25 สิงหาคม 2549 11:34 น.
อมตะลักขณา
สหชนเชิดชูสหบาท
วางอำนาจอาจกำแหงแรงโมหะ
สับสยบสุดกำลังทั้งพละ
หวังชนะด้วยสันดานพาลชน
ชีพไม่ม้วยมรณังเหลือสังขาร
ไม่ลดเลิกระราญประมาณผล
เหตุมิชอบมิเข้าตาทรชน
ฤาเพราะฤทธิ์อิทธิพลด้นหนุนนำ
จะยืนหยัดสู้กันจนวันไหน
ทั้งฝ่ายรุกทั้งฝ่ายไล่แถถลำ
รอให้เลือดล้างเลือดคงเลิกทำ
มิจดจำประวัติศาสตร์ชาติสร้างมา
แค่ท่องไว้ภูมิใจในเอกราช
เลิกเขม่นเลิกคว่ำบาตรสร้างปัญหา
ใช้สติสร้างชาติไทยให้วัฒนา
ใช้ปัญญาสร้างชาติไทยให้เจริญ
25 สิงหาคม 2549 11:15 น.
อมตะลักขณา
เพียงสรรสร้างกำลังใจในบทกลอน
ส่งเป็นพรถึงพี่น้องไทยทั้งผืน
ขอแสงสว่างแห่งพระเจ้านำทางคืน
ปกปักผืนแผ่นดินไทยให้ร่มเย็น
ขอเทพเซียนชั้นฟ้าองค์ไหนๆ
อวยพรชัยให้คนไทยไร้ทุกข์เข็ญ
องค์อัลเลาะประทานพรชุ่มฉ่ำเย็น
เพราะเราเป็นพี่น้องผองชาวไทย
เกิดเป็นไทยใจคอคือปอป่าน
เราทอสานสมานสมัครเหมือนถักสาย
ถึงสูญเสียสิ้นหวังตั้งมากมาย
เราจะผ่านเรื่องร้ายไปด้วยกัน
คนยังอยู่จงสู้ไปแม้ใจวิ่น
ทั้งแผ่นดินรินหัวใจมาใส่ขวัญ
รวมพลังทั้งพารามากางกั้น
จะฝ่าฟันฝันร้ายให้กลายครืน
24 สิงหาคม 2549 11:00 น.
อมตะลักขณา
สุดที่รัก
เธอเปลี่ยนวันเวลาที่มืดมนในใจฉัน
ทำให้มันสว่างสดใส
เธอเปลี่ยนความคิดที่ไม่เคยอยากรักใคร
เป็นอยากรักเธอไปตลอดกาล
คำปลอบโยนสั้นๆ แต่มีความหมาย
ทำให้ความเศร้ากลายเป็นสุขสันต์
เธอทำให้ฉันหัวเราะอยู่ทุกวัน
เธอบอกว่าฉันจะได้ไม่แก่เร็วเกินไป
เป็นห่วงนะ รักนะ คิดถึงนะ
คำพูดที่เคยดูไร้สาระกลับมีความหมาย
งานหนักๆ ที่เคยทำแทบเป็นแทบตาย
ก็หายเหนื่อยได้ง่ายๆ ด้วยน้ำเย็นๆ จากคนดี
4 ปีแล้วนะ กับการเริ่มต้น
ก้าวมาจนถึงปีที่ 5 ในวันนี้
ไม่รู้จะบอกรักเธออีกสักกี่ที
เพียงรู้ว่า รัก คำนี้ยังน้อยไป
จากนี้ จะรักเธอนานๆ
รักเธอไปตลาดกาลจนกว่าชีวิตฉันจะหาไม่
ด้วยคำว่ารัก ไม่ใช่แค่ลมปากแต่กลั่นมาจากใจ
รักเธอ เพื่อเธอตลอดไป นิจนิรันดร์
หน้าส่วนตัว
1640
