25 พฤษภาคม 2554 08:07 น.
หิ่งห้อยน้อยใจ
แบบว่า... กำลังจะวิ่งออกจากบ้านไปขึ้นเครื่องในอีกสองชั่วโมงนี้อะครับ เลยทำเรื่องย่อไม่ทัน เอิ๊ก
ขอสรุปข้อมูลเกมปิดท้ายนิดนึงนะครับ
เริ่มเล่นวันที่ 2 มิถุนายน 2550
http://nathanon.com/topic.php?topic=1000149
นิทานจบวันที่ 27 กรกฎาคม 2550
http://nathanon.com/topic.php?topic=1000160
รวมระยะเวลา 29 + 27 = 56 วัน
ผู้ร่วมก่อการ
>> พิธันดร
>> หิ่งห้อยน้อยใจ
>> มณีนาคา
>> i_tua_yung
>> เซโก้4
>> รอมแพง
>> เจจุน
>> Adel
>> oreocream
>> เชอร์เบต จี๊ดดด
>> ปาร์ลิมา (ละมุนใจ)
>> อุณากรรณ
>> แค่ก้อนหินที่อยากบินได้
>> sugarhut
>> Donut_ty
>> ชมสิจ๊ะ
นักแสดง
>> หมูเตย : กระต่าย (ยักษ์) หมูเตย (กระต่ายอะไร ชื่อหมู.... ?)
>> อะโกโก้ : พี่หมี (อะ) โกโก้ หมีผู้มีความดันต่ำ ^o^ ผู้ซึ่งตอนหลังกลายเป็นเจ้าชายรัชทายาทเซโก้โฟร์
>> มณีนาคา : นางนาคมณีนาคา ผู้ถูกสาปให้กลายเป็นแหวน
>> พิธันดร : ปู่พีทซัง (ซุง, จุง, คุง อะไรแน่ฟระ ?) พ่อมดเฒ่าเจ้าเล่ห์
>> ละมุนใจ (มะลิป่า) : หนูลิ หลานปู่พีทซัง
>> หิ่งห้อยน้อยใจ : หนูหิ่ง ฯ (ยัยหิ่ง) พรานนำทาง
>> อีโก้ : ครุฑน้อยลูกครึ่ง คราวหลังกลายเป็นครุฑอีจู (เนียร์) ระหว่างนางนาคา กับพญาครุฑอีโก้
>> เชอร์เบต จี๊ด : เทพธิดาเชอร์เบต หรือเฟิร์นซ่า
>> หมันมาก 14 : เจ้าแห่งตุ๊กแกยักษ์ นามว่าหมันมาก รุ่น 14
>> ชมสิจ้ะ : เจ้าแม่ชมพู่สิเจ้าคะ ภรรยาตุ๊กแกยักษ์หมันมาก
>> นายสามหน้า (สมจ๊อด) : สมจ๊อดไม้สามหน้า แฝดของไม้หน้าหนึ่ง กะ ไม้หน้าสอง
>> Donut_ty : เจ้าแม่โดนัทตี้ ที่กินแต่โดนัท
>> ศล : โกแลมปู่ศล ฉากแรกออกมาได้ 3 วิ พอดิบพอดี อิ ๆ ๆ ๆ
>> พุทรา : ไอ้หนูทอมบอยพุทซ้อนพุทรา พุทโธ่พุทถัง จากต้นพุทราวิเศษ
แล้วหนูหิ่ง ฯ ก็ ก๊อปเสร็จภายในหนึ่งคืน อิ ๆ ๆ ๆ
โปรดติดตามการผจญภัยของพี่น้องผองเพื่อนต่างสปีร์ชี่ ที่แต่งขึ้นมาจากบุคลิกและนิสัยใจจริงของผู้แสดง อิ ๆ ๆ ๆ
25 พฤษภาคม 2554 08:01 น.
