13 มกราคม 2546 16:44 น.
อัลมิตรา
ยามคิมหันต์พลันชื่นระรื่นจิต
มองทั่วทิศทุ่งหญ้าพาแจ่มใส
สายลมล่องต้องกายให้สุขใจ
แดดฉาบไล้โลมอุ่นละมุนมาลย์
ริมทุ่งหญ้าเขียวชอุ่มกลุ่มพืชน้อย
ต่างชดแช้มคอยชมลมผสมผสาน
เอียงก้านดอกซอกซ้อนโยกคลอนนาน
เอนกิ่งก้านพลันพริ้วละลิ่วลม
ใบเป็นหยักจักซอยดั่งรอยเลื่อย
รูปเปลี่ยวเปลือยเลื้อยรับก้านทับถม
เป็นสามแฉกแตกเสี้ยวมิเหี่ยวซม
ช่างงามสมชมแผกแปลกพืชพันธุ์
ดอกบานเบ่งเร่งสีฉวีเพริศ
แสนบรรเจิดเฉิดโฉมภิรมย์หรรษ์
สุขยิ่งนักหากได้ชม้ายพลัน
คราดอกนั้นบานชื่นดาษดื่นไป
มีดอกย่อยพลอยอวดทรวดทรงหวาม
ล้วนงดงามยามแข่งแสร้งไฉน
กลีบวงนอกออกเหลืองเฟื่องวิไล
ยามเพ่งใกล้ได้เห็นเช่นนงคราญ
อยากจะนำทัดหูพธูน้อง
เกรงหม่นหมองต้องนวลสิข่วนกร้าน
เพราะมีขุยปุยคันนั้นรำคาญ
อาจตัวสั่นพลันเกาเราจะซวย
ไม้เมืองไกลมิใช้ของไทยดอก
อยากจะบอกท่านไว้เพราะไม้สวย
ปราศกลิ่นหอมดอมดมยามลมชวย*
หากแต่ช่วยอำนวยด้วยความงาม
ถิ่นกำเนิดเกิดในอเมริกา
รอนแรมมาแดนไทยจนใจคร้าม
ตีนตุ๊กแกชื่อย้ำจำนิยาม
หรืออีกความมือต๊กโต*ชื่อโก้ดี ฯ
ลมชวย...........( พัดเรื่อย ๆ ...ลม )
มือต๊กโต...........เทียนเศรษฐี (แม่ฮ่องสอน) มือต๊กโต (เชียงใหม่) ตีนตุ๊กแก (ภาคกลาง)
12 มกราคม 2546 21:12 น.
อัลมิตรา
.....เพ็ญแขแลแจ่มจ้า........................ราตรี
กาลเมื่อนงคราญมี...........................จิตให้
ชิดเคียงคู่เปรมปรีดิ์.........................สันต์สุข มั่นแม่
พธูช่างงามดูใกล้.............................ผ่องเพี้ยงเพ็ญพรรณ ฯ
.....ประคองปองเอ่ยอ้าง....................ดังโคลง
ชมชื่นใจรมย์โยง..............................ผูกแล้ว
สุขมั่นเปรียบจรรโลง........................คำร่าย กล่อมแล
นิรันดร์เนื่องนวลกันย์แก้ว..................ยิ่งพริ้งสิงใจ ฯ
เพ็ญแขแลแจ่มจ้าราตรีกาล
เมื่อนงคราญมีจิตให้ชิดเคียงคู่
เปรมปรีดิ์สันต์สุขมั่นแม่พธู
ช่างงามดูใกล้ผ่องเพี้ยงเพ็ญพรรณ
ประคองปองเอ่ยอ้างดังโคลงชม
ชื่นใจรมย์โยงผูกแล้วสุขมั่น
จรรโลงคำร่ายกล่อมแลนิรันดร์
เนื่องนวลกันย์แก้วยิ่งพริ้งสิงใจ ฯ
11 มกราคม 2546 22:19 น.
อัลมิตรา
ผืนผ้าใบคล้ายเคยเผยห้วงจิต
พู่กันนิดมือน้อยที่คอยตวัด
ให้สีเส้นเป็นไปดั่งใจคัด
ภาพบ่งชัดช่ำชองปานคล่องเคย
สีน้ำมันรังสรรค์ตระการก่อ
ผสมพอจินตนาการนั้นเปิดเผย
ใต้ภวังค์ครั้งเก่าคราวล่วงเลย
แล้วเอื้อนเอ่ยเปรยเปรียบเทียบภาพเดียว
ไร้รูปแบบแอบอิงสิงใจอยู่
สะบัดพู่กันพลั้งดังเศษเสี้ยว
สีกระเด็นเป็นรูปชั่ววูบเดียว
แต่ข้องเกี่ยวเหนี่ยวจิตให้ตึดตรึง
ปราศกรอบกั้นคั่นขวางอันอ้างชี้
มีเพียงสีที่ใส่ปราศใครทึ่ง
ไร้รางวัลภาพนั้นพลันรัดรึง
ดุจซาบซึ้งผสานใจให้เพ่งมอง ฯ
9 มกราคม 2546 21:00 น.
