27 เมษายน 2552 00:45 น.
หัวใจอ่อนหวาน
แค่เพียงได้ยินว่าเธอมีใคร
น้ำตาที่เกือบจะไหลก็ร่วงหล่น
แค่เพียงได้ฟังว่าเธอมีเขา...ทั้งคน
หัวใจที่หม่นหม่นก็...ชืดจาง
เธอเจอกับเขาก่อน...ใช่ไหม
หรือว่าอะไรที่ทำให้ฉันไม่ได้เป็นคนคนนั้น
เหนื่อยใจ...เหนื่อยมากมายมากขึ้นทุกวัน
ยิ่งเจอหน้ายิ่งผูกพัน...จนคิดไปเกินฝันจะเป็นจริง
ไม่ได้อยากให้เธอเลิกกัน
เพราะเธอคงเสียใจกับเหตุการณ์นั้นแน่แน่
ไม่อยากเห็นเธอเจ็บ..เพราะเธอคงซึมทั้งวัน
แล้วคิดว่าคนอย่างฉัน...ที่เห็นเธอเป็นแบบนั้น...จะรู้สึกอย่างไร
เธอเจ็บ..ฉันก็เจ็บ
เป็นสิ่งที่ตัวฉันเองรู้ได้ง่ายง่าย
ได้แต่อวยพร...ให้รักกันไม่คลาย
ได้แค่ยืนบอกอย่างคนไกลไกล...เกินกว่าที่ใจจะสัมผัสถึงเธอ
ยินดีกับเธอ...ก็ได้...จากใจจริง
เพราะรู้ว่ามันอาจเป็นสิ่งเดียวที่เธอจะมีความสุขได้จากฉัน
เธอเลือกเขาแล้ว...ขอจงรักและผูกพัน
ขอแค่รับรู้ไว้เท่านั้น...วันใดที่เธอไม่มีใคร
โทรมาหาฉัน...ฉันพร้อมเสมอ...เพื่อเธอ
11 เมษายน 2552 20:31 น.
หัวใจอ่อนหวาน
ความรักเจ้าเอย
ใยไม่เคยบอกให้รู้ล่วงหน้า
อยู่อยู่มาทายทัก..ให้รักเข้ามา
แปลกใจนักเมื่อรู้ความจริงในใจว่า...ฉันรักเธอ
หากเมื่อรู้..ก็กลัวใจ
เธอจะรู้บ้างไหม..ว่าใครคนนี้
แอบรักเธอ..ไม่กล้าเอ่ยปากทุกที
เพราะความใกล้ชิดที่มี...ปิดใจเอาไว้
กลัวว่าคำนั้นจะเพิ่มความห่างไกล
กลัวว่าความใกล้ชิดที่เคยได้...จะหลีกหนี
กลัวว่าหากเธอไม่คิดเหมือนฉัน...คนดี
กลัวเหลือเกินว่าระยะห่างระหว่างเราที่มี...จะไกลเกิน
ขอแค่แอบรัก..ก็คงพอใจ
ฉันไม่กล้าแสดงตัวออกไปมากกว่านั้น
ขอเก็บความรักไว้แนบข้างใจกับความผูกพัน
หากในวันที่เราลาไกลกัน
จะได้มีเธอในฝัน..เก็บไว้แทนเธอ...ที่รัก