5 ตุลาคม 2553 20:41 น.
หิ่งห้อยน้อยใจ
ชีวิต ของคน คนหนึ่ง
มีซึ้ง อ่อนหวาน หวั่นไหว
พบเจอ สิ่งต่างต่าง มากมาย
ทั้งร้าย และดี ปะปน
เวลา หมุนเวียน เปลี่ยนผัน
พานวัน วุ่นวาย สับสน
ชีวิต ที่ต้อง ดิ้นรน
ว่ายวน อยู่เสมอ ไม่เว้นวาย
มีโกรธ มีเกลียด มีรัก
อกหัก สมหวัง ดังหมาย
ทุกข์ - สุข เจ็บปวด ทุรนทุราย
มากมาย พบตาม ธรรมดา
ไม่มี ใครพ้น จากนี้
ต้องมี วันพบ ปัญหา
บทเรียน ของกาล เวลา
เกิดมา ทุกคน ต้องเจอ ๚ะ๛
8 กันยายน 2553 18:50 น.
หิ่งห้อยน้อยใจ
อยากจะถามเพื่อนบ้านกลอนในตอนนี้
ว่าใครมีลำพูรู้บ้างไหม ?
อยากจะขอสักนิดคิดอย่างไร ?
ต้นทีมีดอกใบงามตระการตา
จะมีไหมคนในบ้านกลอนนี้
จิตใจดีมอบไว้ให้รักษา
หนูหิ่งห้อยน้อยใจจะนำมา
ไว้พึ่งพายามเหงาใต้เงาจันทร์
อย่าหวงแหนไว้คนเดียวเชียวคุณพี่
แบ่งโดยดีได้ไหมให้ความฝัน
ของหิ่งห้อยเป็นจริงสักหนึ่งวัน
ขอละกันลำพูอยู่ที่ใคร ?
ตกลงหนูหิ่ง ฯ ก็ยังคงหาลำพูไม่เจอ วานเพื่อน - น้อง - พี่ ช่วยหาให้หน่อยได้ไหมคะ ?
5 กันยายน 2553 21:43 น.
หิ่งห้อยน้อยใจ
เมื่อหิ่งห้อยบินไปอยู่ไกลถิ่น
กางปีกผินสู่นภาฟ้ากว้างใหญ่
บีกบางบางเจ้าพัดสบัดไกว
กระพริบไฟริบหรี่ที่งามตา
เที่ยวเสาะหาลำพูว่าอยู่ไหน
ต้นใหญ่ใหญ่ร่มเย็นมีไหมหนา
หวังจะพบสักต้นในไพรพนา
จะค้นมาเป็นที่พักพำนักใจ
ตลอดเวลานานแสนนานไม่พานพบ
ยากจะสบร่มเงาลำพูใหญ่
ไร้แมลงอื่นอยู่ไม่รู้ทำไม
หรือจะไม่พบเลยตลอดกาล
เหมือนหิ่งห้อยน้อยใจคนในป่า
ละถิ่นมาห่างไกลได้ผันผ่าน
สิ่งต่างต่างมากมายหลายเหตุการณ์
นานแสนนานแสนเหงาเศร้าใจจัง
เที่ยวเสาะหาลำพูเป็นที่อยู่
อยากจะรู้ว่ามีไหมด้วยใจหวัง
ว่าจะเจอสักต้นหนึ่งซึ่งจีรัง
จึงคงยังตามหาทั่วฟ้าไกล
หวังว่าคงจะพบสักวันหนึ่ง
หิ่งห้อยจึงบินล่องท่องฟ้าใหญ่
หาลำพูที่อยู่สุดแสนไกล
ด้วยหวังไว้สักวันฉันคงเจอ ^___^
13 ตุลาคม 2550 11:55 น.
หิ่งห้อยน้อยใจ
เพราะโลกนี้ยังมีคำว่า * ถ้า *
ฉันจึงกล้าเดินไปตามไล่ฝัน
จุดมุ่งหมายภายหน้าว่าสักวัน
จะสร้างสรรอนาคตที่งดงาม
* ถ้า * ฉันเป็นคนหนึ่งซึ่งมีพร้อม
จะไม่ยอมใครให้ได้มาหยาม
แม้ไม่เขื่องเฟื่องยศปรากฎนาม
แต่คงความเป็นคนไร้มลทิน
แค่ฉันเป็นคนจนคงเพียงศักดิ์
จึงตระหนักคุณค่ากว่าทรัพย์สิน
มิเคยอ้อนร้องขอข้าวใครกิน
อย่าได้หมิ่นเพียงฉันมันไม่มี
* ถ้า * ฉันมีที่รักสักคนหนึ่ง
ผู้รู้ซึ้งสร้างใจให้สุขี
มีสัตย์ซื่อถือครองสองฤดี
ชั่วชีวีคงสุขสิ้นทุกข์ใจ
ทุกวันนี้มีแต่รำพันหา
สิ่งล้ำค่าความรักความสดใส
ความอบอุ่นอ่อนหวานละมุนละมัย
อยากจะได้จากคนรักที่ภักดี
ชีวิตฉันนั้นติดคำว่า * ถ้า *
ยากจะหาคำใดใส่แทนที่
* ถ้า * อย่างโน้น * ถ้า * อย่างนั้นมันทั้งปี
ชีวิตมีแต่ * ถ้า * จะบ้าตาย ๚ะ๛
เมี้ยววววววววววว อันนี้ * ถ้า * ของหนูหิ่ง ฯ เจ้าค่ะ ^_^
แรงบันดาลใจจากกระทู้ของพี่ทิวลิปสีน้ำเงินค่ะ
30 กันยายน 2550 13:41 น.
หิ่งห้อยน้อยใจ
หากว่าฉันนั้นเป็นเช่นผีเสื้อ
โบยบินเมื่อฝนซาฟ้าสดใส
กลางแสงแดดอบอุ่นละมุนไพร
เคล้าดอกไม้เริงร่าคงน่ามอง
เก็บไว้เป็นภาพฝันอันสดสวย
คงจะช่วยผ่อนคลายหายหม่นหมอง
ยามที่ความโศกเศร้าเข้าครอบครอง
คอยปกป้องจิตให้หายร้าวราน
อยากมีปีกสีงามตามผีเสื้อ
ไว้ใช้เมื่อท่องไปทุกถิ่นฐาน
ให้ลมพัดพาไปใจเบิกบาน
โชว์สีผ่านแสงแดดอ่อนสะท้อนตา
จะกางปีกบินไปให้สุดโลก
เผชิญโชคตามทางสร้างคุณค่า
มีชีวิตเริงรื่นชื่นชีวา
โบยบินหาความฝันวันฟ้างาม