24 พฤศจิกายน 2551 22:32 น.

ขวัญสรวง..ดวงชีวา

อรุณสุข

P2394074-113.jpgพิศพักตร์ลักขณาอุราชื่น
อันหญิงอื่นมิเทียบที่ศรีสมร
พิลาสลักษณ์ดุจเพ็ญพร่างกลางอัมพร
โฉมบังอรงามล้ำกว่ารำพัน

ทั้งสองเนตรโสภิณดั่งนิลต้อง
สบสนองเมื่อใดยิ่งไหวหวั่น
คิ้วโก่งโค้งเรียวดั่งเสี้ยวจันทร์
ยามเมื่อผันผาดศรีฉวีกราย

โอษฐ์อิ่มพริ้มเพราเสลารับ
ดั่งกระจับสวยสะอาดเหมือนชาดป้าย
เพียงที่พิศหยาดยิ้มก็พริ้มพราย
จึงพี่หมายเมียงถวิลมิสิ้นซา

ทั้งอกเอวนงรามก็งามแท้
ฉะอ้อนแลยิ่งซึ้งคนึงหา
ย้ายเยื้องย่างบาทงามยาตรา
ดั่งหงสาผันผายชะม้ายมอง

พิศนางพร่างพรรณรัญจวนจิต
คนึงนิตย์หวังอยู่เป็นคู่สอง
ยามยิ้มแย้มสรวลยิ่งชวนมอง
ดั่งละอองเก็จรุ้งจรุงใจ

คงเทวษอุระแล้วเมื่อแก้วร้าง
ยิ่งพิศพ่างพระสุธนจิตหม่นไหม้
มโนห์ราน้องแก้วแคล้วครรไล
นิราศไกลเกินฝันหวั่นอุรา

แม้นจะเป็นเช่นนั้นในวันนี้
หากคนดีหลบเร้นไม่เห็นหน้า
จะเฝ้าตามตรึงติดตราบนิทรา
ให้ยิ่งกว่าพระสุธนดั้นด้นแล้ว

ขอประคองเคียงกันไม่หวั่นไหว
ขอรวมใจเราสองดวงกับพวงแก้ว
ตราบนิรันดร์จะมิร้างฤๅห่างแวว
ให้เพริศแพร้วรักชื่นมิคืนคลาย..

ภาพ : อ. จักรพันธุ์   โปษยกฤต
เพลง : ลาวเจริญศรี				
9 ตุลาคม 2551 18:01 น.

วิญญาณ น้ำตา ประชาธิปไตย

อรุณสุข

25_1223602206.jpgอีกหนึ่งบทกฎหมู่ผู้คุ้มกฎ 
เหตุสลดสลักล่วงในดวงจิต 
หญิงคนหนึ่งถูกฆ่าพร่าชีวิต 
ทอดอุทิศสังขารจากการเมือง 
 
สะท้านสะท้อนอ่อนอุราน้ำตาหลั่ง 
ดังดับหวังชาติชื่ออันลือเลื่อง 
สยามเอยหมายมุ่งสู่รุ่งเรือง 
หวังประเทืองรัฐ ราษฎร์ ศาสน์ โสภิณ 
 
แลมาเห็นวันนี้มีแต่ช้ำ 
กระสุนนำประชาธิปไตยไปเสียสิ้น 
นักการเมืองเชื่อมโยงแก๊งค์โกงกิน 
ดุจดั่งริ้นเหลือบไรหาได้อาย 
 
ชาติจะจมจะล่มแล้วเศรษฐกิจ 
จะหมายมีใครคิดนั้นอย่าหมาย 
หนึ่งวันสุขสงบหวังพบพราย 
ยังเลือนหายลบพรากไปจากไทย 
 
เข้าตีรันฟันแทงด้วยแรงรุก 
ยิงสนุกดังสนั่นไม่หวั่นไหว 
ตายเจ็บนับร้อยหรือน้อยไป 
เพื่อประชาธิปไตย...ที่สำคัญ 
 
กี่ชีวิตปลิดปลงตรงจุดนี้ 
ตรงจุดที่ประชาธิปไตยจะตั้งมั่น 
กระสุนมีมากน้อยกว่าร้อยพัน 
เข้าแลกกันกับมาตราประชาธิปไตย 
 
อนาถแท้คนดีมีชื่อเสียง
ยอมลำเอียงยกมือดั่งซื้อได้
หันมามองวันนี้พลีเพื่อใคร 
พลีเพื่อชาติ  ศาสน์ไซร้ ฤาประมุข ??? 
 
