30 พฤศจิกายน 2552 22:18 น.

ปรัชญาผ้าขี้ริ้ว

อรุโณทัย


ผ้าขี้ริ้วยอมเปื้อนสกปรก
เพื่อหยิบยกความสะอาดให้สิ่งอื่น
เหมือนคนที่ยอมลำบากอย่างกล้ำกลืน
เพียงเพื่อยื่นความสุขคนรอบกาย

เหมือนพุทธปฏิมาที่งดงาม
โอนอ่อนตามเหล่าช่างศิลป์ทั้งหลาย
ยอมถูกขัดเกลาขัดถูมิวางวาย
ผลสุดท้ายสวยงามตระการตา

ผ้าขี้ริ้วดูดซับความสกปรก
แต่สลัดให้ตกจากตัวนั่นหนา
ความเลอะเทอะหลุดจากกายา
ตลอดเวลาก็สะอาดปราศมลทิน

หากคนเรารู้ตัวว่าผิด
ไม่ปกปิดยอมรับทั้งสิ้น
ผิดก็ว่าผิดพลาดพลั้งให้ยลยิน
ควรถวิลคุณค่าคนซื่อตรง

ผ้าขี้ริ้วถูกมองไร้ราคา
แต่ก็มีคุณค่าที่สูงส่ง
ช่วยเช็ดถูสิ่งสกปรกให้ลดลง
เพื่อให้คงความสะอาดตลอดไป

เหมือนคนที่พยายามทำตน
มีค่าล้นด้วยการทำงานไซร้
ไม่ประจบยกคำยอใครใคร
เพียงหวังได้ตำแหน่งตามใจตน

ผ้าขี้ริ้วไม่เคยคิดจะเกี่ยงงอน
หรือผัดผ่อนหนีงานทุกแห่งหน
จะเช็ดถูตรงไหน ก็อดทน
อาสาคนทำงานเสมอมา

หากคนทำงานตามหน้าที่
มานะมีบากบั่นยอมอาสา
ไม่เกี่ยงงอนเกี่ยงงานกันไปมา
ปรารถนาทำงานที่ควรทำ

ผ้าขี้ริ้วพอใจอยู่เบื้องหลัง
โดยยับยั้งความสกปรกที่คราคร่ำ
อยากเห็นความสะอาดเป็นประจำ
จึงตรากตรำทำงานหนักตลอดมา

เหมือนคนพอใจในความสำเร็จ
จากความเหน็ดเหนื่อยของตนนั่นหนา
ยืนยิ้มภูมิใจอย่างสุขอุรา
สมปรารถนางานเสร็จเพราะตน

อรุโณทัย
๓๐ พฤศจิกายน  ๒๕๕๒
				
29 พฤศจิกายน 2552 14:58 น.

ผ้าขี้ริ้ว

อรุโณทัย


ผ้าขี้ริ้วย่อมยอมสกปรก
แม้หัวอกหมองหม่นทนต่อว่า
เพื่อหวังให้สิ่งอื่นสะอาดตา
และมีค่าเงางามตามต้องการ

ผ้าขี้ริ้วไม่เคยจะเกี่ยงงอน
ยอมตะลอนเช็ดถูทุกสถาน
ผ้าขี้ริ้วยอมให้ถูกใช้งาน
เพื่อบริการรับใช้คนอื่น

ผ้าขี้ริ้วแม้ใครว่าไร้ราคา
แต่คุณค่าสูงส่งอยู่ดาษดื่น
ดูดซับความสกปรกทุกวันคืน
เมื่อถูกยื่นหน้าที่ให้กระทำ

ผ้าขี้ริ้วพอใจอยู่เบื้องหลัง
ด้วยใจหวังความสะอาดที่เลิศล้ำ
คอยชะล้างสิ่งสกปรกเป็นประจำ
แม้ถูกย่ำหยามเหยียดเสมอมา...

อรุโณทัย
๒๙ พฤศจิกายน  ๒๕๕๒
				
22 พฤศจิกายน 2552 14:50 น.

ด้วยใจรัก

อรุโณทัย


อันกลอนกานท์บทกวีที่ลิขิต
เพราะด้วยพิสมัยในการเขียน 
ด้วยใจรักจึงฝึกฝนทนพากเพียร
เฝ้าวนเวียนค้นคว้าหาประสบการณ์

เพราะเสน่ห์ลำนำที่เรียบเรียง
ภาษาเสียงสูงต่ำปาฏิหาริย์
ช่างเพราะพริ้งเพียงดนตรีคีตการ
สื่อประสานอักษรศิลป์ในถิ่นไทย

ทั้งกาพย์ กลอน โคลง ฉันท์และร่าย
จุดมุ่งหมายของกวีที่ฝันใฝ่
แต่งเพื่อฝากข้อคิดสะกิดใจ
นำไปใช้ในชีวิตประจำวัน

อันกลอนกานท์บทกวีที่ลิขิต
เป็นความคิดจินตนาการนั่น
ด้วยใจรักจึงฝากคำจำนรรจ์
ให้อ่านกันเพื่อได้คิดไตร่ตรอง

ด้วยใจรักนักเขียนจึงเพียรแต่ง
แม้ต้องแบ่งเวลาเพื่อสนอง
ความปรารถนาของใจในครรลอง
ผู้กลั่นกรองภาษาสง่างาม ฯ

อรุโณทัย
๒๒ พฤศจิกายน  ๒๕๕๒
				
16 พฤศจิกายน 2552 00:04 น.

