* * * หนูหิ่ง ฯ ตอน สตรีอาสาสมัครรักษาดินแดน * * *

หิ่งห้อยน้อยใจ

หนูหิ่ง ฯ ไปเข้าค่ายฝึกอบรมสตรีอาสาสมัครรักษาดินแดน (ส.อ.ร.ด.) ตั้งแต่วันที่ 26 - 30 ส.ค. ที่ผ่านมา
เหนื่อยสุด ๆ หมดแรง.... เพื่อน ๆ โทร.มาบอกว่ามีลงข่าว TV ด้วย ^^"  แต่หนูหิ่ง ฯ ไม่ได้ดูค่ะ 
เพราะว่าหลังออกจากค่ายฝึกกลับถึงบ้าน 4 โมงเย็นหนูหิ่ง ฯ ก็หลับเป็นตายตื่นอีกทีเช้าวันที่ 31 ส.ค.

การเข้าค่ายครั้งนี้  หนูหิ่ง ฯ ไปแบบไม่รู้เรื่องรู้ราว  ไปแบบมึน ๆ งง ๆ ไม่รู้จักใคร  ไม่รู้ว่าต้องไปเจอกับอะไรบ้าง ?
แต่.... ก็ไป  

หนูหิ่ง ฯ ขอเล่าแบบย่อ ๆ สั้น ๆ นะคะ ^^"

