25 กรกฎาคม 2546 01:34 น.
ห้องฝัน
นั่งพับเพียบเรียบลงอยู่ตรงหน้า
อักษราเรียงร้อยถ้อยคำหวาน
แทนมาลัยกลิ่นละมุนกรุ่นดวงมาลย์
กรองเป็นกานท์มาลัยพจน์บทวจี
มอบมาลัยพวงน้อยรินร้อยให้
เจือสายใยเคารพตบแต่งสี
อัญเชิญพระรัตน์ตรัยให้พรมี
ในวันดีคล้ายวันเกิดเลิศอำไพ
วิงวอนพรจากสวรรค์บันดาลดล
บังเกิดผลมีสุขทุกสมัย
พละเลิศงานล้ำนำหน้าไกล
จากนี้ไปตราบชั่วกาลนานนิรันดร์
14 กรกฎาคม 2546 12:56 น.
ห้องฝัน
ใจเจ้าเอย เคยห้ามใจ ไม่ให้รัก
ใจกลัวจัก เจ็บใจ ใจหมองศรี
แต่หัวใจ ของเจ้า ไม่รักดี
ใยจึ่งหนี ไปหาเขา...ไม่เข้าใจ
ใจหนอใจ ใจเจ้าขา น่าตีนัก
ดวงใจรัก ใยเจ้า เฝ้าหลงไหล
เคยห้ามตัว ห้ามจิต ห้ามเข้าไป
แล้วทำไม กันเล่า เจ้าดึงดัน
คือทรงจำ ความหลัง ที่ยังเหลือ
ถูกเขาเถือ เขาเหน็บ เจ็บใจฝัน
เขาตัดเยื่อ บั่นใย ใจจาบัลย์
สารพัน ทำให้ ใจร้าวราน
มาวันนี้ ใจเจ็บเจ็บ เหน็บเหน็บคลาย
เพียงเขาร่าย โคลงกลอน สุนทรหวาน
ใจเจ้ากรรม กลับระรื่น ชุ่มชื่นบาน
ลืมร้าวฉาน ลืมตัว ลืมหัวใจ
เรียกสติ ให้ดำรง อยู่คงมั่น
พร้อมบอกกัน ใจเจ้าขา อย่าหวั่นไหว
เก็บยินดี เก็บฝัน เก็บเยื่อใย
เพราะอย่างไร เจ้าคือเจ้า...ที่เขาทิ้ง
9 กรกฎาคม 2546 06:04 น.
ห้องฝัน
... 9 กรกฎ ...
ฟ้ากำหนด ... อัลมิตรา
เทพไท้ ... ต่างเริงร่า
ล้วนเข้ามา ... สาธุการ
อัญเชิญ ... พรประเสริฐ
ก่อสิ่งเลิศ ... เกิดไพศาล
ชั่วร้าย ... อันตรธาน
จิตเบิกบาน ... วันเกิดเอย.
สุขสันต์วันเกิดค่ะ ... พี่อัลมิตรา ... จากใจน้อง