28 พฤศจิกายน 2545 15:24 น.
อัลมิตรา
หากเรียงดาวพราวแสงแห่งเวหา
อีกจันทราคราคืนชื่นสดใส
พริบระยับวับวาวสกาวไกล
พริ้มประไพใจรื่นชมื่นชม
เพียงลำนำคำกลอนตอนราตรี
เอื้อนวจีที่เรียงเยี่ยงสุขสม
ให้แผ่วผ่านชานเรือนเหมือนแรงลม
ขอให้สมชมชื่นระรื่นใจ
แม่นวลเอยเคยเคียงเสียงเคยสั่ง
กังวาลดังยังตรึงคนึงใคร่
โสตสดับตราบสิ้นถวิลใน-
เหือดหทัยไกลห่างยังคำนึง
อาจขอจันทร์พรรณผ่องประคองเฝ้า
ตราบรุ่งเช้าราวฝันผันยังอึ้ง
แม้นลับจากพรากฟ้าอุราตรึง
ยังคนึงถึงคืนที่ดื่นดาว ฯ
28 พฤศจิกายน 2545 15:21 น.
อัลมิตรา
เหตุไฉนใยเศร้านงเยาว์เอ๋ย
ศศิเคยเผยแสงแห่งความหวัง
อย่าหวั่นไหวใจหวาดปราศพลัง
อย่ามัวนั่งฝังตนให้ปนตรม
ยิ้มระรื่นชื่นบานสราญหนอ
จะเคียงคลอรอเดือนเยือนสุขสม
ดารารายหมายชี้วจีชม
เอื้อนคารมชมดาวคราวเคียงกัน
แม้นราตรีนี้เบือนแสงเดือนส่อง
จักกล่อมน้องพ้องคำเป็นกาพย์ฉันท์
จักร่ายเรียงเสียงแว่วแน่วเพียงจันทร์
มากสีสรรวรรณกรรมอร่ามใจ
แม้นไร้คืนดื่นดาวให้เฝ้ามอง
จักร้อยกรองต้องคำย้ำขานไข
แล้วเอื้อนเอ่ยเผยพจน์สบถไป
ให้สุขใจหมายกล่อมถนอมนวล ฯ
28 พฤศจิกายน 2545 11:36 น.
อัลมิตรา
อัลมิตรา เป็นเพียง คนผ่านทาง
เห็นข้อหมาง พลางเฉย อยู่ไม่ได้
สิทธิชน ย่อมอยู่เหนือ สิ่งอื่นใด
โปรดเข้าใจ ว่าทำไม จึงต่อกร
หาได้ยก เยินยอ ผู้ใดไม่
อเมริกา นั้นไซร้ ใช่มาหลอน
เพียงแต่สื่อ มิตรภาพ ตราบนิรันดร
ที่สะท้อน กานทน์กลอน สอนใจจำ
หากจักถาม ผู้ใดผิด คิดไม่ตก
ไม่หยิบยก ถกเถียง เสี่ยงถลำ
เรื่องขัดใจ ใช่ว่า อยากกระทำ
แต่คงย้ำ คำเดิม เสริมตอบมา
อเมริกา อาจมิใช่ มหามิตร
อัลมิตรา ใช่สถิตย์ ยั่งยืนฟ้า
แค่นามแฝง แสดงความ คิดเห็นมา
ใช่ว่าหยาม เหยียดค่า ความเป็นคน
จากปรัชญา เมธี ที่หยิบยก
มิผันผก ข้อความ ตามแต่หน
จิตวิญญาณ อันเปี่ยมสุข ทุกกมล
จงหลุดพ้น ความร้อนเร่า แผดเผาใจ
สดับเถิด หัวใจท่าน บังเกิดสุข
โปรดละทุกข์ หยิบยื่น อภัยให้
ทุกสิ่งที่ ท่านได้มอบ ทุกครั้งไป
ท่านจะได้ ความยิ่งใหญ่ นั้นกลับคืน ...
27 พฤศจิกายน 2545 22:13 น.
