20 สิงหาคม 2550 00:48 น.
หัวใจอ่อนหวาน
ฉันเคยทำอะไรมาก่อนเธอคงไม่รู้ใช่ไหม
ไม่อยากให้เธอคิดไปว่าฉันคนนี้ดีหนักหนา
ไม่อยากให้เธอคิดว่าฉันคนนี้เป็นคนดีมีราคา
เพราะฉันแค่คนไม่มีค่าที่เธอหันมามอง
จำต้องปิดบังความลับนี้ไว้
เพราะกลัวเธอรับไม่ได้ถ้ารู้ความจริงของฉัน
กลัวเธอจะรู้แล้วโกรธและเกลียดกัน
กลัวว่าความฝันที่มีมันจะพังลง
ไม่อยากโกหกเธอเลยจริงจริง
แต่กลัวบางสิ่งจะทำให้เธอรับไม่ได้
กลัวว่าท้ายที่สุดเธอจะจากฉันไป
กลัวว่าฉันไม่อาจรั้งเธอไว้ได้....เพราะมันทำร้ายเกินไป
แต่วันนี้ก็เก็บไว้ไม่อยู่
ความลับที่เธอไม่รู้ก็ถึงหูจนได้
บอกฉันหน่อยสิ..เธอจะทำอย่างไรต่อไป
บอกฉันหน่อยได้ไหมเธอเกลียดฉันหรือไม่.....คนดี
17 สิงหาคม 2550 01:26 น.
หัวใจอ่อนหวาน
เธอในวันนั้นบอกฉันว่ารักมากมาย
อ้อมกอดที่อุ่นไม่คลายจากใจฉัน
น้ำเสียงอบอุ่นที่ยังซึ้งในยามเรามีกัน
ถ้อยคำที่พูดนั้นฉันไม่เคยลืม
แต่เธอก็กลับมาเปลี่ยนผัน
บอกว่าคืนวันเหล่านั้นให้มันผันผ่าน
เธอลืมไปแล้วกับอดีตวันวาน
ให้ฉันลืมความผูกพันแสนหวานระหว่างเรา
เจ็บแสนเจ็บกับคำหลอกลวงล้านคำ
ยิ่งคำพูดตอกย้ำยิ่งทำให้ฟุ้งซ่าน
บอกตัวเองให้ลืมเจ็บแล้วให้จำ
เตือนตัวเองหมื่นคำว่าอย่าไปหลงคนแบบเธอ
แล้วเธอคอยดูสักวันถ้าเธอไม่มีใคร
จำไว้ก็เพราะเธอเป็นแบบนี้
หลอกลวงทุกอย่างการกระทำที่มี
สะใจฉันสักที..ที่เธอในวันนี้มีน้ำตา
แฮะ ๆ กลอนบทสุดท้ายเอามาจากเพลงคะ ดัดแปลงนิดหน่อย
[[" เธอวันนี้มีน้ำตา "]]
16 สิงหาคม 2550 03:49 น.
หัวใจอ่อนหวาน
สายลมลอยละลิ่วปลิวคว้าง
หอบเอาความอ้างว้างมาเป็นเพื่อน
ความเหงาเศร้าซึมเริ่มมาเยือน
คอยย้ำเตือนจิตใจให้ทุกข์ตรม
ผ่านฝนผ่านร้อนผ่านหนาวเล่า
ใจคงยังจำเรื่องเก่าไม่จางหาย
ฟ้ายังครึ้มฝนยังพรำไม่จากกลาย
อากาศหนาวเข้าหัวใจให้เยือกเย็น
ขุนเขาวิเวกทมึนขรึม
แลอึมครึมช่างบาดใจให้หงอยเหงา
คิดถึงเธอถึงรักครั้งสองเรา
ยังเคียงคู่คอยพะเน้าเฝ้าเอาใจ
สายลมยังบาดใจให้คิดถึง
ใจรำพึงซึ่งอดีตที่เคยหวาน
ฟ้าปลี่ยนสีคนเปลี่ยนใจจากวันวาน
ผันผ่านกาลนานไปไม่ลืมเธอ
14 สิงหาคม 2550 18:24 น.
หัวใจอ่อนหวาน
รักร้อยรักร้อยเรียงรู้เรื่องรัก
เริ่มแรกรักไร้เรื่องร้อนรวนรักหรือ
ร้างไร้รักรวดร้าวโรยแรงรือ
รอยรักเราไร้แรงรื้อเรื่องร้าวราน
อยากแต่งกลอนที่มีอักษรเดียวมาก ๆ ครั้งแรกเลย แต่งออกมาแล้วไม่รู้เป็นไง ช่วยแนะนำด้วยนะคะ
14 สิงหาคม 2550 17:21 น.
หัวใจอ่อนหวาน
กลั่นบทกลอนจากวีที่แสนรัก
กลั่นน้ำหนักเรียงร้อยถ้อยคำเขียน
กลั่นจากใจที่วนวกและวนเวียน
กลั่นบทเรียนที่ด้อยค่ามาเป็นกลอน
กลั่นหัวใจที่ร่ำไห้ในความรัก
กลั่นอีกสักร้อยน้ำคำที่พร่ำสอน
กลั่นคุณค่าของหัวใจให้เป็นกลอน
กลั่นและทอนเป็นคำกลอนจากหัวใจ
กลั่นคำรักที่เธอเคยพูดพร่ำ
กลั่นน้ำคำที่เว้าวอนและอ่อนหวาน
กลั่นจากใจที่ยังไม่ลืมวันวาน
กลั่นน้ำตาที่รินผ่านให้ร่วงลง
หน้าส่วนตัว
999
