2 สิงหาคม 2551 02:55 น.
อรุณสุข
ครั้งเป็นเด็กอ่อนแอขี้แยนัก
ถูกเพื่อนผลักล้อเล่นเป็นไฉน
เสียน้ำตาต่างน้ำแสนช้ำใจ
จึงจำไว้จำงดด้วยอดทน
ผ่านมานานเข้มแข็งแกร่งจิตกล้า
บ่อน้ำตาเหือดหายมลายผล
ลูกผู้ชายควรตรึกเพื่อฝึกตน
มิให้หม่นร้องไห้แม้นภัยมี
จนมาพบขวัญตาอุราเพริศ
ความหวังเกิดขอเพียงน้องเคียงพี่
ต่างเราหมายสมัครมั่นไม่ทันปี
หนอคนดีแปรพักตร์เกินหักใจ
ไปควงคู่คนอื่นหยิบยื่นช้ำ
อกระกำน้ำตาถึงคราไหล
ที่ผ่านมาหลายศกสะทกใจ
ยังมิได้โศกศัลย์เท่าวันนี้
เกือบจะลืมภาพเก่ายามเศร้าสร้อย
เด็กตัวน้อยสะอื้นไห้ไร้ศักดิ์ศรี
ต้องร้องไห้อีกหนเพราะคนดี
มาลวงพี่ให้ช้ำระกำทรวง
เกินจะเก็บกดไว้ที่ใจแล้ว
อุราแผ่วน้ำตาบ่าเป็นห้วง
สะอื้นไห้รับผลจากคนลวง
คล้ายดั่งห้วงรักมาถึงคราพัง
นี่แหละหนาชายชาญแม้หาญห้าว
ยามเมื่อร้าวน้ำตารินเพราะสิ้นหวัง
อันผู้ชายร้องไห้..แม้นไม่ดัง
แต่เบื้องหลังเจ็บลึกผนึกรอย.