17 สิงหาคม 2545 09:47 น.
อัลมิตรา
คำให้การของคน..ที่คิดจะรัก
----
คำว่ารักที่เธอแจ้งแถลงไข
คำว่ารักออกจากใจหรือเปล่านั่น
คำว่ารัก รัก รัก ต้องรักทุกวัน
คำว่ารักคำนี้นั้น..ห้ามให้ใคร
รักจากเธอมอบให้แล้วไม่ทิ้งขว้าง
รักจากเธอมิอ้างว้างและผลักไส
รักจากเธอตราบเท่านานจวบฟ้ามลาย
รักจากเธอก็มิคลายในไมตรี
เธอนั้นคือชายคุ้นหน้ามาแต่ก่อน
เธอนั้นคือดั่งศรแล่นตามวิถี
เธอนั้นคือตามครรลองของชีวี
เธอนั้นคือดวงมณีที่ติดตาม
จากดอกไม้ผลิบานคราญหนึ่ง
จากดอกไม้ที่ซึ่งเธอคิดถาม
จากดอกไม้ที่มิอาจเอื้อมติดตาม
จากดอกไม้ทุกโมงยามมีแต่รอ
ใจของเธอบอกนะเออ ..ว่ารักฉัน
ใจของเธอพ้อรำพัน..รักมากหนอ
ใจของเธอซ่อนความนัยในความท้อ
ใจของเธออาจเอื้อมขอแบ่งปันใจ
ฉันสัญญาด้วยดวงจิตที่ยึดมั่น
ฉันสัญญามิแปรผันกลบคำหาย
ฉันสัญญาว่าวาจากลั่นจากใจ
ฉันสัญญาว่าจะมิมีใคร ..มาแทนเธอ...
17 สิงหาคม 2545 09:10 น.
อัลมิตรา
เธอเรียกฉันว่า ..ที่รัก..ได้อย่างไร
------
แน่ใจหรือหากจะเรียกฉันอย่างนี้
รู้สึกดีบ้างไหมยามเรียกหา
เรียก..ที่รัก..ให้บ่อยๆนะขวัญชีวา
ให้รับรู้กันไปว่า..เรารักกัน
ความในใจรับทราบตราบตรึงจิต
หลับยังคิดถึงอยู่นะจอมขวัญ
เคยพร่ำพรอดกอดประคองใต้แสงจันทร์
เก็บไปเพ้อทุกวัน... มิลืมเลือน
เรียกอย่างนี้เรียกอีกที สิ ..ที่รัก
ให้แน่นหนักว่ารักมากเสมอเหมือน
รังสิมันตุ์เคียงคู่วิไลเดือน
มิแชเชือนจะรักกัน..ตลอดไป
17 สิงหาคม 2545 00:37 น.
อัลมิตรา
ชาย...
...โอ้เดือนดาวสกาวพราวพร่างพราย..............ระยิบย้ายยามยลกมลมาตร
เปล่งสีแสงแดงวับระยับปราถน์....................พริ้มพิลาสคลาดเคลื่อนเสมือนใคร
ช่างสดใสใฝ่ฝันสนานนัก.............................เจิศประจักษ์ปักษ์แน่นมิแคลนหาย
มาชวนชื่นยืนมองเดือนผ่องพราย.................ดาวปูเรียงรายหมายให้ได้คว้าชม ฯ
หญิง...
...ยืนเคียงข้างครั้งคราวมิหนาวนวล...............มาเชิญชวนหวลให้คล้ายสุขสม
นั่งนับดาวคราวคืนดื่นชื่นชม.........................อภิรมณ์ห่มฟ้าราตรีกาล
นั่นดาวใดคล้ายไก่มารายเรียง.......................กุ๊กกุ๊กเสียงเพียงว่าหฤหรรษ์
ดาวแมงป่องต้องใจคล้ายใครกัน...................ดั่งเพลงหวานบัลลาส...ปราชญ์ชวนฟัง...ฯ
ชาย...
...นั่นปูใหญ่คล้ายใครพรายระยับ..............ราศีวับรับเรืองเฟื่องมนต์ขลัง...
ราศรีมีไหมใครเกิดบ้าง...........................ส่วนผมยังนั่ง...มอง...แมงป่องดาว
ก็ราศรีพิจิก...ซีกฟ้านั้น...........................ดั่งตัวฉันนั่นเองเกรงปวดร้าว
เขาว่าพลาดปราศรักพรากปวดราว.............แมงป่องเศร้าคราวไร้...พิษหายหาง ฯ
หญิง...
...กรกฏกอดใจไว้เหนียวแน่น ...................รักแน่นแฟ้นหาใครเสมอทั้งเลอสรวง
ยิ่งนานวันยิ่งจองรักปักแนบทรวง.............ต่อเวลาเลยล่วงลับไม่ดับตาม...
แม้นมีดาวหมื่นดวงล่วงเข้าใกล้.................จะเก็บใจเอาไว้ไม่เกรงขาม
เชื่อเถอะนะรักษาใจทุกโมงยาม..................แมงป่องตามต่อติดประชิดทรวง ฯ
17 สิงหาคม 2545 00:33 น.
อัลมิตรา
...โอ้ว่าไทรไหวโยกโศกสำเนียง......................ระบือเสียงเพียงว่าอย่าหลับไหล
กิ่งก้านโกรกโยกย้ายกลายแกมใบ................ดั่งสไบบ้ายพริ้วลิ่วลมลอย
เสียงนกน้อยคอยคู่กู่กึกก้อง...................เฝ้าร่ายร้องห้องหาว่าเศร้าสร้อย
ดั่งใครกันพรั่นคำยามหลงคอย................ดาวเดือนคล้อยลอยลับกับเมฆา....ฯ
...ใยยาตรเยื้องเอื้องอรนอนหลับฤา..............คงสุดมือยื้อยุดฉุดพาหา
สูงเทียบฟ้าเวหาคว้าดารา...........................เพียงชายตาหาแสงยังแย้งใจ
ไม่เห็นใดพรายพราวสกาวพร่าง..................ดูอ้างว้างร้างนักปักษร่ำให้
ดูมืดมัวกลัวเกรงเพลงบทใด......................i wanted to cry....ใจนิ่ง something sad...?
17 สิงหาคม 2545 00:30 น.
อัลมิตรา
...เฝ้าชะแง้แลหลงตรงจันทร์ผ่อง...............เฝ้าหวังปองมองฟ้าคราเหน็บหนาว
สายลมพัดกวัดไกวใจสั่นเทา....................แสนปวดร้าวคราวคืนสะอื้นมอง
พระจันทร์เอยเคยชมภิรมณ์อยู่.................คงพลัดคู่ดูดายคล้ายกลัดหนอง
ริมสายน้ำยามคืนฝืนใจมอง.....................พระจันทร์ผ่องพ้องเรา...นั่งเฝ้ารอ...ฯ
...ริมโคนไทรในคืนอันขื่นขม...................แว่วสายลมขรมกู่อู้จริงหนอ
กระทบกายในสั่นพรั่นพนอ.....................สายลมล้อกอไผ่ให้ไหวเอน
เสียงลู่เรียงเอียงไหวปานใจฉัน................ยังหนาวสั่นหวั่นหวาดปราศยากเข็ญ
นั่งสะท้านปานว่าคราลำเค็ญ....................ลมพัดเย็นเร้นดาวสกาวพราย...ฯ