27 มีนาคม 2553 23:25 น.
อัญชิตา
ฤดูกาลแม้เปลี่ยนไป ฤดูใจไม่เปลี่ยนแปลง
แม้จะผ่านกาลฤดูอยู่ทุกเมื่อ
เหมันต์เหนือย่างกรายเข้าคิมหันต์
จนวสันต์ฤดูให้ใจผูกพัน
ลมหนาวเย็นเป็นเพื่อนกันผลัดเปลี่ยนไป
แม้จะผ่านกาลฤดูอยู่ทุกเมื่อ
ใจที่เหลือตรงนี้ยังสดใส
ฤดูกาลแม้จะเปลี่ยนเป็นอย่างไร
ฤดูใจที่รักเธอไม่เปลี่ยนแปลง
27 มีนาคม 2553 21:47 น.
อัญชิตา
ร่างหนังสือพินัยกรรมเขียนคำรัก
เนื้อหาหลักจับประเด็นเป็นดังนี้
ทรัพย์ทั้งหมดขอมอบแด่เธอคนดี
อันพึงมีหนึ่งความรักสักล้านพัน
อีกหนึ่งคือความคิดถึงสักครึ่งล้าน
รวมประสานความห่วงใยจากใจฉัน
หล่อหลอมเป็นความอาทรอีกหนึงอัน
มอบให้เธอทุกทุกวันทุกคราไป
ความสุดท้ายท้ายที่สุดของร่างนี้
รวมคำถามถึงคนดีช่วยตอบให้
เผื่อเธอจะได้ยินเสียงของหัวใจ
กระซิบถามว่าเมื่อไรจะแต่งงาน
หากว่าเธอยังไม่พร้อมฉันยอมรับ
หรือจะปรับเป็นหมายหมั้นฉันยอมได้
แม้สินสอดเป็นทองม้วนมิเป็นไร
แต่อย่าได้มาทิ้งกันนั้นฉันเคือง
27 มีนาคม 2553 21:00 น.
อัญชิตา
รักเท่านั้นที่ใจฉันมอบให้
รักมากมายที่ใจปรารถนา
มอบให้คุณคนดีเสมอมา
จนชราก็จะให้ไม่เสื่อมคลาย
27 มีนาคม 2553 20:53 น.
อัญชิตา
ฉันเกิดมามีเพียงแค่ลมหายใจ
อาจไม่มีความหมายจนไร้ค่า
ค่อยค่อยหมดไปตามกาลเวลา
ไม่รู้ว่าจะสิ้นลมตรงเมื่อใด
หากเมื่อถึงวันนั้นฉันจากไป
ขอเหลือไว้แค่เพียงความคิดถึง
ส่งไปยังเธอคนดีที่ตราตรึง
ความคิดถึงจากเพียงหนึ่งลมหายใจ