6 ธันวาคม 2554 22:17 น.

วันพ่อแห่งชาติ

อนงค์นาง

me129.jpg
   เนื่องในวันพ่อแห่งชาติ สถานกงสุลไทยนครนิวยอร์คได้เชิญชวนชาวไทยร่วมพิธีถวายพระพรชัยมงคลแด่พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว ณ วัดวชิรธรรมปทีป นิวยอร์ค ในวันอาทิตย์ที่ 4 ธันวาคม  2554   
    
    เราพากันเดินทางไปถึงวัด ได้ฟังพระสวดมนต์ มีการถวายภัตตาหาร สังฆทานร่วมกัน รับประทานอาหารที่สถานกงสุลจัดมาเลี้ยงฟรีแก่ชาวไทยที่มาร่วมงาน ตอนบ่ายมีพิธีถวายพระพรชัยมงคล ร้องเพลงถวายพระพร มีการแสดงนาฏศิลป์ของเยาวชนไทย  มีซุ้มนิทรรศการเกี่ยวกับพระราชกรณียกิจ 

    นับว่าเป็นบุญของชาวไทย ด้วยพระมหากรุณาธิคุณของพระองค์ที่แผ่พระบารมีมาถึงเราชาวไทยในต่างแดน
  
   ขอพระองค์ทรงพระเจริญยิ่งยืนนาน

   มีภาพถ่ายมาฝากค่ะ
  me127.jpgme130.jpgme131.jpgme132.jpg				
26 พฤศจิกายน 2554 11:08 น.

