ณ มุมหนึ่งของความทรงจำดีๆที่ไม่มีวันลืม วันที่กลับมาจากเมืองลิงหนึ่งวัน สวัสดีค่ะพี่ยาแก้ปวด ตอนนี้เราห้าเจ้าจอมก็ได้กลับมาประจำการณ์ในที่ที่เรามาแล้วจ้า จอมบงการเพียงพลิ้วกลับมาถึงพัทยาตอนสามทุ่มครึ่ง อาบน้ำแล้วก็นอนเลย วันนี้ก็ทำงานแล้วค่ะ จอมเบี้ยว ก้าวที่...กล้าก็กลับถึงบ้านอย่างปลอดภัย สุขภาพกาย สุขภาพจิตดีเยี่ยม จอมเสียบ แมงกุ๊ดจี่ตอนนี้กำลังซักผ้าค่ะ กลับถึงสกลก็อาบน้ำนอนเลย เพิ่งตื่นมาเมื่อกี้ค่ะ ส่วนจอมวางแผนก็ถึงอ่างทอง เอ๊ยสุพรรณบุรีแล้วค่ะ วันนี้ยังไม่ได้ติดต่อกลับมาเลยค่ะ สงสัยเที่ยวต่อเพลิน จอมโวยวายกำลังแอบเจ้านายดูรูปที่เราถ่ายกันอยู่ค่ะ หนึ่งวันเต็มๆที่เมืองลิงเป็นหนึ่งวันที่เราประทับใจมาก เจ้าบ้านทั้งสองต้อนรับเราเป็นอย่างดีตั้งแต่ได้พบ พาเราไปดูความเสียหายจากน้ำท่วมในเขตลพบุรี เสียดายที่เราไม่ได้ไปร่วมทำบุญแจกข้าวกล่องด้วย เพราะว่าเราติดภารกิจที่กรุงเทพนานไปหน่อยค่ะ ก็ภารกิจเรื่องเสื้อห้าเจ้าจอมไงคะ เราเองทั้งกังวลว่าจอมโวยวายจะบ่นไม่เลิกเลยใช้เวลาทำใจนานไปหน่อยค่ะ แต่เมื่อมาถึง รู้สึกว่าแก๊งเราจะทำให้รถพี่ยาเสียศูนย์ไปไม่น้อย เนื่องจากหนักหลังไปหน่อย เราได้เห็นน้ำตกในเมืองลพบุรีด้วย เสียดายไปที่ไปกันค่ำ เลยไม่ได้ถ่ายรูปเลย สภาพหมู่บ้านเศรษฐีที่ลพบุรีน่าสงสารมากเลยนะคะ น้ำท่วมตั้งเยอะเลย หลังจากที่เราได้ไปดูน้ำท่วมกันแล้ว เราก็ไปที่ร้านหมูกะทะของพี่ยาแก้ปวดกัน ด้วยความหิวไปถึงสาวๆเจ้าจอมก็ตักอาหารกันเลย เพราะว่าหิวกันแล้ว เพียงพลิ้วแอบได้ยินลูกค้าโต๊ะด้านหน้าบอกว่าต้มยำอร่อย จึงไปลองตักมาบ้าง เดี๋ยวจะเสียเปรียบ ไม่ได้กินของอร่อย จอมโวยวายเลยแซวว่าหลอกง่ายจริงๆ ขอบอกว่าต้มยำอร่อยมากค่ะ ถ้วยที่ตักมา แมงกุ๊ดจี่ชิมไปแค่คำเดียว นอกนั้นเสร็จโจรเพียงพลิ้วหมดเลย เมนูร้านพี่ยาแก้ปวดมีอร้อยหลายอย่างเลย เช่น ไก่น้ำแดง หมูหมักสมุนไพร ทุกอย่างเพียงพลิ้วเชิญชิมนะคะ ใครไม่กินแปลว่ามาไม่ถึงร้านของพี่ยาแก้ปวด หลังจากที่เราได้อิ่มหนำสำราญกันแล้ว เจ้าของร้านก็พาเราย้ายโต๊ะไปที่ร้านเหล้าปั่นของตนเองที่อยู่ติดกับร้านหมูกะทะนั่นเอง หนังท้องตึงหนังตาเริ่มหย่อน แต่ว่าจะให้เจ้าภาพเสียน้ำใจได้อย่างไร เมื่อเตรียมตัวต้อนรับให้สมกับชื่อแดนสุรายาแก้ปวด แขกเลยต้องตามใจ จัดไปตามใจครับผม เหมาะสมครับท่าน เหล้าปั่นสำหรับสี่สาวเจ้าจอมหมดไปเก้าเหยือก มีการหลอกล่อว่าหมดเหยือกนี้จะพากลับบ้าน เล่นเอาเรารีบกระดกกันใหญ่ คืนนี้นี้พี่ยาเตรียมข้าวโพดเพื่อสุขภาพมาให้จอมโวยวายและจอมเสียบแทะเสียด้วย คุณหมอท่าทางเรียบร้อยเชียว จอมเบี้ยวของเราซึ่งสุขภาพไม่ค่อยดีเท่าไร