10 สิงหาคม 2555 13:07 น.
อนงค์...นาง
โลกในฝันงดงามตามบทกลอน
มิตรสั่นคลอนพบจริงทิ้งความฝัน
เมื่อเงินตราเกี่ยวข้องคล้องสัมพันธ์
มาแบ่งกั้นหัวใจคนไกลตา
มาพบกันในกลอนตอนยามว่าง
ต่างช่วยสร้างไมตรีดีนักหนา
ผ่านอักษรจากใจไม่ร้างลา
ไม่ปรารถนาพบใครในความจริง
หญิงหรือชายสายใยแค่ใจคว้า
ไร้เงินตราใช้จ่ายในทุกสิ่ง
ไม่ยึดติดตัวตนบนโลกจริง
ปล่อยวางทิ้งอัตตามาคอยรอ
ขอหัวใจแค่นั้นรักฉันท์มิตร
ไม่อาจคิดบินไปพบใครหนอ
อยากกลับบ้านกอดแม่แม้นานรอ
ทุกวันขอเก็บทุนพออุ่นใจ�
ไม่รวยทรัพย์คบฉันนั้นสักคน
เพราะความจนหน้าที่นี้ยิ่งใหญ่
ทั้งแม่ลูกดูแลแม้ห่างไกล
ทุกบาทไม่ฟุ่มเฟือยเหนื่อยยอมทน
สนใจทำงานบุญหนุนศาสนา
มรรคแปดพาตนครองไม่หมองหม่น
ช่วยสังคมคนไทยไม่อับจน
บุญกุศลขอสร้างไม่ห่างธรรม
สำหรับคนชราผู้อาภัพ
โปรดเถิดรับไมตรีที่ต้อยต่ำ
ไร้ทรัพย์สินเงินตรามาชี้นำ
ขอเพียงกำลังใจในอักษรา
ถ้าขอเพียงไมตรีนี้ได้ไหม
แค่ห่วงใยทักทายก่อนตายหนา
ไร้ร่างกายไร้เงินเดินนำพา
หัวใจมาพบกันนั้นเพียงพอ
อยากได้หัวใจมิตร ไม่คิดใกล้ชิดใคร แม้ไม่ได้พบตัวจริง
ไม่ได้ไปไหนมาไหน ไม่ได้กินข้าวด้วยกัน ไม่ได้พบปะสังสรรค์กัน
ขอเพียงพบกันในตัวอักษรา ปรารถนามิตรภาพที่ยั่งยืนตลอดไป
แค่ใจเอื้อม ไม่ต้องเดินทาง ไร้เงินตรามาเกี่ยวข้อง หน้าตา รูปร่าง
อายุ และเพศ ไม่สำคัญ แค่กำลังใจให้กัน ก็ทำให้ต่อสู้กับชีวิตจริงได้ไปอีกวันหนึ่ง
ก็เกินพอแล้วค่ะ
9 สิงหาคม 2555 10:53 น.
อนงค์...นาง
คุยกับแม่วันนี้มีความสุข
แม่ไม่ทุกข์กายใจไม่เศร้าหมอง
เช้าตักบาตรหน้าบ้านเบิกบานครอง
ลูกหลานร้องเรียกแม่ดูแลกัน
วันพระแม่ไปวัดจัดอาหาร
ทั้งคาวหวานดอกไม้ใจสุขสันต์
นั่งสมาธิภาวนาพาชีวัน
ปล่อยวางพลันใจสงบพบสัจธรรม
กำลังใจมากพอไม่ท้อถอย
ลูกต่างคอยเอาใจให้ชื่นฉ่ำ
ลูกหลานเป็นคนดีหนีบาปกรรม
ไม่ถลำอบายมุขสุขเพียงพอ
ขอส่งบุญลูกสร้างนำทางให้
แม่ปลอดภัยไร้โรคโชคดีหนอ
อายุยืนหมื่นปีมีสุขรอ
ลูกหลานขอพรส่งตรงจากใจ
ใกล้วันแม่ลูกรักถักโครเชต์
สไบเก๋สีขาวพราวงามใหม่
ให้แม่ห่มพาดเฉียงเคียงอุ่นไอ
แทนดวงใจใกล้ขวััญนิรันดร
ปีนี้ถักผ้าสไบสีขาวให้เป็นของขวัญในวันแม่
ขอส่งผลบุญที่ได้ทำมาตลอดให้แม่ค่ะ
โทรคุยกับแม่บ่อยเกือบทุกวันค่ะ�
โชคดีีที่เหลนสะใภ้ของแม่เป็นหมอในโรงพยาบาลประจำอำเภอ
ได้ดูแลใกล้ชิด พี่สาวคนโตเกษียณแล้ว ได้ดูแลแม่แทนน้องๆ
รอขอใบเขียวให้แม่ค่ะ แม่อยากมาอยู่ด้วยกันที่นี่
ต้องมีรายได้พอตามที่เขากำหนด ว่าในบ้านมีกี่คน รายได้ต้องไม่ต่ำกว่าเท่าไหร่ ถึงจะมีสิทธิขอได้ เพราะพลเมืองที่นี่ก็ตกงานกันมาก เป็นภาระให้รัฐบาล เก็บเงินภาษีจากคนที่มีงานมาเลีิ้ยงคนตกงาน คนต่างชาติจึงต้องมีคนในครอบครัวรับรองทางการเงิน คือลูกหรือคู่สมรส ถึงจะได้ใบเขียว
