7 มกราคม 2551 20:36 น.
อรุณสุข
คาถาบูชาพระประจำวันเกิด
อาทิตย์พิศิษฐ์ล้ำ
จงบริกรรมว่าคาถา
อะ วิช สุ นุต สา นุสติ รวมหกครา
เพิ่มสิริเสน่ห์ดี
วันจันทร์สิบห้าจบ
ว่าให้ครบจักเพิ่มศรี
อิ ระ ชา คะ ตะ ระ สา แต่ต้นมี
จักคงสุดอาวุธคลาย
วันอังคารจรย่านไหน
แม้นเสกใช้ดับกระหาย
ติ หัง จะ โต โร ถิ นัง แปดครั้งราย
ดั่งได้ดื่มน้ำมนต์คง
วันพุธสุดประเสริฐ
ปิ สัม ระ โล ปุ สัต พุท เลิศดั่งประสงค์
สิบเจ็ดจบครบจำนง
ใช้พ่นแผลดับพิษไฟ
วันพฤหัสมนัสนึก
จงตรองตรึกสิบเก้าได้
ภะสัมสัมวิสะเทภะภะ ท่องครั้งใด
ช่วยกำจัดเหล่าศัตรู
วันศุกร์ยี่สิบเอ็ดหน
เป็นมงคลยามต่อสู้
วา โธ โน อะ มะ มะ วา หน้าศัตรู
กำบังไซร้มิได้แล
วันเสาร์ท่องเอาไว้
สิบหนได้ทั้งกันแก้
โสม มา ณะ กะ ริ ถา โธ ศัตรูแปร
เสียทั้งขวัญกำลังใจ
คาถาบูชาพระ
เพิ่มตบะ เดช ศรีได้
จะขลังทุกครั้งไป
หากเรานี้มีศีลครอง.
7 มกราคม 2551 18:51 น.
อรุณสุข
พฤษภกาสร อีกกุญชรอันปลดปลง
โททนต์เสน่งคง สำคัญหมายในกายมี
นรชาติวางวาย มลายสิ้นทั้งอินทรีย์
สถิตทั่วแต่ชั่วดี ประดับไว้ในโลกา
ความดีก็ปรากฏ กิติยศฤาชา
ความชั่วก็นินทา ทุรยศยินขจร
สัจธรรมนำใจเตือนให้คิด
ใดสถิตค้ำคงอยู่ยงเหลือ
นรชาติวางวายตายเป็นเบือ
มิหลงเหลืออินทรีย์อันมีพรรณ
คงเหลือเพียงความดีอันมีไว้
เป็นสิ่งไซร้แทนค่าเมื่ออาสัญ
เป็นยอดสุดยืนยงคงกระพัน
ที่ยึดมั่นชื่อเราให้เนาว์นาน
สัจประเสริฐเกิดตายวายชีวาตม์
จวบครองอาตม์ครองชนม์จนอวสาน
หากเพียรสร้างทางกุศลดลนิพพาน
แม้นถึงกาลลับลาไม่อากูล
จักเหลือชื่อลือชาได้ปรากฏ
เกียรติยศความดีไม่มีสูญ
เป็นศักดิ์ศรีพงศ์เผ่าเหล่าตระกูล
แลเพิ่มพูนบารมีอันปรีดา
อาทิไท้สมเด็จพระพี่เจ้า
แต่ทรงเยาว์จนใหญ่หลายชันษา
ทรงกอร์ปกิจกรณีย์หลายปีมา
เพิ่มคุณค่าชีพชนเป็นต้นบุญ
แพทย์อาสาไกลใกล้ดับไข้ราษฎร์
ทั้งงานศาสน์ ศิลปะ พระอุดหนุน
วรรณคดี การศึกษา ทรงหาทุน
ได้เจือจุน คนยาก ที่พากเพียร
แปดสิบสี่พรรษาทิวาผัน
ทรงบากบั่นประกอบกิจมิคิดเกษียณ
หากมิพ่ายอาพาธพยาธิเบียน
คงเสถียรทุกกรณีย์ทวีไกล
หากสิ้นชนมายุไขครรไลลับ
เสด็จกลับสรวงสวรรค์นิรันดร์สมัย
แต่พระนามคงมั่นเป็นขวัญไทย
ประทับในดวงจิตอยู่นิจกาล.
19 ธันวาคม 2550 23:11 น.
