4 มิถุนายน 2545 15:23 น.
อังโกะ จัง
อันที่จริง เธอก็เป็นเช่นภาพลวง
เป็นเพียงเช่นสิ่ง กรวงๆ หาตัวตนไม่ได้
ฉันอยากรู้ เธอสนุกนัก หรือไง
ที่หลอกให้ ฉันนั้น....มอง ว่า เธอดี
--------------------------------------------------------
แท้ที่จริง เธอ มอง ฉันเป็นหมาก เกม หนึ่ง
ไม่ลึกซึ้ง ถึง หัวใจ ฉัน คนนี้
ภาพที่ฉัน เคย มองเธอ เป็นคนดี
มาวันนี้...............ภาพนั้นเลือนหายไป
-------------------------------------------------------------
บอกแล้วไง...........ว่าไม่ชอบให้ใครหลอก
มา กลับกลอก 100 ลิ้น กะลาวน...ให้ หวั่นไหว
ถึง สายลม ที่เธอ ถาโถมหัวใจ
ก็ไม่อาจทำให้ใจ...........ฉันสั่นคลอน
---------------------------------------------------------------
เก็บ ความรู้สึกดีๆ ที่เคยให้.....ไว้ตรงนั้น
เพราะ ฉันนั้น ยังไม่อยาก จะถ่ายถอน
ให้เสียความรู้สึก..............ในวันก่อน
จึงแต่งกลอน............มาให้เธอ นั้น...คิดให้ดี
------------------------------------------------------------------
เพราะเกมนี้ คง จบ ไม่สนุก
หาก เธอ นั้น........เป็นคนที่ กล่าว มานี้
ตัวฉันคงเสีย ความรู้สึก ดีๆ
ที่เคยมีให้เธอ เสมอมา
-------------------------------------------------------------------
4 มิถุนายน 2545 00:44 น.
อังโกะ จัง
จริงหรือไม่กับสิ่งที่เธอกล่าว
หรือเธอแกล้งพูดปากเปล่าให้ฉันหวั่นไหว
ถ้าคำพูดที่ออกมานั้นไร้ ความจริงใจ
คำพูดที่กล่าว ออกไป คงไม่ใช่ สายลม ที่หวังดี
-----------------------------------------------------------------------
ฉัน ไม่อยากให้เธอมาหลอกฉัน
มาหลอกกัน........เหมือนกับเป็นเช่น ภูติ ผี
หากเธอพูด ออกว่าจาก ใจที่มี
ตัวฉันนี้....ก็คงจะ...ไม่ปิดใจ
----------------------------------------------------------------------
แต่อยากให้ เธอนั้นใคร่ไตร่ตรอง
อยากให้เธอ กรอง ใจ.....อย่า หวั่นไหว
หรือ บอกรัก ด้วยความ ไม่จริงใจ
เพราะเช่นนั้น.....ใจ ฉัน คง ไม่ปราณี
------------------------------------------------------------------------
หากเธอมองฉันเป็นเพียงแค่เกม
ที่same ๆ เหมือนเคยเล่น ไม่มีศักดิ์ศรี
ฉันขอบอกให้เธอนั้น คิดให้ดี
เพราะฉันนี้..นั้นไม่ใช่ ..ลูกไก่ในกำมือ
----------------------------------------------------------------------------
ฉันไม่ใช่ วัยรุ่น ที่เพ้อฝัน
ไม่รำพัน และ ไม่ใช่ หนังสือ
ที่เปิดอ่าน ได้ตามใจ แม้ไม่ต้องซื้อ
เพราะ ฉัน คือ....คนแบบฉัน ที่ไม่ได้ ขายหัวใจ
------------------------------------------------------------------------------------
--------------------------------------------------------------------------------------
...................................................................................
3 มิถุนายน 2545 20:10 น.