คือวีซ่าถาวรค่ะ ค่ารักษาพยาบาลแพงมากค่ะ สวัสดิการงานที่นี่คุ้มครองให้เฉพาะคู่สมรสกับบุตร ไม่ให้บิดามารดาเหมือนข้าราชการบ้านเรา
ข้าราชการไม่มีบ้านพักฟรี หรือเบิกค่าเช่าบ้านได้เหมือนเมืองไทย
ไม่มีระบบประกันสุขภาพแบบจ่ายสามสิบบาทรักษาได้
เมืองไทยนั้นดีที่สุดแล้วค่ะ แต่เพราะกรรมแต่ละคนต่างกัน
อนงค์นางคงเคยมีกรรมที่ต้องมาชดใช้ให้ต่างบ้านเมืองจากชาติก่อน
ก็ยอมรับและสู้กันต่อไป รอวันเกษียณถึงจะได้รับบำเหน็จบำนาญที่สะสมไว้
เอาไปใช้ที่บ้านเรา ไม่ต้องเป็นภาระให้รัฐบาลไทยเพิ่มขึ้น เอาเงินของเราไปช่วยพัฒนาชุมชนให้มีความเป็นอยู่ที่ดีขึ้นดีกว่าค่ะ�
4 สิงหาคม 2555 07:43 น.
อนงค์...นาง
สร้างวิมานเรียบง่ายของชายหญิง
รังรักพิงอ้อมแขนช่างแสนหวาน
อายุเพียงสมมุติสุดเบิกบาน
ครองรักนานสองเราเฝ้าเคลียคลอ
ขอเพียงเรามีกันผูกพันใกล้
ร้อยดวงใจรักจริงยิ่งเติมต่อ
รักษาศีลทุกวันขวัญเพียงพอ
ทำบุญก่อกรรมดีปราณีกัน
วันนี้รักร่วมสร้างทางชีวิต
ต่างไม่คิดทอดทิ้งยิ่งสุขสันต์
เพราะเข้าใจคู่ครองคล้องชีวัน
สร้างสวรรค์ต่อไปไม่ร้างลา
พาครอบครัวร่มเย็นเป็นแม่บ้าน
การเรือนงานหญิงไทยใฝ่ศึกษา
มีเสน่ห์ปลายจวักปักอุรา
งานก้าวหน้าซื่อสัตย์วัดคุณธรรม
ทำดีย่อมได้ดีมีความสุข
แม้ยามทุกข์ผ่านไปไม่ตกต่ำ
ความชั่วไม่ปรารถนาพาระกำ
มีศีลธรรมค้ำจุนอบอุ่นใจ
ใกล้เกลืออย่ากินด่าง ขอให้เห็นคุณค่า ให้กำลังใจคนในครอบครัว พ่อแม่ สามี ภรรยา ลูก ทำดีต่อกัน บางคนมักจะเห็นคนอื่นดีกว่า อยู่นอกบ้านจะพูดจาดี เอาใจคนอื่น แต่พอเข้าบ้านกลับเป็นยักษ์ขมูขี หน้าบูดบึ้ง มีแต่บ่นให้ทุกคนในบ้าน ไม่เคยเอาใจคู่ชีวิต หรือลูกเต้า
ถ้ามีความสุขตามประสาของเรา ไม่ก่อหนี้ ไม่ต้องทำงานเลิกดึกดื่น ถึงบ้าน ทำอาหารให้ลูกให้สามี �ดูแลการบ้านของลูก พูดจาเอาใจใส่ ไม่ดุด่า มีปัญหาอะไรก็ช่วยกันแก้ไขใครไม่สบายพาไปรักษา เอาใจปรนนิบัติสามี ไม่หาเรื่องทะเลาะกัน ลูกก็มีความสุข มีความมั่นคงทางใจ เพราะพ่อแม่รักใคร่ ปรองดอง ไม่มีบ้านเล็กบ้านน้อย ไม่มีใครอยากออกไปข้างนอกถ้าในบ้านมีความสุข แม่บ้านเป็นหัวใจที่สำคัญมาก เมื่อไหร่ที่สูญเสียคู่่ครองให้คนอื่นไป ต้องอยู่คนเดียว จะรู้สึกว่าอยากให้เวลาย้อนกลับมา
เงิน อาจซื้อความสุขทางกายได้ ซื้อบ้าน รถ ที่ดิน มาครอบครอง
แต่ความสุขทางใจหาใช่อยู่ที่ทรัพย์สินอย่างเดียว ความพอเพียง
ไม่ก่อหนี้ จนขาดเวลาพักผ่อน เพราะไม่เคยพอ มีหมื่นอยากได้ล้าน
คนที่ไม่มีหนี้คือคนที่ไม่มีพันธะ ไม่ต้องห่วงกังวลว่าต้องจ่ายดอกเบี้ยเท่าไหร่
กินอยู่ตามอัตภาพ
30 กรกฎาคม 2555 18:51 น.