อรุณสุข
ถ้อยวจีที่ให้จากใจฉัน
ล้วนถูกสรรค์จากเจตน์เปี่ยมเหตุผล
เป็นคำมั่นสัญญาด้วยอานนท์
ฝากถึงคนที่รักและภักดี
ขอสาบานว่าจะรักสมัครหมาย
มิคลอนคลายคงรักเกียรติศักดิ์ศรี
จักถนอมน้ำใจทั้งไมตรี
ให้เปรมปรีดิ์สุขชื่นทุกคืนวัน
จะเป็นหลักใจมั่นในวันเศร้า
จะคอยเฝ้ากล่อมจิตมิบิดผัน
จะปลุกปลอบยามล้าและจาบัลย์
จะรักกันสืบค่าดุจฟ้าดิน
จะซาบซึ้งตรึงเนาสองเรานั้น
ให้ผูกพันธ์แน่นหนักดุจหลักหิน
จะเอื้อเฟื้อเผื่อรักพร้อมพรักจินต์
ตราบจนสิ้นสูญสลายลมหายใจ
อิงกายแอบแนบไซร้พิงใจด้วย
แม้นจนม้วยมอดจิตจักพิศมัย
ขอร่วมเรียงเคียงอยู่เป็นคู่ใจ
ฝ่าทุกข์ภัยทั้งผองกันสองคน.
18 ธันวาคม 2550 12:13 น.
อรุณสุข
วันนี้ขอเป็นไกด์ไร้ค่าจ้าง
ด้วยความว่างปนเหงาเรานี้หนอ
อยุธยาถิ่นเก่าต้นเหล่ากอ
อาสาขอนำเที่ยวด้วยเชี่ยวทาง
จากกรุงเทพเลี้ยวซ้ายชายโลตัส
อย่าประหวัดหวั่นไหวสิ่งใดขวาง
เห็นเจดีย์จำเพาะอยู่เกาะกลาง
เลี้ยวซ้ายพลาง วัดใหญ่ฯ จะได้ยล
มหาเจดีย์ประธานตระหง่านฟ้า
สิ่งแทนค่าความดีมีกุศล
ชื่อเจดีย์วัดใหญ่ชัยมงคล
ภูวดล พระนเรศ คืนเขตไทย
ชนะยุทธหัตถีเป็นศรีชาติ
มหาราชจึงสฤษดิ์แทนสิทธิ์ได้
แทนเสรี ภาพเหล่าชนเผ่าไทย
แต่นั้นไซร้เกิดเจดีย์ อันมีนาน
แล้วล่องลงตรงมาถึงหน้าวัด
พนัญเชิงเห็นถนัด อยู่ท้ายย่าน
มณฑปสูงเลียบถนนริมชลธาร
แต่ก่อนกาลเรืองรุจน์สุดบรรยาย
หลวงพ่อโตองค์ประธานบันดาลสุข
มีก่อนยุคอยุธยาประชาถวาย
เป็นหลักจิตสนิทแท้เกิดแก่ตาย
มิคลอนคลายศรัทธาเชิญมายล
จากวัดมาข้ามสะพานตระหง่านงุ้ม
เข้าเกาะกลุ่มเขตอยุธย์สุดถนน
เลี้ยวขวาเห็นหลักเมืองของเบื้องบน
บรรพชนเซ่นวักเป็นหลักใจ
เบื้องขวาเขตเวียงวังแต่ครั้งก่อน
ถูกถอดถอนเป็นจุณเพียงฝุ่นไหม้
ด้วยพ่ายศึกเสียศักดิ์สิ้นหลักชัย
จึ่งเวียงชัยถูกเผาลาญมานานปี
วัดพระศรีสรรเพชญ์เสด็จสร้าง
แม้นว่าร้างก็ยังงามอร่ามศรี
ทั้งปราสาท เวียงวัง ที่ยังมี
ถ้วนพาทีก็มิหมดสิ่งงดงาม
พระมงคลบพิตรวิจิตรสรรค์
แต่เบื้องบรรพ์คู่ถิ่นแผ่นดินสยาม
ริมบึงเห็นเด่นชัดวัดพระราม
คู่เขตคามอยุธยามหานคร
เจดีย์ศรีสุริโยทัยแต่ไกลเห็น
สีทองเด่นงามสง่ามีมาก่อน
ท่านสร้างไว้แทนค่าความอาทร
อันสะท้อนพระหฤทัยเมื่อไกลกัน
ด้วยสูญสิ้นราชินีคราวมีศึก
ปัจนึกรุกรานกาลคับขัน
พระสุริโยฯเข้าขวางอย่างฉับพลัน
เสวยสวรรคตวารในกาลนี้
พระเกียรติเกริกก้องไกรในพิภพ
พระราชทานเพลิงพระศพ ณ. ถิ่นที่
เมรุหลวงวัดสบสวรรค์กั้นเจดีย์
นามพระศรีสุริโยทัยได้มาชม
อีกฝั่งฟากลำน้ำเลอล้ำค่า
