28 กันยายน 2550 15:50 น.
อรุณสุข
กี่พายุพัดซ้ำกระหน่ำซัด
กี่สายซัดวสันต์ซ้ำกระหน่ำสาย
ร้อนกี่แล้งรุกล้ำมาทำลาย
จงอย่าหมายว่าจะปราบเราราบลง
ถึงกดขี่บีฑาสารพัด
ถึงลอบกัดทุกยามตามประสงค์
ถึงเวลาคงรู้ใครอยู่คง
ใครจักลงใครจักล้ำอยู่ค้ำไซร้
เปรียบไม้ใหญ่หยัดยืนขืนแข่งฟ้า
ขึ้นปกหญ้าเหยียบย่ำที่ต่ำใต้
ต่างสูงเสียดเบียดแซงทุกแห่งไป
รอวันพายุใหญ่กระหน่ำเยือน
หรือมีอยู่ไม้ใหญ่ที่ยืนหยัด
สืบต่อศตวรรษไม่คลอนเคลื่อน
มีหรือใดอยู่ดีนับปีเดือน
อยู่เหนือเงื่อนไขงานกาลเวลา
ทั้งพายุพัดกระหน่ำซ้ำหลายหน
อีกเหล่าคนชั่วชัดชอบตัดป่า
อันไม้ใหญ่หรือจักรอดตลอดมา
ถึงคราวคราล้มดับลงกับดิน
เทียบกับหญ้าอันถูกหยามประณามย้ำ
ว่าต้อยต่ำยังยืนสิทธิ์อยู่นิจศิล
ถึงพายุแดดเผาเช้าเย็นยิน
ก็มิสิ้นสูญเผ่าหมดเหล่ากอ.
21 กันยายน 2550 17:42 น.
อรุณสุข
ในความฝันฉันถามกับความฝัน
ว่าตัวฉันวันนี้อยู่ที่ไหน
และทำไมที่นี่ไม่มีใคร
มีแต่ความหวั่นไหวหวาดกังวล
ว้าเหว่อ้างว้างเป็นที่สุด
ก้าวย่างแล้วหยุดเพราะสับสน
ไม่มีคนไม่มีใครในใจตน
แล้วจะเดินดั้นด้นไปหนใด
ไม่มีใครตอบคำในความฝัน
มีแต่ความเงียบงันทั้งไกลใกล้
มองหาตัวเพื่อจะตามไปถามใจ
ตัวก็หาเท่าใดมิได้พบ.
6 เมษายน 2550 11:42 น.
อรุณสุข
๑.ยอกรเหนือเกศเกล้า เกศี
นบเบื้องฝ่าธุลี ราชย์ล้ำ
เฉลิมศกวงศ์จักรี วารผ่าน แล้วเอย
สองร้อยยี่สิบห้าค้ำ ราชย์เรื้อง กรุงศรีฯ.
๒.ใต้เบื้องบรมฉัตรตั้ง คุ้มภัย
ปกราษฎร์ป้องเหล่าไทย สุขล้น
นวรัชกาลสมัย พระผ่าน เมืองเอย
นำนิกรเกษมพ้น นิราศทุกข์นิรภัย.
๓.ทุกพระองค์ทรงราชย์รั้ง นครา
ดับทุกข์โศกประชา แซ่ซร้อง
สยบศึกอมิตรมหา ศึกสู่ ราพณ์เอย
คงฉัตรจักรีป้อง เหล่าราษฎร์ สุขเกษม.
๔. การค้าการศาสน์รุ่ง เรืองรุจน์
การศิลป์เฟื่องประดุจ เทพสร้าง
การศักดิ์การสิทธิมนุษย์ พระส่ง เสริมเนอ
การศึกษาเสกสล้าง เท่าเทียบ สากล.
๕. เฉลิมราชย์เหล่าราษฎร์นบ พระบารมี
เฉลิมศักดิ์วงศ์จักรี พรั่งพร้อม
เฉลิมเกียรติยศศักดิ์ศรี ชาติศาสน์ ประชาเฮย
เฉลิมรัตนโกสินทร์น้อม ทั่วหล้า สรรเสริญ.
ขอพลานุภาพแห่งคุณพระศรีรัตนตรัยแลสิ่งศักดิ์สิทธิ์ทั้งหลายโปรดจง
คุ้มครอง ชาติ ศาสนา แลองค์พระมหากษัตริย์ ให้ร่มเย็น สถิตย์เป็นมิ่งขวัญคู่แผ่นดินไทย ไปชั่วกัลปาวสาน.
