อาชีพนี้มีไหมใครรู้บ้าง แค่เดินย่างไปมาน่าเวียนหัว หากินกับโสเภณีที่หมองมัว เพราะเกลือกกลั้วกามาไม่น่าทำ สงสารพ่ิอแม่เถิดเตลิดใหญ่ ไม่อยากให้ลูกสร้างหนทางต่ำ มีอาชีพมากมายพอได้ทำ เกี่ยวข้าวดำนาไปไม่อับจน ทั้งสองอาชีพ เป็นอาชีพที่ไม่ควรทำ รวมทั้งผู้ประกอบการธุรกิจประเภทนี้ แทนที่จะสนับสนุนให้คนเข้าวัดฟังธรรม กลับมีแหล่งบันเทิงมากมายคล้ายดอกเห็ด ตายไปก็ตกนรกทั้งผู้ใช้บริการและผู้ประกอบอาชีพเหล่านี้ มีงานมากมายที่อาจต้องใช้แรงงานได้เหงื่อ แต่สะอาดกว่า แม้เงินจะน้อยก็น่าภูิมิใจกว่าค่ะ
เข้าบ้านนี้คราใดใจแสนสุข อ่านกลอนสนุกหรรษาพาชวนฝัน ถ้าทำผิดโปรดเตือนเพราะเพื่อนกัน ดิฉันนั้นขออภัยด้วยใจจริง แต่งกลอนจากหัวใจไม่โกหก ไม่เพ้อพกคำลวงดวงใจหญิง ไม่ถูกใจไม่ว่าอย่าชังชิง น้ำใจมิ่งมิตรมีไมตรีกัน เข้ามาอ่านขอบคุณการุณย์บ้าง ไม่ทิ้งขว้างรังเกียจหรือเดียดฉันท์ แต่งกลอนอาจไม่ถูกผูกสัมพันธ์ อย่าชังกันใจดีมีเมตตา
เมื่อถึงวัยชราอ่อนล้าบ้าง ต้องปล่อยวางเข้าใจให้สุขสันต์ ทำงานเหนื่อยเมื่อยล้ามาทุกวัน เข้าบ้านพลันสุขกายสบายใจ เอาใจเขาใจเราอย่าทิฐิ ไม่ควรติเตียนเขาเราผลักไส สามีลูกรักดีไม่มีภัย อย่าบ่นไปให้มากหากเมตตา คิดถึงวันแรกรักมักหวานชื่น ยามหลับตื่นใกล้ชิดจิตเสน่หา ลูกโตยังรักอยู่คู่ชีวา ปรารถนาครองรักกันนิรันดร จากวันนั้นวันนี้กี่ปีแล้ว ไม่คลาดแคล้วด้วยใจไม่ถ่ายถอน สร้างกุศลต่อไปให้อาทร รักแม้ตอนเจ็บป่วยช่วยดูแล จูงมือกันก้าวไปในโลกกว้าง ต่างร่วมสร้างหัวใจให้ดวงแข แก่ชราผ่านไปไม่เชือนแช มอบรักแท้ต่อกันในบั้นปลาย ชีวิตคู่ที่จะอยู่ด้วยกันได้นาน ต้องหมั่นเติมความหวานอย่าให้ขาด ทำให้เหมือนเมื่อตอนรักกันใหม่ๆ ช่างสดใสงดงาม ปัญหาอาจเกิดได้ทุกเวลา อย่าใจร้อนวู่วาม ถ้าต่างฝ่ายต่างหันหน้าเข้าหากัน ไม่หันหลังให้กันก็อยู่ด้วยกันอย่างสงบสุขค่ะ หญิงชายเกิดมาคู่กัน ต้องรักและช่วยเหลือเกื้อกูลกัน ดีกว่าทำร้ายกันด้วยวาจาให้เจ็บช้ำน้ำใจ เมตตากรุณานั้นไม่มีใครบังคับได้ค่ะ หน้าบ้านเกิดสามีที่ร้อยเอ็ด อุ้มลูกคนเล็กของเรา ริมฝั่งแม่น้ำโขง นครพนม น้ำตกไนแองการา แคนาดา ปิคนิคริมทะเล พาลูกๆไปทำบุญที่วัด แก้วตาดวงใจของพ่อแม่ งานเลี้ยงของบริษัทที่สามีทำงานอยู่ค่ะ วันที่ลูกรับปริญญาตรี Biological Sciences ลูกทั้งสองกับคุณยายที่ร้อยเอ็ดค่ะ
ที่ร้อยเอ็ด แม่เล่าว่างานบุญอบอุ่นยิ่ง ลูกชายหญิงเขยใหญ่รวมใจฝัน ทำบุญบ้านญาติมิตรจิตผูกพัน ต่างแบ่งปันความรักสามัคคี ลูกดีใจแม่สุขไร้ทุกข์โศก ห่างไกลโรคปลอดภัยได้สุขศรี ลูกหลานคอยห่วงใยใจยินดี สุขชีวีสดใสสมใจปอง -------------------------------------------------------- ที่นิวยอร์ค วันนี้วัดจัดงานวันมาฆะ ใจลดละกิเลสเหตุเศร้าหมอง ตักบาตรฟังธรรมกันสุขสันต์ครอง ไทยทั้งผองร่มเย็นเพราะเห็นคุณ ลูกทำบุญส่งให้ถึงพ่อแม่ ไม่ท้อแท้ทำดีมีจิตหนุน ศีลธรรมนำพามาค้ำจุน ซึ้งพระคุณพ่อแม่แม้ห่างไกล วันนี้พวกเราพากันไปทำบุญตักบาตรเนื่องในวันมาฆบูชาค่ะ ดิฉันนุ่งผ้าซิ่นไหมทอจากเมืองไทย พิธีการเริ่มตั้งแต่ 10.30 น. พระสงฆ์ 11 รูปสวดมนต์ ญาติโยมตักบาตร ถวายภัตตาหาร ถวายสังฆทาน ถวายต้นผ้าป่า ถวายเงินสร้างกำแพงวัดที่ได้จากงานอำลา อาลัยท่านกงสุลใหญ่ ฟังเทศน์หนึ่งกัณฑ์เกี่ยวกับวันมาฆบูชา สวดภาษาบาลีตามพระสงฆ์ ญาติโยมสวดสรภัญญะ เวียนเทียนสามรอบ อิ่มบุญ อิ่มใจกันทุกคนเลยค่ะ ได้คุยกับแม่ก็สุขใจที่พี่ๆได้พากันจัดงานบุญบ้านให้พ่อแม่เสร็จเรียบร้อยเมื่อ25 กุมภาพันธุ์ พี่สาวจะเกษียณสิ้นเดือนนี้ พี่เขยกับพี่สาวจะพากันย้ายไปอยู่กับแม่ที่บ้านเกิด ดีใจจริงๆค่ะ นำบุญมาฝากให้มิตรรักบ้านกลอนทุกท่านด้วยค่ะ เดือนหน้าอายุจะครบ 52 ปีค่ะ ขอสงบงามมีความสุขด้วยการเป็นพุทธศาสนิกชนที่ดี เป็นครูอาสาให้โรงเรียนพุทธศาสนาวัดวชิรธรรมปทีป ขอเผยแพร่กิจกรรมการกุศลของวัดผ่านบ้านกลอนด้วยนะคะ