หิ่งห้อยน้อยใจ
เครดิตแด่....เฮียพีท (ผู้รวบรวมจ้า)
จากเกม ต่อนิทาน ประโยคเดียว(ยาว)เชียวนะ ที่ naThanon.com (ตอนที่ 3 จากสี่ตอนจบ)
ความเดิมตอนที่แล้ว
กระต่ายน้อยชื่อหมูเตย (ที่พอนานๆ ไปถึงรู้ว่าไม่ได้ น้อย อย่างที่เข้าใจทีแรก) ชื่อหมูเตย รักการผจญภัย แต่ไม่มีใครสนับสนุน
อยู่มาวันหนึ่ง ระหว่างออกไปเดินเล่นก็เจอแหวนมณีนาคา แล้วก็พบกับหมีน้อย(อะ)โกโก้ ทั้งสองจึงออกเดินทางด้วยกัน
จนไปถึงปราสาทแห่งหนึ่ง พอเข้าไปก็พบกับปู่พีทซุง (หรือจุง) และหนูลิหลานรัก แต่เนื่องจากน้องหมูและพี่หมีตกร่วงลงไปในซอสสำหรับย่างไก่ยักษ์
แหวนมณีนาคาเลยหลุดจากนิ้วน้องหมู มาสวมเป็นรัดเกล้าอยู่บนหัวพี่หมีแทน น้องหมูอยากได้คืนแต่ถอดไม่ออก
ปู่พีทแจ้งข่าวดีให้ทราบว่า รัดเกล้าจะกลับคืนเป็นแหวนในเวลา 3 วัน แต่ไม่หลุดจากหัวพี่โก้หรอกนะ จะรัดจนหัวพี่โก้กระจุยต่างหาก
ปู่พีทเสนอความช่วยเหลือจะเอาออกให้ แต่มีข้อแลกเปลี่ยนคือ สัตว์น้อย (ตัวโต) ทั้งสอง จะต้องเดินทางไปที่หุบผานาคาอัคคี
เพื่อไปเอากุญแจข้ามภพกลับมา อันว่ากุญแจข้ามภพนี้มีสรรพคุณบรรเทาหลายโรค เอ๊ย ไม่ใช่ จะสามารถพาตาเฒ่าข้ามภพไปเอาพุทราวิเศษ
ซึ่งหนูลิบอกว่าจะทำให้ปู่กลายเป็นหนุ่มตลอดกาล แต่ระหว่างทางจะต้องผ่านป่าเปรี้ยวจี๊ด ซึ่งเป็นดินแดนของเทพธิดาเชอร์เบต
ใครเข้าไปก็จะโดนสาปเปรี้ยวตายอยู่ในป่า เว้นแต่จะไปหาขลุ่ยสีเงินจากป่าแห่งความวังเวงมาเป่าให้ป่าเปรี้ยวจี๊ดหลับใหลซะก่อน
เหล่าผู้กล้าที่จะเดินทางมีอยู่ด้วยกัน 4 ชีวิต นอกจากสัตว์น้อยทั้งสองแล้ว ก็ยังมีหนูหิ่ง(ห้อยน้อยใจ) ทำหน้าที่เป็นพรานนำทาง
และหนูลิเป็นตัวแทนท่านปู่ไปดูแลความประพฤติของเจ้าสองตัว ตื่นเช้ามา ผู้เดินทางทั้งสี่ก็ตั้งหน้าตั้งตาเดินทาง (เอ๊ะ... พูดซ้ำรึเปล่าคุณพีท)
โดยเริ่มจากป่าวังเวง พอถึงม่านน้ำตกปีศาจก็เจอกับพรายน้ำกระหายเลือดที่ชอบกินเลือดกระต่ายเป็นที่สุด
แต่จะไม่ผ่านไปก็ไม่ได้ เพราะขลุ่ยสีเงินซ่อนอยู่ในถ้ำหลังน้ำตกนั่น โชคดีที่รัดเกล้ารูปพญานาคสำแดงอิทธิฤทธิ์ช่วยเหลือทันเวลา
ทำให้เหล่าผู้กล้า (ที่ชักจะกลัวๆ) รอดชีวิตไปได้ แถมพลังของรัดเกล้ามณีนาคายังเรียกเอาครุฑลูกครึ่ง ซึ่งเป็นลูกของนางนาคสาว (คล้ายๆ แม่นาคเลยแฮะ)
กับพญาครุฑชื่ออีโก้ เลยมีชื่อว่า อีโก้จูเนียร์ ย่อว่า อีจู มาร่วมเดินทางด้วย พอเข้าไปในถ้ำ
ก็ต้องผจญกับแมงป่องยักษ์ที่หมายเขมือบ (ตัวไหนอีกล่ะเนี่ย น่ากินทุกตัว) แต่ด้วยฤทธิ์เดชของอีจู แมงป่องก็เลยพ่ายภัยตัวเอง
โดนเข็มพิษของตัวเองตายคาผนังถ้ำ นึกว่ารอดกันแล้วก็ปรากฎว่าพื้นถ้ำมีแรงดึงดูดมากขึ้นเรื่อยๆ จนทุกคน (หรือทุกตัว) ร่วงแหมะ แปะอยู่บนพื้น ขยับเขยื้อนไม่ได้
เว้นแต่หนูลิคนเดียว ที่มีเวทลอยตัวต้านแรงดึงดูด หนูลิพยายามหาผลึกต้นกำเนิดพลังก็ไม่พบ จนมีเสียงน้ำกรดไหลเข้ามาในถ้ำ