 
เช้าวันที่ 26 พี่สาวขับรถไปส่ง  
หนูหิ่ง ฯ ไม่รู้ด้วยซ้ำว่าเขาเข้าค่ายกันที่ไหน  รู้แต่ว่าต้องไปลงทะเบียนและปฐมนิเทศน์ที่ห้วยตึงเฒ่า
เพราะเขาส่งหนังสือแจ้งรายละเอียดไปที่อยู่ตามบัตรประชาชน  แต่หนูหิ่ง ฯ ไม่ได้อยู่ตามบัตรประชาชน  จึงไม่ได้รับหนังสือ
มีคนมาลงทะเบียนครบจำนวน 40 มีทั้งนาง & นางสาว & คุณหญิง & คุณนาย อายุตั้งแต่ 30 - 72 ปี  *__~
ครูฝึกแบ่งออกเป็น 4 หมู่ ๆ ละ 10 คน  เข้าแถวตามลำดับความสูง หนูหิ่ง ฯ ก็คิดในใจว่ารอดตัว  ตูตัวเตี้ย  ไม่ได้อยู่หัวแถวแน่ ๆ 
แต่ที่ไหนได้  ไม่รู้ว่ายืนอีท่าไหน  ยืนไปยืนมา  กลายเป็นหัวแถวจนได้  สุดท้ายก็ได้เป็นหัวหน้าหมู่ 2  มีลูกแถว 8 คน  หายไป 1 คน
เออ.... เอาก็เอาวะ หัวหน้าก็หัวหน้า  คิดในใจว่า.... ไอ้หนูหิ่ง ฯ เอ๊ย.... ตายแน่ ๆ จะได้จับคนแก่ใส่กระด้งกันคราวนี้แหละ
แต่ก็เอาฟะ  ยังมีคนร่วมชะตากรรมเดียวกันอีก 4 คน  รวมหนูหิ่ง ฯ ด้วยเป็น 5 คน ดังนี้  
หัวหน้าหมู่ 1 ชื่อพี่ดอย มีลูกแถว 9 คน  หัวหน้าหมู่ 3 แอน มีลูกแถว 8 คน พี่กุ้งจากหมู่ 3 เป็นหัวหน้าหมวด  หัวหน้าหมู่ 4 นก มีลูกแถว 9 คน  
แฮ่....  ลูกแถวหมู่อื่น ๆ พากันสงสารหนูหิ่ง ฯ กันเป็นทิวแถว  เพราะหมู่ของหนูหิ่ง ฯ มีทั้งคนแก่และคนป่วยครบครัน
เป็นหมู่ที่ทำอะไรชักช้าที่สุด  อืดอาดที่สุด  งื้อ ! ทั้ง ๆ ที่หนูหิ่ง ฯ ก็ออกจะคล่องแคล่วว่องไว ^^
การเข้าค่ายครั้งนี้  คล้าย ๆ กับการเข้าค่ายฝึกนักศึกษาวิชาทหารที่หนูหิ่ง ฯ เคยผ่านมาแล้ว  หนูหิ่ง ฯ ก็เลยรู้สึกเฉย ๆ แต่.... แม่ ๆ ป้า ๆ ยาย ๆ รับไม่ค่อยได้
เพราะอยู่บ้านทำตัวตามสบายจนเคยชิน  พอมาเข้าค่าย  ก็ไม่ค่อยปฏิบัติตามกฎ - ระเบียบ  ไม่ค่อยมีวินัย  จึงมีปัญหาให้หัวหน้าแก้ไขทุกวัน ๆ 
กิจวัตรประจำวันในค่ายถ้าเล่าให้ฟังแล้วดูเหมือนจะง่าย  แต่ถ้ามาอยู่ในค่ายจริง ๆ จะยากมาก ๆ ส.อ.ร.ด.ทั้ง 40 คน
นอน 2 ห้องแต่ละห้องแบ่งเป็น 2 แถวเอาเท้าชนกัน  ห้องอาบน้ำมี  2 ห้อง  ห้องสุขามี 2 ห้อง * __ ~ (น้อยมาก)
เวลาตื่นไปเข้าห้องน้ำ  หรือเปลี่ยนเวรก็จะถูกเหยียบเกือบทุกคืน
หนูหิ่ง ฯ ดูแลห้อง 1 มี ส.อ.ร.ด.ทั้งหมด 30 คน  พี่ดอยดูแลห้อง 2 มี ส.อ.ร.ด.ทั้งหมด 10 คน
จับคู่บัดดี้  ทุกคนต้องจำบัดดี้ของตัวเองให้ได้  เวลาไปไหนให้ไปด้วยกัน  ห้ามไปคนเดียวเด็ดขาด ^^" (ประมาณว่าอยู่ในสนามรบอ่ะค่ะ)
เวลาตั้งแต่ 4 ทุ่ม ถึง 06.00 น.  ต้องจัดเวรยามคอยเฝ้าค่ายและธงประจำหมวดเวรละ 1 ชั่วโมง ๆ ละ 4 คน โอ๊ย ๆ ๆ ๆ จะบ้าตาย
หนูหิ่ง ฯ เป็นคนจัดเวรยาม  เพราะพี่ ๆ เขาว่าหนูหิ่ง ฯ จำคนได้มากที่สุดในหมู่หัวหน้าด้วยกัน เอ๊า จัดก็จัดฟะ (ซวยแล้วไหมล่ะตู)
หนูหิ่ง ฯ ก็จับแพะชนแกะ มั่ว ๆ ซั่ว ๆ เข้าไป  อาศัยความเป็นเด็กและหน้าตาดี อิ ๆ ๆ อ้อนพี่ ๆ เพื่อขอความร่วมมือ
บางวันหัวหน้าทั้ง 5 คนก็ต้องเข้า 2 เวรบ้าง 3 เวรบ้าง เพราะต้องเข้าแทนคนแก่กับคนป่วย มีอยู่คืนหนึ่งหนูหิ่ง ฯ เจอไป 4 เวร * _ ~ เกือบตาย
ส่วนน้ำที่ใช้ก็เป็นน้ำจากห้วยตึงเฒ่า  คือใสเป็นสีชาเย็น  กับขุ่นเป็นสีกาแฟ ^^" โฮ่ ๆ ๆ ๆ ชีวิตหนอชีวิต