หยุดเสียเถิดเกมอำนาจเพื่อชาติเรื้อง 
หยุดสร้างเรื่องสร้างกระแสเผื่อแผ่สุข 
บอบช้ำกันมานานเกินทานทุกข์ 
ให้ชาติสุข ชนเกษม ธ เปรมปรีดิ์ 
 
หยุดเพียงแค่ อังขณา ที่ลาลับ 
ขอเธอหลับอย่างสงบพบสุขศรี 
ขอให้สิ้นศึกสมัยที่ไทยมี 
ประชาชีได้พบหน้า..ประชาธิปไตย.. 

37209.jpg

ภาพจากเนต 
เพลง อ.ธนิสร์ ศรีกลิ่นดี 

				
1 ตุลาคม 2551 01:37 น.

ทุ่งกระโจมทองหมองใจ

อรุณสุข

Ricefarm.jpgเสียงครวญแว่วแผ่วมาจากฟ้าใต้
น้ำตาไหลหลั่งชลดั่งคนหมอง
เกือบปีแล้วแลหาน้ำตานอง
กระโจมทองทุ่งร้างเธอห่างลา

แม่สาวเพชรบุรีมาหนีร้าง
ปล่อยอ้างว้างเดียวดายไม่คลายหา
กฐินทุ่งกระโจมทองโอ้น้องยา
มาลับลาร้างไกลไม่หวนคืน

หนึ่งปีที่พลัดกันทุกวันเศร้า
จดหมายเก่าส่งเก็บให้เจ็บฝืน
มิเคยตอบพี่ชายให้คลายคืน
ต้องกล้ำกลืนใจหนาวสาวเพชรบุรี

ข่าวหนุ่มกรุงฯมุ่งหมายมิวายรัก
มาสมัครเคียงครองยิ่งหมองศรี
หอบสร้อยเพชรแหวนทองล้วนของดี
มอบให้ศรีสุดาชื่นทุกคืนวัน

ลืมเสียแล้วทุ่งกระโจมอันโทรมเศร้า
ลืมข้าวเบาไถหว่านที่ผ่านผัน
ลืมแล้วหนอนาร้างเมื่อห่างกัน
ลืมคืนวันแปรไปไม่คะนึง

ยังมั่นสาวเพชรบุรีหามีเปลี่ยน
แม้นวันเวียนล่วงปลิดยังคิดถึง
หนุ่มทุ่งกระโจมจิตยังติดตรึง
เพียรรำพึงเพชรบุรีหามีคลาย

เจียนจะดับชีพลาเมื่อคราห่าง
เห็นทุ่งร้างกระโจมทองยังหมองหมาย
หากบุญก่อนร่วมกรรมดั่งทำนาย
เถิดไม่สายยังแลหาทุกนาที

วันที่เศร้าเหงาจิตด้วยคิดถึง
มารำพึงขอพรดั่งกลอนศรี
หลวงพ่อสาย หลวงพ่อปั่น ให้ฝันดี
เพชรบุรีขวัญยืนจงคืนเคียง.				
2 สิงหาคม 2551 02:55 น.

ผู้ชาย...ร้องไห้

อรุณสุข

001738_97-crop.jpgครั้งเป็นเด็กอ่อนแอขี้แยนัก
ถูกเพื่อนผลักล้อเล่นเป็นไฉน
เสียน้ำตาต่างน้ำแสนช้ำใจ
จึงจำไว้จำงดด้วยอดทน

ผ่านมานานเข้มแข็งแกร่งจิตกล้า
บ่อน้ำตาเหือดหายมลายผล
ลูกผู้ชายควรตรึกเพื่อฝึกตน
มิให้หม่นร้องไห้แม้นภัยมี

