2 ตุลาคม 2545 17:09 น.
อัลมิตรา
....กองไฟไอผ่าวร้อน..................รุมราย
ผีป่าพาผีพราย.............................ผุดล้อม
ชุมนุมกลุ่มภูติหมาย.....................มาสนุก- สนานนอ
ฟ้อนร่อนกรอ่อนอ้อม....................เอ็ดอื้ออึงเสียง ฯ
....ผีใดใจครั่นคร้าม......................เกรงกลัว
ฟ้ามืดยามแสงมัว..........................จุดไต้
แอบมาย่องจับหัว..........................หิ้วหลอก โยนแฮ
แหวะอกแลบลิ้นไซร้......................ไป่กล้านอนเดียว ฯ
2 ตุลาคม 2545 16:47 น.
อัลมิตรา
ไม่มีวัน ที่ฉัน ให้เธอรู้
น้ำตาพรู ปวดร้าว ใจสลาย
ฉันยโส และรู้ ซ่อนอย่างไร
ทั้งดวงใจ ระบม ตรมเศร้าทรวง
จะรอฟ้า เมฆฝน หล่นเป็นสาย
ฝนซัดใส่ สองแก้ม จากแดนสรวง
น้ำตาที่ เอ่อล้น อยู่เต็มทรวง
ก็จะร่วง พร้อมฝน ที่หล่นริน
เธอจะไม่ มีวัน รู้หรอกว่า
หยาดน้ำตา มาจาก ใจถวิล
จะร้องไห้ พร้อมน้ำฟ้า ที่พร่าริน
ตราบชีวิน ยโสนัก หักใจจำ
2 ตุลาคม 2545 16:43 น.
อัลมิตรา
สะท้านใจ ใครรำพึง ถึงขุนแผน
ยินเสียงแปร๋น แล่นมา พาใจเสียว
ดั่งฟ้าฟาด พาดกลาง หว่างใจเจียว
ดั่งงูเงี้ยว เอี้ยวฉก ต้องตกใจ
น้อยหรือนั่น สรรหา มาขอดค่อน
ล้วนคำร้อน รจนา มาแต่ไหน
ดอกไม้สาว พราวพร่าง ทุกนางไป
น่าหนักใจ ยิ่งนัก รักทุกคน
เด็ดดอกนี้ ดอกนั้น ก็พลันง้ำ
ทำหน้าคว่ำ น้ำตาพรู อยู่เกลื่อนกล่น
เด็ดดอกเล็ก ดอกใหญ่ ให้ร้อนรน
อิจฉาจน ขนตาไหม้ ใบหงิกงอ
เด็ดดอกเดียว ดอกไหน ให้คิดหนัก
พ่อขุนแผน แสนน่ารัก หักใจขอ
เด็ดทุกดอก บอกทุกคน ที่ทนรอ
มาเถิดหนอ แม้ตาย ไม่หวั่นเลย
2 ตุลาคม 2545 16:39 น.
อัลมิตรา
(๑)
ริมหน้าต่างห่างใจให้คิดท้อ
สู้เฝ้ารอทุกค่ำคืนหมายได้เห็น
ยูงทองเอยเคยผ่องพรรณยามวันเพ็ญ
กลับซ่อนเร้นหลบหายในเมฆา
(๒)
กระทบใจอาลัยใครคนหนึ่ง
ผู้ที่ซึ่งในดวงใจคอยถวิลหา
ก่อนเคยพร่ำกวีหวานพรรณนา
ฤาเป็นเพียงลมวาจากระทบใจ
(๓)
ใจเจ้าเอยเผยไปท่าจะแย่
มองไม่เห็นทางแก้อยู่ที่ไหน
พบแล้วพรากแสนปวดร้าวและเศร้าใจ
หรือเพียงเราฝันไปได้เคียงกัน
(๔)
จะหลับคืนหรือตื่นมาก็คิดถึง
ยากฉุดดึงแด่มิ่งมิตรชิดเพียงฝัน
แผ่วแว่วเสียงสำเนียงพี่จำนรรค์
ขับกลอนฉันท์กานท์โคลงโยงอาวรณ์
(๕)
สองมือน้องที่ร่ายใช่(แค่)ร่ายบท
สุดรันทดกล่าวไปจากใจสมร
ให้รู้ว่าแอบฝากใจไปในกลอน
โปรดรับรู้ทุกบทตอนและจดจำ
(๖)
มิมีผู้ใดเลยเคยเผยพจน์ (จริงๆนะ)
มาเรียงบทกลอนฉันท์ทุกคืนค่ำ
ประหนึ่งว่าอยู่เคียงใจไม่ระกำ (ปลื้ม)
ไม่คืนคำลำนำที่กล่าวมา
(๗)
ยามราตรีฤดีน้องก็เป็นห่วง
คนเคยควงกวีรักไม่มาหา
ปาฏิหาริย์บันทึกรักอัลมิตรา
อาจต้องมาแคล้วพรากลำบากใจ
(๘)
ครั้นรุ่งสางยูงพี่อ่านกวีบท
ถ้อยคำจรดอักษรล้วนความหมาย
ความรักหลายมิติมีมากมาย
จักตามไปเคียงกายได้สักวัน
2 ตุลาคม 2545 09:00 น.
อัลมิตรา
.....สุดรำพันกลั่นถ้อย..................คอยแถลง
สุดเอ่ยเปรยสำแดง.....................แพ่งพ้อง
จำจากยากหน่ายแหนง..................อนงค์เนื่อง
สุดร่ำไรไกลน้อง.........................กล่าวกล้ำยามถวิล ฯ
.....หากหายหมายไช่ร้าง...............เยาวมาลย์ พี่เอย
กาลผ่านผันเปลี่ยนวาร.................หวั่นแท้
เกรงจิตคิดทรมาณ.....................ถวิลห่วง
เรียงรจน์พจน์สบถแก้.................เกริ่นถ้อยคอยดรุณ ฯ