05.00 น.  ครูฝึกมาปลุกให้ตื่น   แย่งกันอาบน้ำ - ล้างหน้า - แปรงฟัน  (ส่วนใหญ่ไม่ทันได้ทำอะไร)
05.30 น.  ไปออกกำลังกายโดยพร้อมเพรียงกัน  (กว่าจะต้อนคนออกไปพร้อมกันได้ เฮ้อ !)
06.30 น.  กลับที่พักไปอาบน้ำ - ล้างหน้า - แปรงฟัน เปลี่ยนเสื้อผ้า (เวลาแค่นี้  มันจะทำอะไรทันฟะ ?)
07.00 น.  รวมพลโดยพร้อมเพรียงกันไปรับประทานอาหารเช้า  แบบทหาร  ขัดฉาก  ตบฉาก  ห้ามดื่มน้ำก่อน  ห้ามคุยกัน ฯลฯ (เฮ้อ ! ไม่เคยตรงเวลาสักกะวัน)
07.30 น.  ทำธุระส่วนตัว  (ไม่ค่อยจะได้ทำ  เพราะเลททุกวัน)
08.00 น.  เคารพธงชาติ  เข้าห้องสัมนา  หรือฝึกตามโปรแกรมของแต่ละวัน (ร้อนก็ร้อน  เหนื่อยก็เหนื่อย  แถมถูกทำโทษอีก โหย.... ครูโหด....)
12.00 น.  รับประทานอาหารกลางวัน  ถูกทำโทษให้มุดใต้โต๊ะบ้าง  มุดใต้เก้าอี้บ้าง เง้อ ! กว่าจะได้ทานข้าว (บ่น & ด่าครูในใจไปหลายยก)
12.30 น.  ทำธุระส่วนตัว  (วิ่งหน้าตั้งทุกวัน)
13.00 น.  ฝึก หรือเข้าห้องสัมนา  ตามโปรแกรมของแต่ละวัน
17.00 น.  รับประทานอาหารเย็น
17.30 น.  ทำธุระส่วนตัว  (จะไปทำอะไรทันเนาะ ^^)
18.00 น.  เคารพธงชาติ  ทำธุระส่วนตัว
19.00 น.  ฟังวิชาการโดยมีวิทยากรผู้ทรงคุณวุฒิมากมายสลับกันมาทุกวัน
21.00 น.  สวดมนต์ / เข้านอน  (ส่วนใหญ่ยังไม่ได้นอน  เพราะต้องแย่งกันอาบน้ำ)
23.00 น.  เวลาปิดไฟ.... นอน (แต่.... ใช้ไฟฉายแทน อิ ๆ ๆ ) 

เวลานี้ครูฝึกไม่อยู่แล้ว  หัวหน้าต้องคอยดูแล  แต่....  ไม่ค่อยจะได้ผล  เพราะแต่ละคนก็คุยโทรศัพท์บ้าง  คุยกันเองบ้าง  คนจะนอนก็ไม่ได้นอน
บางคนก็ปวดเหมื่อย  บางคนปวดหัว  บางคนมีไข้  หนูหิ่ง ฯ พกยาพาราและพาสเตอร์บรรเทาปวดไปด้วย  ก็เลยต้องแจกจ่ายและดูแลคนป่วยไปด้วยในตัว
โอ๊ย ! มันส์พะย่ะค่ะ  ร้อยพ่อ - พันแม่  มาอยู่รวมกัน  คนเก็บขยะ  ช่างเสริมสวย พยาบาล สื่อวิทยุ - หนังสือพิมพ์ ยันคุณหญิง คุณนาย  มาอยู่รวมกัน
บางคนพูดมาก  บางคนไม่มีมารยาท  บางคนไม่ค่อยเกรงใจ  บางคนไร้สาระ  บางคนอวดเก่ง  บางคนขี้คุย  สารพัด
บางทีครูก็ฝึกหนัก  บางคนร้องให้  ต้องคอยปลอบ  บางคนถูกขโมยงัดบ้านต้องขอออกไปดูแล  บางคนลูกป่วย  บางคนสามีป่วย  ต้องขอออกจากค่ายดึก ๆ ก็มี

ทั้ง 40 คนอยู่ด้วยกัน  ฝึกด้วยกัน  กิน - นอนด้วยกันทั้งหมด 5 วัน 4 คืน  ท้ายที่สุดก็จบหลักสูตรชั้นต้นและชั้นกลางแบบทุลักทุเล
หนูหิ่ง ฯ ก็ได้เพื่อนใหม่น่ารัก ๆ อีกหลายคน  

หลังจากนี้ต้องมีการฝึกทบทวน  มีการฝึกชั้นสูง  แต่ก็ยังไม่ทราบว่าเมื่อไหร่  

บางวัน ส.อ.ร.ด. ก็พร้อมใจกันร้องให้  เพราะวิทยากรนำภาพการปฏิบัติภารกิจของพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวมาให้ชม
บางวัน ส.อ.ร.ด. ก็พร้อมใจกันร้องให้  เพราะวิทยากรนำภาพการปฏิบัติภารกิจของทหารตามชายแดนมาให้ชม

บางเรื่องเป็นเรื่องที่ประชาชนอย่างเรา ๆ ไม่เคยรู้มาก่อนเลยว่าพ่อหลวงของเราทรงงานหนักตรากตรำเพื่อประชาชนของพระองค์เพียงใด
บางเรื่องเป็นเรื่องที่คนอยู่แนวหลังอย่างเรา ๆ ไม่เคยรู้มาก่อนเลยว่าทหารและตชด.ตามชายแดน  เขาทำอะไร  ลำบากอย่างไร  กินอยู่อย่างไร
เพื่อให้คนอยู่แนวหลังอย่างเราได้อยู่ดีกินดีมีความสุข  แล้วเราล่ะ  ทำอะไรเพื่อพวกเขาเหล่านั้นบ้าง ?