ร้อนถึงรัดเกล้ามณีนาคาต้องพ่นน้ำออกมาดันน้ำกรดไว้ไม่ให้ไหลเข้ามาถึงตัวได้ และทำให้ครุฑน้อยอีจูลอยตุ๊บป่องตามน้ำขึ้นมาดึงผลึกต้นกำเนิดพลังออกจนสำเร็จ
ซึ่งก็ทำให้กลไกในถ้ำเคลื่อนเปิดออก เห็นเสาที่มีขลุ่ยสีเงินอยู่บนยอด พี่หมี(อะ)โกโก้เลยต้องเปลืองเนื้อเปลืองตัวเต้นยั่วขลุ่ย จนหล่นปุ๊ลงมาในที่สุด
มณีนาคานำทางผู้กล้าลึกเข้าไปจนถึงบึงกว้างด้านใน ณ ที่นั้น กระจกวารีที่จารึกอักขระเวทและตำนานเมืองต่างๆ รวมทั้งคำทำนายเอาไว้
โดยผู้ที่อ่านได้มีเพียงหนูหิ่งเท่านั้น อีจูอาสาบินฝ่าเข้าไปกลางบึงเพื่อเอากระจกมาให้ แต่โดนหมูเตย (คนแต่ง ไม่ใช่กระต่ายยักษ์ในเรื่อง)
ฆ่าให้จมน้ำตายในฟองอากาศ - - พอแม่นาคเห็นลูกตายก็ร้องห่มร้องไห้ใหญ่โต หมูเตย (ในเรื่อง) เลยอยากเลิกผจญภัย
เพราะของกินก็ไม่มี แถมแหวนก็กลายเป็นแม่นาคแล้ว หมีพี่โก้ก็ปลอดภัยแล้ว แต่หนูหิ่งยับยั้งไว้ บอกให้แม่มณีรู้ว่า อีจูลูกชายยังไม่ตาย เพียงแต่ข้ามไปอีกภพหนึ่ง
ถ้าได้กุญแจข้ามภพมาก็จะสามารถช่วยอีจูได้ นางนาคสาวเลยสะบัดหางปื๊ดเดียวก็ได้กระจกมา
ปรากฎว่าในกระจกมีคำทำนายที่หนูหิ่งอ่านให้ทุกคนฟัง ว่าโลกกำลังอยู่ใต้คำสาป ถ้าไม่ข้ามภพไปแก้ไข โลกที่แสนน่ากลัว เอ๊ย น่าอยู่ใบนั้น ก็จะแตกสลาย
หมูเตยเลยเกิดแรงฮึด ตัดสินใจเดินทางไกลต่อ เพื่อช่วยเหลือญาติมิตรอันเป็นที่รักของตน ด่านต่อไปคือป่าเปรี้ยวจี๊ด...
ผู้ร่วมก่อการ
>> พิธันดร
>> หิ่งห้อยน้อยใจ
>> มณีนาคา
>> i_tua_yung
>> เซโก้4
>> รอมแพง
>> เจจุน
>> Adel
>> oreocream
>> เชอร์เบต จี๊ดดด
>> ปาร์ลิมา (ละมุนใจ)
>> อุณากรรณ
>> แค่ก้อนหินที่อยากบินได้
>> sugarhut
>> Donut_ty
>> ชมสิจ๊ะ
นักแสดง
>> หมูเตย : กระต่าย (ยักษ์) หมูเตย (กระต่ายอะไร ชื่อหมู.... ?)
>> อะโกโก้ : พี่หมี (อะ) โกโก้ หมีผู้มีความดันต่ำ ^o^ ผู้ซึ่งตอนหลังกลายเป็นเจ้าชายรัชทายาทเซโก้โฟร์
>> มณีนาคา : นางนาคมณีนาคา ผู้ถูกสาปให้กลายเป็นแหวน
>> พิธันดร : ปู่พีทซัง (ซุง, จุง, คุง อะไรแน่ฟระ ?) พ่อมดเฒ่าเจ้าเล่ห์
>> ละมุนใจ (มะลิป่า) : หนูลิ หลานปู่พีทซัง
>> หิ่งห้อยน้อยใจ : หนูหิ่ง ฯ (ยัยหิ่ง) พรานนำทาง
>> อีโก้ : ครุฑน้อยลูกครึ่ง คราวหลังกลายเป็นครุฑอีจู (เนียร์) ระหว่างนางนาคา กับพญาครุฑอีโก้
>> เชอร์เบต จี๊ด : เทพธิดาเชอร์เบต หรือเฟิร์นซ่า
>> หมันมาก 14 : เจ้าแห่งตุ๊กแกยักษ์ นามว่าหมันมาก รุ่น 14
>> ชมสิจ้ะ : เจ้าแม่ชมพู่สิเจ้าคะ ภรรยาตุ๊กแกยักษ์หมันมาก
>> นายสามหน้า (สมจ๊อด) : สมจ๊อดไม้สามหน้า แฝดของไม้หน้าหนึ่ง กะ ไม้หน้าสอง
>> Donut_ty : เจ้าแม่โดนัทตี้ ที่กินแต่โดนัท
>> ศล : โกแลมปู่ศล ฉากแรกออกมาได้ 3 วิ พอดิบพอดี อิ ๆ ๆ ๆ
>> พุทรา : ไอ้หนูทอมบอยพุทซ้อนพุทรา พุทโธ่พุทถัง จากต้นพุทราวิเศษ
โปรดติดตามการผจญภัยของพี่น้องผองเพื่อนต่างสปีร์ชี่ ที่แต่งขึ้นมาจากบุคลิกและนิสัยใจจริงของผู้แสดง อิ ๆ ๆ ๆ
25 พฤษภาคม 2554 07:53 น.
