27 พฤษภาคม 2551 17:29 น.
อังโกะ จัง
เรนนนนน........อยู่ไหน....ยกมือขึ้น
กลับมายืนที่เดิม ที่ที่เคยคุ้นตาที่ที่ใจนั้นคอยเรียกหาเฝ้าคิดถึงคนที่ห่วงใย
เรนคนดี..พี่อังนี้..กลับมาหา
ด้วยคิดถึง...น้องเรนจ๋า....ผู้น่ารัก
น้องสาวคนดีที่พี่ได้รู้จัก
โปรดมาทักทายพี่บ้างเหมือนอย่างเดิม
เรน...คือ ฝนสดใสบริสุทธิ์
หล่นมาล้างโลกมนุษย์สะอาดเสริม
ให้ชีวิตกับแมกไม้แตกกิ่งเติม
ดอกไม้เริ่มผลิบานหลังฝนพรำ
ฝนตกมาพาใจให้สดชื่น
ช่วยพลิกฟื้นผืนดินให้ชุ่มฉ่ำ
ชาวนาไทย ได้โอกาส เริ่มหว่านดำ
ฝนได้นำ ....แสงสีรุ้ง...สู่....ทุ่งรวงทอง
+++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
คิดถึงน้องสาวหน้าใส ใจดี ที่ชื่อ นู๋เรน ค่ะ
หายไปนาน แต่หัวใจไม่เคยลืมน้องสาวคนนี้ค่ะ
นางฟ้าน้อยๆของพี่อัง
28 มิถุนายน 2546 00:23 น.
อังโกะ จัง
สัจธรรมที่เที่ยงแท้แน่นอน
สูงสุดสู่เชิงตะกอนทั้งสิ้น
แตกดับกลับคืนสู่พื้นดิน
ธาตุทั้งสี่ย่อมสิ้น....เป็นอนิจจัง
++++++++++++++++++++++
ไขว่คว้า....คว้าไขว่.....ไร้สิ้นสุด
ด้วยมนุษย์...มีสิ่งเป็นเครื่องขัง
คือกิเลศ...ตัณหา...เป็นพลัง
ใยจึงขัง...ตนไว้....ไม่ปล่อยวาง
++++++++++++++++++++++
16 มกราคม 2546 01:00 น.
อังโกะ จัง
เด็กน้อยตาดำดำ
โปรดฟังคำสอนผู้ใหญ่
ตระหนักไว้ในใจ
สิ่งเหลวไหลอย่าใคร่ทำ
หมั่นทบทวนบทเรียน
ฝึกอ่านเขียนและบ่นพร่ำ
เพื่อจะได้จดจำ
และน้อมนำมาประยุกต์
ศูนย์กลางการเรียนรู้
หมั่นถามครูอย่าเที่ยวลุก
เล่าเรียนอย่าเป็นสุข
และสนุกไปด้วยกัน
เรียนรู้ตลอดชีพ
สมองรีบคิดสร้างสรรค์
เทคโนฯก้าวให้ทัน
และมุ่งมั่นพัฒนา
ห่างไกลยาเสพติด
อย่าได้คิดไปข้องหา
เอาดีทางกีฬา
ดีเสียกว่ามั่วยาเมา
ตามแบบอย่างที่ดี
จงหลีกหนีสิ่งโง่เขลา
เหล่าอบายมอมเมา
และสิ่งเร้าให้เสียคน
วิสัยทัศน์กว้างไกล
และหัวใจไม่สับสน
มีธรรมประจำตน
เยาวชนคนที่ดี
คุณครูท่านสอนสั่ง
เพราะว่าหวังให้เกิดศรี
เปรียบไฟส่องชีวี
ให้ศิษย์นี้ได้เห็นทาง
เป็นเรือพาหาฝั่ง
ด้วยใจหวังจะสรรค์สร้าง
ศิษย์นี้เดินถูกทาง
และเหินห่างทางอบาย
ศิษย์นี้ควรรู้คุณ
ผู้การุณย์ด้วยใจหมาย
น้อมนำประดับกาย
จะไม่พ่ายต่อสิ่งเลว
27 ธันวาคม 2545 12:39 น.
อังโกะ จัง
ศุภวาระดิถีขึ้นปีใหม่
ขออำนวยอวยชัยให้สุขี
เจริญอายุ วรรณะ ทรัพย์ทวี
สวัสดีปีใหม่ใจเบิกบาน
ปฏิบัติกุศลมงคลสูตร
ตรองก่อนทำ คิด พูด หยุดฟุ้งซ่าน
โปรดเอื้อเฟื้อ เจื้อจุล สร้างบุญทาน
จักสำราญ พานพบ ประสบดี
จงละทิ้ง สิ่งชั่วร้าย อบายสิ้น
ล้างชีวิน ให้ผุดผ่อง ไม่หมองศรี
นิรทุกข์ สุขเกษม เปรมปรีดี
โชติรุจี ศรีสวัสดิ์ จำรัสเทอญฯ
27 ธันวาคม 2545 12:25 น.
อังโกะ จัง
เกิดเป็นมนุษย์สุดประเสริฐหากรู้คุณ
ซึ่งผู้หนุนเกื้อชีวิตคิดสรรเสริญ
ความดีนั้นทำได้ไม่สายเกิน
หากไม่เขินหรือเมินกตัญญู
ทรัพยากรทั้งหลายนั้นคือแม่
ซึ่งปกแผ่ โอบอุ้ม คุ้มลูกอยู่
จงตอบแทน หวงแหน กตัญญู
รักษาป่าให้อยู่ไปนานนาน
เกิดใต้ร่มพระบารมีองค์ภูมิพล
ประชาชนควรรู้รักสมัครสมาน
เพื่อประเทศจักเข้มแข็งยิ่งยืนนาน
อย่าพร่าผลาญระรานชาติเดียวกัน
++++++++++++++++++++++++++++
ด้วย........แรงบันดาลใจจากบทกลอนของ
ก.ประแสร์ ศิษยาพร
http://www.thaipoem.com/web/poemdata.php?id=27585
หน้าส่วนตัว
1915
