26 กรกฎาคม 2554 11:17 น.
อรรธนิศา
สายฝนพรำฉ่ำใสบ่ายอย่างนี้
หนาวฤดีในจิตยิ่งคิดถึง
ฝนตกหนักผลักใจให้คำนึง
เฝ้ารำพึงถึงเธอเพ้อเดียวดาย
เมฆหม่นครึ้มซึมเซาดูเศร้าหม่น
เห็นสายฝนจากฟ้าพาใจหาย
กระหน่ำเปียกปอนเปรอะเลอะทั่วกาย
อยู่เดียวดายเงียบเหงาเศร้าในทรวง
นั่งละเมอเพ้อบ่นเหมือนคนบ้า
อนิจจาหนอเราเฝ้าห่วงหวง
เจ้าอยู่หนแห่งใดนะพุ่มพวง
ยิ่งเป็นห่วงน้องน้อยคอยเจ้ามา
26 กรกฎาคม 2554 11:08 น.
อรรธนิศา
มีเพียงฟ้าที่ขวางคอยกางกั้น
ให้เรานั้นอยู่ไกลเกินไปถึง
แต่ไม่อาจกั้นให้ใจคำนึง
ส่งใจซึ้งถึงเธอเสมอมา
แม้เธออยู่แห่งหนตำบลใด
ยังส่งใจหวังดีมีไปหา
แม้ไม่อาจมองได้ด้วยสายตา
เชื่อเถิดว่าจริงใจให้ต่อกัน
เราห่างกันแค่เพียงระยะทาง
เธอไม่ห่างร้างไกลจากใจฉัน
ยังสัมผัสถึงจิตคิดผูกพัน
ห่วงใยกันมั่นเธอเสมอมา
ไม่เคยคิดจะหึงหรือจะหวง
แต่เป็นห่วงด้วยใจเสน่หา
แม้ไม่ได้ส่งใจทุกเวลา
แต่ทุกคราส่งให้จากใจจริง
15 ตุลาคม 2553 09:09 น.
อรรธนิศา
สายฝนพรำฉ่ำฟ้าอุราหม่น
นึกถึงคนจะอำลาน้ำตาไหล
เคยร่วมงานกันอยู่ร่วมรู้ใจ
ต่อนี้ไปท่านคงว่างต้องวางมือ
กว่าหลายปีที่ผ่านถึงงานหนัก
พวกเรารักร่วมใจไม่เคยถือ
งานจะหนักงานจะเหนื่อยเราฝึกปรือ
เพราะนั่นคือหม้อข้าวเลี้ยงเรามา
เห็นดอกปีบร่วงหล่นบนลานกว้าง
ให้อ้างว้างดวงจิตเป็นหนักหนา
เหมือนท่านจากจรไปไม่ย้อนมา
หมดเวลาหน้าที่มีต่อกัน
ขอท่านโปรดวางใจในเรื่องงาน
เราจะสานงานต่ออย่างสร้างสรรค์
เป็นหน้าที่พวกเราต้องช่วยกัน
ให้งานนั้นสำเร็จเสร็จดังใจ
ขอท่านจงพักผ่อนอย่างสบาย
เราทั้งหลายขอส่งจิตอันสดใส
ขอให้สิ่งท่านยึดถืออยู่ในใจ
ส่งผลให้สบายจิตนิจนิรันดร์
ขออำนาจสิ่งศักดิ์สิทธิ์ทุกทิศา
ช่วยนำพาท่านประสพพบสุขสันต์
มอบความรักอาลัยใจผูกพัน
นึกถึงวันเคยปลื้มไม่ลืมเลย
20 มีนาคม 2553 22:20 น.
อรรธนิศา
เราร่วมลงนาวาท่าชีวิต
ด้วยความคิดมุ่งมั่นร่วมฟันฝ่า
อุปสรรคหนักแค่ไหนไม่ระอา
เหมือนยิ่งท้าให้เรายิ่งก้าวเดิน
เมื่อมีเธออยู่ใกล้เอาใจด้วย
เป็นแรงช่วยให้ฉันนั้นไม่เขิน
อุปสรรคไหนมากล้าเผชิญ
เมื่อเราเดินร่วมใจไปด้วยกัน
เวียนบรรจบครบปีในปีนี้
ฉันคงมีเพียงใจมอบให้ขวัญ
มีความรักมั่นแท้แน่นิรันดร์
เป็นของขวัญครบรอบมอบให้เธอ
20 กุมภาพันธ์ 2553 15:34 น.
อรรธนิศา
มวลบุบผามาลีต่างคลี่ดอก
เหมือนจะออกรับขวัญวันสดใส
เสียงดนตรีบรรเลงเพลงซึ้งใจ
เหมือนจะให้สัญญาณ "วันหวาน" มา
ช่อดอกไม้ไมตรีที่เธอให้
ยังบานในใจฉันทุกพรรษา
ตราบถึงวันที่เราเฝ้ารอมา
ไม่มีท่าว่าจะเฉาด้วยเข้าใจ
ฉันภูมิใจวันนี้เป็นที่สุด
เพราะถึงจุดที่หวังอย่างสดใส
อนาคตที่หวังสมดังใจ
มีเธอในชีวิตนิจนิรันดร์