อยากกลับบ้านไปพักผ่อน จอมโวยวายบอกว่า ไม่เป็นไรหรอกหยี ถ้าแกเป็นอะไรตอนนี้ โรงพยาบาลอยู่ตรงข้ามนี่เอง ถ้าเป็นอะไรอยู่ที่บ้าน ฝั่งตรงข้ามก็เป็นวัด หายห่วงได้เลย เล่นเอาจอมเบี้ยวของเราไม่กล้าเป็นอะไร กลัวได้เข้าวัด หลังจากที่จอมโวยวายแทะข้าวโพดพอแล้ว ก็เริ่มจะแบ่งปันบอกให้จอมเบี้ยวแทะบ้าง จอมเบี้ยวก็เลยบอกว่า ไม่เป็นไร ยังไม่ป่วย เป็นไงล่ะ พูดน้อยต่อยหนักไหมล่ะคะ เจ้าภาพใจดีของเราได้เตรียมเค้กช็อกโกแลตมาให้เราเป่าด้วย เราสองคนเฌอมาลย์กับเพียงพลิ้วต้องเป่าคนละสองทีกว่าเทียนจะดับหมด อนิจจา สังขารไม่เที่ยงจริงๆ ขอบคุณสำหรับเค้กช็อกโกแล็ตนะคะ เฌอมาลย์แพ้ช็อกโกแลต จึงไม่กินเลย พี่ยาบอกว่าเพียงพลิ้วน่าจะชอบเค้กช็อกโกแล็ตเพราะว่าชอบสีชมพูสตอเบอร์รี่แบบนี้ อยากจะบอกว่า กรรมทันตาจริงๆค่ะ เพราะว่าเมื่อเช้าเพียงพลิ้วเพิ่งว่า whitelily ไปว่าสตอเบอร์รี่อยู่หยกๆ ดึกว่าก็รู้สึกว่าเมากันทั่วหน้า whitelily เดินตัวเอียงแล้ว ส้นสูงสี่นิ้ว แมงกุ๊ดจี่แอบเป็นห่วงลึกๆ แต่ก็เลิกเป็นห่วงเป็นหมั่นไส้แทนเมื่อชีแอบไปโทรศัพท์ ส่วนก้าวที่...กล้าไม่มีทางเมาเพราะว่าสุขภาพไม่ดี เพียงพลิ้วจึงรินให้แมงกุ๊ดจี่กับ whitelily มากกว่า แมงกุ๊ดจี่ก็เมาเหมือนกัน ส่วนเพียงพลิ้วเมาตอนที่ต้องรับผิดชอบโซจูกับเตกีล่าแทนก้าวที่...กล้านี่เอง เรียกได้ว่า ไม่เคยกินแล้วมากินเหล้า รู้สึกว่าเดินตัวไม่ตรง พูดรัวๆไปเยอะเลย เสียงเฌอมาลย์บอกว่าหมอว่า กานต์คอแข็งกว่าใคร แล้วก็แข็งด้วย ก็ลืมแก้ข่าวไปว่า เพียงพลิ้วปากแข็งอย่างเดียวจ้า ตีหนึ่งเราก็ได้กลับบ้านมาพักผ่อนกัน อาบน้ำกัน สาวสามคนต้มสุกี้กินกันต่อ เพียงพลิ้วกับก้าวที่..กล้าขอบายเพราะท้องจะแตก ขออาบน้ำดีกว่า เพียงพลิ้วก็เข้าบ้านกลอนไทยตอนตีสอง นั่งงมคีย์บอร์ดตอบขอบคุณเพื่อนบ้านกลอนตอบแบบเมาๆ ข้ามน้องไปบ้าง เช้ามาค่อยเก็บตกใหม่ หลังจากนั้นกิจกรรมประจำกลุ่มคือกินอาหารทะเลกันต่อ สมาชิกถาวรมีเพียงสองคนตามเคย เล่นกันถึงตีห้า กะให้ถึงเช้าสลากหมดก่อนเลยได้เลิกกันพอดี ได้นอน เพียงพลิ้วเล่นทั้งคืนได้มาหกบาท มาเที่ยวนี้ไม่ได้ทำบุญเลย แถมทำบาปกินเหล้าวันพระอีกต่างหาก เพียงพลิ้วตื่นแต่เช้าตามความเคยชิน นอนพลิกซ่ายพลิกขวา ไม่มีใครตื่นเลย เจ็ดโมงก็เลยตื่นกวนคนนั้นทีคนนี้ที ปลุกได้สำเร็จคนเดียวคือ whitelily เพราะว่าเธอต้องตื่นมาคุยโทรศัพท์ก่อนเฌอมาลย์ตื่นไม่งั้นถูกโวยวายไม่เลิก ตื่นเช้ามา โอ๊ย สายมา เราก็ต่อสุกี้กันเลย อาบน้ำเตรียมตัวออกไปกินข้าวนอกบ้านกัน พี่หยีพาเค้กวุ้นจากร้านกรองแก้ว สมุครสาครมาด้วย อร่อยมา