สายโลหิต ตอน..ความทรงจำในวัยเด็ก

อนงค์นาง

    ความรัก ความผูกพันระหว่างสายโลหิตเป็นความรู้สึกที่งดงามประทับใจไม่รู้ลืม ฉันกับพี่สาวอายุห่างกันสิบปี แต่เราก็สนิทกันมาก ตอนเด็กๆฉันจะร้องไห้ตามพี่ไปไหนมาไหนตลอด ขนาดว่าพี่สาวแต่งงานไปแล้ว ก็ขอตามไปอยู่ด้วยตอนปิดเทอม 
   พี่เขยเป็นคนชลบุรี อยู่บ้านเดียวกับพ่อแม่ น้องชาย น้องสาว  พื้นเพเป็นชาวแิปดริ้ว ฉันชอบเข้าครัวช่วยแม่ย่าของพี่สาวทำิอาหาร เป็นคนคอยโขลกพริกแกง โขลกกระเทียม หั่นผัก หั่นเนื้อ เวลาท่านผัด ต้มแกง ทอด อะไร จะคอยดูอย่างสนใจ แม่ย่าทำอาหารอร่ิิิอยมาก ฉันมีหน้าที่ล้างจานด้วย ช่วยพี่ไปตามประสาเด็ก อาหารที่ฉันชอบมากคืิอ กะิปิหลน น้ำพริกกะปิ 
   ที่บ้านพี่เขยกินอาหารพร้อมกัน บนโต๊ะตัวใหญ่ในครัว เราตั้งโต๊ะเตรียมสำรับให้เรียบร้อย เด็กๆ ตักข้าวให้ปู่ กับย่า 
   ครอบครัวของฉันทำร้านอาหาร พี่ๆ มีหน้าที่ช่วยเสริฟ    ฉันได้แต่วิ่งเล่นหน้าบ้านกับลูกพี่ลูกน้อง ที่เป็นลูกๆของลุง พี่ชายแท้ๆของแม่ที่อยู่ห้องแถวติดกัน ลุงมีลูกสิบคน แม่มีสามคน 
   เราชอบเล่นกระโดดยาง คือเอาหนังสะติ้กหลายๆสีมาร้อยต่อกันยาวๆ ให้สองคนจับคนละปลาย แล้วคนที่เหลือผลัดกันกระโดดข้ามยาง ไม่ให้ส่วนใดของร่างกายสัมผัสยาง ถ้าใครโดนยาง ก็ถูกออก ไปนั่งรอดูเพื่อนเล่นต่ิอไป เราเรียกการเล่นนี้ว่า กิง ก่ิอง แก้ว 
   อีกเกมส์หนึ่งเรียกว่า กระโดดขั้น เราใช้ชอล์คเขียนกระดานสีขาว ลากเส้นเป็นตารางสี่เหลี่ยมใหญ่ๆ ให้แต่ละคนกระโดดข้ามเส้น มีที่พักให้ด้วย กระโดดแบบไม่ให้ถูกเส้นที่วาดไว้  การเล่นอย่างอื่นๆ ก็มี หมากเก็บ ตี่จับ ซ่อนหา ฯลฯ
   พอถึงเวลากินข้าว แม่กับป้าเรียกพวกเราให้ไปกินพร้อมกัน อาหารหลักที่เราชอบมากคือ ข้าวเหนียวร้อนๆ ปั้นจิ้มกับไข่ดาวทอดแบบไข่ขาวต้องกรอบ เกรียม แต่ไข่แดงจะไม่สุกมาก แบบพอจิ้มได้ ราดด้วยน้ำปลานิดหน่อย บางมื้อมีเนื้อทอด ปลาทอด หมูทอด  พวกเรารวมกลุ่มกินข้าวกันอย่างเอร็ดอร่ิอยทุกมื้อ 
   เวลานอนฉันนอนกับพี่สาวในมุ้งสีขาว พี่เป็นคนซักผ้า กลิ่นมุ้ง ผ้าปูที่นอน ปลอกหมอนนั้นหอมสะิอาดที่สุดเลย พี่สาวต้องคอยเกาหลังให้น้องจนกว่าน้องจะหลับ
   ตอนเช้าพวกเราเดินตามกันไปเรียนหนังสือที่โรงเรียนใกล้ๆบ้าน เวลาทำการบ้าน ต่างคนต่างทำที่บ้านตัวเองให้เสร็จก่อน กินข้าวเสร็จแล้วก็ไปวิ่งเล่นซนกันตามประสาเด็กๆ วันเสาร์อาทิตย์ พี่ๆพาไปเที่ยวบางแสน ไปเล่นน้ำทะเล ขุดทรายหาหอย หาปู ขึ่จักรยานเล่น สมัยนั้น บางแสนสวยงามน่าเที่ยวมากค่ะ ไม่มีร้านค้ามากมายเหมือนในปัจจุบัน เราแวะซื้อข้าวหลาม ขนมจากที่หนองมนก่อนกลับบ้าน 
   งานที่เรารอคอยและชอบกันมากที่สุดคือวันสงกรานต์ เราเดินไปเที่ยวที่หน้าศาลหลักเมือง ชาวบ้านเรียกกันว่างานหน้าศาล เป็นสถานที่จัดงานประจำปี เช่นงานปีใหม่ งานสงกรานต์ แต่ละอำเภอมีการออกร้านขายสินค้าพื้นเมือง ขายอาหาร มีเวทีรำวง ซึ่งให้คนจ่ายเงินค่าตั๋ว ขึ้นไปรำวง เต้นรำกับสาวงามหลายๆคนบนเวที พอหมดเวลามีคนเป่านกหวีดให้ทุกคนหยุด ใครอยากรำต่อ ต้องไปซื้อบัตรใหม่ มีวงดนตรี  มีนักร้อง ใครอยากฟังต้องเข้าไปนั่งกินอาหารของร้านนั้น พวกเราได้แต่พากันยืนเกาะรั้วฟังร้านนั้นร้านนี้แบบไม่เสียสตางค์ ถือขันคนละใบไว้สาดน้ำ ยังไม่มีปืนฉีดน้ำกันหรอกค่ะ บางคนมีดินสอพอง ผสมน้ำไว้คอยประแป้งให้สาวๆหนุ่มๆ เป็นที่สนุกสนานกันแบบน่ารัก น่าเอ็นดู


บ้านเช่าที่เราอยู่ในวัยเด็ก ตำบลบ้านสวน ชลบุรี   เป็นห้องแถวติดกันสองห้อง ปัจจุบันก็ยังอยู่ค่ะ 
anongnang962.jpg
พี่สาวคนโต ปีนี้อายุ 61  จะเกษียณในเดือนเมษายนปีหน้า
anongnang951.jpg
ปีที่แล้วพี่สาวพาไปเที่ยวบางแสน รำลึกความหลังกันค่ะ
anongnang928.jpganongnang929.jpganongnang960.jpg				
8 กันยายน 2554 18:28 น.

บันทึกจากใจแม่อนงค์นางถึงแม่กลั่นแก้ว

อนงค์นาง

ก่อนอื่นต้องขอขอบคุณแม่กลั่นแก้วที่ยินดีแลกเปลี่ยนวิถีชีวิตของคุณแม่ในเมืองไทยกับอนงค์นาง.....แม่ในต่างแดนนะคะ เรื่องราวแต่ละตอนอนงค์นางเขียนมาจากความจริงไม่มีการสร้างภาพหรือโกหกใดๆทั้งสิ้น ภาพถ่ายก็ถ่ายจากชีวิตจริง ถือศีลห้าค่ะ คิดเสียว่าเป็นการแบ่งปันให้กันวันละนิดจิตแจ่มใส ผู้อ่านท่านใดประสงค์ที่จะอ่านหรือแสดงความคิดเห็น ขอเชิญได้ตามสบายนะคะ ด้วยความยินดี ถ้าเป็นการติเพื่อก่อ มิใช่เพื่อทำลาย ยินดีรับฟังทุกความเห็นค่ะ 

