26 ธันวาคม 2545 22:48 น.
อัลมิตรา
...หากแม้ว่า...ในวันหนึ่ง
...จำจากพลัดพราก...กันไป...
...แต่หวังให้หัวใจ...เคียงกัน...
...วันเก่าเราเคยเคียง...คู่ใจ...
...แต่ไม่ได้หมายว่าเป็น...เช่นฝัน...
...แล้วเวลาจะนำพา...ให้เราพบกัน...
...วันที่แต่งเติมเพิ่มฝัน...ในวันที่สุขใจ...
...คุณอยู่ในความรู้สึกของหัวใจ...เสมอ...
26 ธันวาคม 2545 14:27 น.
อัลมิตรา
.....อุบลชาติอุบัติใต้............................ชลธาร
ไหลเง่าจมตมผสาน............................โอบเอื้อ
สายใบใฝ่สุริยฉาน..............................ฉายส่อง
อรุณรุ่งดอกออกเคื้อ............................กลีบแย้มยลสวย ฯ
.....ดวงจิตสองชิดเชื้อ.........................อุปถัมภ์
กายสนิทกลายเสน่ห์นำ.......................จิตคล้อง
ครองเคียงเยี่ยงบุพกรรม......................ตามส่ง- เสริมนา
สายสวาทสานสวาทพ้อง.....................ตราบฟ้าดินสลาย ฯ
24 ธันวาคม 2545 10:02 น.
อัลมิตรา
๏ พิพัฒน์ประสาทพลัน...........หฤหรรษ์นิรันตราย
ละทุกข์และสุขหมาย...................มลหายหทัยสราญ
พยาธิมิมากล้ำ...........................คุณธรรมพิทักษ์พิศาล
สวัสดิ์วิวัฒน์อารย์......................จิรกาลสถิตย์เสถียร ฯ
๏ ฤสรรพมงคล.......................ปริคณห์ประทักษ์ ณ เกียรติ์
เสนียดมิเบียดเบียน..................มิกระเสียรกระเสือกกระสน
ตระหนักประจักษ์สู้...................พิเคราะห์รู้วิจักษณ์กมล
สมิทธ์ประสิทธิ์ผล.....................ดนุพลนิรัติศัย ฯ
22 ธันวาคม 2545 08:36 น.
อัลมิตรา
~ ไฟโหม ~
๏ กองฟอนกลับฟู่ฟ้า..............เฟื่องไฟ
จุดแจ่มเจิดด้วยใจ.................แจ่มเจ้า
หนักอกหน่วงหนักไหน...........หงุบหง่อย หทัยพี่
ก็รื่นก็เริงเร้า........................เร่งเชื้อไฟโหม๚
- อักขระ อักษรศรัทธ์
******
...ไฟโหมแรงรุ่มร้อน.............หัทยา
ไฟแห่งริษยา........................ยับถ้อย
ไฟลามพุ่งเพียงมา.................มอดดับ ใจฤๅ
ไฟอักขระอย่าคล้อย...............คู่ข้างวรรณศิลป์ ฯ
...เพียงเติมใจแบ่งปันกันวันนี้
รจน์วจีกล่าวเอื้อนอย่าเบือนหาย
วรรณศิลป์สถิตย์แน่นแฟ้นหทัย
คงยากไฟมอดเฃื้อด้วยเกื้อกูล
...คำใดกล่าวรับกระทบกระทั่งจิต
ก็จงปิดกั้นไปจนกลายศูนย์
หากสดับรับถ้อยทวีคูณ
ใจจะจูนแต่คำเหน็บให้เจ็บตรม
...ลุกขึ้นเถิดพี่ชายของไอซ์จ๋า
อย่าระอาคำเขียนด้วยเจียนขม
รับทราบถึงเรื่องราวที่ระทม
ขออย่าบ่มวอนลบและกลบเบือน
...ด้วยชื่นชอบผลงานที่จารจรด
ช่างงามงดอักขระประดิษฐ์เหมือน
ดั่งแผ่นฟ้ายามราตรีมิมีเลือน
สถิตย์เดือนเคียงดารานภาพราว..
22 ธันวาคม 2545 08:02 น.
อัลมิตรา
โคลงสี่สุภาพ
๏ ทิพย์กวีดั่งน้ำทิพย์......................รังสรรค์
ไพเราะสุดบรรเจิดฝัน....................เพริศแพร้ว
ดาวเดือนพร่างพราวประชัน...........ดั่งนิร- มิตแล
นิรมิตบทกวีแก้ว...........................สลักถ้อยร้อยสนอง ๚
วสันตดิลกฉันท์ ๑๔
๏ เรียงร่างเชลงวจนคิด..................มุประดิษฐ์ประจงกรอง
ร้อยร่ำเชลงวจนลอง.......................ก็ประเทืองหทัยเพลิน
๏ จวบจนสว่างสุริยะฉาย.................มิละหมายสิยากเกิน
ขอมุ่งถนนกวิจะเดิน.......................ลุ ณ ทางกวีกานท์ ๚
กาพย์ยานี ๑๑
๏ แสงทองผ่องทั่วฟ้า......................ลุเวลาสุรีย์ฉาน
เสียงแว่วแผ่วกังวาน.......................วิหคขานดนตรีไพร
๏ หอมรินกลิ่นพยอม.......................รื่นกลิ่นหอมประโลมใจ
สงบเกินสงบใด...............................ชวนร้อยร่ำคิดคำคม
กลอนสุภาพ กลบทถอยหลังเข้าคลอง
๏ ประสมร่างร้อยคำประดิษฐ์ถ้อย
ถ้อยประดิษฐ์คำร้อยร่างประสม
เรียงร้อยเพียงชมชื่นมิตรจิตภิรมย์
ภิรมย์จิตมิตรชื่นชมเพียงร้อยเรียง
๏ เสียงหวานแผ่วเสนาะความคำไพเราะ
ไพเราะคำความเสนาะแผ่วหวานเสียง
กวีทิพย์เพียงแว่วแจ้วสำเนียง
สำเนียงแจ้วแว่วเพียงทิพย์กวี ๚๛
...ชาววรรณศิลป์..อย่าสิ้นไฟฝัน......ทิพย์กวี...