16 เมษายน 2546 14:44 น.
หัวใจปีกขาว
เรียกร้อง...
เธอกล่าวหา ว่าตัวฉัน ชอบเรียกร้อง
ให้หัดลอง อยู่นิ่งนิ่ง ดูเสียบ้าง
ความรักเธอ ที่มีให้ ไม่เคยจาง
อยู่นิ่งนิ่ง ดูเสียบ้าง จะเป็นไร
ใช่...
ที่พูดมา ถูกต้อง ไม่ขอเถียง
ขอแค่เพียง ได้ชี้แจง แถลงไข
ฉันเรียกร้อง เธอมาก ไปหรือไร?
ขอแค่ความ ห่วงใย ใส่ใจกัน
ก็แค่...
โทรหากัน ไถ่ถาม ความคิดถึง
ก็ซาบซึ้ง ดั่งได้ขึ้น สรวงสวรรค์
ไม่ต้องหา ดารา มากำนัล
แค่ใส่ใจ เท่านั้น ฉันขอวอน
ขอ...
ขอตัดพ้อ ต่อว่า ยากนักหรือ?
หรือเธอดื้อ ถือทิฐิ เดินย้อนศร
หรือชอบเห็น ที่ตัวฉัน มาเว้าวอน
นั่งออดอ้อน กราบกราน สำราญใจ
๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑
เรื่องผู้หญิง ผู้ชาย ไม่เคยจบ
ไม่เคยครบ เรื่องความ ตามเงื่อนไข
เธอจะเอา เขาไม่ให้ จะทำไม
เป็นอย่างนี้ อยู่เรื่อยไป ไม่เข้าที
ทั้งโลกนี้ มีแต่ เรื่องรักใคร่
บันดาลให้ มวลมนุษย์ ในโลกนี้
อยู่ร่วมกัน แตกแยกกัน ทุกวันปี
รักคือหนี้ ทุกคนมี ชดใช้กัน - - รักครั้งนี้ คงเหมือนหนี้ โอ้เวรกรรม!- -
15 เมษายน 2546 20:40 น.
หัวใจปีกขาว
ตื่นแต่เช้า เข้าห้องน้ำ น้ำตาหยด
แสนสลด หดหู่ ดูเศร้าหมอง
มองกระจก ร้องไห้ น้ำตานอง
ตาทั้งสอง เพ่งมองเห็น แสนปวดใจ
นู่นนั่นนี่ ตุ่มอะไร เต็มไปทั่ว
ทั้งหูหัว ทั้งคิ้วคาง กลางหน้าใส
แม้เปลือกตา ก็ไม่เว้น ไม่เห็นใจ
สิวเม็ดใหญ่ ทำกันได้ ใจร้ายจริง!
15 เมษายน 2546 15:23 น.
หัวใจปีกขาว
ฉ youre giving me too many things
lately, youre all I need
you smiled at me .. and said
dont get me wrong I love you
but does that mean I have to meet your father?
when were older youll understand
what I meant when I said No
I dont think life is quite that simple ฉ
เธอมอบสิ่ง แสนดีงาม ให้กับฉัน
จนวันนั้น ฉันให้เธอ เป็นเจ้าของ
ทั้งหัวใจ มีแต่เธอ ได้จับจอง
เธอกลับมอง และถามฉัน อย่างข้องใจ
เธอรักฉัน ฉันนั้นรู้ บ้างหรือเปล่า
ทุกเรื่องราว ฉันรับรู้ ไม่สงสัย
แต่ใช่หมาย ความว่าฉัน ต้องทำใจ
พิสูจน์ให้ เธอเห็น ว่าฉันรู้
สักวันหนึ่ง เมื่อเธอโต มากกว่านี้
รู้ประสี ประสา กว่าเป็นอยู่
เธอจะเข้า ใจผู้หญิง นะโฉมตรู
ที่ทำเป็น ไม่รู้ คือเข้าใจ
เรื่องบางอย่าง มันไม่ง่าย อย่างเธอคาด
ฉันไม่อาจ แสดงซึ่ง ความหลงไหล
ฉันรับรู้ ฉันรับทราบ ฉันเข้าใจ
ที่เธอทำ ลงไป คือรักจริง
15 เมษายน 2546 01:12 น.
หัวใจปีกขาว
ฉันเคยดี ในสายตา เธอบ้างไหม
ค้างคาใจ อยู่ในตัว ฉันเสมอ
รักกันมา เนิ่นนาน มีแต่เธอ
แคร์แต่เธอ รักแต่เธอ มากเกินไป
เธอนั่นเล่า รักตัวฉัน จริงแน่หรือ
ตัวฉันคือ ที่เธอฝัน นั้นใช่ไหม
การกระทำ เธอแสดง ทิ่มแทงใจ
ฉันเคยดี บ้างหรือไม่ ในสายตา
ขอร้องเถิด ช่วยเข้าใจ ผู้หญิงบ้าง
ยามตัวฉัน อ้างว้าง และโหยหา
ขอเพียงเธอ กุมมือฉัน และสบตา
อย่าดุว่า อย่ารำคาญ หักหาญใจ
เรื่องบางเรื่อง มันไม่ยาก อย่างเธอคิด
แต่มันติด อยู่ที่เธอ ชอบผลักไส
ยามเมื่อฉัน ต้องการเธอ สุดหัวใจ
อย่าผลักไส ฉันด้วยการ โกรธกันเลย
อคติ ที่เธอมี ต่อตัวฉัน
มันตอกย้ำ ซ้ำให้ช้ำ สุดเฉลย
ฉันยังคง เป็นตัวฉัน เหมือนอย่างเคย
เพียงเธอเอ่ย ปลอบประโลม คลายโศกา
ขอแค่นี้ อย่าโมโห หรือหงุดหงิด
จงเพ่งพิศ ฉันให้ดี สิเธอจ๋า
ฉันรักเธอ จงเชื่อฉัน นะแก้วตา
แค่มองหน้า เอ่ยคำรัก จักเหมือนเดิม
15 เมษายน 2546 01:02 น.
หัวใจปีกขาว
ไม่เข้าใจ ความใน ที่มีอยู่
ไม่เคยรู้ ว่าทำไม เป็นแบบนี้
ไม่เคยรัก ไม่เคยชอบ บทกวี
คิดว่ามี แต่ลิเก ที่ร้องกัน
เหมือนมีฟ้า มาบันดาล ขานขีดเส้น
ให้ได้เห็น สุนทรีย์ ที่สร้างสรรค์
ที่เคยเกลียด เคยไม่ชอบ ก็หายพลัน
เปลี่ยนจิตใจ ให้รักมั่น บทกวี
นั่งฝึกเขียน ฝึกอ่าน ฝึกเรียงร้อย
เป็นท่วงถ้อย ทำนองคำ อย่างสุขี
ขอขอบคุณ เพื่อนคนหนึ่ง นายกวี
เธอผู้ที่ บังคับฉัน ให้ฟังกลอน
แม้ว่าฉัน ไม่เก่งกาจ ไม่อาจหาญ
จะแต่งตาม เหมือนที่เธอ ได้สั่งสอน
ได้แค่นี้ ก็เปรียบเหมือน กับได้พร
นั่งแต่งกลอน นึกขอบคุณ นายกวี
ขอฝากตัว ฝากกลอน ไม่ค่อยเพราะ
ไม่เสนาะ ขอผู้อ่าน อย่าวิ่งหนี
สัญญาว่า จะพยายาม ทำให้ดี
ด้วยใจที่ มีความรัก บทกลอนเอย
หน้าส่วนตัว
915
