วัฏฏะสงสาร

อรุณสุข

สูรย์จันทร์  วันคืน มิฝืนโลก
สุขโศก สลับกัน เช่นนั้นหนอ
วัฏฏะ อนิจจัง มิรั้งรอ
เกิดก่อ เลื่อนลับ ถึงดับลง
                                                    
ดั่งเช่นเรา ท่านไหน ใครทั้งหมด
ยากหนีกฎ กรรมก่อน ย้อนมาส่ง
แสวงดี กรรมดั้น ให้มั่นคง
แม้นชั่วชัก หนักปลง ลงอบาย

พระสัทธรรม คำสอน สังวรณ์ไว้
ประดับใน มโนนิตย์ มิผิดหมาย
ความดีนั้น หมั่นสร้าง จนวางวาย
ถึงสูญกาย ยังไว้ชื่อ ให้ลือชา

ขอยกเอาบางบทพจน์พระพุทธ
ประดับสุต โสตสร้าง มิพ่างหา
พรหมวิหารธรรมชัดปลูกศรัทธา
เหล่าบริวาร์แวดล้อมน้อมใจรัก

อิทธิบาทธรรมบทอวยยศสุข
สำเร็จทุกการกิจมิผิดหลัก
ทศพิธธรรมช่วยทวยราษฎร์ภักดิ์
เสริมยศศักดิ์ชั้นชื่อให้ลือนาน

จงเถิดท่านหมั่นสร้างทางกุศล
เสริมมงคล บุญใหญ่ อันไพศาล
ทำความดี เว้นไว้ ปวงภัยพาล
ดับสังขารคงดับทุกข์สุขนิรันดร์