เล่นกีฬาทุกวันสุขสันต์ยิ่ง วอลเล่ย์หญิงสนุกไม่ทุกข์หมอง เดินจ้อกกิ้งทั้งวิ่งไม่นิ่งนอน อรชรอ้อนแอ้นหุ่นแสนดี ยาวิเศษกีฬามีค่ามาก ทุกคนอยากเชิญลองไม่ต้องหนี เทนนิสแบดมินตันดูมันดี จักรยานนี้น่าปั่นในวันสบาย แอโรบิคเต้นง่ายดูย้ายยัก ชอบคึกคักมวยไทยยังไม่สาย ออกกำลังวันใดจิตใจคลาย เหงื่อออกได้ร่างกายพลันหายซึม
ขันธ์ทั้งห้่าอุปมาเป็นหมวดหมู่ แยกเพื่อดูรู้เแจ้งเแหล่งตัณหา รูปขันธ์นั้นติดตามตัวฉันมา อย่าไปบ้าหลงมันพลันทุกข์ครอง เวทนาขันธ์อุเบกขาพาวางเฉย สติเอยเฉยไว้ไม่เศร้าหมอง สมาธิสมาบัติจัดหัดมอง ทุกข์ทั้งผองผ่องใสไม่ระทม สัญญาขันธ์บันทึกไว้ได้หมด จำทุกบททุกตอนสอนสั่งสม สังขารขันธ์แต่งมันให้ภิรมย์ วุ่นวายสมผมเผ้่าเร้าใจคน วิญญาณขันธ์อวิชชาและตัณหา ดั่งอุปาทานกรรมทำสับสน มันเป็นใจตัวเดียวเที่ยวซุกซน อย่าไปหลงกลเข้าจะเศร้าใจ ธรรมทั้งหลายนี้มีในใจอยู่ สถิตคู่ในตนวนเวียนไฉน กิเลสร้ายอย่าหมายทำลายไป ปล่อยวางไว้ควบคุมใจให้ดี
ต่างผิวพรรณแต่ฝันนั้นบรรเจิด แม้เราเกิดต่างที่ทำดีหนา อยู่ที่ใดให้น้ำใจทุกครา เราเกิดมาในโลกโศกสุขทน คนละมือไม่ถือเราถือเขา อาสาเข้าทำงานการกุศล เงินไม่ได้จ่ายเพิ่มเสริมช่วยคน กำลังตนต้องการงานเมตตา อิ่มใจได้ทำดีมีเพื่อนช่วย ส่งผู้ป่วยด้วยศรัทธาปรารถนา ยามเราเจ็บไม่อยากวายชีวา เขานั้นค่าชีวิตคิดเหมือนกัน อันมนุษย์สุดประเสริฐเลิศคุณค่า ไม่แบ่งภาษาใดให้ร่วมฝัน ทำความดีเอื้อเฟื้อเผื่อแผ่กัน สวรรค์นั้นอยู่ในใจของเรา จากประสบการณ์ในชีวิตที่เกิดมาจนครึ่งค่อนคน ความสุขและคุณค่าอยู่ที่ไหน อนงค์นางได้ค้นพบว่า ความสุขของอนงค์นางไม่ได้อยู่เฉพาะในครอบครัวตัวเอง รักพ่อแม่ รักคู่ครอง รักลูก รักญาติพี่น้อง เท่านั้น แต่อิ่มใจทุกครั้งที่ได้มอบความรักให้ผู้อื่นที่ไม่ใช่คนในครอบครัว งานอาชีพเคยทำมาหลายอย่าง แต่งานที่ทำแล้วมีความสุขทางใจคืองานที่ทำเพื่อไม่หวังยศ ตำแหน่ง เงินเดือน หรือความก้าวหน้าของตน งานที่ได้สละแรง เวลา ทำเพื่อช่วยเหลือผู้อื่น คือสิ่งที่ปรารถนาก่อนตาย