9 ตุลาคม 2551 18:01 น.
อรุณสุข
อีกหนึ่งบทกฎหมู่ผู้คุ้มกฎ
เหตุสลดสลักล่วงในดวงจิต
หญิงคนหนึ่งถูกฆ่าพร่าชีวิต
ทอดอุทิศสังขารจากการเมือง
สะท้านสะท้อนอ่อนอุราน้ำตาหลั่ง
ดังดับหวังชาติชื่ออันลือเลื่อง
สยามเอยหมายมุ่งสู่รุ่งเรือง
หวังประเทืองรัฐ ราษฎร์ ศาสน์ โสภิณ
แลมาเห็นวันนี้มีแต่ช้ำ
กระสุนนำประชาธิปไตยไปเสียสิ้น
นักการเมืองเชื่อมโยงแก๊งค์โกงกิน
ดุจดั่งริ้นเหลือบไรหาได้อาย
ชาติจะจมจะล่มแล้วเศรษฐกิจ
จะหมายมีใครคิดนั้นอย่าหมาย
หนึ่งวันสุขสงบหวังพบพราย
ยังเลือนหายลบพรากไปจากไทย
เข้าตีรันฟันแทงด้วยแรงรุก
ยิงสนุกดังสนั่นไม่หวั่นไหว
ตายเจ็บนับร้อยหรือน้อยไป
เพื่อประชาธิปไตย...ที่สำคัญ
กี่ชีวิตปลิดปลงตรงจุดนี้
ตรงจุดที่ประชาธิปไตยจะตั้งมั่น
กระสุนมีมากน้อยกว่าร้อยพัน
เข้าแลกกันกับมาตราประชาธิปไตย
อนาถแท้คนดีมีชื่อเสียง
ยอมลำเอียงยกมือดั่งซื้อได้
หันมามองวันนี้พลีเพื่อใคร
พลีเพื่อชาติ ศาสน์ไซร้ ฤาประมุข ???
หยุดเสียเถิดเกมอำนาจเพื่อชาติเรื้อง
หยุดสร้างเรื่องสร้างกระแสเผื่อแผ่สุข
บอบช้ำกันมานานเกินทานทุกข์
ให้ชาติสุข ชนเกษม ธ เปรมปรีดิ์
หยุดเพียงแค่ อังขณา ที่ลาลับ
ขอเธอหลับอย่างสงบพบสุขศรี
ขอให้สิ้นศึกสมัยที่ไทยมี
ประชาชีได้พบหน้า..ประชาธิปไตย..
ภาพจากเนต
เพลง อ.ธนิสร์ ศรีกลิ่นดี
1 ตุลาคม 2551 01:37 น.
อรุณสุข
เสียงครวญแว่วแผ่วมาจากฟ้าใต้
น้ำตาไหลหลั่งชลดั่งคนหมอง
เกือบปีแล้วแลหาน้ำตานอง
กระโจมทองทุ่งร้างเธอห่างลา
แม่สาวเพชรบุรีมาหนีร้าง
ปล่อยอ้างว้างเดียวดายไม่คลายหา
กฐินทุ่งกระโจมทองโอ้น้องยา
มาลับลาร้างไกลไม่หวนคืน
หนึ่งปีที่พลัดกันทุกวันเศร้า
จดหมายเก่าส่งเก็บให้เจ็บฝืน
มิเคยตอบพี่ชายให้คลายคืน
ต้องกล้ำกลืนใจหนาวสาวเพชรบุรี
ข่าวหนุ่มกรุงฯมุ่งหมายมิวายรัก
มาสมัครเคียงครองยิ่งหมองศรี
หอบสร้อยเพชรแหวนทองล้วนของดี
มอบให้ศรีสุดาชื่นทุกคืนวัน
ลืมเสียแล้วทุ่งกระโจมอันโทรมเศร้า
ลืมข้าวเบาไถหว่านที่ผ่านผัน
ลืมแล้วหนอนาร้างเมื่อห่างกัน
ลืมคืนวันแปรไปไม่คะนึง
ยังมั่นสาวเพชรบุรีหามีเปลี่ยน
แม้นวันเวียนล่วงปลิดยังคิดถึง
หนุ่มทุ่งกระโจมจิตยังติดตรึง
เพียรรำพึงเพชรบุรีหามีคลาย
เจียนจะดับชีพลาเมื่อคราห่าง
เห็นทุ่งร้างกระโจมทองยังหมองหมาย
หากบุญก่อนร่วมกรรมดั่งทำนาย
เถิดไม่สายยังแลหาทุกนาที
วันที่เศร้าเหงาจิตด้วยคิดถึง
มารำพึงขอพรดั่งกลอนศรี
หลวงพ่อสาย หลวงพ่อปั่น ให้ฝันดี
เพชรบุรีขวัญยืนจงคืนเคียง.
หน้าส่วนตัว
1211