อังโกะ จัง
8 มิ.ย.นั้นไม่ใช่ วันยิ่งใหญ่
สำหรับใครแต่ ยิ่งใหญ่ สำหรับฉัน
เป็นวันเกิด ถือ กำเนิด..ออกจาก ครรภ์
คุณแม่ฉัน นั้น แสน เจ็บแทบขาดใจ
อยู่ในครรภ์ มารดาเกือบ 11 เดือน
แม่เสมือนใจ จะขาด ก็เปรียบได้
อุ้ม อุธร.มีอีก 1ชีวี.อยู่ในกาย
แม่ ทนได้เพราะรักลูก..สุดพรรณา
แปลกจริงหนอ.ครรภ์ทั่วไป เค้าท้องกันแค่ เก้า เดือน
แต่ ครรภ์ แม่ นั้นไม่เหมือน ทั่วไปหนา
อุ้มครรภ์บุตรได้เกือบ 11เดือน กว่า
ลูก จึง ได้.เกิดมามีชีวี
แม่เล่าว่าเจ็บท้องเตือนได้ 5 คืน
แม่ ต้อง ฝืนความเจ็บปวด ในครั้งนี้
เพื่อ ให้ นักเรียนแพทย์ได้ ศึกษา กรณี
ของ แม่นี้เพื่อ เป็น วิทยาทาน
แม่ เจ็บท้อง.ตั้งแต่คืนวันอาทิตย์
แทบขาดจิตแต่ไม่คลอด.น่าสงสาร
กว่าจะคลอดวันพฤหัส..แสนจะ ทรมาน
ตัวลูกนั้นแสนสงสารแม่ สุดหัวใจ
มาวันนี้ได้เกิดมา..มีชีวิต
ลูกขอทำแต่สุจริตไม่เฉไฉ
เป็น คนดีเพื่อให้แม่นั้น ได้ ชื่นใจ
ตอบแทนคุณแม่ไซร้ที่ให้ลูกเกิดมา
แม่ถนอม กล่อมเกลี้ยง เลี้ยงดูลูก
แม่พันผูกฟูมฟักให้คำปรึกษา
แม่ อบรม สั่งสอน..จริยา
ปรารถนา ให้ ลูกรัก.เป็นคนดี
30 พฤษภาคม 2545 16:52 น.
อังโกะ จัง
เพื่อนแสนดี.มีนาม..ว่า คม คด
มธุรส พจน์ ถ้อย.ช่าง รังสรรค์
ประพันธ์ กลอนเตือน สติ...คุณอนันต์
เลื่องลือกัน.เช่น กระจก..สะท้อน ใจ
เหตุไฉนใยใช้นามว่า..คม คด
มาจาก พจน์ .วจี.. คม ใช่ หรือ ไม่
เตือน สติไม่ให้ คน..คด จิตใจ
ใช่ หรือ ไม่..ที่ฉันได้..วิเคราะห์ มา
คน เรา ควรมีความ คม แต่ อย่า คด
เพราะ เคียว คด นั้น ยัง มีคุณค่า
แต่ .คน. คด ..ไม่มีใครเขาศรัทธา
ส่วน พจนาของ คม คด หมดจด จริง
แต่ชื่นชม .ในกวี ที่สามารถ
ถ่าย ทอดความ เป็น ปราชญ์ได้ดียิ่ง
ขอ ยอมรับ นับถือ...จาก ใจ จริง
ของ ผู้หญิง..ที่ ใช้ นาม อังโกะ จัง
30 พฤษภาคม 2545 16:49 น.
อังโกะ จัง
**************************
8 มิ.ย.นั้น. ไม่ใช่ วันยิ่งใหญ่
สำหรับใคร.แต่ ยิ่งใหญ่ สำหรับฉัน
เป็นวันเกิด ถือ กำเนิด..ออกจาก ครรภ์
คุณแม่ ฉัน นั้น แสน เจ็บแทบขาดใจ
อยู่ในครรภ์ มารดาเกือบ 11 เดือน
แม่เสมือน.ใจ จะขาด ก็เปรียบได้
อุ้ม อุธร..มีอีก ชีวี.อยู่ในกาย
แม่ ทนได้แม่รักลูก..สุดพรรณา
แปลกจริงหนอ.ครรภ์ทั่วไป.ท้อง เก้า เดือน
แต่ ครรภ์ แม่ นั้นไม่เหมือน ทั่วไปหนา
อุ้มครรภ์บุตรได้เกือบ 10 กว่า
ลูก จึง ได้.เกิดมา...มีชีวี
แม่เล่าว่าเจ็บท้องเตือน.ได้ 5 คืน
แม่ ต้อง ฝืน..ความเจ็บปวด ในครั้งนี้
เพื่อ ให้ นักเรียนแพทย์ได้ ศึกษา กรณี
ของ แม่นี้..เพื่อ เป็น วิทยาทาน
แม่ เจ็บท้อง.ตั้งแต่คืน..วันอาทิตย์
แทบขาดจิตแต่ไม่คลอด.น่าสงสาร
กว่าจะคลอดวันพฤหัส.แสนจะ ทรมาน
ตัวลูกนั้นแสนสงสารแม่.จับใจ
มาวันนี้ได้เกิดมา..มีชีวิต
ลูกขอทำแต่สุจริต..ได้เฉไฉ
เป็น คนดีเพื่อให้แม่ นั้น ชื่นใจ
ตอบคุณคุณแม่ไซร้.ที่ให้ลูกเกิดมา
แม่ถนอม กล่อมเกลี้ยง เลี้ยงดูลูก
แม่พันผูกฟูมฟักให้คำปรึกษา
แม่ อบรม สั่งสอน..จริยา
ปรารถนา ให้ ลูกรัก.เป็นคนดี
หน้าส่วนตัว
777