ได้ค้นพบแล้ว และสุขใจที่ได้ทำร่วมกับเพื่อนที่มีความคิดเหมือนกัน แม้เราจะต่างชาติ ต่างภาษา เมื่อวันนี้ได้เข้ามาอยู่ร่วมกันในสังคมหนึ่ง เราต่างช่วยกันคนละไม้คนละมือ ไม่แบ่งแยก เมืองที่อยู่มีคนหลายชาติ หลายภาษา ไม่ว่าจะสีผิวขาว ดำ เหลือง ไม่ว่าจะมาจากไทย จีน เม็กซิโก อินเดีย อัฟริกา อังกฤษ โปแลนด์ อิตาลี ทุกคนต่างต้องทำมาหาเลี้ยงชีวิตตนและครอบครัว ยามเจ็บป่วย ได้รับอุบัติเหตุ ไม่มีใครอยากตาย ต่างอยากถึงมือแพทย์ พยาบาลให้เร็วที่สุด หน่วยงานที่อนงค์นางได้เข้าร่วมอาสาสมัคร เป็นหน่วยงานให้บริการฟรีแก่ประชาชน ไม่เลือกชั้น วรรณะ สีผิว เชื้อชาติ ศาสนา เราได้รับการอบรม ฝึกทักษะ ในการปฐมพยาบาลก่อนนำส่งโรงพยาบาล ผลัดกันเข้้าเวรสัปดาห์ละหกชั่วโมง ถ้าใครขาดเวร ถ้าเราว่างก็ทำแทนกัน เมื่อคืนเข้าเวรแทนเพื่อน ได้ช่วยชาวเม็กซิกันยากจน แม้แต่ไฟฟ้าในบ้านก็ไม่มี เิกิดอุบัติเหตุตกบันได หัวแตกอาบเลือด ได้ช่วยคนสูงอายุที่มีโรคหัวใจ คนที่ประสบอุบัติเหตุรถชนกัน การปฏิบัติที่นี่ เจ้าหน้าที่ตำรวจจะต้องไปถึงที่เกิดเหตุ ก่อนพวกเรารถหวอจะไปถึง เพื่อเคลียร์ ดูว่ามีความปลอดภัยแค่ไหน มีไฟไหม้ มีการยิงกัน ฆ่ากันหรือไม่ เพราะชีวิตพวกเราต้องปลอดภัยก่อนจะเข้าไปช่วยเขา ไม่งั้นก็ไม่เหลือให้ใครเข้าไปช่วยเขาได้ อนงค์นางตั้งใจจะทำให้ดี และขอทุนไปศึกษาต่อในระดับที่สูงขึ้นเรียกว่า Paramedic หรือCritical Care เพื่อจะได้สามารถช่วยผู้ป่วยอาการหนักได้ ต้องไปเรียนต่อหนึ่งปี ยังฝันไว้ว่า ถ้าได้กลับไปอยู่บ้านนา จะหาทุนซื้อรถหวอสักคัน เอาไว้ช่วยส่งชาวบ้านเข้าโรงพยาบาล เพราะเป็นตำบลที่ห่างจากตัวเมือง จะได้ใช้ความรู้ที่ได้จากที่นี่ ไปช่วยบ้านเราอีกแรง อยากตั้งเป็นมูลนิธิที่ไม่หวังผลกำไร อยากทำไร่ไถนา ทอผ้า ร่วมกันกับชาวบ้าน ขอเก็บเงินอีกสักพัก ฝันจะได้เป็นจริง เสื้อประจำตัว ที่ทุกคนต้องใส่ ป้องกัน เลือด ความร้อนจากการระเบิด ไฟไหม้ สารเคมี
นานๆทีทางหน่วยงานจะจัดงานเลี้ยงสังสรรค์ ให้พวกเราได้กินอาหารฝรั่ง ที่ไม่ค่อยถูกปากสาวไทยอย่างเราเท่าไหร่ ได้ฟังเพลง เพื่อผ่อนคลายจากงานที่เราช่วยกันทำ