หิ่งห้อยน้อยใจ
เครดิตแด่.... เฮียพีท (ผู้รวบรวม)
จากเกม ต่อนิทาน ประโยคเดียว(ยาว)เชียวนะ ที่ naThanon.com (ตอนที่ 2 จากสี่ตอนจบ)
ความเดิมตอนที่แล้ว
กระต่ายน้อยชื่อหมูเตย (ที่พอนานๆ ไปถึงรู้ว่าไม่ได้ น้อย อย่างที่เข้าใจทีแรก) ชื่อหมูเตย รักการผจญภัย แต่ไม่มีใครสนับสนุน
อยู่มาวันหนึ่ง ระหว่างออกไปเดินเล่นก็เจอแหวนมณีนาคา แล้วก็พบกับหมีน้อย(อะ)โกโก้ ทั้งสองจึงออกเดินทางด้วยกัน
จนไปถึงปราสาทแห่งหนึ่ง พอเข้าไปก็พบกับปู่พีทซุง (หรือจุง) และหนูลิหลานรัก แต่เนื่องจากน้องหมูและพี่หมีตกร่วงลงไปในซอสสำหรับย่างไก่ยักษ์
แหวนมณีนาคาเลยหลุดจากนิ้วน้องหมู มาสวมเป็นรัดเกล้าอยู่บนหัวพี่หมีแทน น้องหมูอยากได้คืนแต่ถอดไม่ออก
ปู่พีทแจ้งข่าวดีให้ทราบว่า รัดเกล้าจะกลับคืนเป็นแหวนในเวลา 3 วัน แต่ไม่หลุดจากหัวพี่โก้หรอกนะ จะรัดจนหัวพี่โก้กระจุยต่างหาก
ปู่พีทเสนอความช่วยเหลือจะเอาออกให้ แต่มีข้อแลกเปลี่ยนคือ สัตว์น้อย (ตัวโต) ทั้งสอง จะต้องเดินทางไปที่หุบผานาคาอัคคี
เพื่อไปเอากุญแจข้ามภพกลับมา อันว่ากุญแจข้ามภพนี้มีสรรพคุณบรรเทาหลายโรค เอ๊ย ไม่ใช่ จะสามารถพาตาเฒ่าข้ามภพไปเอาพุทราวิเศษ
ซึ่งหนูลิบอกว่าจะทำให้ปู่กลายเป็นหนุ่มตลอดกาล แต่ระหว่างทางจะต้องผ่านป่าเปรี้ยวจี๊ด ซึ่งเป็นดินแดนของเทพธิดาเชอร์เบต
ใครเข้าไปก็จะโดนสาปเปรี้ยวตายอยู่ในป่า เว้นแต่จะไปหาขลุ่ยสีเงินจากป่าแห่งความวังเวงมาเป่าให้ป่าเปรี้ยวจี๊ดหลับใหลซะก่อน
เหล่าผู้กล้าที่จะเดินทางมีอยู่ด้วยกัน 4 ชีวิต นอกจากสัตว์น้อยทั้งสองแล้ว ก็ยังมีหนูหิ่ง(ห้อยน้อยใจ) ทำหน้าที่เป็นพรานนำทาง
และหนูลิ เป็นตัวแทนท่านปู่ไปดูแลความประพฤติของเจ้าสองตัว
ผู้ร่วมก่อการ
>> พิธันดร
>> หิ่งห้อยน้อยใจ
>> มณีนาคา
>> i_tua_yung
>> เซโก้4
>> รอมแพง
>> เจจุน
>> Adel
>> oreocream
>> เชอร์เบต จี๊ดดด
>> ปาร์ลิมา (ละมุนใจ)
>> อุณากรรณ
>> แค่ก้อนหินที่อยากบินได้
>> sugarhut
>> Donut_ty
>> ชมสิจ๊ะ
นักแสดง
>> หมูเตย : กระต่าย (ยักษ์) หมูเตย (กระต่ายอะไร ชื่อหมู.... ?)
>> อะโกโก้ : พี่หมี (อะ) โกโก้ หมีผู้มีความดันต่ำ ^o^ ผู้ซึ่งตอนหลังกลายเป็นเจ้าชายรัชทายาทเซโก้โฟร์
>> มณีนาคา : นางนาคมณีนาคา ผู้ถูกสาปให้กลายเป็นแหวน
>> พิธันดร : ปู่พีทซัง (ซุง, จุง, คุง อะไรแน่ฟระ ?) พ่อมดเฒ่าเจ้าเล่ห์
>> ละมุนใจ (มะลิป่า) : หนูลิ หลานปู่พีทซัง
>> หิ่งห้อยน้อยใจ : หนูหิ่ง ฯ (ยัยหิ่ง) พรานนำทาง
>> อีโก้ : ครุฑน้อยลูกครึ่ง คราวหลังกลายเป็นครุฑอีจู (เนียร์) ระหว่างนางนาคา กับพญาครุฑอีโก้
>> เชอร์เบต จี๊ด : เทพธิดาเชอร์เบต หรือเฟิร์นซ่า
>> หมันมาก 14 : เจ้าแห่งตุ๊กแกยักษ์ นามว่าหมันมาก รุ่น 14
>> ชมสิจ้ะ : เจ้าแม่ชมพู่สิเจ้าคะ ภรรยาตุ๊กแกยักษ์หมันมาก
>> นายสามหน้า (สมจ๊อด) : สมจ๊อดไม้สามหน้า แฝดของไม้หน้าหนึ่ง กะ ไม้หน้าสอง
>> Donut_ty : เจ้าแม่โดนัทตี้ ที่กินแต่โดนัท
>> ศล : โกแลมปู่ศล ฉากแรกออกมาได้ 3 วิ พอดิบพอดี อิ ๆ ๆ ๆ
>> พุทรา : ไอ้หนูทอมบอยพุทซ้อนพุทรา พุทโธ่พุทถัง จากต้นพุทราวิเศษ
โปรดติดตามการผจญภัยของพี่น้องผองเพื่อนต่างสปีร์ชี่ ที่แต่งขึ้นมาจากบุคลิกและนิสัยใจจริงของผู้แสดง อิ ๆ ๆ ๆ
25 พฤษภาคม 2554 00:02 น.