วัดกษัตราฯอารามอันงามสม
หมู่พระปรางค์เจดีย์น่านิยม
ได้ภิรมย์ยามได้เห็นช่างเป็นบุญ
อีกวัดที่สวยเด่นเป็นสง่า
นามวัดท่าการ้องต้องเกื้อหนุน
ห้องน้ำดีมีระดับนับเป็นทุน
เกียรติคุณจบหล้าทั่วสากล
วัดไชยวัฒนารามงามสง่า
เลียบเจ้าพระยาแลสล้างกลางเวหน
ครั้งสมเด็จเพทราชาทรงอานนท์
อุทิศกุศลสถาปน์ไว้ให้ชนนี
วัดพระเมรุราชิการามก็งามงด
ได้ปรากฏชื่อไกลไปทุกที่
กราบองค์พระปฏิมาสิ้นราคี
พระพุทธวิชิตมารโมลีฯศรีอาราม
ด้วยมีศึกข้ามเขตเหตุพม่า
ยกทัพมาหยุดยั้งริมฝั่งข้าม
อลองพญาองค์กษัตริย์สมรรถนาม
ทุกชั่วยามยิงสลุด ณ. จุดนี้
ด้วยเดชผลอานิสงค์แห่งองค์พระ
ปืนใหญ่ผละแตกระเบิดเกิดที่นี่
อลองพญาดับดิ้นสิ้นชีวี
เหล่าไพรีหลบลับลอบกลับเมือง
ถึงวังจันทรเกษมปรีดิ์เปรมสุข
วังหน้ามุขดำริดูเคยฟูเฟื่อง
พระนเรศเคยประทับกำกับเมือง
จึงประเทืองศาสตร์ศิลป์ได้ยินยล
ฝั่งตรงข้ามวังจันทร์นั้นเป็นวัด
งามสงัดแสนสงบสบกุศล
วัดมณฑปวัดแคมิแปรปน
สาธุชนศรัทธาเอื้ออารีย์
จากเมืองสู่ภูเขาทองมองได้ชัด
แลถนัดสมสง่าเป็นราศี
กราบพระนเรศวรทรงม้านุสาวรีย์
หนุนชีวีชนะทุกข์ได้สุขครอง
ขอแนะนำอีกนิดหากคิดเที่ยว
ลงเรือเลี้ยวลัดเลาะรอบเกาะสอง
ทั้งเกาะลอย เกาะเมือง ประเทืองทอง
จะสมปองเห็นฝั่งรอบวังเวียง
ที่นำมาพาเที่ยวพาเลี้ยวลัด
คงจำกัดเวลาคราใกล้เที่ยง
ขอจบทริปที่ขอแต่พอเพียง
ที่ร่ายเรียงเที่ยวให้ครบแล้วพบกัน.
7 ธันวาคม 2550 10:28 น.
อรุณสุข
ศุภฤกษ์จำรัสถ้วน ถิ่นสยาม
พระเสด็จจากแคว้นคาม ทิพย์หล้า
ประสูติแต่พระมาตาม -หาศศิ พงศ์เอย**
พระเกียรติเกริกก้องฟ้า ราษฎร์ล้วน เกษมศานติ์
วชิรมกุฏราช บิดร
ทรงสถาปน์พระนามกร เกียรติเกื้อ
' พัชรกิติยาภา ' สมร มหิศรศักดิ์ ไทยเฮย
พระจริยวัตรเอื้อ เหล่าราษฎร์ เกษมสันต์
สมสถานพระสืบสร้าง ศรัทธา ยิ่งเอย
ทรงอุตสาหะศึกษา สืบสร้าง
ตรี โท เอก องค์มหา บัณฑิต นิติเฮย
พระพิริยานุภาพบ่ร้าง เลิศล้ำ บรรยาย
ทรงประกอบพระกิจด้าน บำบัดทุกข์ ภัยเอย
เพื่อนพึ่ง ภา อำนวยสุข เสกสร้าง
ส่งเสริมนิติศาสตร์รุก เรืองรุ่ง ยิ่งเอย
หวังชาติวิวัฒน์ย่าง สู่โลก สากล
๗ ธันวา มหาศุภฤกษ์ตั้ง เจตน์จำนงค์
เทิดพระไตรรัตนองค์ เอกค้ำ
เชิญเหล่าเทพยุดาประสงค์ ประสิทธิ์เสก พรเฮย
ขอพระชนมายุล้ำ เลิศล้น พระบารมี.
ขอพระองค์ทรงพระเจริญ สถิตเป็นมิ่งขวัญชาวสยามตลอดกาลนาน เทอญ.
อรุณสุข
** มหาศศิพงศ์ หมายถึงทรงสืบเชื้อสายมาจากพระเจ้าวรวงศ์เธอกรมหมื่นจันทบุรีสุรนาถพระปัยกา ลงมาถึงพระองค์เจ้าโสมสวลีฯ พระมารดา
หน้าส่วนตัว
2736
