30 ธันวาคม 2545 22:54 น.

@..พันธุ์เฟิร์น..

อัลมิตรา

ไม้โบราณก้านใบไสวแปลก
เป็นรอยแยกแผกพันธุ์นั้นสวยสม
องค์ล้นเกล้าเราปลูกยุคนิยม
ร.ห้าชมภิรมย์ใจในกระถาง

ประเทศไทยมีใว้มากมายพันธุ์
ห้าร้อยนั้นพลันตรึกตรึกครวญอย่าง
มีในดินถิ่นชุ่มชอุ่มทาง
อีกเกาะข้างอย่างไม้คล้ายเถาวัลย์

ดูใบเฟิร์นเพลินไปคล้ายใจพี่
ช่างมากมายไมตรีที่รังสรรค์
กิ่งใบแยกแปลกไปคล้ายเคียงกัน
ดุจพี่นั้นมั่นในฤทัยตน

แม้นแตกแยกแปลกกายให้เหินห่าง
ยังเอื้อนอ้างอย่างเฟิร์นเพลินชมฝน
ใบงามงดสดชื่นรื่นกมล
อีกทานทนพ้นกาลอยู่นานปี ฯ

3144

love

comment

30 ธันวาคม 2545 22:21 น.

@..งามผกา..พวงชมพู

อัลมิตรา

เถาเจ้าเลื้อยเอื้อยอิ่งอิงค้างคู่
พินิจดูรู้ว่าช่างงามสม
ดอกชมพูชูช่อรอใครชม
อยากเด้ดดมสมสู่ชมพูนาง

ดอกเป็นรูปหัวใจคล้ายใจพี่
เอื้อนวจีมีใกล้ไม่เหินห่าง
ถิ่นกำเนิดเกิดไกลไม้เดินทาง
จากเดินร้างเม็กซิโก...มาโตไทย

ไม้เถาทอดยอดยาวดอกพราวสะพรั่ง
ตลอดทั้งขวบปีอวดสีใส
เลื้อยพันรั้วคลุมร้านละลานใจ
ภมรใคร่เคลียเคล้าเฝ้าจับจอง

พวงชมพูดูเถิดช่างเฉิดโฉม
ดุจคำโลมพี่อ้างดังสนอง
สีชมพูชูเชิดเพริศน่ามอง
หวังนวลน้องต้องใจให้เฝ้าชม ฯ

1395

love

comment

30 ธันวาคม 2545 21:34 น.

@...เสียงไพร

อัลมิตรา

แว่วสำเนียงเสียงหลงพวงหา
ดุจนกกาป่าดอยคอยส่งเสียง
เฝ้าชะแง้แลมองต้องสำเนียง
ฤาบ่ายเบี่ยงเลี่ยงกายหลีกหายไป

ครั้นเงียบงันพลันเพ่งเล็งตรงกิ่ง
ยังเห็นลิงอิงอายใต้ไม้ใหญ่
ชะเง้อแลแค่หน้าพาชื่นใจ
ช่างสดใสได้เห็นเป็นขวัญตา

หน้าจิ้มลิ้มกริ้มกรุ่มมารุมจ้อง
ต่างร่วมร้องพ้องเสียงเยี่ยงหรรษา
ไป่โศกเศร้าเย้าหยอกออกกิริยา
เป็นทีท่าว่าสนุกทุกตัวตน

คงจะมีที่น้อยคอยกุมกอด
เกรงเล็ดลอดยอดไม้คล้ายล่องหน
แต่ตัวเราคราวนี้สิอับจน
ให้หมองหม่นด้นดั้นตราบวันวาย ฯ

1183

love

comment

30 ธันวาคม 2545 17:43 น.

วิถีกาพย์....มิตรภาพตราบสิ้นฟ้า

อัลมิตรา


.....เปรมปรีดิ์ดีใจ.....นักกวีรุ่นใหม่.....ฝักใฝ่ในความ
.....สำเนียงเสียงพ้อง.....สอดคล้องตรองตาม.....มิอาจขาดข้าม
.....ไถ่ถามโบราณ

.....กาพย์สุรางคนางค์.....ท่านครูภู่วาง-.....พยางค์เชี่ยวชาญ
.....อาจแผกแปลกไป.....เพื่อให้สำราญ......ใครเพียรเขียนอ่าน
.....ซาบซ่านทันใด

.....ขอชื่นรื่นรมย์.....ไพเราะเหมาะสม.....คารมจากใจ
.....ลีลาท่าทาง.....เอื้อนอ้างวางใว้.....ใคร่ครวญถ้วนใน
.....พิสมัยในคำ

.....แบบอย่างดังครู-......กวีเอกเฉกภู่.....ได้รู้ดูจำ
.....พระไชยสุริยา......รจนาเลิศล้ำ.....กาพย์นี้ที่นำ
.....เยี่ยงย้ำหฤหรรษ์

.....จันทราคราเคลื่อน.....กระเวนไพรไก่เถื่อน....เตือนเพื่อนขานขัน
.....ปู่เจ้าเขาเขิน.....กู่เกริ่นหากัน.....สินธุพุลั่น
.....ครื้นครั่นหวั่นไหว

.....นำมาสาธก.....เพียงแค่หยิบยก.....อิ่มอกอิ่มใจ
.....เพียงแค่แม้บท.....ร่ายรจน์สบถไป.....เยี่ยงเย้าเร้าให้
.....หวังได้ไมตรี

***************************

1034

love

comment

29 ธันวาคม 2545 10:03 น.

@..อธิษฐาน..@

อัลมิตรา

 
๏....อธิษฐานมานม่านฟ้า.............ลอยสวรรค์ 
ขอชิดจิตหฤหรรษ์.......................ห่อนร้าง 
กัปป์กัลป์ผ่านกาลผัน..................ชีพดับ 
คงภักดิ์รักเปรียบอ้าง...................กว่าห้วงสรวงสวรรค์ ฯ 

๏....เสมือนแสงแห่งเทพไท้............สุรีย์ 
ส่องสว่างพร่างธรณี........................แจ่มแจ้ง 
เรืองรองผ่องรัศมี...........................เจิดจรัส 
คงมั่นไป่เสแสร้ง...........................เปรียบอ้างดังหมาย ฯ 
 
  
..เอาใจและร่างออกมาวางเดิมพัน ...
..เดินทางไกลอยู่ใต้แสงจันทร์ ...
..คิดถึงทุกวันคิดถึงทุกคืน ...
..คิดถึงคนรัก ชุบชูใจให้ตื่นฟื้น...
..โอ้ฝันอยู่ทุกค่ำคืน...ในคืนที่มีแสงจันทร์ ...
..อ่อนหวาน ...
 
(จากเพลงแสงจันทร์)

1299

love

comment