..คง * มั่น..

อรุณสุข

พรรณพิศพฤกษ์พิศให้....แลตะลึง
ปุ๋ยขาดน้ำขาดถึง.............อยู่ได้
งามช่อหยัดช่ออึง.............อวลอยู่  ยอดเอย
หากเปรียบที่เปรียบได้....แม่นี้ รักเสมอ

มองดอกไม้ ดอกเหลือง ยังเฟื่องฟุ้ง
หอมจรุง จริต พิศิษฐ์พิสัย
ขึ้นอยู่โดด อยู่เดี่ยว มิเปลี่ยวใจ
ยังงามไซร้ งามซ้อน ถึงร้อนรน

เปรียบใจหญิง ใจใหญ่ พิไลห้วง
ทุกข์ในทรวง ในทรัพย์ พร้อมรับผล
จะกี่ร้อน กี่ร้าว กี่หนาวทน
พาลูกพ้น ลูกผ่าน ภัยพาลเนา
 
รักของแม่ ของมั่น นิรันดร์นิจ
ใสพิศิษฐ์ พิเศษ เจตน์เสลา
ยิ่งกว่าไหน กว่าใคร ในโลกเรา
จะยิ่งเท่า ยิ่งเทียบ เปรียบมารดร 

มองดูภาพ ดูพฤกษ์ ยิ่งนึกถึง
พระคุณหนึ่ง คุณหนัก รักมาก่อน
ดอกไม้ไซร้ ไม้ซึ้ง ถึงอาทร
คุณแม่ย้อน แม่ย้ำ ให้ทำดี
 
ฝากมาเตือน มาตรึง ให้ซึ้งซาบ
นึกถึงภาพ ถึงพงศ์ ดำรงศรี
นึกถึงท่าน ถึงทบ นบวลี
ฝากให้แม่ ให้มี สุขจีรัง. 

..กลบทกินนรเก็บบัว..

ภาพ : จากบล๊อกของเพื่อน
เพลง : เดี่ยวระนาด จากเวปพระปิยะโรจน์