จนมาพบขวัญตาอุราเพริศ
ความหวังเกิดขอเพียงน้องเคียงพี่
ต่างเราหมายสมัครมั่นไม่ทันปี
หนอคนดีแปรพักตร์เกินหักใจ

ไปควงคู่คนอื่นหยิบยื่นช้ำ
อกระกำน้ำตาถึงคราไหล
ที่ผ่านมาหลายศกสะทกใจ
ยังมิได้โศกศัลย์เท่าวันนี้

เกือบจะลืมภาพเก่ายามเศร้าสร้อย
เด็กตัวน้อยสะอื้นไห้ไร้ศักดิ์ศรี
ต้องร้องไห้อีกหนเพราะคนดี
มาลวงพี่ให้ช้ำระกำทรวง

เกินจะเก็บกดไว้ที่ใจแล้ว
อุราแผ่วน้ำตาบ่าเป็นห้วง
สะอื้นไห้รับผลจากคนลวง
คล้ายดั่งห้วงรักมาถึงคราพัง

นี่แหละหนาชายชาญแม้หาญห้าว
ยามเมื่อร้าวน้ำตารินเพราะสิ้นหวัง
อันผู้ชายร้องไห้..แม้นไม่ดัง
แต่เบื้องหลังเจ็บลึกผนึกรอย.


				
21 กรกฎาคม 2551 18:05 น.

นิราศกวางเจา

อรุณสุข

..%5Cofficesfile%5C1155929019.jpg
โอ้อกพี่ห่วงนุชที่สุดหวง
จำจากไปไกลตาสุดาดวง
ให้ตรมทรวงร้างกันในวันจร

กำหนดนัดจัดมายากลาหลบ
ทุกอย่างครบตามหมายเกินถ่ายถอน
นิราศไกลลัดฟ้าอุรารอน
ทั้งอาวรณ์ทุกข์เทวษรุกเขตใจ

จากอยุธยาสู่กรุงฯเรืองรุ่งแคว้น
ใหญ่เพียงแดนแคบจิตที่พิศได้
สุวรรณภูมิสนามบินขวัญถิ่นไทย
ดูกว้างใหญ่เมืองทองเป็นของเรา

หลากร้านรวงสินค้าช่างน่าสน
ผ่านมวลชนตามทางคนต่างด้าว
แขก จีน ไทย ฝรั่ง คับคั่งเนา
ภาษาเรา งู ปลา ระอาใจ

IMGP28542.JPG

เดินชมเล่นรอเครื่องประเทืองทัศน์
เห็นเขาจัดของประดับเกินนับได้
ที่ต้องตาเด่นสว่างแบบอย่างไทย
เทวาลัยเกษียรสมุทรอันสุดงาม

ปวงเทวา แลอสูร พูนจิตพรัก
หมายสมัครอยู่ยงให้คงขาม
ร่วมกวนน้ำอมฤตประสิทธิ์นาม
สรรพความล้ำเลิศจึงเกิดแล

รั้งพญาวาสุกรีเป็นที่รัด
เขามันทรจัดเป็นไม้กวนอบอวลแร่
พันปีกว่าดั่งถวิลแทบสิ้นแด
อมฤตแท้ต่างแย่งยักจะหักเอา

ศึกสวรรค์เพียงเหตุแย่งเขตแคว้น
เทพใช้แผนนางลวงให้ห่วงเศร้า
จึงเอาชัยเหนือยักษ์พิทักษ์เนา
ได้รุกเข้าครองสวรรค์แต่นั้นมา

เทวาลัยงดงามอร่ามเรื้อง
ยังประเทืองจิตไทยทั้งใต้หล้า
สามัคคีกันหนออย่ารอรา
พัฒนาชาตินั้นให้มั่นคง

IMGP2853.JPG

เดินผ่านเข้า ตม. ไม่รอช้า
เขาตรวจตราด้วยระวังดั่งประสงค์
รอขึ้นเครื่องตามเวลาก็มาตรง
สมจำนงตามกำหนดเป็นกฎเกณฑ์

จึงบินลัดข้ามฟ้าไชน่าแคว้น
ลง ณ แดนกวางเจา แรกเราเห็น
ถึงสนามบิน ไป่หยุน ด้วยทุนTrain
ช่างงามเด่นเขาระดะงามระฟ้า

