17 มีนาคม 2552 00:31 น.
อรุโณทัย
เมื่อดอกไม้เป็นนาฬิกา
บอกเวลาแปรเปลี่ยนอยู่เสมอ
สัญลักษณ์แห่งธรรมชาตินะเธอ
ที่เสนอความงามตามกาลเวลา
เมื่อใดที่ดอกกัลปพฤกษ์ชูช่อ
นักเรียนหนอจงรำลึกเสมอว่า
การสอบปลายปีใกล้เข้ามา
จงตั้งตาหมั่นทบทวนตำราเรียน
ทองกวาวสีแสดออกดอกไสว
สัญญาณว่าใกล้จะปิดภาคเรียน
ปิดเทอมแล้วอย่าทิ้งอ่านเขียน
จงแวะเวียนเขียนอ่านซึ่งตำรา
ดอกคูนราชาแห่งฤดูร้อน
สีเหลืองอ่อนสดใสพวงระย้า
บานสะพรั่งเมื่อใดใกล้เวลา
วันมหาสงกรานต์ ของทุกปี
หากเมื่อใดหางนกยูงผลิบาน
คือสัญญาณแห่งการเปิดเรียนนี้
ภาคเรียนใหม่นักเรียนใหม่เปรมปรีด์
ได้ครูที่ใจดีมาสอนตน
เมื่อดอกไม้เป็นนาฬิกา
บอกเวลาตามธรรมชาติเริ่มต้น
คือสัญลักษณ์บอกกล่าวผู้คน
ด้วยเหตุผลหากสังเกตความเป็นไป ฯ
15 มีนาคม 2552 23:27 น.
อรุโณทัย
คนอะไรไร้สำนึกลงลึกนัก
ไม่มีรักจากใจให้ผู้อื่น
เอาแต่ได้เข้าตัวทุกวันคืน
ไม่เคยยื่นความอาทรแก่ใครใคร
เที่ยวหาญหักห้ำหั่นซ้ำปั้นแต่ง
ทำแจกแจงความดีที่ทำไว้
หลายปีก่อนช่วยฟื้นประเทศไทย
สภาวะในเศรษฐกิจตกต่ำ
มีอำนาจทำบาตรใหญ่ไม่เกรงกลัว
เที่ยวสุมหัวซุ่มกำลังเข้าเหยียบย่ำ
เที่ยวหลอกลวงผู้คนไม่กลัวกรรม
เที่ยวลุกล้ำทำร้ายทำลายคน
เที่ยวกลั่นแกล้งคนอื่นยื่นความผิด
เที่ยวรอนสิทธิผู้ขวางทางและฉ้อฉล
เที่ยวสังหารผลาญพร่าวางเล่ห์กล
อ้างเหตุผลสารพัดเพื่อปกป้อง
ตนทำผิดบอกว่าเพียงพลาดพลั้ง
ขอกำลังแรงใจเพื่อนทั้งผอง
อย่าซ้ำเติมให้ช้ำน้ำตานอง
ขอพี่น้องให้โอกาสฉลาดจริง
คนอะไรไร้สำนึกในดวง แด
หวังเพียงแต่ชัยชนะเหนือทุกสิ่ง
หากใครขวางทางตนจะต้องยิง
หรืออุ้มเอาไปทิ้งให้ไกลตา
คนอะไรอยากเป็นใหญ่ได้อำนาจ
ทำวางมาดผู้ดีเข้าอาสา
เข้าแก้ไขเศรษฐกิจที่อ่อนล้า
ร้องบอกว่า ตน คือม้าขาวมาช่วย
แสร้งทำดีไม่กี่ปีก็ออกลาย
ทำเบี่ยงบ่ายซุกหุ้นอย่างสุดสวย
พอถูกเขาจับได้ ร้องว่าซวย
แล้วนำหวยใต้ดินขึ้นมาทำ
จากผิดกฎหมายเป็นถูกต้อง
แล้วร้องบอกความดีที่เลิศล้ำ
แก้ปัญหาขายแพงให้ลดต่ำ
โดยบอกย้ำ หากขายแพง แจ้งจับเลย
คนอะไรไร้สำนึกในดวงจิต
เฝ้าแต่คิดเป็นใหญ่อย่างเปิดเผย
สร้างประชานิยม เปรียบเปรย
คนชมเชยชื่นชอบมอบความรัก
ทำตนเหมือนเจ้าชีวิตประชาชน
คุณมากล้นบอกตัวมีบุญหนัก
เคยเป็นเจ้ามูลเมืองมีคนรัก
มอบความภักดิ์และบูชามานานปี
คนอะไรไร้สำนึกลงลึกนัก
สร้างบาปหนักให้แก่ตัวอย่างเต็มที่
นรกจะกินหัวเพราะอัปรีย์
คิดไม่ดีทำไม่ดีต่อบ้านเมือง
10 มีนาคม 2552 23:29 น.