หิ่งห้อยน้อยใจ
จากเกม ต่อนิทาน ประโยคเดียว(ยาว)เชียวนะ
ที่ naThanon.com (ตอนที่ 1 จากสี่ตอนจบ)
เครดิตแด่.... เฮียพีท (ผู้รวบรวม)
วันนี้คุณพีทมี เรื่องสั้น แนวแฟน{ตา}ซี ฉบับ คนเขียนรวมหมู่ มานำเสนอครับ
อันว่าเรื่องนี้ แต่เดิมทีมันเป็นเกมต่อนิทาน เล่นกันอยู่ที่เว็บ naThanon.com ของ สนพ. ณ ถนนฯ
ซึ่งเป็นการรวมตัวของเหล่าพี่น้องนักอ่านนักเขียนส่วนหนึ่ง (ประมาณยี่สิบกว่าเกือบสามสิบคน) จาก ถนนนักเขียน พันทิป นี่เองครับ
แต่ต่อกันไปกันมา ประมาณว่าคนเล่นไอเดียบรรเจิดกันสุดๆ จากที่ตั้งใจว่าจะเป็นนิทาน (ขีดเส้นใต้คำว่า นิทาน - -")
มันกลายเป็นเรื่องแนวแฟนตาซีไปได้ยังไงก็ไม่รู้ โอ๊วววว... และเดิมตั้งกติกาไว้ ให้แต่งต่อได้คนละประโยค
สุดท้ายก็เบ่งบาน กลายเป็นคนละหลายๆ ย่อหน้า (ขอ - -" อีกที) ดีเท่าไหร่ ไม่ต่อกันทีละบทครับ ฮ่าๆๆ
ตอนแรกๆ ก็ฉับไวดี มีคนเล่นเยอะเชียว เลยผูกปมกันไว้นุงนังไปหมด เล่นไปเล่นมา คนเล่นชักจะมีภารกิจรัดตัวทีละคนสองคน
เหลือเล่นกันอยู่นับนิ้วมือได้ - -" กว่าจะแก้ปมที่ช่วยกัน (เอ๊ะ หรือแย่งกัน...) ผูกไว้ตั้งแต่ต้นได้ ก็แทบหืดขึ้นคอ
แบบว่า... ภูมิใจกันมากคร้าบ ฮ่าๆๆ อย่ากระนั้นเลย เราจะเอาผลงานมาอวดในถนนนักเขียนบ้านเราดีกว่า แบบว่า ไม่น่าเชื่อเลย ที่จบจนได้ ^^"
ตอนแรกตั้งต้นไว้เป็นนิทาน แต่พอจบ มันไม่ใช่นิทานอีกต่อไป (เด็กอ่านคงตะลึงตึ่งตึ๊ง) ท่านน้องหมูเตย (ผู้มีบทบาทอย่างมาก ทั้งเขียน... ทั้งเล่น)
เสนอว่า มันคงจะเป็นเรื่องสั้นซะมากกว่า คุณพีทเลยเอามาลงในหมวดเรื่องสั้นแทนนะครับ
คาดว่ามันคงจะเป็นเรื่องสั้นแนวแฟนตาซีอะไรประมาณนั้น (แม้คนเขียนหลายหน่อจะเรียกมันเล่นๆ ว่า มหากาบ ก็ตามที ^^" )
เนื่องจากมันเป็นเรื่องสั้นที่ ยาวววววว มาก (ต้นฉบับ 40 หน้าเอสี่... ไม่น่าเชื่อ) คุณพีทจะตัดทอนมาลงครั้งละประมาณ 10
หน้าขนาดพอดีอ่านนะครับ ก็เป็นอันว่า 4 กระทู้จบ ลงสัปดาห์ละครั้ง เช้าวันจันทร์นี่แหละ
ถือเป็นการเริ่มสัปดาห์ใหม่แบบ สยึย เล็กน้อย สำหรับเพื่อนๆ ที่เข้ามาอุดหนุน โฮ่ๆๆ
ผู้ร่วมก่อการเรียงตามลำดับที่เข้ามาเล่นเกม มีดังนี้ครับ
>> พิธันดร
>> หิ่งห้อยน้อยใจ
>> มณีนาคา
>> i_tua_yung
>> เซโก้4
>> รอมแพง
>> เจจุน
>> Adel
>> oreocream
>> เชอร์เบต จี๊ดดด
>> ปาร์ลิมา (ละมุนใจ)
>> อุณากรรณ
>> แค่ก้อนหินที่อยากบินได้
>> sugarhut
>> Donut_ty
>> ชมสิจ๊ะ
นักแสดง
>> หมูเตย : กระต่าย (ยักษ์) หมูเตย (กระต่ายอะไร ชื่อหมู.... ?)
