19 กันยายน 2550 13:53 น.
หัวใจอ่อนหวาน
เธอคงไม่เข้าใจ
ถึงเหตุผลว่าทำไม..ฉันต้องหนีหน้า
หลีกเลี่ยงการพบเจอและพูดจา
ทำเหมือนเรื่องของเราไม่มีค่าและลืมไป
เธอคงไม่เข้าใจ
ว่าทำไมฉันต้องทำแบบนี้
ในเมื่อความรู้สึกดีดี
ของฉันเท่าที่มียังเป็นของเธอหมดทั้งใจ
ขอโทษ..ที่ต้องทำแบบนั้น
ไม่ได้ร่ำลากันทำเหมือนเธอไม่มีความหมาย
เธอเจ็บแค่ไหน...ฉันรู้แต่มันยากจะอธิบาย
ยอมปล่อยเธอแม้สุดท้าย....ฉันต้องกลายเป็นคนผิดเต็มประตู
เหตุผลที่ฉันทำแบบนั้น
เธออาจคิดว่าไม่สำคัญ..เราฟันฝ่าได้
แต่ฉันเหนื่อยเกิน..เกินกว่าจะสู้ต่อไป
อยู่กับฉันมันไม่ได้อะไร....มีแต่ความรักที่กินไม่ได้
กลับไปเถอะนะ....กลับไป
อย่าให้กาอย่างฉันต้องดึงเธอไว้
พร้อมกับคำร่ำลือของใคร ๆที่ดูถูกเธอ
18 กันยายน 2550 03:19 น.
หัวใจอ่อนหวาน
แรงบันดาลใจจากเธอ
รู้ไหมว่ามันทำให้ฉันยิ้มได้
ด้วยเหตุผลมากมายไม่รู้เท่าไร
ที่ทำให้ฉันไม่เคยเปลี่ยนใจจากเธอ
ไม่รู้เหมือนกันว่ารักเธอได้ยังไง
ในเมื่อเราต่างเป็นคนไกลห่าง..ขนาดนี้
เธออยู่ที่ไหนฉันอยู่ไหนเราก็ต่างรู้ดี
แต่เหมือนระยะทางที่มีไม่เคยทำให้รักจางลง
เคยมองว่าความห่างไกลทำให้รักห่างตาม
แต่กับความรักเราไม่เป็นแบบนั้น
ไม่รู้สินะ..หรืออาจเป็นเพราะเราเกิดมาคู่กัน
จึงทำให้ฉันไม่เคยคิดเปลี่ยนแปลงไปจากเธอสักที
เป็นแบบนี้รู้สึกดีจริงจริง
มีเธอเป็นที่พึ่งพิง...ทุกยามก็ช่วยฉันได้
ความรักเธอยังส่งถึงไม่ว่าจะใกล้..ไกล
หัวใจเธอเก็บใจฉันได้...ไม่ว่าจะยังไงฉันก็ไม่เปลี่ยนใจจากเธอ
12 กันยายน 2550 02:20 น.
หัวใจอ่อนหวาน
แม้ความรักจะทำให้เจ็บช้ำ
แต่ไม่เคยจะทำให้ฉันเลิกได้
แม้ความรักจะทำให้ทุกข์ใจ
แต่ไม่เคยจะทำให้ฉันเลิกมัน
หลายคนคงมองว่าฉันโง่เง่า
ที่ชอบเอาหัวใจตัวเองมาขยี้
ไม่รู้สินะ...สำหรับฉันมันคือความทรงจำดีดี
ที่คนเราจะมีได้หลาบแบบต่าง ๆ กัน
แค่ไม่เคยมองความรักในมุมที่โหดร้าย
และไม่เคยเบื่อหน่ายที่จะลองรักอีกสักหน
ไม่ว่าจะมีใครมากมายสักกี่คน
แต่ก็ไม่เคยสับสนและไม่สมน้ำหน้าตัวเอง
อย่างน้อยความรักก็ทำให้เรามีความสุข
แม้จะมีความทุกข์บางครั้งก็ไม่หวั่น
เพราะฉันรู้...เมื่อเลือกที่จะรักก็ควรยอมรับมัน
สำหรับฉันไม่เคยคิดว่ารักทำร้ายตัวเองสักที
แม้ว่าจะผิดหวัง ทุกข์ทนหรือแสนเศร้า
แต่เราก็ยังเป็นเราในบางมุมที่ยังยิ้มได้
แม้หลายคนอาจเข็ดหลาบแต่ฉันไม่รู้เป็นไง
ยินยอมที่จะเรียนรู้หัวใจของคนต่อไป
.........อย่างไม่รู้จักเจ็บจักจำ
10 กันยายน 2550 16:50 น.
หัวใจอ่อนหวาน
สรุปว่าเธอเป็นแบบไหน
เธอจริงใจหรือไม่กับตัวฉัน
เธอมีใครอีกหรือไม่นอกจากกัน
ช่วยบอกฉันบ้างสักคำได้ไหมเธอ
มองตัวฉันแบบไหนบอกกันที
อย่าปล่อยไว้แบบนี้มันอึดอัดรู้ไหม
เพราะไม่รู้ว่าควรวางตัวยังไง
เวลาเราไปเจอใครเธอก็บอกว่า"เพื่อน"กัน
ถ้าหากวันหนึ่งเราต้องไกลกัน
เธอจะคิดถึงฉันบ้างไหม
จะแคร์รึเปล่าว่าฉันเป็นอยู่ยังไง
หรือจะแบบไหนก็ไม่แคร์ไม่สนใจกัน
เธอทำเหมือนฉันไม่ใช่
ทั้งที่ฉันเข้าใจว่าอย่างนั้น
บอกได้ไหมว่าฉันคือใครกัน
อย่าหลอกให้ฉันต้องทุ่มเทมากมายแบบนั้น
แล้วเธอกลับมาบอกกัน....ว่าฉันไม่ใช่สำหรับเธอ
7 กันยายน 2550 00:44 น.
หัวใจอ่อนหวาน
อยากจะหลับตาลงแล้วฝัน
ถึงเรื่องวันคืนเหล่านั้นที่ผันผ่าน
ความคิดยังคงวนเวียนตามกาล
ไม่ลืมความหวานเพียงครั้งชั่วคืน
ไม่รู้ชื่อไม่รู้อะไร
เพียงแค่ความชิดใกล้เท่านั้นที่นึก
ความจริงในใจที่ฉันได้รู้สึก
ความฝันลึก ลึก ที่ไม่จางหายไป
เราจากกันโดยไม่รู้จักกัน
ทิ้งความสัมพันธ์อันลึกซึ้งไว้
ไม่รู้ว่าความรัก มันเป็นอย่างไร
แต่เธออยู่ในห้วงใจ ที่ยังค้างคา
เธอปล่อยให้ฉันจากมา
จุมพิตร่ำลากันหมือนความฝัน
อธิษฐานในใจขอเพียงสักวัน
ขอพรดวงจันทร์ ให้มีโอกาสอีกครั้ง
...........ให้ฉันได้พบกับเธอ