บันทึกตอนวันเปิดเทอมของลูกๆ   

      แม่นางก็คงเหมือนแม่แก้ว ที่คอยห่วงใยลูกอยู่เสมอ ไม่ว่าลูกจะอายุเท่าไหร่ ลูกคนโตเพิ่งเปิดเทอมการศึกษาหลักสูตรหนึ่งปีระดับปริญญาโท อายุย่าง 22 แม่นางก็ยังคงโทรหาลูกอยู่บ่อยๆ  ว่าเป็นอย่างไรบ้าง การเรียน การทำงาิืน มีปัญหาอะไรบ้างหรือเปล่า เทอมนี้เรียนกี่หน่วยกิต แม่นางเองเข้าไปค้นคว้าในอินเตอร์เน็ตเกี่ยวกับหลักสูตรนี้ก่อนที่จะคุยกับลูก  ลูกต้องเรียนเทอมละ 15 หน่วยกิต สองเทอม เทอมหน้ามีวิชาที่ต้องทำการค้นคว้าตามที่ตนสนใจ 6 หน่วยกิต คล้ายๆกับวิทยานิพนธ์ ลูกเรียนด้านชีววิทยา แต่ ปริญญานี้ ไม่ใช่ MS  เป็น MA   ซึ่งต่างกันตรงที่ ระยะเวลาเรียน ของ MA ใช้เวลาเรียนหนึ่งปี 
       ลูกได้งานทำกับอาจารย์ที่สอน มีรายได้เป็นของตนเอง พอใช้จ่าย ไม่ต้องขอจากพ่อแม่ ลูกทำงานวิจัยในห้องLab ของอาจารย์ เพราะอาจารย์ได้ทุนมาทำวิจัย มีนักศึกษาระดับป.เอก โท และตรี ทั้งหมด 4 คนที่อาจารยคัดเลือก เมื่อวิจัยเสร็จแล้ว และผ่านการอนุมัติรับรอง ก็จะมีการตีพิมพ์ผลงานการวิจัยออกสู่สาธารณะ นักศึกษาทุกคนที่มีส่วนร่วม จะได้มีชื่อเผยแพร่ด้วย แต่ละคนจะมีหัวข้อวิจัยต่างกัน แม่นางพยายามอ่าน ศึกษาเพื่อตามให้ทันลูก คำศัพท์ไหนที่ไม่รู้จะใช้  Talking Dictionary  ที่ซื้อมาจากเมืองไทยช่วย 
      เรื่องอาหารการกิน พวกพริกแกง อาหารแห้งที่ลูกชอบ แม่นางจะส่งไปให้ทางพัสดุไปรษณีย์ ส่วนมากลูกจะกินอาหารในแคมปัส ใช้บัตรเติมเงิน เพราะลูกต้องทำงานเลิกดึกดื่น โชคดีที่หอพักอยู่ใกล้ที่ทำงานอยู่ในแคมปัส เดินข้ามถนนก็ถึง แม่นางไม่มีปัญญาซื้อรถให้ลูกขับหรอกค่ะแม่แก้ว รถของตัวเองก็เก่ามาก อาศัยว่าพี่ชายเป็นช่างซ่อมรถ เลยมีคนดูแลรถ คอยเช็ค เปลี่ยนเครื่องที่เสีย ลูกใช้บริการรถเมล์ที่มีในแคมปัส เข้าไปในเมืองได้ฟรีค่ะ 
       ตอนนี้ขอจบก่อนนะคะ ต้องไปทำงานแล้ว ขับรถไปสิบนาทีค่ะ รอฟังเรื่องราวจากแม่แก้วอยู่นะคะ  จะขอเป็นกำลังใจให้ต่อสู้เพื่อลูกด้วยกัน ขอให้แม่แก้วมีความสุขในการเลี้ยงลูกทุกวันค่ะ				
5 กันยายน 2554 05:14 น.

แหนมคลุกข้าวทอด

อนงค์นาง

     เมนูที่แม่นางทำไปวัดคราวที่แล้วคือแหนมคลุกข้าวทอดค่ะเพื่อนๆขา 
ส่วนผสม มีดังนี้นะคะ 
           1. ข้าวหุงสวย  1   ถ้วย
           2. พริกแกงแดง  1 ช้อนโต๊ะ 
           3. หมูสับ  1   ถ้วย  
           4. มะพร้าวขูด  1   ถ้วย 
           5. เกลือ 1  ช้อนชา 
           6. ไข่ไก่  3 ฟอง 
           7. ใบมะกรูดหั่นฝอย(ไม่มีค่ะ) 
           8. ถั่วลิสงคั่ว 3 ช้อนโต๊ะ  
           9. น้ำมันมะกอก( Extra Virgin Olive Oil)   1 ถ้วย 
          10. แหนม 1  ถ้วย
          11. ผักกาดเขียว ขิง หอมแดง พริกแห้งทอด มะนาว 1 ลูก