>> อะโกโก้ : พี่หมี (อะ) โกโก้ หมีผู้มีความดันต่ำ ^o^ ผู้ซึ่งตอนหลังกลายเป็นเจ้าชายรัชทายาทเซโก้โฟร์
>> มณีนาคา : นางนาคมณีนาคา ผู้ถูกสาปให้กลายเป็นแหวน
>> พิธันดร : ปู่พีทซัง (ซุง, จุง, คุง อะไรแน่ฟระ ?) พ่อมดเฒ่าเจ้าเล่ห์
>> ละมุนใจ (มะลิป่า) : หนูลิ หลานปู่พีทซัง
>> หิ่งห้อยน้อยใจ : หนูหิ่ง ฯ (ยัยหิ่ง) พรานนำทาง
>> อีโก้ : ครุฑน้อยลูกครึ่ง คราวหลังกลายเป็นครุฑอีจู (เนียร์) ระหว่างนางนาคา กับพญาครุฑอีโก้
>> เชอร์เบต จี๊ด : เทพธิดาเชอร์เบต หรือเฟิร์นซ่า
>> หมันมาก 14 : เจ้าแห่งตุ๊กแกยักษ์ นามว่าหมันมาก รุ่น 14
>> ชมสิจ้ะ : เจ้าแม่ชมพู่สิเจ้าคะ ภรรยาตุ๊กแกยักษ์หมันมาก
>> นายสามหน้า (สมจ๊อด) : สมจ๊อดไม้สามหน้า แฝดของไม้หน้าหนึ่ง กะ ไม้หน้าสอง
>> Donut_ty : เจ้าแม่โดนัทตี้ ที่กินแต่โดนัท
>> ศล : โกแลมปู่ศล ฉากแรกออกมาได้ 3 วิ พอดิบพอดี อิ ๆ ๆ ๆ
>> พุทรา : ไอ้หนูทอมบอยพุทซ้อนพุทรา พุทโธ่พุทถัง จากต้นพุทราวิเศษ
รวม 16 คน และมีผู้ร่วมเล่นเกมที่ไม่ทราบชื่ออีก 1 ความคิดเห็นครับ (ในที่สุด.... จำเลยก็สารภาพบาปว่า.... เป็นนู๋ลิ ปลอมตัวมา อิ ๆ ๆ )
ตอนเล่น ต่อกันอย่างเมามัน ไม่ค่อยได้ตรวจตัวสะกดเท่าไหร่ ก่อนเอามาลง คุณพีทพยายามตรวจไปหลายรอบแล้ว
แต่คงจะยังมีหลงหูหลงตาอยู่อีก ต้องขออภัยด้วยนะครับ ส่วนการจัดแบ่งเป็นบทๆ คุณพีทมาเติมทีหลังครับ เพื่อให้หาง่ายว่าอะไรอยู่ตรงไหน
เพราะเล่นๆ ไป คนเขียนก็ต้องหันมาถามกันเอง (ในเอ็มบ้าง ในกระทู้คุยต่างหากบ้าง) ว่านี่มันถึงที่ไหนแล้วเนี่ย งืด... เยอะจัด
เหอๆๆ คุณพีทเลยมาแบ่งบทซะ เพื่อให้อ่านง่าย หาง่ายขึ้นครับ
ข้อมูลปิดท้ายเล็กน้อย นิทาน เอ๊ย เรื่องสั้นเรื่องนี้ เริ่มเล่น... เอ่อ... เริ่มช่วยกันเขียน วันที่ 2 มิถุนายน 2550
จบลงในคืนวันที่ 27 กรกฎาคม 2550 รวมเป็นช่วงเวลาทั้งสิ้น 56 วัน หรือ 8 สัปดาห์เป๊ะ (แต่ไม่ได้เขียนทุกวันนะ) จำนวน คคห ทั้งหมด 293 คคห ครับ
บรร-ระ-ยาย ความ . . . ตาม . . . ไท้ . . . สะ-เด็ด . . . ญาติ . . . (เอ่อ... - -" อืม...)
20 พฤษภาคม 2554 23:30 น.
