13 มกราคม 2550 17:26 น.
หัวหน้าซากทัพ
เพียงเมื่อคุณสบตาสร้างสัมพันธ์
ใจผมสั่นสะท้านลึกถึงดวงจิต
เพียงพินิจเนตรดวงตาคุณคู่นั้น
ใจผมพลันรู้สึกถึงไออุ่น
อ่อนละมุนจากสายตาอันสดใส
อุ่นละไมไม่เสื่อมคลายหายเศร้าหมอง
แต่ผมต้องหลบสายตาทั้งคู่นั้น
เพราะนึกหวั่นเราต่างกันเกินฝันใฝ่
ช่างห่างไกลเกินตั้งจิตคิดไขว่ขว้า
ไม่อาจหาทางที่จักได้รักกัน
ขอเก็บฝันนั้นให้ลึกสุดดวงใจ
ก็สุขใจสุขอุราก็เกินพอ
9 มกราคม 2550 22:41 น.
หัวหน้าซากทัพ
เพียงเธอสบตาฉัน โลกพลันเปลี่ยนสี
เพราะตัวเธอช่างแสนดี ฉันมีเพียงเธออยู่ในใจ
ไม่เคยคิดมีใคร เพราะใจฉันมันมีเธอ
คอยเป็นห่วงเสมอ ก็เพราะเธอคือหัวใจของฉัน
เพียงเจอะเธอในฝัน มันเปี่ยมไปด้วยสุข
ฉันเลยไม่อยากจะลุก ปลุกจากฝันให้มันตื่น
ใจมันแสนจะชุ่มชื้น ในคืนที่ฝันดี
ฉันอยากจะนอนอยู่อย่างนี้ แม้จะมีแค่ฝันก็ตาม.....
5 มกราคม 2550 21:45 น.
หัวหน้าซากทัพ
ตาเหม่อลอยเฝ้าคอยมองแสงดาว
ยามถึงคราวที่เราต้องจากกัน
สิ่งที่ฝันมันอาจจบไม่พบหวัง
แต่เรายังมีเพียงความรู้สึก
อยู่ลึกๆในหัวใจของสองเรา
แม้เพียงเหงาเพียงเราเฝ้ามองดาว
ทอแสงพราวบนท้องฟ้าระยิบตา
จะรู้ว่าใจสองเราไม่ห่างไกล
3 มกราคม 2550 18:56 น.
หัวหน้าซากทัพ
สายลมจางพัดผ่านความคิดถึง
ใจคำนึงถึงหัวใจแสนเดียวดาย
แม้นทุกกายแสนระทมปนขมขื่น
ยังใจชื้นเมื่อสองเราคิดถึงกัน
2 มกราคม 2550 22:58 น.
หัวหน้าซากทัพ
ไม่ใช่คนที่ดีมีเพรียบพร้อม
แต่ฉันยอมมอบหัวใจให้เธอไป
ถึงหัวใจของฉันจะมีน้อยนิด
แต่ไม่คิดจะรักใครนอกจากเธอ