อนงค์...นาง
แม่มีเพื่อนสนิทคิดผูกดอง
เรือล่มในหนองทองไม่ไปไหน
ต่างคนมีลูกรักปักดวงใจ
ปีเดียวให้กำเนิดเกิดพร้อมกัน
วันใดลูกเรียนจบพบโลกกว้าง
สองแม่วางวิวาห์พาสุขสันต์
หวังลูกชายหญิงเราเข้าใจกัน
ครองคู่ขวัญร้อยรักสลักฤทัย
ใจพ่อแม่ต่างชอบมอบสมบัติ
วิชาถนัดศึกษาพาแจ่มใส
คุณธรรมเรียนรู้ดูตามวัย
กรรมดีให้ปฏิบัติอย่างชัดเจน�
เวรกรรมใดไม่ก่ออย่าท้อถอย
บาปบุญคอยตามไปใครย่อมเห็น
เชื่อผู้ใหญ่ไว้บ้างห่างลำเค็ญ
น้ำร้อนเย็นอาบก่อนสอนกันไป
ใจอยากคลุมถุงชนปนเสรี
หนุ่มสาวมีความคิดจิตผ่องใส
สาวไบโอหนุ่มวิศวะจะเลือกใคร
สองแม่ไม่อาจขัดจัดวิวาห์
เพื่อนสนิทของอนงค์นางมีลูกชายเกิดก่อนลูกสาวคนโต 8 เดือน เราสัญญากันไว้ว่าจะให้ลูกของเราแต่่งงานกันเมื่อถึงวัยอันสมควร
เคยพบกันตอนเด็กๆ
แต่ลูกสาวยังไม่อยากแต่งงาน อยากเรียนต่อ
ฝ่ายชายนั้นพร้อมแล้ว พ่อแม่ไม่บังคับค่ะ การแต่งงานต้องเกิดจากความรัก ความศรัทธา คนสองคนต้องยินยอมพร้อมใจ ลูกสาวบอกว่าเงินไม่สำคัญเท่าหัวใจ ทำงานหาเองได้ แม่อยากให้พบกัน ศึกษากันก่อน ค่อยตัดสินใจ ฝ่ายชายเรียนโทที่อังกฤษ ฝ่ายหญิงเรียนโทที่อเมริกา กลางปีหน้ารับปริญญา จะให้พบกันที่เมืองไทย เกิดปี 2532ทั้งคู่ค่ะ สองแม่อยากเป็นยายจะได้อุ้มหลานเร็วๆ วัยนี้สำหรับผู้หญิง สรีระร่างกายสมบูรณ์พร้อม เรียนจบพร้อมกัน ไม่รู้ว่าจะเป็นเนื้อคู่กันหรือเปล่าค่ะ
25 กรกฎาคม 2555 00:15 น.
อนงค์...นาง
แค่คนแก่ขีดเขียนบทเรียนคู่
ต่างเรียนรู้กันไว้ใจหนุ่มสาว
รุ่นป้ายังมีคู่อยู่เคียงดาว
ลูกโตสาวยังรักและภักดี
มีความจริงเล่าไปไม่เคยกัก
เหมือนลูกรักของตัวไม่กลัวหนี
คำคนแก่ไร้ค่าอย่าพาที
หนุ่มสาวมีโลกฝันนั้นสวยงาม
ตามกันรุมว่าบ้าน่าหัวร่อ
พวกตนหนอแสนดีอย่าผลีผลาม
อย่าอวดเก่งเจ้าที่มีพวกตาม
แก่อย่าลามพวกเขาเข้ากันคลอ
ก็เพราะกฏแห่งกรรมนำชีวิต
ใครถูกผิดฟ้ารู้เชิดชูหนอ
สร้างกรรมดีต่อไปไม่รั้งรอ
มารุมต่อคนแก่แพ้ภัยกัน
พันต่อหนึ่งสู้ไปไม่หวาดกลัว
ความดีชั่วใครมีอย่าหนีหัน
แม้มีคนเข้าใจหนึ่งเสียงพลัน
สวรรค์นั้นเมตตาอย่าหวั่นตรม
พรหมอินทร์ท่านกรุณาอย่าลบหลู่
ทำดีสูู้ต่อไปได้สุขสม
ใครว่าหลงอัตตาอย่าระทม
ชาตินี้ชมชื่นใจในกรรมดี
หน้าส่วนตัว
1172