หิ่งห้อยน้อยใจ
กราบเท้าคุณพ่อที่รักยิ่ง
พ่อคะ ช่วงนี้หนูออกทำงานต่างจังหวัดคนเดียวอีกแล้วค่ะ พี่ซิงขึ้นดอยไปดูพี่พลปรับปรุงบ้านค่ะ ต้องทำรั้วให้แม่
ต้องทำโน่น นี่ นั่น อีกหลายอย่างเลยค่ะ หนูก็เลยทำงานคนเดียว ดีที่ยังมีน้องเลขาที่ออฟฟิตคอยช่วยอีก 3 คน
ช่วงที่เรียนปวช. หนูมีเพื่อนแปลก ๆ หลายคนหนูยังไม่ได้เล่าให้พ่อฟังเลยค่ะ
เพื่อนแปลก ๆ ที่ว่าบ้างก็เรียนจบ บ้างก็เรียนไม่จบค่ะ หนูคิดว่าคนอื่น ๆ ที่อยู่ช่วงวัยรุ่น น่าจะเจอเพื่อนแบบหนูเหมือนกันนะคะ
โรงเรียนที่หนูเรียนนี้เป็นโรงเรียนหญิงล้วน มีเพื่อนคนหนึ่งมาจากเชียงใหม่เหมือนหนู
แต่เรียนอยู่คนละห้องค่ะ มารู้ทีหลังว่าเป็นคนเชียงใหม่เหมือนกัน อยู่มาวันหนึ่ง เพื่อนคนนี้ก็มาคุยกับหนู
ถามหนูว่าอยากมีเงินเรียนไหม จะได้ไม่ต้องไปหางานพิเศษทำงก ๆ ไม่ต้องไปเป็นคนใช้เขา
แหม.... มาว่าหนูเป็นคนไช้ แต่ก็นะพ่อนะ เป็นพี่เลี้ยงเด็ก ก็ทำงานบ้านทุกอย่างเหมือน ๆ กับคนใช้นั่นแหละ ^^"
เขาบอกว่าตอนนี้เขามีเสี่ยเลี้ยง ถ้าหนูอยากสบายเขาจะหาให้ พ่อคะ หนูตกใจมากเลยค่ะ ตกใจจนทำให้หนูกลัวเพื่อนคนนี้ไปเลย
หนูก็ไม่ได้ว่าอะไรเขานะคะพ่อ หลังจากนั้นหนูก็พยายามเลี่ยงที่จะคุยกับเพื่อนคนนี้ โชคดีที่เรียนอยู่คนละห้องค่ะ
ไม่งั้นหนูคงทำหน้าไม่ค่อยถูกเวลาเจอกัน แล้วเพื่อนคนนี้ก็เรียนไม่จบค่ะ ต้องออกจากโรงเรียนในปีสุดท้าย
เห็นเพื่อน ๆ บอกว่าครอบครัวเขามีปัญหา พ่อ - แม่แยกทางกันค่ะ
ส่วนเพื่อนอีกคนนะคะเป็นคนจากสุพรรณค่ะ เพื่อนคนนี้พ่อเขาให้ใช้เงินเดือนละ 3 - 5 หมื่นค่ะ !
จริง ๆ นะคะพ่อ บ้านเขาคงจะรวยมาก ๆ เลย ถึงให้เงินลูกใช้ได้ขนาดนี้ หนูก็ไม่ได้สนิทกับเขาหรอกนะคะ
เพื่อนคนอื่นเล่าให้หนูฟังน่ะค่ะ ด้วยความที่เขาอยู่หอพัก มีเงินเยอะ ก็เลยซื้อสร้อยทองมาใส่ อยู่มาวันหนึ่งสร้อยทองเขาหายค่ะ
แล้วก็จับได้ว่าเพื่อนอีกห้องหนึ่งขโมยไปจำนำ เขาก็แจ้งความจับ พ่อคะ หนูก็ไม่รู้ว่าเพื่อนคนที่ขโมยสร้อยทองไปจำนำน่ะ
มีความจำเป็นอะไรแค่ไหน หนูไม่รู้ด้วยว่าเขาเข้าไปขโมยได้ยังไง รู้แต่ว่าเขาอยู่หอพักเดียวกันค่ะ เขาอาจจะสนิทกันก็ได้นะคะพ่อ
และเพื่อนคนนั้นก็ถูกตำรวจจับไป ต้องออกจากโรงเรียนไปอีกหนึ่งคน *__~
ยังมีเพื่อนร่วมชั้นอยู่คนหนึ่ง เขามีญาติอยู่ที่ออสเตรเลียค่ะ เขาก็มาคุยกับเพื่อน ๆ ในห้องว่าเขาจะไปออสเตรเลีย
พวกเราก็พยายามคุยให้เขาเรียนจบปวช.3 ก่อนแล้วค่อยไป เพราะเหลือแค่ปีครึ่งก็จบแล้ว
เพื่อนคนนี้ดื้อค่ะพ่อ ไม่ยอมฟังใครเลย พอเปิดเทอมสองของปี 2 เขาก็ไม่มาเรียนค่ะ เห็นเพื่อนในห้องบอกว่าเขาไปออสเตรเลียแล้ว
หลังจากนั้นไม่นาน เขาก็กลับมาค่ะ หนูไม่ทราบว่าทำไมเหมือนกัน แต่เขาต้องมาเรียนซ้ำปี 2 ค่ะ ต้องจบช้ากว่าพวกหนูตั้ง 3 ปี
แต่ก็ยังดีนะคะที่เขายังกลับมาเรียน ^^
ตอนเรียนหนูก็รู้จักรุ่นพี่อยู่คนหนึ่งนะคะ มารู้ทีหลังว่าพี่เขามีสามีเป็นอาจารย์สอนอยู่ที่โรงเรียนนี้ อืมส์.... แปลกดีนะคะ
ลูกศิษย์กับครูเป็นสามีภรรยากัน แต่พี่เขาบอกหนูว่าเขาอยากมีสามีฝรั่งค่ะ เขาชวนหนูไปเป็นเพื่อนตอนที่เขาเอารูปไปสมัครหาคู่ฝรั่งด้วย
แต่หนูไม่ได้ไปหรอกนะคะพ่อ เพราะหนูต้องรีบกลับบ้านไปอยู่เป็นเพื่อนน้อง ส่วนวันเสาร์หนูก็ต้องทำงานพิเศษ วันอาทิตย์ก็ไปเรียนรด.