วิธีทำ

1. นำส่วนผสมรายการ1-7 ทั้งหมดคลุกให้เข้ากัน ปั้นเป็นก้อนกลม

2. นำไปทอดในน้ำมันมะกอกร้อนปานกลาง พักวางบนกระดาษซับน้ำมัน ทิ้งไว้สักพัก

3. นำไปคลุกกับแหนมสด ใส่ถั่วลิสง บีบมะนาว โรยหน้าด้วยพริกทอด และผักชี จัดผักใส่จาน 

สำหรัีบเมนูที่พ่อบ้านชวนไปใส่บาตรพรุ่งนี้ซึ่งเป็นวันหยุดราชการคือ วันแรงงาน  กลับจากวัดแล้วแม่นางจะนำเรื่องและภาพมาลงนะคะ 


anongnang3194.jpganongnang3195.jpganongnang3196.jpganongnang3198.jpganongnang3199.jpganongnang3200.jpganongnang3201.jpganongnang3208.jpganongnang3204.jpganongnang3209.jpganongnang3210.jpg
ชุดนี้จัดไปวัดค่ะ
anongnang3205.jpg

สุขสันต์วันหยุดนะคะ เสน่ห์ปลายจวัก ผัวรักจนตายค่ะ
				
5 กันยายน 2554 01:41 น.

เติมความหวานให้ชีวิตคู่

อนงค์นาง


           เช้าวันหยุดวันอาทิตย์นี้ อากาศแจ่มใสดีจังเลยค่ะเพื่อนๆขา เราสองคนพ่ิิอแม่ พากันตื่นแต่เช้า ขับรถไปชายทะเลใกล้บ้าน ลูกๆยังไม่ตื่น แม่นางเตรียมอาหารเช้าแบบง่ายๆใส่กล่องไปด้วย มีขนมปังปิ้งสองแผ่น แยมสตรอเบอรี่ เนยสด องุ่น กล้วย และแคร้กเก้อร์ พ่อชงกาแฟ และเตรียมวิทยุทรานซิสเตอร์แบบใส่ถ่านแบตเตอรี่
เรานัดกันไปจู๋จี่กันสองคน เติมความหวานให้ชีวิตคู่ อายุเป็นเพียงตัวเลขจริงๆนะคะเพื่อนๆ 
            ความรัก ความเข้าใจ คือสิ่งที่สำคัญที่สุด ปัญหาใดๆแก้ไขได้และประคองให้ผ่านไปด้วยกัน พายุจะมาหรือไม่ จะต้องไปขึ้นกี่ศาลก็ไม่เป็นไร เพราะเราไม่ทอดทิ้งกัน เราก้าวไปพร้อมกัน ด้วยความตั้งใจต่อสู้อุปสรรคที่ขวากหนาม คนเดียวหัวหาย สองคนเพื่อนตาย จริงแท้เลยค่ะ คนนอกไม่อาจรู้ได้ว่าเราต้องผ่านอะไรกันมาบ้าง ไม่เคยร่วมทุกข์ สุขกับเรา อาจไม่เข้าใจ ขอเพียงเรารักกัน ทำทุกวันให้ดีที่สุด ก็พอแล้วค่ะ ช่วยกันทำมาหากิน ช่วยกันเก็บหอมรอมริบจากหยาดเหงื่อแรงงานของสองเรา  

anongnang3253.jpganongnang3254.jpganongnang3262.jpganongnang3267.jpganongnang3272.jpg
ชายหนุ่มคนนี้ไม่หล่อ ไม่รวย แต่ทำทุกอย่างให้ครอบครัว ให้ลูกและเมีย
anongnang3271.jpganongnang3270.jpganongnang3260.jpg
เมื่อก่อนไม่ค่อยชอบเข้าวัดค่ะ แต่ปัจจุบัน เป็นคนชวนลูกเมียไปวัด เงินเดือนให้เมียเข้าบัญชีหมดเลย แล้วจะให้ไปรักคนที่ไม่เคยทำงานเลี้ยงดูเราได้อย่างไรกันคะเพื่อนๆขา
anongnang3154.jpg				
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟอนงค์นาง
Lovings  อนงค์นาง เลิฟ 0 คน
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟอนงค์นาง
Lovings  อนงค์นาง เลิฟ 0 คน
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟอนงค์นาง
Lovings  อนงค์นาง เลิฟ 0 คน
ไม่มีข้อความส่งถึงอนงค์นาง