เงินกับเวลา สิ่งที่ล้ำค่าคืออะไร

อรุโณทัย


เพราะคิดว่าเงินคืองานบันดาลสุข
ช่วยคลายทุกข์เมื่อต้องการซึ่งสิ่งของ
ชายคนหนึ่งสูญสิ้นเมียที่เคยครอง
จิตหม่นหมองเลี้ยงลูกอยู่คนเดียว

เฝ้าทำงานตั้งแต่เช้าจรดค่ำ
เป็นประจำซ้ำทิ้งลูกอยู่โดดเดี่ยว
รอพ่อกลับจากงานนั่งแลเหลียว
ทางที่เลี้ยวเข้าบ้านพร้อมข้าวปลา

เห็นหน้าพ่อดีใจ รีบถามไถ่
ทำงานเหนื่อยบ้างไหม คุณพ่อจ๋า
ผู้เป็นพ่อตอบ เหนื่อยสิ ลูกยา
เสียงอ่อนล้าพร้อมเอ่ยถามด้วยความชิน

ทำการบ้านเสร็จแล้วหรือยัง
ลูกตอบมั่ง สำเร็จ ทั้งหมดสิ้น
อาบน้ำเถอะพ่อ ลูกรอกิน
ข้าวในปิ่นโตเก่า เฝ้ารอคอย

หลังอิ่มข้าวมื้อเย็นของลูกพ่อ
คุยกันต่อหลายเรื่องอยู่บ่อยบ่อย
มาวันนี้ลูกเอ่ยขึ้นอย่างเลื่อนลอย
ขอถามหน่อยได้ค่าจ้างวันเท่าไร

พ่อหันมามองหน้าลูกขมวดคิ้ว
นั่งหน้านิ่วด้วยความสงสัย
แล้วตอบลูก เงินไม่มากเท่าใด
ทำงานได้เพียงวันละสี่ร้อย

ลูกขอยืมเงินสักสองร้อยได้ไหม
หา ว่าไงน่ะ เสียงพ่อฉุนขึ้นหน่อย
อารมณ์ขุ่นมัวต่อว่าลูกน้อย
พูดพล่อยพล่อยเงินหาง่ายนักหรือไง

เสียงสั่งสอนลูกรักให้หักจิต
ลูกนั่งคิดนั่งนิ่งน้ำตาไหล			
พ่อทำงานเหน็ดเหนื่อยแทบขาดใจ
ทำประโยชน์ใดให้พ่อจึงขอเงิน

เมื่อเวลาผ่านพ้นสักพักหนึ่ง
คิดคำนึงถึงความหลังให้เก้อเขิน
ลูก ไม่เกเร บุญเหลือเกิน
มาขอเงินเพิ่มหน่อย ไยต้องว่า

เมื่อคิดได้ไปหาลูกในห้อง
เห็นยังร้องน้ำตาไหลนองใบหน้า
ขอโทษลูก เอ่ยเสียงเครือในวาจา
ว่าแต่ว่า ไหนลองบอก ยืมทำไม

เสียงตอบ พร้อมสะอื้นจากลำคอ
ฉันเห็นพ่อทำงานหนักทุกวันไง
ตั้งแต่วันที่แม่สิ้นลมหายใจ
เราแทบไม่มีเวลาอยู่ด้วยกัน

ฉันเห็นพ่อทำงานหนักเพื่อหาเงิน
เหมือนเพลิดเพลินยิ่งนักใช่ไหมนั่น
ฉันเก็บเงินค่าขนมทุกทุกวัน
นับรวมกันได้แค่เพียงสองร้อย

ฉันจึงอยากขอยืมเงินจากพ่อ
เพื่อเติมต่อให้ครบเป็นสี่ร้อย
เป็นค่าจ้างให้พ่อได้พักหน่อย
อยู่กับลูกน้อยคนนี้สักหนึ่งวัน...

อรุโณทัย
๑๖ พฤศจิกายน  ๒๕๕๒
				
8 พฤศจิกายน 2552 21:21 น.

@ชีวิต@

อรุโณทัย


 คุณค่าของชีวิต
อยู่ที่สิทธิ์ของตนเอง
 จะทำให้มันเจ๊ง
เร่งรวบรัดมัดอัตตา

กระทำแต่กรรมชั่ว
หลงเมามัวซึ่งตัณหา
โลภ หลง และโกรธา
บ้ากิเลสเหตุแห่งตน

คุณค่าของชีวิต
จะตรึงติดกับทุกคน
ให้ยินและให้ยล
ผลชั่วดีที่กระทำ

ชีวิตมีคุณค่า
เป็นปรัชญาน่าจดจำ
ไปใช้ทุกฉนำ
กรรมนำทางชีวิตเรา...

อรุโณทัย
๘ พฤศจิกายน ๒๕๕๒

				
Calendar
Lovers  2 คน เลิฟอรุโณทัย
Lovings  อรุโณทัย เลิฟ 1 คน
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟอรุโณทัย
Lovings  อรุโณทัย เลิฟ 0 คน
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟอรุโณทัย
Lovings  อรุโณทัย เลิฟ 0 คน
ไม่มีข้อความส่งถึงอรุโณทัย