อรุโณทัย
สุขใจที่มีเธอ
สุขเสมอเมื่อเธออยู่
สุขล้ำเมื่อเคียงคู่
คือกระทู้แห่งความรัก
สุขใจใครจักเท่า
สุขของเราที่แน่นหนัก
สุขอุรายิ่งนัก
คือความรักแห่งดวงใจ
สุขใจใครจะเปรียบ
สุขมาเทียบกับฉันได้
สุขนักอิ่มเอมใจ
สุขที่ได้ความภักดี
สุขใจที่รักเธอ
สุขปรนเปรออย่างเต็มที่
สุขมากในฤดี
เพราะนารีสุดที่รัก
สุขใจใครจะเหมือน
สุขมาเยือนให้ประจักษ์
สุขใจในความรัก
สุขยิ่งนักรักสมปอง
สุขใจที่รักเธอ
สุขเสมอจึงสนอง
มอบรักให้ครอบครอง
แด่เพียงน้องนางคนเดียว ...
9 มีนาคม 2552 21:59 น.
อรุโณทัย
มวลบุปผาไพรพฤกษ์นานาพันธ์
หลากสีสันออกดอกในหน้าร้อน
ชูดอกสวยล่อแมลงให้บินร่อน
มาผสมเกสรเพื่อสืบพันธุ์
ประดู่ชูดอกเหลืองส่งกลิ่นกรุ่น
หอมละมุนพาใจให้ไหวหวั่น
เห็นผึ้งบินวนอยู่พัลวัน
เพียงหมายมั่นน้ำหวานอาหารตน
ตะแบกชูช่อม่วงเป็นพวงงาม
ไหวเอนตามแรงลมพัดพาร่วงหล่น
ชมพูพันทิพย์ชมพูพราวเต็มต้น
ช่างน่ายลยิ่งนักเพื่อพักสายตา
ดอกหางนกยูงสีแดงผลิบาน
สวยตระการดังดอกไม้แห่งชั้นฟ้า
ปาริชาตหรือทองหลางท่านว่า
สวยสง่าสมดอกไม้แห่งสวรรค์
สีเหลืองสดย้อยห้อยเหมือนมาลา
พวงระย้าโรยลงมาแต้มสีสัน
สวยเต็มตาเต็มต้นเวลานั้น
แลสุขสันต์สดชื่นเมื่อยืนมอง
มวลบุปผาไพรพฤกษ์ในหน้าร้อน
ออกดอกสลอนท้าแสงที่สาดส่อง
ชูไสวล้อสายลมที่ลอยล่อง
ตามครรลองของธรรมชาติอุบัติมา ฯ
5 มีนาคม 2552 20:27 น.
อรุโณทัย
อุ่นรักอุ่นอกแม่ยามกอด
สายตาทอดส่งสุขเมื่อมองฉัน
นมอุ่นกรุ่นเลือดเนื้อหวานมัน
ไหลจากถันมารดาให้ดื่มกิน
อุ่นรักอุ่นความเอื้ออาทร
ห่วงหาอาวรณ์ลูกน้อยไม่สิ้น
คอยปัดยุงไล่แมลงไรริ้น
ที่วนเวียนบินตอมไต่ให้ไปไกล
อุ่นรักอุ่นน้ำใจในเมตตา
ดั่งเทวาชั้นฟ้าประทานให้
ให้ความรักให้ความรู้อย่างห่วงใย
แม่มอบให้ลูกรักตลอดมา
อุ่นรักอุ่นน้ำคำที่พร่ำเตือน
แม่เอ่ยเอื้อนสอนสั่งระวังหนา
รักของใครรักเจ้าไม่เท่ามารดา
รักลูกยิ่งกว่าชีวิตของตนเอง