5 มกราคม 2546 13:20 น.

@.. สายเอย สายหยุด

อัลมิตรา


   
.....สายเอย...สายหยุด
สิ้นสุดหอมแล้วฤาไฉน 
ไยล่วงพวงโรยโปรยเร็วไว
กลีบใบไยเหี่ยวเหลียวแรมลา 

ครั้งบานสคราญงามอร่ามต้น
ชื่นกมลยลชมภิรมย์หา 
กลีบเรียวเสี้ยวแซมแย้มงามตา
หลงว่าดรุณน้องผ่องเปรียบเอย ฯ 

  
.....สายเอย...สายหยุด
ผ่องผุดพรรณงามยามเฉลย 
กลิ่นหอมดอมดื่นคราคืนเคย
เอื้อนเอ่ยเผยพจน์มิหมดความ 

คราวก่อนตอนบานที่ร้านค้าง
เคียงข้างเยาวมาลย์หมั่นคอยถาม 
ดอกไหนไยกลิ่นมิสิ้นยาม
ใดงามเลิศล้ำนำมอบเอย ฯ 

  				
5 มกราคม 2546 00:01 น.

@..แด่ พี่สาว

อัลมิตรา

   
ทุกทิวาราตรีมีพี่เอื้อน
ดุจคอยเตือนชิดใกล้มิห่างหาย 
คอยกล่อมกล่าวราวว่ามาเคียงกาย
ช่วยปัดร้ายเปลื้องปลดให้หมดตรม 

ครั้นสุขสันต์พี่นั้นพลันชมชื่น
ยิ้มระรื่นยืนเคียงข้างเพียงสม 
มั่นในคำย้ำให้สราญรมย์
ดุจพร่างพรมน้ำใจมาให้กัน   

แสนคำนึงถึงพี่ฤดีมั่น
แม้นปีผันเดือนผ่านสมานฉันท์ 
ขอให้ใจไมตรีนี้นิรันดร์
คำน้องนั้นพลันกล่าวมาเว้าวอน 

ยิ้มระรื่นชื่นใจไนคืนค่ำ
ใครกรายกล้ำทำให้ล้าใจอ่อน 
เพียรเข้มแข็งแกร่งกล้าทุกคราตอน
แล้วหลับนอนตอนคืนพลันชื่นใจ ฯ


  				
4 มกราคม 2546 22:56 น.

@..หมายจันทร์

อัลมิตรา

     
......ศศิมิเคลื่อนคว้าง.......................คลาดมหรรณพ์  แม่เอย 
ลอยเด่นพิไลวรรณ..........................หว่างฟ้า
เฉิดฉายแจ่มตระการพรรณ...............เพริศพร่าง
เปรียบนุชนาฏหม้า*.........................ผ่องเพี้ยงเพ็ญงาม ฯ

....หมายจันทร์อันผ่องแพร้ว.............แพรวพราย
ประหนึ่งศศิหมาย...........................ใฝ่จ้อง
ชำเลืองเนื่องรัศมีฉาย......................บรรเจิด
หากแต่จนจิตต้อง...........................ชอกช้ำชมจันทร์ ฯ



หม้า ...สวยงาม				
4 มกราคม 2546 13:49 น.

@..สายหยุด-สายสวาท

อัลมิตรา


.....สายหยุดสายกลิ่นสิ้น.....................หอมสลาย 
สายเสน่หามากมาย.............................ห่างร้าง 
กลีบดอกออกเรียงราย.......................สละกลิ่น ฤาแม่ 
คงหม่นจนมล้าง.................................ร่วงแล้วโรยลา ฯ 

.....สายหยุดฉุดเหนี่ยวน้อม..................ถนอมนวล 
หากกลิ่นยินยลหวล.............................ห่วงแท้ 
ดอกโรยโหยกำสรวล...........................โศกสลด 
ปราศดอกชอกใจแล้............................หยุดห้อมดอมดม ฯ 
 

				
4 มกราคม 2546 10:06 น.

@..ยกจอกเย้ยฟ้า..

อัลมิตรา

กาพย์ฉบัง ๑๖

  
.....ยกจอกเย้ยฟ้าท้าดิน...........................น้ำตาหลั่งริน 
สูญสิ้นยุพินจากไกล 

.....มัจจุช่างมุเหลือใจ..............................กลั่นแกล้งแช่งใคร 
สาปให้เราเศร้าเหงาทรวง 

.....รินเหล้าดวดเข้าลืมลวง.......................ทุกข์รุมสุมห้วง- 
จิตห่วงอาลัยเหลือเกิน 

.....หัวเราะเยาะฟ้าเขาเขิน........................พรากข้าใยเมิน 
ทิ้งให้ร่ำไห้ผู้เดียว ฯ 


.....ลมพัดกวัดไกวใจเหี่ยว........................ดวดเหล้าผู้เดียว 
สั่นเสียวเหลียวใครไป่มี 

.....เพียงหลุมคลุมร่างนารี........................ครวญคร่ำโศกี 
ลิ้มซีอิมโอ้จากลา 

.....มีดบินถวิลโหยหา...............................ยกจอกสุรา 
เพื่อว่ากลัดกลุ้มหายไป 

มาเหวยใครเคยช้ำใจ................................มาร่วมวงไว 
เมรัยสุราพาเพลิน ฯ 



				
Calendar
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟอัลมิตรา
Lovings  อัลมิตรา เลิฟ 0 คน
ไม่มีข้อความส่งถึงอัลมิตรา