อนงค์นางกับลูกสาวคนเล็กในงานเลี้ยง เมื่อ 7 ส.ค. นี้ค่ะ
ทำความดีที่อื่นได้หมื่นครั้ง ไม่เหมือนดังครั้งเดียวเกี่ยวใจแม่ พระในบ้านกราบกรานบูชาแท้ พระคือแม่แท้จริงยิ่งสิ่งใด ถนอมเจ้าเฝ้ากล่อมให้นอนอิ่ม น้ำใจปริ่มล้นฟ้าจะหาไหน ป้อนข้าวน้ำตามนมได้สมใจ เหนื่อยเพียงใดไม่บ่นให้ได้ยิน สองมือแม่สร้างลูกผูกพันนัก ลูกประจักษ์รักแท้แก่ใจถวิล บุญคุณนี้มีมากจากใจจินต์ ดั่งฝนรินห่มฟ้านภาลัย ดวงใจลูกปลูกรักภักดีแม่ รดน้ำแผ่แก่มนุษย์สุดสดใส ทำหน้าที่ให้ดีมีวินัย รักยิ่งใหญ่แน่ไซร้ให้แม่เอย
โอ้แม่จ๋าลูกน้อยกลอยใจฝัน เฝ้ารำพันถึงวันอันสุขสม ได้นอนตักพักใจให้ภิรมย์ ลมโชยพรมพร่างกายได้อุ่นพลัน หูกทอผ้าวางอยู่คู่เคียงแม่ ไหมงามแท้แม่ทอรอรับขวัญ ให้ลูกใส่ได้งามยามบุญนั้น สีม่วงอันอ่อนหวานงานถักทอ แม่สอนลูกสาวไหมให้เป็นเส้น สีงามเย็นย้อมได้ตามใจขอ ลวดลายผูกทุกเส้นเด่นละออ งามแท้หนอทอมือเลื่องลือไกล ขอสืบสานงานทอผ้าไหมฝ้าย งามมากมายลายเส้นเด่นนูนใส ผ้าพื้นเมืองเรืองนามงามถิ่นไทย สร้างสรรค์ไว้คู่บ้านงานฝีมือ
วางแผนชีวิตในบั้นปลายว่าจะกลับไปอยู่บ้านกับแม่ คิดมานานแล้วว่าจะทำมาหากินอะไรดี ก็มาได้ความคิดถึงการทอผ้าไหมที่แม่เคยสอนตอนเป็นสาว อนงค์นางชอบงานถักอยู่แล้ว มีความสุขกับงานถักโครเชต์ ทำได้ทุกวันเป็นงานอดิเรก ยิ่งมีอายุมากขึ้น รู้สึกว่าอยากใช้ชีวิตสงบเหมือนแม่ อยู่บ้านนา นั่งทอผ้าหน้าบ้าน ทำอาหารไปทำบุญที่วัด สอนอังกฤษ สอนฟ้อนรำ ให้เด็กๆในหมู่บ้านฟรีๆ อยากกลับไปเร็วๆจังเลยค่ะ คิดถึงต้นกล้วย ต้นมะพร้าว มะนาว น้อยหน่า มะม่วง บ้านนาเรานี้แสนดีหนักหนา ในน้ำมีปลา ในนามีข้าว
อยากสืบสานงานทอผ้าไหมไทยไว้ให้เป็นมรดกสืบทอดแก่ลูกหลานรุ่นต่อไป นอกจากทำไร่นาสวนผสมตามโครงการพระราชดำริ เพื่อให้พอยังชีพได้จากที่ดินทำกินที่มีอยู่
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟอนงค์นาง
Lovings
อนงค์นาง เลิฟ 0 คน
หน้าส่วนตัว
6663