พ่อคะ มีเรื่องแปลกอีกเรื่องค่ะ ตอนอยู่ปวช.ปี 1 ด้วยความที่หนูเรียนรด. หนูมักจะถูกอาจารย์เรียกใช้อยู่บ่อย ๆ
มีอยู่วันหนึ่งอาจารย์เจอหนู แล้วถามว่า.... เมื่อวานครูเรียกทำไมไม่ขาน ? หนูก็งง ๆ ทำหน้าตาเอ๋อเหรอ.... ?
จารย์ขา จารย์เรียกหนูเมื่อไหร่คะ หนูไม่เห็นได้ยินเลยค่ะ หนูก็บอกอาจารย์ไป อาจารย์ก็มองหน้า แล้วบอกว่า
เธอนั่นแหละ ใช่เธอแน่ ๆ อาจารย์เรียกแล้วทำเป็นไม่ได้ยิน หนูก็คิดว่า.... อ้าว ! ซวยล่ะสิ จะแก้ตัวว่าไงล่ะทีนี้
หนูก็ได้แต่ขอโทษอาจารย์ไป จะได้จบ ๆ ค่ะ *__~
พอขึ้นปวช.2 มีการเปลี่ยนห้องตามคะแนนที่ได้ค่ะ หนูได้อยู่ห้อง 2/1 (เด็กเรียนค่ะพ่อ อิ ๆ ๆ )
ทีนี้หนูก็ได้เพื่อนใหม่ชื่อเมย์ค่ะ พ่อคะหนูก็ลืมไปแล้วที่ถูกอาจารย์ดุเรื่องที่เรียกหนูแล้วหนูไม่ได้ยินน่ะค่ะ
มีอยู่วันหนึ่งเป็นวิชาที่อาจารย์คนนี้สอน หนูกับเมย์นั่งติดกันค่ะ อาจารย์ก็มองแล้วก็ทำหน้างง ๆ เอ๊ะ ๆ ๆ ๆ
ทำไมเธอสองคนหน้าเหมือนกันจัง ? ? ? นั่น ! เพื่อน ๆ ในห้องก็หันมามองกันเป็นตาเดียว เออ.... จริงเนาะ
เธอสองคนหน้าคล้ายกันมากเลย ถ้าดูคนละทีก็นึกว่าเป็นคนเดียวกันนะ แต่ถ้าอยู่ด้วยกันก็แค่คล้าย ๆ ผมยาวเหมือนกัน
ความสูงพอ ๆ กัน ขาวหมวยเหมือนกัน ถ้ามองไกล ๆ อาจจะนึกว่าเป็นคนเดียวกันได้ แฮ่.... นึกขึ้นมาได้
เราเคยถูกจารย์ดุที่เรียกแล้วไม่ขาน ได้ทีถามเมย์ต่อหน้าจารย์เลย เมย์ ตอนปี 1 เธอเคยได้ยินอาจารย์คนนี้เรียกชื่อเราไหม ?
เมย์ก็นึก ๆ อืมส์.... คุ้น ๆ ว่าอาจารย์เคยเรียกนะ แต่ไม่ใช่ชื่อเรานี่ เราก็เลยไม่ได้สนใจ
นั่นไง ! หนูก็เลยถูกจารย์ดุไปฟรี ๆ โดยที่ไม่รู้ตัวเลยว่าจารย์เรียกผิดคน แหม.... จะดุจารย์คืนก็มิได้นะพ่อนะ
หลังจากนั้นอาจารย์ก็ยังคงจำผิดจำถูกค่ะ ต้องคอยบอกเสมอว่าจารย์เรียกผิดอีกแล้ว.... เฮ้อ ! ดีที่ได้อยู่ห้องเดียวกันค่ะ
ไม่งั้นหนูก็คงจะถูกดุอีกไม่เว้นวายนะคะพ่อ ก็อย่างที่บอกแหละค่ะ ครูชอบเรียกใช้เด็กที่เรียนรด.น่ะค่ะ
คงประมาณว่า.... เด็กที่เรียนรด.ต้องอดทน เข้มแข็ง และแรงเย๊อะ.... มั้งคะ ^__^
พ่อคะ หนูต้องไปช่วยพี่กบเก็บข้าวของที่ชลบุรีค่ะ พี่กบจะอพยพครอบครัวไปอยู่เชียงใหม่ หนูเล่าให้พ่อฟังแค่นี้ก่อนนะคะ แล้วหนูจะเขียนถึงพ่ออีกนะคะ
พ่อจะได้รู้ว่าลูกสาวของพ่อเติบโตมาถึงทุกวันนี้ได้ยังไง
รักและคิดถึงพ่อที่สุดค่ะ
หนูหิ่ง ฯ
ลูกหล้าของพ่อ
ปล.
พ่อคะ ฉบับนี้ไม่มีรูปให้พ่อดูนะคะ
โน้ตบุ๊คหนูเจ้ง ข้อมูลหายไปหมดเลยค่ะ
ตอนนี้กำลังให้ช่างกู้ไฟล์คืนอยู่ค่ะ
หน้าส่วนตัว
2145
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟหิ่งห้อยน้อยใจ