จากสนามบินสู่ย่านที่ผ่านพบ
เย็นสงบทิวแถวทั้งแนวป่า
เทือกเขาสูงเทียมเมฆคล้ายเสกมา
ช่างงามตาดั่งสวรรค์สร้างสรรค์ไว้

IMGP2954.JPG

เข้าสู่ย่านเศรษฐกิจดูผิดเปลี่ยน
รถพาเวียนซ้ายขวาอุราไหว
การขับขี่ชี้ชัดขัดวินัย
ผิดอย่างไทยยังดูดีกว่านี้นัก

เจ้าภาพพร้อมล้อมรับสนับสนุน
ทั้งออกทุนเลี้ยงใหญ่ได้ตระหนัก
อาหารรสเลิศดีทั้งที่พัก
ซึ้งสลักไมตรีให้ปรีดา

Guangdong Inter Hotel ใหญ่
ศิวิไลซ์พิศดูช่างหรูหรา
ย่านดาวน์ทาวน์ตึกเหยียดเบียดสายตา
ดูกว้างกว่ากรุงฯเราสองเท่าแล้ว

G20Photo11.jpg

มีสามเขตเศรษฐกิจพิจิตรย่าน
ตึกตระหง่านเรียงริ้วเป็นทิวแถว
เป็นแหล่งเงินแหล่งงานโอฬารแนว
ทั้งเพริศแพร้วเที่ยวท่องยามล่องเรือ

แม่น้ำใหญ่ผ่ากลางเป็นทางผ่าน
ชนเรียกขาน จูเจียง สำเนียงเหนือ
ได้มาเยือนเพื่อนพ้อง ณ ท้องเรือ
ชมสองฝั่งเรืองระเรื่อด้วยแสงไฟ

123.JPG

เสร็จภาระกลับที่พักไม่หนักเหนื่อย
เดินเล่นเรื่อยปริ่มสุขสนุกไฉน
พบเพื่อนกลุ่มหนุ่มสาวล้วนชาวไทย
คุยกันได้แย้มยิ้มอิ่มกมล

เที่ยวซื้อหาของฝากหลากสินค้า
ตระการตาของแปลกเกินแบกขน
เขตตงซานย่านใหญ่ได้เยี่ยมยล
ทั่วถนนกลางเมืองประเทืองใจ

ได้เยี่ยมชมดมกลิ่นประทิ่นฟุ้ง
สวนกลางกรุง เย่ว์ซิ่ว งามพริ้วไหว 
ฉายาเมืองดอกไม้ก็คล้ายไทย
เพาะปลูกได้ร้อนหนาวมายาวนาน

11.jpg

จบทริปที่กวางเจาคืนเหย้าแล้ว
คิดถึงแก้วนุชนวลชวนสงสาร
อุระร้อนห่างกันแต่วันวาน
หวังสืบสานสายใยด้วยใจภักดิ์

มิได้ทอดสนทนาแต่ครานั้น
เกรงสัมพันธ์ชืดชาอุราหนัก
กลับมาถึงเมื่อใดรีบไปทัก
หมายสมัครมั่นคงซื่อตรงเนา

ลงสุวรรณภูมิอุ่นใจถึงไทยแล้ว
ยามเมื่อแคล้วจากไกลใจจึงเหงา
ที่ไหนหนอจะสุขศานติ์เท่าบ้านเรา
เมื่อไกลเหย้าเย็นย่ำจึงรำพัน

ว่าสยามเมืองยิ้มดังปริ่มสุข
เที่ยวสนุกสุดแสนดุจแดนฝัน
ไมตรีจิตเลิศล้ำล้นจำนรรจ์
ตราบนิรันดร์ขออยู่ไทยมิไกลเอย.

112.jpg				
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟอรุณสุข
Lovings  อรุณสุข เลิฟ 1 คน
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟอรุณสุข
Lovings  อรุณสุข เลิฟ 0 คน
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟอรุณสุข
Lovings  อรุณสุข เลิฟ 0 คน
ไม่มีข้อความส่งถึงอรุณสุข