อัลมิตรา
ขณะที่เราปลีกตัวออกห่างจากผู้คน
เพราะเรารู้สึกว่า
เรามีวิญญาณที่ใสสะอาดกว่าพวกเขา
หรือมีจิตใจที่ผ่องแพ้วกว่า กว้างขวางกว่า
หรือมีสติปัญญาที่ฉลาดล้ำลึกกว่าพวกเขา
แต่นั่นมิได้หมายความว่า
เราได้ทำในสิ่งที่ยิ่งใหญ่อันใด
เป็นเพียง
เราได้เลือกแนวทางที่ง่ายที่สุดแก่ตัวเรา
และเลือกทางที่มีภาระน้อยที่สุดให้แก่ตัวเอง
ความยิ่งใหญ่ที่แท้จริง คือ **
เราจะต้องคลุกคลีกับผู้คนเหล่านี้ **
อย่างอิ่มเอิบไปด้วยวิญญาณแห่งการให้อภัย **
พร้อมด้วยความเอื้ออาทรต่อความอ่อนแอ **
ความพลาดพลั้งของพวกเขา **
และจะต้องเปี่ยมไปด้วย
วิญญาณแห่งความปรารถนา
ที่แท้จริงในการขัดเกลา อบรมพวกเขา
และยกระดับพวกเขาสู่ระดับเดียวกับเรา
เท่าที่เรามีความสามารถ
ที่กระทำเช่นนี้
มิได้หมายความว่า **
เราจะหลุดออกจากระดับอันสูงส่งของเรา **
และมิได้ลดอุดมการณ์อันสูงส่งของเราลงมา **
หรือมิได้หมายความว่า **
เราจำต้องประจบเอาใจบุคคลเหล่านี้ **
จำต้องเยินยอต่อความผิดพลาดของพวกเขา **
หรือว่าทำให้พวกเขารู้สึกว่า **
เราสูงส่งกว่าพวกเขา...หามิได้ **
การรอมชอม **
ระหว่างสิ่งที่เคยขัดแย้งกัน **
กับความใจกว้าง **
หลังจากมุ่งมั่นค้นหาสิ่งนี้อย่างพากเพียร **
นี่แหละ... คือ... ** **...ความยิ่งใหญ่โดยแท้...**
27 พฤศจิกายน 2545 21:52 น.
อัลมิตรา
๒๒
.....ตัดใจข่มโศกไว้.....................โรบิน- สันเฮย
เดินสู่ร้านนายอินทร์....................นัดพ้อง
แต่ตัดนุชจากจินต์.....................จักตัดได้ฤๅ
แม้นหลากหลายพี่น้อง................หยอกเย้าพาที ฯ
๒๓
.....เจอปู่ออกัสฯแล้ว...................เคลื่อนคลา
สู่ที่พักปู่หา................................จัดไว้
โรงแรมเหมาะยามมา...................พักผ่อน
ริมทะเลลมไล้.............................คลื่นครื้นครวญเสียง ๚
๒๔
.....นางนวลนางนกน้อย...............น่าชม
กางปีกเรื่อยเล่นลม.....................ลิบโน้น
ฝากสารสู่สุดาฉม........................ฝากนก ถึงแม่
ถึงแม่ห่างไกลโพ้น......................ห่อนร้างใจเรียม ๚
๒๕
.....ลมไล้ยอดไม้แกว่ง................ทอดแถว
คลื่นซัดสาดกระทบแนบ.............เขื่อนกั้น
เสียงสมุทรเยี่ยงเสียงแซว...........กระทบอก เรียมเฮย
ป่วนอกสุดอัดอั้น.......................ทุกข์ร้อนถาโถม ๚
๒๖
.....เรื่อยเรื่อยตะวันเคลื่อนคล้อย.....อัสดง
ลิบลิบโอ้ลับลง..........................ลับแล้ว
เรื่อยเรื่อยพี่ถวิลอนงค์................นวลสวาท
ลิบลิบผ่องพักตร์แก้ว.................ยั่วเย้าใจเรียม ๚
๒๗
.....พลบค่ำรวมมิตรร้าน...............หมูเกา- หลีแฮ
คอเล่าใครใครเขา.......................สนุกแท้
เรียมดื่มเพื่อหวังเมา...................ลืมโศก
แต่เล่าฤๅจักแก้...........................โศกท้นพูนทวี ๚
๒๘
.....ครวญคำร่ำกาพย์พร้อม...........สหายโคลง
บาทต่อบาทจรรโลง.....................บทเย้า
หนึ่งบทสู่สองโยง.........................ยามต่อ โคลงแฮ
บทอื่นสุขจริงเจ้า..........................บทเศร้าโคลงเรียม ๚
Calendar
Lovers
43 คน เลิฟอัลมิตรา
หน้าส่วนตัว
867
