29 กันยายน 2550 11:18 น.
ออกญาลับแล
อยาก จะบอกความในใจให้กับเพื่อน
บอก ย้ำเตือนใจตนอยู่เสมอ
"รัก" คำนี้ได้แต่แค่ละเมอ
เธอ จ๋าเธออยากให้เพื่อนเลื่อนเป็นแฟน
29 กันยายน 2550 11:14 น.
ออกญาลับแล
สักวาเป็นนักเรียนอย่าเพียรรัก
อุปสรรคการศึกษาจะพาเสีย
รักคือทุกข์คือไฟไหม้ลามเลีย
คู่เคล้าเคลียกับตำราค่าผิดกัน
เรียนคือเรียนรักคือรักผลักให้ห่าง
ทั้งสองอย่างแบ่งใจไว้ให้มั่น
เรียนให้รู้รักให้รู้คู่ชีวัน
รู้แบ่งปันเรียนก่อนรักหักใจเอย
28 กันยายน 2550 21:43 น.
ออกญาลับแล
ลมความรักพัดมาคราใจอ่อน
ฤาจะห่อนต้านลมข่มใจไหว
พัดเอารักโชยมาพาหวิวใจ
ใครเล่าใครจะมาอยู๋เคียงคู่เรา
18 กันยายน 2550 22:59 น.
ออกญาลับแล
มันทรมานในหัวใจใครจะเหมือน
ความทรงจำย้ำเตือนจิตคิดโหยหา
เพิ่งจะมีความรักสักหนึ่งครา
ต้องจำลาน้ำตาตกอกระทม
พอจะเริ่มหัดมีรักครั้งแรก
กลับซุกแทรกเล่ห์ใจให้ชื่นขม
มาลวงหลอกให้เรารักหักอกตรม
ร้าวระบมดังมีดบาดแทบชาดใจ
ใครไม่เคยลิ้มรสรักหรือจะรู้
การมีคู่สักคนหนึ่งซึ้งหลงใหล
สัพยอกหยอกเย้าคอยเอาใจ
ชื่นฤทัยใความรักปักอุรา
เมื่อวันวานผ่านผันใจหวั่นไหน
เริ่งรับรู้บทเรียนใจได้ศึกษา
เมื่อเขาเอ่ยเฉลยคำแล้วอำลา
หยดน้ำตาหลั่งรินแทบสิ้นลม
เข็ดแล้วเอ๋ยหัวใจไม่อยากรัก
ได้ตระหนักถึงความทุกข์และสุขสม
เพราะความสุขแสนน้อยนิดได้ชิดชม
แต่ทุกข์ตรมกลับมาล้นเหลือคณา
อยากจะหักหัวใจไว้ตรงนี้
ไม่อยากมีรักเลิศล้ำช้ำหนักหนา
แม้จะอยู่ผู้เดียวเปลี่ยวเอกา
ก็ยังดีดีกว่าเรานั่งเศร้าทรวง
18 กันยายน 2550 22:36 น.
ออกญาลับแล
ขอเดชะฝ่าละอองธุลีพระบาท วโรกาสเฉลิมพระชนม์มงคลสมัย
ปิ่นบดีศรีกษัตริย์พิพัฒน์ชัย เชลงกานท์เทิดไท้องค์ราชันย์
ใต้ร่มบรมโพธิสมภาร นฤบาลบำรุงชาติราษฎร์สุขสันต์
พระกรุณาธิคุณอเนกอนันต์ ธ มุ่งมั่นสร้างสุขทุกถิ่นไทย
ร้อยโครงการล้านดำริดำรัสเอื้อ พระก่อเกื้อกอปรสุขทุกข์กษัย
พระทรงนำไทยทั้งชาติปราศผองภัย พระทรงใช้ทศธรรมนำประชา
ถิ่นต้นน้ำห้วยฮ่องไคร้ไท้ริเริ่ม เขาหินซ้อนสร้างเสริมเพิ่มพฤกษา
พิกุลทองแก้ไขดินถิ่นพัฒนา อนุรักษ์ป่าฟื้นแห้งแล้งแหล่งภูพาน
อ่าวคุ้งกระเบนป่าชายเลนเป็นแหล่งพืช แก้ดินจืดห้วยทรายศูนย์สืบสาน
ทั้งหกภาคหกดำริหกโครงการ พระภูบาลพระราชทานให้ไทยทุกคน
เศรษฐกิจแบบพอเพียงเลี้ยงชีวิต แก้วิกฤติทุกสมัยอย่างได้ผล
น้อมปฏิบัติรับใส่เกล้าทุกเผ่าชน ซึ้งกมลเย็นศิระเพราะพระบริบาล
สองพระหัตถ์โอบเอื้อเพื่อทวยราษฎร์ สองพระบาทเสด็จสิ้นทุกถิ่นฐาน
สองพระเนตรมองไกลในทุกกาล สองพระกรรณสดับสารผ่านฤทัย
ลุแปดสิบพรรษา ณ ครานี้ ขออำนาจคุณพระศรีพิสุทธิ์ใส
ดลพระเกียรติเกริกก้องปรากฏไกล ปวงราษฎร์ไทยขอพระองค์ทรงพระ- เจริญ
บทกลอนทั้ง8บทนี้ผมได้แต่งขึ้นเพื่อแข่งขันในโครงการของทางมหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์ ในเรื่องเย็นศิระเพราะพระบริบาล ผมไม่ได้มีความสามารถอะไรมากมายเพียงแค่ป็นเยาวชนม.ปลายคนหนึ่งที่รักในหลวงและแสดงออกมาด้วยบทประพันธ์ แต่กระนั้นผมก็อยากทราบว่าบทประพันธ์นี้แต่งขึ้นมาดีหรือไม่ดังนั้นท่านใดได้เข้ามาอ่านกลอนนี้ขอให้ทุกท่านให้คะแนนผมด้วยนะครับถ้าคอมเม้นจาก100คะแนนถ้าท่านเป็นกรรมการท่านจะให้เท่าใดครับ
ขอบครครับ
หน้าส่วนตัว
1864