สมาคมสตรีอาสาสมัครรักษาดินแดน  รุ่นที่ 9  จังหวัดเชียงใหม่

มีพันธกิจหลักคือ  อาสาดูแลสังคมและประเทศชาติ  
ต้องพร้อมในคุณสมบัติที่ต้องการ  ต้องอยู่รวมกับผู้อื่นได้  ต้องมีความเข้มแข็ง อดทน  
ต้องมีระเบียบวินัย  ปฏิบัติตามกฎและระเบียบของสมาคมอย่างเคร่งครัด
ต้องฝึกพูดในที่ประชุม  ฝึกศิลปะการป้องกันตัว - การใช้อาวุธปืน  
ต้องมีความรู้เรื่องกฎหมาย  ต้องฝึกปฐมพยาบาลเบื้องต้น - การช่วยชีวิต
เพื่อทำกิจกรรมบำรุงขวัญทหารตามชายแดน
เพื่อทำกิจกรรมบำเพ็ญประโยชน์สาธารณกุศลภายในจังหวัดเชียงใหม่ ฯลฯ








คำขวัญของ สตรีอาสาสมัครรักษาดินแดน   * * * แม้หวังตั้งสงบ  จงเตรียมรบไว้พร้อมสรรพ์ * * *






* * * เพลงมาร์ช ส.อ.ร.ด. * * *

	พวกเราเหล่าสตรีอาสาสมัคร	รักษาดินแดนไทย
เราพร้อมจะอุทิศชีวิตให้		เพื่อไทยได้อยู่คู่ฟ้าดิน
งานหนักแบก  เบาหาม		ยามชาติเกิดวิกฤติ
แม้น้อยนิดเราร่วมจิตศรัทธา		อาสารักษาดินแดนของไทย
เพื่อชาติ  ศาสน์กษัตริย์		รัฐ  ปลอดไพรี
ปวงประชาสุขเกษมเปรมปรีย์		ด้วยชาติพลีของเหล่าสตรีไทย


http://www.4shared.com/audio/4PSzr9ij/01__.html





* * * เพลง ส.อ.ร.ด. * * *

	มือก็ไกวดาบก็แกว่งแข่งขัน	สตรีนั้นทำได้ไม่ย่นย่อ
พวกเราชาว ส.อ.ร.ด.		รวมตัวก่อเชิดชูเกียรติสตรี
เรามีปนิธานทุกคน		สร้างกุศลด้วยใจเปรมปรีย์
ชาติต้องการเรานั้นพร้อมยอมพลี		เพราะเรานี้ฝึกการรบครบครัน
แม้อยู่แนวหลังตั้งใจช่วย		คอยอำนวยสารพัดเร่งจัดสรร
ส่งเครื่องใช้ข้าวของต้องการนั้น		บำรุงขวัญแนวหน้าผู้กล้าตาย
สัญลักษณ์เขียวมะกอกวาววาม		เทิดพระนาม "วชิรวุธ" เกียรติก้องกำจาย
เพื่อชาติ  ศาสนา  ราชา  ยอมถวาย	ไว้ลายนามเรา ส.อ.ร.ด.


http://www.4shared.com/audio/W1RdbDdf/03__.html







* * * เพลง เพื่อนตาย * * *

          เพื่อนตาย	ชายชาญทหารกล้า	แดนไทย
พวกเราร้อนใจ		ห่วงใยทุกครา		(ห่วงใย  ห่วงใย  ทุกครา)
กอดปืนทรมาณ		แม้นใครรุกราน		มรณา
ปกป้องพสุธา		คุ้มครองผองไทย	(คุ้มครอง  คุ้มครอง  ผองไทย)

          เราซึ้งทรวงดี	ว่าชีพเธอพลี		เพื่อใคร
เราซึ้งทราบใจ		เฝ้าห่วงเฝ้าใย		วันคืน
สวดมนต์อวยชัย		เพื่อนจงปลอดภัย	ยงยืน
เกิดมาใช่อื่น		เพื่อผืนดินไทย		(เพื่อผืน  เพื่อผืน  ดินไทย)


http://www.4shared.com/audio/HA1CzZjR/04_.html


ปล.
ได้รูปมาแล้ว  แต่ยังไม่ครบจ้า  ^^"