23 มีนาคม 2550 09:53 น.
อรุณสุข
กี่ชีวิตปลิดลงตรงถิ่นนี้
ตรงถิ่นที่บรรพบุรุษสุดหวงแหน
ยอมพลีชีพแลกร่างป้องต่างแดน
อยู่ร่วมแคว้นเขตไทยแต่ไรมา
พ่อขุนรามฯทรงรวมไว้ไทยประเทศ
ถือเป็นเขตปกครองป้องภัยหนา
สุโขทัย สิ้นสุด สู่ อยุธยา
ยังร่วมมารวมอยู่คู่แคว้นไทย
ปัตตานี ยะลา นราธิวาส
บ่มิขลาดคู่อยุธย์จนสุดสมัย
เป็นด่านหน้าป้องเขตยั้งเภทภัย
ผองชนไทยตระหนักอยู่ทุกผู้นาม
อยุธยาสิ้นพหลกรุงธนฯเกิด
แดนประเสริฐก็ยังรวมร่วมสยาม
ถือสัตย์มั่นปกปักรักษ์เขตคาม
รั้งสยามยืนยงคงเนาว์นาน
เมื่อสยามเรืองรุ่งสู่กรุงรัตน์
โกสินทร์ฉัตรเหนือไทยอันไพศาล
สามเมืองนี้ร่วมครองป้องภัยพาล
สุขสำราญด้วยวิถีพี่น้องไทย
จวบแปดร้อยปีร่วมรวมไทยมั่น
ไม่มีวันเปลี่ยนแปลงใครแย้งได้
แปดร้อยปีแปดร้อยศกหนออกไทย
รวมหมู่ไซร้รวมญาติรวมชาติพันธุ์
สามนครเคยสงบประสพสุข
ต้องมาทุกข์เรรวนโจรป่วนปั่น
เป็นเหยื่อยุทธขัดแย้งแย่งชิงกัน
สุดจักหันหน้าซึ่งไปพึ่งใคร
ด้วยส่วนกลางวางหลักแสนชักช้า
หลากปัญหาโจมจู่เกินสู้ได้
ต่างแย่งยัดขัดอยู่หดหู่ใจ
อีกเมื่อใดเล่าจะสางล้างทมิฬ
ขอรวมใจไทยทุกคนชนสุจริต
ร่วมอุทิศบุญกุศลทุกคนสิ้น
ขอไฟใต้จงดับลับแผ่นดิน
แลสูญสิ้นหมู่อมิตรคิดบีฑา
ขอปวงชนสามนครจงนอนหลับ
มีสุขนับแต่นี้ทุกปีหนา
สามัคคีโสมนัสสานศรัทธา
ร่วมญาติกาไทยพุทธไทยมุสลิม.
ขอความสวัสดีจงมีแด่พี่น้องสามจังหวัดชายแดนใต้
ขอให้คืนคงความสงบสุขร่มเย็นดั่งที่เคยเป็นมา
และขอให้เจ้าหน้าที่รัฐทุกท่านที่ลงไปกำกับการ
แก้ปัญหามีสวัสดิภาพและสามารถขจัดภัยขจัดไฟ
แห่งความไม่เข้าใจกันได้
สุดท้ายขอเหล่าผู้ก่อการร้ายจงมีสำนึกในความเป็นมนุษย์
และเข้าใจวิถีของมนุย์ วิถีของคนไทย ผู้เป็นเจ้าของแผ่นดินไทยทุกคน.
14 กุมภาพันธ์ 2550 10:21 น.
อรุณสุข
ศุภมาสพิลาศผัน
กุมภาพันธ์จิตหรรษา
เริงรื่นชื่นอุรา
ถึงคราเคลื่อนเดือนแห่งรัก
สิบสี่ทิวาวาร
ดอกไม้สานไมตรีสมัคร
แทนค่าคำว่า'ฮัก
อันซึ้งสลัก ณ ห้วงใจ
เถิดหนาในครานี้
ขอท่านมี..จิต..ผ่องใส
ร้อยพัน..รักอันใด
วิเศษไซร้..จงได้ครอง.
ขอความรักอันประเสริฐจงมีแด่ทุกท่าน ทุกชน ทั่วกันเทอญ.
หน้าส่วนตัว
1700