อัลมิตรา
เป็นหัวหน้าอย่าบึ้งทำขึงขัง
ให้ระวังวาจาคราปราศรัย
แย้มยิ้มเถิดประเสริฐนักจักตรึงใจ
แม้นผู้ใดแลเห็นเปรียบเป็นงาม
ครั้นเสร็จการงานล่วงห่วงลูกน้อง
อีกเพื่อนพ้องสมานมิตรพินิจถาม
สารทุกข์สุกดิบรีบติดตาม
ดุจดั่งล่ามจิตใว้ด้วยไมตรี
เป็นลูกน้องต้องหมั่นงานนวดเฟ้น
หน้าทะเล้นหยอกเย้าปานเข้าผี
หมั่นยิ้มย่องผ่องใสในพาที
และแอบจี้เพื่อกลั้วนายหัวเราะ
ครั้นนายสั่งนั่งงงจงยิ้มย่อง
หน้าขาวผ่องสบตาอย่าปากเปราะ
เมื่อสั่งเสร็จจงลืมทำซึมเซาะ
ดุจเจ้าเงาะหลงชบาเวลาเพลิน
หากเจ้านายได้ลูกน้องต้องฉะนั้น
งานมากมีเห็นทีจะขาดเขิน
สรรพการพลันเสียเพลียใจเกิน
อย่าหมางเมินในคำที่พร่ำมา
ระวังด้วยถ้านายหมายจะคั่ว
จงทำตัวคล้ายบ้าครามาหา
พูดเรื่อยเปื่ยเอื้อยอิ่งลิงพนา
ศรีธัญญาบ้านเก่าบอกเล่าฟัง
เคยฆ่าคนมาแล้วแถวแถวนี้
เพราะวจีมาเกี่ยวทำเหลียวหลัง
แค่มองตาคว้ามีดกรีดพุงพัง
พูดแล้วคลั่งตาขวางมิยั้งใจ ฯ
9 มกราคม 2546 17:55 น.
อัลมิตรา
(๑)
ริมแม่น้ำยามรุ่งอรุณเรื่อ
นั่งมองเรือลอยผ่านพลันสุขสันต์
ยื้อโยงลำนำลอยคล้อยเคียงกัน
เรือยาวนั้นพลันแล่นเสียงแปร๋นมา
(๒)
สายน้ำเย็นเป็นสายกระจายฟ่อง
กระเซ็นต้องรัศมีสุรีย์กล้า
บังเกิดแสงแห่งรุ้งตระการตา
รื่นอุราคราได้ชม้ายมอง
(๓)
พันธุ์พฤกษ์น้ำงามลอยทยอยเคลื่อน
คล้อยเยี่ยมเยือนแรมลาธาราล่อง
ใบมันวาวสกาวใสคล้ายใบตอง
ก้านเป็นฟองอากาศปราศราคี
(๔)
สีเขียวงามล้ำเลอเผลอเชยชม
ไม่มีจมลมล่องคล้ายจ้องหนี
รากเป็นกลุ่มชุ่มน้ำนำจรรี
ดุจชีวีที่ต้องประคองไป
(๕)
ครั้นดอกบานสคราญแท้เชียวแม่เอ๋ย
กลีบดอกเผยเกยก้านพรรณสวยใส
เป็นสีม่วงพวงแย้มแซมซ้อนใบ
เป็นกลุ่มใหญ่ชม้ายเห็นเป็นหกพวง
(๖)
ยามชูช่อล้อแสงสุรีย์ฉาย
ภมรหมายกล้ำกลายคล้ายแหนหวง
เฝ้าสมสู่ชูชื่นระรื่นควง
อิงแอบช่วงชิงชมโฉมเคล้าคลอ
(๗)
ครั้นเมื่อแห้งแปลงได้เครื่องใช้สอย
ตะกร้าน้อยกระเป๋านวลชวนสานก่อ
เป็นกระดาษอาจทำนำถักทอ
อาจเพียงพอแก่ใครในหัตถกรรม
(๘)
ใช่ไร้ค่าราคาแม้นว่าด้อย
ไม่ต่ำต้อยพันธุ์น้ำอย่าทำขำ
หากพินิจคิดตรองหมั่นลองทำ
อาจหนุนนำทำประโยชน์โปรดใคร่ครวญ ฯ
หน้าส่วนตัว
1417
Calendar
Lovers
43 คน เลิฟอัลมิตรา
