท่ง งามฤา
จะเปรียบเปรยแอบอ้าง....................มั่นคล้ายตัวเรา ฯ
.....ส่องทางหมายมาตรล้า................จิตตน
พร่ำบ่นทุกข์เวียนวน........................ยากไร้
เล็งเห็น บ่ ใครยล...........................พิศเปรียบ แม่นา
จินต์ย่อระทดไซร้............................อกท้อทนกรรม ฯ
.....ตะเกียงยังใส่ไส้.......................น้ำมัน
อบอุ่นเกื้อกูลกัน............................สนิทเชื้อ
หากยังชีพเดียวพลัน......................แสงดับ กายนอ
เทียนไป่มิอาจเยื้อ...........................ร่างได้มลายลง ฯ
12 สิงหาคม 2545 21:58 น.
อัลมิตรา
.....ฉายฉานวันรุ่งฟ้า.....................โสมงาม
เยือนย่างหวังทวงถาม...................นิ่มน้อง
ฤาหายบ่ายคืนยาม.......................หลบหลีก พี่ฤา
สุดห่วงดวงจิตฟ้อง........................เพรียกเจ้าเยาวมาลย์ ฯ
.....คำใดหมายกล่อมให้................เปรมปรี- ดาเฮย
กาพย์ร่ายโคลงเรียงคีต์..................โอษฐ์อ้าง
มาตรเคียงเยี่ยงจันทร์ศรี................ฉวีเพริศ- พราวนา
อาจปรอบนอบจิตข้าง....................นาตรน้องกัลยา ฯ