รอยรัก

อรุณสุข

เหมือนเก็บกอบบอบช้ำมาย้ำจิต
ว่าชีวิตคงขาดนิราศฝัน
พบแล้วพรากจากนุชสุดชีวัน
ดั่งฟ้ากั้นขวางให้หัวใจตรม

คืนและวันล่วงผ่านในวารนี้
จบวจีหวานชื่นช่างขื่นขม
รอยรักร้างเลื่อนเตือนอารมณ์
ความระทมหมองเศร้าจึงเข้าเคียง

หวนถวิลวันพบประสบน้อง
ต่างเราสองร้อยกวินมิสิ้นเสียง
อันหวานชื่นหมื่นแสนไม่แม้นเพียง
ที่จำเรียงรสถ้อยเป็นสร้อยวรรค

ยังสง่าอ่าอ้างมิร้างรส
ทุกถ้อยบทติดตรึงซึ้งสลัก
สร้อยอักษรผ่อนปรนเป็นต้นรัก
ยังประจักษ์แจ้งจิตสนิทใจ

ฤาจะพรากจากแล้วหนอแก้วน้อย
น้ำตาพลอยร่วงผ่านเป็นม่านใส
ทุกรอยคำย้ำหนักสลักใน
มิเคยให้สูญสิ้นในจินต์จำ

จึงวจีเอ่ยฝากอย่าพรากนุช
เพียงเพื่อหลุดสวาสดิ์ล่ามเลยงามขำ
รักแล้วเลิกร้างอยู่เหมือนคู่กรรม
จะตอกย้ำรอยไว้ ณ ใจตน

ด้วยแรงรักสมัครมั่นจวบวันนี้
เถิดคนดีสังเกตถ้วนเหตุผล
แล้วจะพบ พจน์รัก สลักมน
อันเปี่ยมล้นเลอค่าให้ตราตรึง.

ภาพจากเนต
เพลง กุมภาพันธ์ ; ปีเตอร์ คอปไดเรนดัล