ทีแรกเพียงพลิ้วกลัวอ้วนกินนิดเดียวจะแบ่งให้เพื่อนเยอะ พอกินไปแล้วอร่อยจนต้องมองของเพื่อนตามละห้อยและแอบจิ๊กมาอีก พี่ยามาก็เจอวงน้ำเต้า ก็มาสมทบทุนอีกสี่สิบกว่าบาท งานนี้เพียงพลิ้วรวยครับ เที่ยงตรงพอดีเราออกจากบ้านกัน พี่ยาบอกว่าจะพาเราไปกินกุ้งเผาที่อยุธยากัน ร้านกุ้งเพื่อนแพรว ในตลาดกลางเพื่อเกษตรกร อยุธยา คือร้านที่พี่ยาภูมิใจนำเสนอ บรรยากาศในร้าน มี 2 โซน คือ ห้องแอร์ และด้านนอก เราเลือกด้านในกัน เพราะว่าวันนั้นแดดร้อน วันนี้วันอาทิตย์ เหมือนคนจะเยอะสักหน่อย คงเพราะคนแวะขากลับเข้า กทม. บางคนที่มาทำบุญก็แวะมากินกัน พี่ยาสั่งกุ้งเผากิโลครึ่ง ปลาเผาสองตัว ข้าวผัดกุ้งจานใหญ่ ผัดยอดฟักแม้ว ห่อหมกปลาช่อนและปลากราย ต้มย้ำกุ้งน้ำข้น ต้มยำกุ้งน้ำข้น รสชาติเด็ด เข้มข้น อร่อยดีเหมือนกัน อาหารเต็มโต๊ะแบบนี้แล้ว ลงมือกินกันดีกว่าจ้า ... เพียงพลิ้วกัลเฌอมาลย์ ยังจัดการถ่ายแบบไม่เสร็จเลย สี่คนนั้นไม่รอแล้ว ขอตัวไปกินก่อนแล้ว ... ฟิ้ววววววววว ผัดยอดฟักแม้วกับข้าวผัดก็อร่อยเหมือน สรุปทุกอย่างอร่อยสมกับราคาคุยจริง สด อร่อย เราต่างก็ชอบร้านนี้กัน หลังจากอิ่มอร่อยแล้วเราก็เดินทางกลับกัน เพราะว่าแมงกุ๊ดจี่จองตัวไว้ตอนทุ่มสิบห้าต้องรีบเข้ากรุงเทพ บนรถพี่ยามีของน่ารักถูกใจพวกด้วย นี่ไง เจ้าตัวนี้ น่ารักมากเลย มาเมืองลิงเที่ยวนี้ whitelily ถูกเพื่อนแซวกว่าใคร โดนเพียงพลิ้วว่าตั้งแต่มาถึงเมื่อคืนวันศุกร์ มาเมืองลิงเจอเฌอมาลย์จัดชุดใหญ่เรื่องเสื้อไปอีก จะเถียงก็ไม่ได้ เขาหลายคนกว่า แบบว่าถูกรุม ขากลับ whitelily บอกว่าไม่เข้ากรุงเทพด้วย จะสุพรรณก่อน เล่นเอาพวกเราไม่มั่นใจว่าเธอจะไปถึงหรือเปล่าหรือว่าจะไปอ่างทองกันแน่ ก็แหม หวานใจชีอยู่อ่างทองนี่ ซ้ำยังพอโทรไปคิวรถ เขาบอกว่าไปสุพรรณต้องลงต่อรถที่อ่างทอง เล่นเอาชีถูกรุมกันใหญ่ เราจำได้นะ พี่ยาก็ร่วมด้วยช่วยกัน นี่คือสาส์นจากใจของพวกเรานะคะ จอมโวยวาย---ระหว่างเรามองตาก็เข้าใจ โอ๊ย ก็เจอขี้ตาสินะ ไม่มีอะไรต้องพูด จอมเบี้ยว---ขอบคุณสำหรับการต้อนรับที่ยอดเยี่ยมไม่มีที่ติด ประทับใจมากค่ะ จอมบงการ----ขอบคุณสำหรับทุกอย่างที่พี่ยามอบให้นะคะ เสื้อสีชมพูสวยมากค่ะ เค้กก็อร่อย กุ้งเผา ปลาเผา เหล้าปั่น จะไม่มีวันลืมค่ะ จอมวางแผน---กลับจากอ่างทอง โอ๊ย สุพรรณเมื่อไร จะมาขอบคุณอีกทีนะคะ ขอบคุณสำหรับอาหารอร่อยๆนะคะ เป็นครั้งแรกที่กินเหล้าเยอะขนาดนี้ค่ะ จอมเสียบ----มาเมืองลิงทีไร ไม่มีเหงา ขอบคุณมากค่ะ สุดท้ายนี้ เราขอขอบคุณพี่ยาแก้ปวดมากสำหรับการต้อนรับที่อบอุ่นเป็นกันเอง อาหารทุกมื้ออร่อยมากค่ะ ด้วยรักและผูกพัน ห้าเจ้าจอม